ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

Με τους Fu Manchu πάντα είχα μια περίεργη σχέση.Ενώ μουσικά τους έβρισκα πολύ ενδιαφέροντες και κατανοώ πως πρόκειται για μία από τις σημαντικές μπάντες της heavy rock & stoner σκηνής ποτέ δεν ανέπτυξα κάποια ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική τους.Έβαλα λοιπόν να παίζει το "Gigantoid" όντας ιδιαίτερα χαλαρός και με πραγματική περιέργεια για το τι αίσθηση θα μου αφήσει το νέο τους πόνημα.

Δεν ξέρω για τους φανατικούς τους φίλους τι θέση θα έχει αυτός ο δίσκος στον πλούσιο κατάλογο τους αλλά εγώ τον ευχαριστήθηκα και με το παραπάνω.
Fuzz-άτοι,Sabbath-ικοί με πολύ καλές ιδέες και πάνω από όλα με καλά τραγούδια.
Τα 'Anxiety Reducer" & "Invaders on my back" μου έμειναν στο μυαλό από την πρώτη ακρόαση.
Το "The last Question" είναι από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό στο είδος του.
Σε όλη τη διάρκεια σε ταξιδεύουν σε space rock ηχοτοπία και τα bass riffs είναι απολαυστικά.
Επαναλαμβάνω πως δεν ξέρω ποια η γνώμη των φανατικών οπαδών τους αλλά ακούγοντας τα κομμάτια πιο αποστασιοποιημένα μου άφησαν πολύ καλή εντύπωση σε σημείο να παίζουν σε repeat για αρκετές ημέρες.

Η αισθητική και ο ήχος τους είναι πολύ συγκεκριμένα και δεν είναι διαπραγματεύσιμα και σίγουρα ξέρουν πλέον πολύ καλά τι θέλουν να κάνουν.
Γενικά δείχνουν αναζωογονημένοι και το "Gigantoid" 5 χρόνια μετά τον τελευταίο στούντιο δίσκο τους,είναι
μια πολύ ευχάριστη επιστροφή.

"Gigantoid" track listing:

01. Dimension Shifter
02. Invaders On My Back
03. Anxiety Reducer
04. Radio Source Sagittarius
05. Mutant
06. No Warning
07. Evolution Machine
08. Triplanetary
09. The Last Question

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Ο Pontus Snibb είναι ένας Σουηδός κιθαρίστας και τραγουδιστής,frontman των Bonafide(Σουηδική hard rock μπάντα).
Για το νέο του σόλο δίσκο συνεργάζεται με full band ώστε να πάει τη μουσική του ένα βήμα παραπέρα.Στα τύμπανα λοιπόν έχουμε τον Hakan Nyberg και στο μπάσο τον Micke Nilsson.
Το "Wreck of Blues" είναι ένας "βρώμικος" αλλά και funky μπλουζ δίσκος.
Είναι πολύ εύκολος στο άκουσμα και διοχετεύει κλασσικά μπλουζ και ροκ στοιχεία
σε πιο μοντέρνα όμως καλούπια αποφεύγοντας έτσι να ακουστεί ρετρό.
Το "No piece of mind" αποτελεί το μεγάλο "hit" και τα "Same Same","Longing for You",
"I'm Walking" και "No Peace of Mind" συμπληρώνουν μία πεντάδα πραγματικά αξιόλογων
κομματιών.
Ο Snibb έχει μια καθαρή και απαλή φωνη και η παραγωγή αποφεύγει να είναι
υπερβολικά γυαλισμένη.Επίσης παρά το γεγονός πως έχουμε να κάνουμε με έναν
πραγματικά καλό κιθαρίστα στο άλμπουμ το rythm section λάμπει.
Το μόνο αρνητικό σημείο θεωρώ την παρουσία του instrumental "Lightnin' change" που
πρόκειται περισσότερο για ένα ελεύθερο jamm παρά για μια ολοκληρωμένη μουσική πρόταση.
Όπως και να 'χει πάντως μιλάμε για ένα άκρως ενδιαφέρον άλμπουμ από έναν ενδιαφέρον καλλιτέχνη.

Track listing:
01. More blues and blue sounds
02. Same Same
03. No peace of mind
04. Boogie man
05. Longing for you
06. As I please
07. Lightnin' change
08. I'm walking
09. Turning back the clock
10. One's too many
11. Keep on loving me

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Οι Black Stone Cherry παίζουν μαζί ουσιαστικά από όταν ήταν έφηβοι.Δημιουργήθηκαν το 2001,

έχουν περιοδεύσει με τεράστια ονόματα του ροκ στερεώματος όπως οι Whitesnake,Def Leppard,AlterBridge κτλ και το "Magic Mountain" αποτελεί τον 4ο προσωπικό τους δίσκο.Σε αυτό το άλμπουμ οι BSC προσπαθούνε να διοχετεύσουνε στοιχεία από stoner,southern rock και heavy metal στο hard rock υβρίδιο τους.Τα καταφέρνουν καλύτερα από πολλές μπάντες στο είδος τους και έχουν δημιουργήσει ένα αρκετά προσωπικό τους ύφος.

Τα "Me and Mary Jane" & "Holding On... To Letting Go" ξεχωρίζουν ενώ συνολικά πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στα σόλο.Οι μπαλάντες "Runaway" & "Sometimes" ειναι λίγο πιο cheesy από ότι εγώ θα ήθελά.
Υπάρχουν αρκετά ακόμα καλά κομμάτια μέσα στο σύνολο με κάποια όμως να μην καταφέρνουν να ξεχωρίσουν και να δώσουν στον ακροατή κάτι το ξεχωριστό.
Στιχουργικά κινούνται σε "τίμια" hard rock θεματολογία και ο frontman Chris Robertson ερμηνεύει όπως αρμόζει στο είδος.
Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας συνεισφέρουν με δεύτερα φωνητικά τα οποία δημιουργούν τις απαραίτητες αρμονίες στα ρεφραίν.

Πάντως πρόκειται για ένα δίσκο που θα ακουστεί εύκολα,κάποια κομμάτια του θα παιχτούν σε πολλά rock clubs (του εξωτερικού φαντάζομαι,καθώς στην Ελλάδα δεν έχουν κάνει κάποιο ιδιαίτερο ντόρο) αλλά το γεγονός πως αρκετά τραγούδια ακολοθούν την πεπατημένη τον καθιστά σαν σύνολο κατώτερο από τους προκατόχους του.

"Magic Mountain" track listing:

01. Holding On...To Letting Go
02. Peace Pipe
03. Bad Luck & Hard Love
04. Me And Mary Jane
05. Runaway
06. Magic Mountain
07. Never Surrender
08. Blow My Mind
09. Sometimes
10. Fiesta Del Fuego
11. Dance Girl
12. Hollywood in Kentucky
13. Remember Me

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Τι είναι για σένα οι Mastodon?Τους θεωρείς ακόμα το μέλλον του metal ή πρόκειται για μια μπάντα με ουσιώδες παρόν?Είναι sludge,stoner,doom κλπ κλπ η είναι απλά metal?Τι περιμένεις από αυτούς μετά από 5 άλμπουμ?
Για μένα οι Mastodon όχι απλά δεν έχουν βγάλει κακό δίσκο,αλλά κάθε ένας ξεχωριστά αποτελεί αριστούργημα.Και με το "Once more round the sun" συνεχίζουν ακάθεκτοι την πορεία τους.Δεν θέλουν να γίνουν οι νέοι Metallica.Δεν αποζητούν να γεμίζουν στάδια 100.000 θέσεων.Το έχουν πει και οι ίδιοι άλλωστε.Αυτό που περιμένουν πλέον οι ίδιοι οι Mastodon από τους εαυτούς τους είναι καλλιτεχνική συνέπεια,να παίζουν τη μουσική τους και να περνάνε καλά.
Στα του δίσκου λοιπόν υπάρχει διάχυτη μία πιο vintage αισθητική στο ρυθμικό μέρος.Τα τύμπανα βγάζουν μία γήινη ζεστασιά και το μπάσο σμιλεύει ανεξάρτητο τα μέρη του «κάτω» από τις κιθάρες.Τα φωνητικά είναι πιο μελωδικά και πολύ δουλεμένα και οι κιθάρες άλλοτε παίζοντας βαριά riffs άλλοτε χτίζοντας καταπληκτικές μελωδίες είναι πραγματικά εξαιρετικές.
Η ροή και η συνέχεια μεταξύ των κομματιών δημιουργούν ένα συναρπαστικό ταξίδι πολλών συναισθημάτων.Δεν θα μπούμε σε track by track ανάλυση καθώς στη συγκεκριμένη περίπτωση δε θα είχε νόημα μιας και δίσκοι σαν και αυτόν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μία ενιαία οντότητα.
Ο δίσκος κυκλοφορεί από την Reprise Records σε παραγωγή του Nick Raskulinecz ενώ το εξαιρετικό artwork έχει επιμεληθεί ένας καλλιτέχνης από το Όκλαντ ονόματι "Skinner".
Για να μην τα πολυλογούμε...9άρι καθαρό.

"Once More 'Round The Sun" track listing:

01. Tread Lightly
02. The Motherload
03. High Road
04. Once More 'Round The Sun
05. Chimes At Midnight
06. Asleep In The Deep
07. Feast Your Eyes
08. Aunt Lisa
09. Ember City
10. Halloween
11. Diamond In The Witch House (feat. Scott Kelly of NEUROSIS)

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Μερικές φορές ακόμα και οι πιο «συνεπείς» μουσικά καλλιτέχνες πρέπει να ταρακουνάνε λίγο τα πράγματα. Στην περίπτωση του Robert Cray αυτό σημαίνει να αλλάξει λίγο τη σύνθεση της μπάντας του.Κράτησε τον μπασίστα Richard Cousins αλλά «έφερε» το ντράμμερ Les Falconer και τον πληκτρά Dover Weinberg.Επίσης αυτή τη φορά ξανά δούλεψε με τον παραγωγό Steve Jordan που είχαν να συνεργαστούν από το 1999.
Υπάρχει λόγος που ο δίσκος τιτλοφορείται «In My Soul».
Ο Jordan βοηθά τον Cray να προχωρήσει σε soul μονοπάτια δίνοντας έμφαση στα γλυκά φωνητικά του και σε επιδέξια grooves.Στο σύνολο του μπορεί να είναι ένας συναισθηματικός δίσκος αλλά ατομικά τα τραγούδια είναι αρκετά δυνατά είτε μιλάμε για καινούριες συνθέσεις("Fine Yesterday") είτε για έξυπνα επιλεγμένες διασκευές.
Ανάμεσα στις διασκευές συναντά κανείς και μια funky εκτέλεση του "Nobody's Fault But Mine"(Ottis Reading) με τον Falconer να συμμετέχει και αυτός στα φωνητικά γεγονός ασυνήθιστο για τον Cray που δείχνει πόσο έχει «αναζωογονηθεί» από αυτή την αλλαγής τους μουσικούς του συνοδοιπόρους.
Όλα τα τραγούδια είναι τόσο καλά όσο οτιδήποτε άλλο έχει συνθέσει.
Το άλμπουμ ξεκινά αρκετά δυναμικά και καταλήγει να κλείσει αρκετά μελαγχολικά με πανέμορφα τραγούδια όπως τα «You're Everything» και «Deep in my Soul».
Ο Cray δείχνει να θέλει πλέον να βασιστεί στην ψυχή του γνωρίζοντας πλέον πως το βασικό είναι το groove.
Όλοι οι φίλοι των blues & soul θα αγαπήσουν τούτο εδώ το δημιούργημα και σίγουρα θα βρει μια θέση στο προσωπικό top 10 του καθένα στο τέλος της χρονιάς.

«In my soul» tracklist

1. You move me
2. Nobodys fault but mine
3. Fine yesterday
4. Your good thing's about to come to an end
5. I guess I'll never know
6. Hold on
7. What would you say
8. Hip tight onions
9. You're everything
10. Deep in my soul
11. Pillow (Bonus track)

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Οι Kollektiva δεν είναι χθεσινοί στο χώρο του ελληνόφωνου ροκ.Μετρούν ήδη 5 χρόνια παρουσίας,συνεργασίες με τον Μάνο Ξυδούς και το Φίλιππο Πλιάτσικα,συνεχή συναυλιακή παρουσία,συμμετοχή σε πολλές συλλογές,μουσικοθεατρικά project και πολλά πολλά ακόμα.
Ο νέος τους δίσκος «Η μπαλάντα της φυλακής» κυκλοφορεί από την COBALT music.
Πρόκειται για ένα concept μουσικο-θεατρικό έργο, που αποτελείται από 4 πράξεις. Η ιστορία διαδραματίζεται μέσα στις συμβολικού (ή και όχι) χαρακτήρα «φυλακές του Κόσμου».
Πάμε στα μουσικά τώρα.Διαβάζοντας από πριν 2 λόγια για το concept με ιντρίγκαρε ακόμα περισσότερο στο να ακούσω το δίσκο.Δημιουργούν με βάση heavy rock riffs,δυνατά ρεφραίν που σου μένουν και καυστικό στίχο.
Ξετυλίγουν την ιστορία τους πολύ όμορφα και με μεγάλη ομοιογένεια μεταξύ των κομματιών. Όταν δε το πράγμα βαραίνει ακόμα περισσότερο (Μη μιλάς,Φόνος) δημιουργεί μεγάλη όρεξη για headbanging.
Υπάρχει επίσης εκτεταμένη χρήση κάποιων samples που εντείνουν το δραματικό μέρος και την όλη ατμόσφαιρα του concept.
Τη διαφορά για εμένα κάνουν μικρές ηχητικές διαφορές εδώ κ κει όπως το bluesy riff του «Δύο Μαθήματα»,η «προς alternative-post μονοπάτια» μελωδία του «Ο θάνατος στην πόρτα μου»,τα Rage against the Machine ρυθμικά μέρη στο «Φόνος» ή το βιολί στο ταξιδιάρικο «Μελίνα».
Οι (σκεπτόμενοι) φίλοι του ελληνόφωνου ροκ τσεκάρετε άμεσα το δίσκο.Θα σας ικανοποιήσει υπέρ του δέοντος.
Βάλτε στο γαλάζιο του καλοκαιριού σας και λίγο γκρι με «Τη μπαλάντα της φυλακής».
Δε βλάπτει που και που όλοι ανεξαρτήτως προτιμήσεων να παίρνουμε ερεθίσματα από δίσκους σαν αυτόν και να αφουγκραζόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας.

«Ω, πόσο φταίξαμε, πόσο φταίξαμε ,
Να ανασάνουμε ελεύθεροι δεν το αντέξαμε
Σε τούτη την κρυφή αυλή της ατιμίας.
Και η καρδιά μας ξεψυχά σε τούτο τον τρελό χορό της αδικίας»

Tracklist:

Πράξη 1 - Στις φυλακές του Κόσμου
Εμείς
Εδώ
Εκτός Ελέγχου

Πράξη 2 - Η προετοιμασία
Δε Σταματάω
Μη Μιλάς
Φόνος
Δυο Μαθήματα

Πράξη 3 - Στο μπουντρούμι
Ο θάνατος στην πόρτα μου
Μελλίνα
Η μπαλάντα της Φυλακής

Πράξη 4 - Η Εξέγερση
Στου Αιώνα τη Ζάλη
Κέρασμα
Ερχόμαστε

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Ο αγαπημένος «μούσιας» Zakk Wylde και οι Black Label Society επιστρέφουν δισκογραφικά με το "Catacombs of the black Vatican".
Ο νέος δίσκος τα έχει όλα.Κοφτερά riffs,Sabbath παιδεία,bluesy στοιχεία και απίστευτα solos από έναν master του είδους.Έχει κομμάτια που σου καρφώνονται με τη μία στο μυαλό(My dying Time,Empty Promises, Dark side of the sun) έχει και μπαλάντες(τέσσερις μάλιστα-Angel of mercy,Scars,Shades of grey,The nomad).Το άλμπουμ στο σύνολο του κυλάει αβίαστα και η λεπτοδουλειά του Zakk στις κιθάρες βγάζει μάτι.Τα heavy κομμάτια είναι ικανά να διαλύσουν το σβέρκο σου και οι μπαλάντες είναι καλοδουλεμένες χωρίς να γίνονται cheesy(με το Angel of Mercy να ξεχωρίζει κατά πολύ σε σχέση με τις υπόλοιπες).
Μοναδική μου ένσταση ο συνολικός αριθμός των κομματιών.Πιστεύω πως με 2-3 κομμάτια λιγότερα θα αναδεικνυόταν ακόμα καλύτερα το σύνολο.Οι Bls πάντως καταφέρνουν να σταθούν στο ύψος των προσδοκιών που δημιούργησαν με το «Order of the black» του 2009.
Τέλος θα σταθώ για λίγο και στο ρόλο του Zakk ως τραγουδιστή,ρόλο που με την πάροδο των χρόνων έχει εξελίξει.Υπάρχουν πολλά σημεία που εντυπωσιάζει με τις φωνητικές του ερμηνείες(στο Empty Promises λόγου χάριν) και δείχνει πόσα πολλά κέρδισε από την πολύχρονη συνεργασία του με τον Ozzy και σε αυτό το επίπεδο.
Καταλήγοντας,δεν πρόκειται για τον καλύτερο τους δίσκο σίγουρα αλλά είναι μια πολύ καλή δουλειά προσεγμένη σε όλα τα επίπεδα που εμένα προσωπικά πραγματικά με ικανοποίησε.

"Catacombs Of The Black Vatican" track listing:

01. Fields Of Unforgiveness
02. My Dying Time
03. Believe
04. Angel Of Mercy
05. Heart Of Darkness
06. Beyond The Down
07. Scars
08. Damn The Flood
09. I've Gone Away
10. Empty Promises
11. Shades Of Gray
12. Dark Side Of The Sun (bonus track)
13. The Nomad (bonus track)

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

O Nick Moss δεν είναι άγνωστος στη blues σκηνή.Οι πέντε καλλιτέχνες από το Σικάγο (συμπεριλαμβανομένου του Moss) που συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν τους Nick Moss Band αποτελούν σημαντικά πρόσωπα της σκηνής.
Το «Time aint free» είναι το 5ο στούντιο άλμπουμ της μπάντας και έχουν μεγάλα παπούτσια να γεμίσουν καθώς μέχρι στιγμής η επιτυχία τους είναι πολύ μεγάλη(έχουν τεθεί υποψήφιοι για τα Blues Music Awards 16 φορές.)
Ο δίσκος ξεκινάει με το «She wants It».Highlight του κομματιού αναμφίβολα τα γυναικεία δεύτερα φωνητικά.Στη συνέχεια το "Was I ever hard" δείχνει έναν ενθουσιασμό με τα σολο του κομματιού να είναι πολύ πιασάρικα.Το "Light it up" θα γίνει classic ενώ το ομότιτλο είναι ένα αρκετά φορτισμένο τραγούδι που μιλά για τους ανθρώπους στη ζωή του Moss.
Γενικά όλο το άλμπουμ συνεχίζει με μικροστοιχεία σε κάθε κομμάτι που είναι και το «αλατοπίπερο» της υπόθεσης(όπως η χρήση distortion στο "Gone So Long",το πιάνο και τα γυναικεία φωνητικά στο "I Want The World To Know",τα southern στοιχεία στο "Bad n Ruin" ή το funky vibe του "(Big Mike's) Sweet Potato Pie" ).
Το «Time aint free» είναι ένας πολύ καλός δίσκος που θα λατρέψουν οι φαν του είδους και η συνεργασία του Moss με τον Ledbetter δείχνει να πηγαίνει εξαιρετικά καλά και είναι φανερό το γιατί έχει κρατήσει τόσο καιρό.

"Time aint free" tracklist
1.She Wants It
2.Was I Ever Heard
3.Light It Up (feat. Michael Ledbetter)
4.Fare Thee Well (feat. Michael Ledbetter)
5.Time Ain't Free
6.Been Gone So Long
7.Tell You Somethin' 'Bout Yourself (feat. Michael Ledbetter)
8.I Want the World to Know (feat. Michael Ledbetter)
9.Death Letter Blues
10.No Reason
11.Ez Bree Zee
12.Walkin' on a Ledge (feat. Michael Ledbetter)
13.Bad 'N Ruin (feat. Michael Ledbetter)
14.(Big Mike's) Sweet Potato Pie
15.Blues for Ethel (Bonus Track)

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Το "Vultures" δε χρειάζεται μια γλαφυρή και λογοτεχνική παρουσίαση.Ο δίσκος σπέρνει.Πολύ απλά.Οι Χιλιομοδίτες ρόκερς με το 2ο προσωπικό τους δίσκο τραβάνε επάνω τους τα βλέμματα και απαιτούν την προσοχή σου.
Ήδη με τα πρώτα δείγματα που είχαν βγει στη δημοσιότητα πριν λίγες εβδομάδες (Claws,Vultures & Low) οι φίλοι της μπάντας καταλάβαιναν πως κάτι πολύ καλό μας έχουν ετοιμάσει.Ακούγοντας τον όμως στην ολότητα του ομολογώ πως ήταν ακόμα καλύτερος από αυτό που περίμενα.
Συνεχίζοντας από εκεί που ξεκίνησαν με το φανταστικό «Super Van Vacation» δίνουν ακόμα περισσότερη έμφαση στο να γράψουν προσεγμένα και ολοκληρωμένα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ που το καθένα έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει στον ακροατή(κάτι που έκαναν και οι Planet of Zeus στο πρόσφατο Vigilante).Δημιουργώντας με απλά υλικά και συνεχίζοντας την Kyuss κληρονομιά οι 1000Mods έχουν καταφέρει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να δημιουργήσουν το δικό τους ήχο και να λειτουργούν σαν μια αυτόνομη μονάδα στο (παγκόσμιο) heavy rock γίγνεσθαι χωρίς να χρωστάνε σε κανέναν τελικά.
Παραγωγή που εξυπηρετεί απόλυτα τον ήχο τους,εξωφυλλάρα(να τα λέμε και αυτά) και ακόμα μεγαλύτερη ποικιλομορφία από το ντεμπούτο τους ανάμεσα στα κομμάτια.Από τo πιο bluesy "She" στο κτήνος "Vultures" και από εναρκτήριο "Claws" έως το "Reverb of the new world" που κλείνει το δίσκο κάθε κομμάτι έχει το δικό του χαρακτήρα και όλα μαζί αποτελούν αυτό που λέει και ο τίτλος του.Το αρπακτικό που θα σε πιάσει από την αρχή και δε θα σε αφήσει παρά μόνο όταν αυτό θελήσει.
Θεωρώ πως τα παιδιά έχουν καταφέρει να κάνουν ένα πολύ μεγάλο βήμα με το άλμπουμ αυτό και πραγματικά είναι θέμα χρόνου και η υπόλοιπη Ευρώπη να γίνει θύμα του αρπακτικού(ετοιμάζουν ευρωπαϊκή περιοδεία για το φθινόπωρο).
Να πούμε πως ο δίσκος κυκλοφορεί από την "The Lab records"( οι φίλοι της ροκ ψυχεδέλειας ας τσεκάρουν και το «Valley of sand» ep που κυκλοφόρησε η μπάντα μέσω της ίδιας εταιρίας το Δεκέμβρη του '12).
Οι ηχογραφήσεις έγιναν στo Shakti Sound Studio σε παραγωγή του Γιώργου Λεώδη.

«Vultures» tracklisting
1.Claws
2.Big Beautiful
3.She
4.Horse's Green
5.Low
6.Vultures
7.Modesty
8.Reverb of the new world

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Νέο EP λοιπόν για τους Down,το δεύτερο στη σειρά μετά την κυκλοφορία του "Purple EP" το Σεπτέμβρη του 2012.Ο Anselmo και η παρέα του επιστρέφουν με το "Down IV - Part Two" και δείχνουν πως τα μεγάλα διαστήματα μεταξύ των κυκλοφοριών της μπάντας αποτελούν παρελθόν.
Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο Nosferatu's Lair,ιδιόκτητο στούντιο του Anselmo σε παραγωγή Michael Thompson, Anselmo & DOWN.Ο δίσκος ξεκινάει με το "Steeple" και γίνεται αμέσως αντιληπτό ένα Black Sabbath vibe κάτι που συνεχίζεται και στα υπόλοιπα κομμάτια.Τα stoner-southern στοιχεία (βλέπε Stone the Crow,Ghosts Allong the Missisipi κτλ) έχουν περιοριστεί κατά πολύ και γενικά υπάρχει ένα πιο doomy και sludge feeling.Σαν σύνολο μουσικά είναι πιο κοντά στο "Purple EP" και στο "Down III" αλλά μάλλον ένα σκαλί πιο κάτω(ειδικά από το "Down III").
Τα τραγούδια είναι αρκετά μεγάλα σε διάρκεια και προσωπικά ξεχώρισα τα "Steeple","Hogshead/Dogshead" & "Bacchanalia".Το αποτέλεσμα ακούγεται σφιχτό και συμπαγές χωρίς να ξεχωρίζει κάποιος εκτός ίσως του Anselmo που σχεδόν πάντα μαγνητίζει με τις ερμηνείες του.
Το σύνολο του EP θα ευχαριστήσει τους οπαδούς του συγκροτήματος αλλά δύσκολα θα ενθουσιάσει.Περιέχει κομμάτια,riffs και solo που πολλοί θα ευχαριστηθούν αλλά δε συγκρίνεται με τα "Nola" και "Down II-A bustle in your Hedgerow"(και μάλλον δε χρειάζεται καν να γίνει αυτή η σύγκριση).
Παρ'όλα αυτά οι Down συνεχίζουν να βρίσκονται σε φόρμα,δείχνουν να θέλουν να διατηρήσουν συνέπεια και δισκογραφικά(εκτός από τα live που πάντα βρίσκονται σε δαιμονιώδη φόρμα-όποιος τους είδε στο περσινό Heavy by the Sea καταλαβαίνει τι εννοώ) και συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά με γνώμονα τα δικά τους θέλω και μόνο.

Οι Down είναι οι:
vocals - Phil Anselmo
guitar - Pepper Keenan & Bobby Landgraf
bass - Patrick Bruders
drums - Jimmy Bower

"Down IV - Part Two" track listing:
01. Steeple
02. We Knew Him Well
03. Hogshead/Dogshead
04. Conjure
05. Sufferer's Years
06. Bacchanalia

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

 Αναμονή τέλος λοιπόν!Ο νέος δίσκος των Ελλήνων heavy rockers Planet Of Zeus βρίσκεται εδώ και μερικές ημέρες στα ράφια των δισκοπωλείων και οι οπαδοί τους μπορούν επιτέλους να ηρεμήσουν.Αυτό που έχουν καταφέρει εδώ και μερικά χρόνια οι Planet θα πρέπει να διδάσκεται σε όλες τις νέες μπάντες.Δισκάρες,sold out live,ευρωπαϊκές περιοδείες και μαθήματα λιτού αλλά απόλυτα αποτελεσματικού management.Χωρίς ιδιαίτερες φιοριτούρες έχουν κατορθώσει με την ποιότητα της μουσικής τους σαν βάση να θεωρούνται από τα πιο hot ονόματα της ευρωπαϊκής heavy rock και stoner σκηνης.Καταφέρνει λοιπόν το «Vigilante» να αντέξει το μεγάλο βάρος των προηγούμενων δίσκων αλλά και των προσδοκιών?Η γνώμη μου είναι πως ναι.

Οι Planet συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν με το Macho Libre με μικρές διαφοροποιήσεις από κομμάτι σε κομμάτι.Ο δίσκος διακατέχεται από ένα ωμό rock feeling(ηχογραφήθηκε ζωντανά χωρίς μετρονόμο) και η παραγωγή είναι πάρα πολύ καλή.Προσωπικά ένιωσα μια πιο southern χροιά στη φωνή του Μπάμπη(κυρίως στα κουπλέ) ενώ όπου χρησιμοποιεί την πιο brutal φωνή του νομίζω πως είναι λίγο πιο επιθετική από ότι στο Macho Libre.

Οι riffares υπάρχουν φυσικά σε όλη την έκταση του δίσκου και κομμάτια όπως το" A girl named greed","Sky high heels" και το ομώνυμο θα γίνουν τα νέα συναυλιακά hitακια.

Επίσης ξεχώρισα τα "The beast within","Second Coming" και "Burn this city down" αλλά ο καθένας μάλλον θα βρει τα δικά του αγαπημένα ανάμεσα στα τραγούδια κάτι που φανερώνει και την ποικιλομορφία που υπάρχει.

Συνολικά πρόκειται για μία πολύ προσεγμένη δουλειά που θα ευχαριστήσει τους οπαδούς και θα φέρει στις τάξεις τους καινούριους.

Η περιοδεία έχει ξεκινήσει,οι πόλεις γκρεμίζονται η μία μετά την άλλη και οι Planet of Zeus δείχνουν πιο πεινασμένοι από ποτέ.Πάρτε θέση γιατί σίγουρα θα περάσουν και από την πόλη σας,αγοράστε το δίσκο και κάντε το δώρο στον εαυτό σας να απολαύσετε μία από τις καλύτερες ροκ μπάντες στα ντουζένια της.

Vigilante Tracklisting:
1.The Great Dandolos
2.Second Coming
3.A Girl Named Greed
4.Burn this City Down
5.Sky High Heels
6.Tornado
7.No Tomorrow
8.Vigilante
9.disappointment-blues
10.The Beast Within

Για το SouthernRock.gr Δημήτρης Μουργελάς

Για την Roberta Delaude ή όπως γνωστή Morgana ,έχουμε αναφερθεί πολλές φόρες στο περιοδικό μας. Εχει γίνει μάλιστα εκτενές αφιέρωμα όπως επίσης συνεντεύξεις και κριτική του τελευταίου και πολύ κάλου δίσκου της "Rose of Jericho" το οποίο σηματοδότησε την θριαμβευτική της επαναφορα.

Η Ιταλίδα θεά του metal κυκλοφόρησε το πρώτο της demo με τους Hurtful Witch και το όνομα του ήταν Spectra. Κυκλοφορησε το 1985,σε μορφή κασσετας και είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεθεί!Βέβαια κυκλοφορούσε πολλά χρονιά σε μορφή bootleg σε διάφορους κύκλους traders και φυσικά είναι σχετικά εύκολο να βρεθεί σε μορφή mp3 μέσω του internet. Βεβαια ο ήχος από τις συγκεκριμένες πήγες δεν είναι και ο καλύτερος,άλλα μην ξεχνάμε ότι είναι από κασσετα του 1985 και ότι πιο πολύ σημασία έχουν τα κομμάτια του και η συλλεκτική αξία, παρά η καθαρή παράγωγη ήχου και από κομμάτια σκίζει!

Το 2013 κυκλοφόρησε από την Adromeda Relix Production το demo των Hurtful Witch με remastered και σε μορφή βινυλίου,με νέο εξώφυλλο και οπισθόφυλλο και σε περιορισμένη 300 κομματιων. Ο ήχος είναι πολύ καλύτερος και είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για όλους να αποκτήσουν αυτόν τον πολύ κάλο και συλλεκτικο δισκοδίσκο ,σε πολύ προσιτή τιμη. Ο δίσκος ξεκινάει με το "We 're fire" , ενα γρηγορο κομματι , σχεδον στα ορια του thrash metal , με ωραιες κιθαρες και πολυ καλα και σκληρα φωνητικα απο την Roberta. Το δεύτερο κομμάτι είναι το "Lost Angel" ένα βαρύ,σκοτεινό τραγούδι με μακάβρια και σπαρακτικά σε πολλές στιγμές φωνητικά .Το τρίτο και τελευταίο κομμάτι του δίσκου είναι το "Behind my eyes" , το οποίο ακολουθεί τις ταχύτητες του πρώτου τραγουδιού και κινείται στο ίδιο υφος.

Το βινύλιο έχει διάρκεια περίπου 17 λεπτα. Ο ήχος είναι ξερος αλλα ωραιος και ταιριαζει με το υφος της μουσικη τους,το οποιο αρκετα σκοτεινο ,με πολυ καλα κιθαριστικα μερη , αρκετα καλο rhythm section και δυνατα και ομορφα φωνητικα απο την Roberta ,οπου την ακουμε στα πρωτα βηματα.