ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΞΙΖΕΙ
" Η ανώνυμη" (στίχοι)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 30 Δεκέμβριος 2010
Η πιο λαθραία σκέψη μου
σημαία στο μυαλό σου
να κυματίζει με βοριά
να δείχνει το ονειρό σου
Στης γης τα μέρη τα λευκά
μες στα όρια της λύπης
να προσπερνάμε με χαρά
την άκρη της σελήνης
Πιο ψηλά, έξω απο τη γη
σε εναν ζωηρό πλανήτη
να φθάσει η αγάπη μας
με εναν καιρό αλήτη
και ας λυτρωθούμε με χαρά
να σβήσει η κακία
ας ανεβούμε αγκαλιά
την κάθε δυσκολία
Νυχτοπεταλούδα (ποίηση)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 22 Δεκέμβριος 2010
Νυχτοπεταλούδα
Περιπλάνιση
στη σκοτεινή κάμαρα
τρεμάμενο χέρι
ψηλαφεί
κρύους τοίχους,
ανάσα ανακούφισης
η λάμπα ανάβει
το τρεμάμενο χέρι
σωριάζεται στο πάτωμα,
η νυχτοπεταλούδα
απ το πουθενά
ξεχύνεται στο φως
αταίριαχτο μοιάζει
το γκριζωπό ζωύφιο
με τη λάμπα
κι όμως παράφορα
την αγγίζει,
καίγεται απ τα φιλιά της
φτερουγίζοντας αδιάκοπα,
το μόνο που φοβάται
είναι το σκοτάδι
που θα την κρατησει
μακριά απ το φως,
κρυμμένη
να περιμένει...
Χα!, μπορεις να φανταστείς
μια λάμπα αναμένη
χωρίς να την περιτριγυριζει
μια νυχτοπεταλούδα;
Το σκιάχτρο (ποίηση)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 21 Δεκέμβριος 2010
το πληγωμένο σκιάχτρο
χαιδεύει ένα κοράκι,
απ΄αυτά που επιτέθηκαν
στα μανιασμένα σπαρτά,
που υπό τις επιταγές
του λυσασμένου ανέμου
πλήγιαζαν το σκιάχτρο,
που αμίλητο τα φύλαγε,
προσμένοντας με λαχτάρα,
το θέρος,
ωσότου ανήμπορο αυτό
έπεσε ανάμεσα στα σπαρτά
που πλέον καταρημαγμένα
από τα κοράκια
ξεραίνονται πρόωρα
από τα καυτά χάδια του ήλιου,
σε μια τελευταία
απόπειρα του ανέμου
τα κοράκια χάνονται στον ορίζοντα,
το σκιάχτρο σκορπά,
ξυπνώ ιδρωμένος,
το καναρίνι στο κλουβί
μόλις έχει ξυπνήσει
και μου υπενθυμίζει
πως βρίσκομαι
έξω απ΄το κλουβί...
Καρχηδόνα (ποίηση)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 16 Δεκέμβριος 2010
Η βασίλισσα ξεφλουδίζει
τα μαραμένα της δάκρυα,
στο φυτεμένο παλατι
ερήμωσαν οι ανάσες.
Οι Μούσες ξεψυχούν
στο μέτωπό της,
στέμμα τυραννικό ο έρωτας,
σκύλος σημαδεμένος στείρος.
"Πρέπει να καταστραφεί
η Καρχηδών" *
γιατί άρρωστος πόθος
ακόμα περιφέρεται.
*Κάτων, " Ceterum censeo Carthaginem esse delendam"
11 Αυγούστου 2010 (Πεζό)
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas - 10 Δεκέμβριος 2010
11 Αυγούστου 2010
Έγραψα ένα γράμμα ξανά όπως τότε που είμασταν παιδιά. Δεν ξέρω αν θα το στείλω κάπου, αλλά καλό θα ήταν να κάνω καλά γράμματα μήπως και το διαβάσει κάποιος κάποτε. Φτάσαμε τελικά τις 11 Αυγούστου 2010.
Φίλε, δεν ξέρω τι συμβαίνει εκεί έξω, όλα μου φαίνονται τόσο παράλογα και γραφικά, όλα μου φαίνονται τόσο λάθος. Είναι φορές που ειλικρινά αναρωτιέμαι αν γεννήθηκα στη σωστή Γη, την σωστή εποχή. Ίσως τα σύμπαντα να μπερδεύτηκαν. Αλλά ακόμα κι έτσι, δε μπορεί να αλλάξει κάτι τώρα. Ακούω για φόνους, για ληστείες, για βιασμούς. Βλέπω μοντέλα να συζητούν με πολιτικούς, δε ξέρω με ποια εφόδια, ποιο ρόλο, ποια ουσία. Μεγαλοπαπάδες να χορεύουν ηδονικά στη θέα του πράσινου Θεού τους, τραγουδιστές να συλλαμβάνονται... Και τελικά η ερώτηση παραμένει, τι κάνουμε εδώ; Για ποιους δουλεύουμε; Ποιος αποφασίζει για εμάς;
Φίλε, ξέρω πως νιώθεις χάλια, ξέρω πως ήθελες πολύ να σου "κάτσει" εκείνο το γκομενάκι. Όμως φίλε, ποιο το νόημα μιας ακόμη συνουσίας; Ποια η συναισθηματική άνθιση; Ποια η εξέλιξη που ένα "one night stand" μπορεί να προσφέρει; Είναι όλα τόσο ρηχά εκεί έξω; Πού πήγε ο έρωτας, το παιχνίδι, το φλερτ... Περιορίζονται όλα σε μια και μόνο πράξη διαφυγής. Μπορούν να συμπεριληφθούν όλα εκει; Μια πράξη που "βουλώνει" τα στόματα για κάποια στιγμή, και μετά... είσαι και πάλι μόνος φίλε.
Κι ύστερα φίλε ακούω για την οικονομική κρίση, κι όλους τους "μέντορες" να παπαγαλίζουν τεράστια κείμενα μηδαμινής ουσίας λες και λένε ποιηματάκι στο δημοτικό, και λίγο αργότερα να αρχίζουν τις κοκοκρομαχίες σε διάφορα παράθυρα που κάνει ρεύμα... Ωστόσο δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς λένε, όμως το νόημα, κουτσά-στραβά, είναι ένα, "δεν πληρώνει ποτέ αυτός που φταίει!". Αναρωτιέμαι που και που, πώς θα ήταν αν ζούσες σε άλλη χώρα. Θα ήσουν ευτυχισμένος ή θα ήθελες από εκεί να έρθεις εδώ; Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του άπληστος, αχόρταγος, όσο περισσότερα του δίνεις, τόσο περισσότερα ζητάει. Επομένως, μάλλον ούτε εκεί θα σου άρεσε.
Ίσως να είμαι αλλόκοτος φίλε, ίσως να ζητάω τα ακατόρθωτα. Πες μου εσύ όμως, τι θα ήταν ένας άνθρωπος χωρίς σκέψη κι απαιτήσεις; Το μυαλό μου γυρίζει συνεχώς φίλε, σκέφτομαι διάφορα μα ποτέ δεν καταλήγω σε κάποια οριστική λύση. Νιώθω πως κολυμπάμε σε ένα βούρκο, και πως όσο κι αν τρέξουμε, στο ίδιο σημείο κολλημένοι θα είμαστε.
Φίλε, μη με παρεξηγείς, τα 'χω χαμένα τελευταία, άλλωστε γι' αυτό δε με κλείσανε εδώ;
Γιώργος Καββαδίας, 11/8/2010, 15:04
Καμβάς (Ποίηση)
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas - 10 Δεκέμβριος 2010
Σαν μικρές νιφάδες χιονιού στον ώμο σου...
Οι στιγμές που έζησες, περνάνε και χάνονται, λιώνουν...
Είναι απλά το παρελθόν...
Τώρα, όταν νοσταλγείς, φυσάς ανθούς μέσα από τις χούφτες σου,
μυρίζεις το χαμομήλι στο απέραντο πράσινο,
χαϊδεύεις το γρασίδι ενώ επάνω του κυλιέσαι...
Όταν ο ουρανός είναι καθαρός,
τα άστρα σχιματίζουν κοιλάδες, βουνά, νέους ουρανούς...
Και μέσα σε αυτούς τους πίνακες αφηρημένης τέχνης, τρέχεις εσύ...
Τρέχεις και δε σε νοιάζει αν στην επόμενη στροφή έχω ζωγραφίσει έναν καταρράκτη ή έναν γκρεμό...
Χωρίς φόβο, παίρνεις το πινέλο σου και φτιάχνεις γέφυρες, ρυάκια, βελανιδιές...
Ολοκληρώνεις έτσι απλά τον πίνακά μου.
Και κάπου εκεί στο βάθος,
ένα σπίτι, μια φωτιά, ένα ηλιοβασίλεμα...
Ο καμβάς μου όμως διαλύεται κάθε αυγή...
Και κάθε βράδυ τον γεμίζω ξανά, τον γεμίζω διαφορετικά...
Εσύ όμως, πάντα είσαι εκεί,
να τρέχεις, να περνάς γέφυρες, να ξεδιψάς από τα ρυάκια, να ξαποστένεις στις βελανιδιές...
Όταν θα ολοκληρώσω αυτόν τον πίνακα, μάλλον θα έχεις πια γεράσει...
Και μάλλον δε θα μπορείς πλέον να τρέχεις...
Και τότε ίσως έρθω να σου πω, πως κι εγώ δε μπορώ να ζωγραφίσω πια...
Κι ίσως να γίνω εγώ τα πόδια σου, κι εσύ το χέρι και το μυαλό μου...
Γιώργος Καββαδίας, 28/3/2010, 0:59
Tο νέο Facebook το οποίο ήδη λειτουργεί στο διαδίκτυο
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 17 Νοέμβριος 2010
Ωστόσο, η διαφορά του με το δημοφιλές site κοινωνικής δικτύωσης είναι πως ο χρήστης μπορεί να έχει μόνο 50 φίλους σε αντίθεση με το Facebook όπου ο αριθμός φίλων σε ένα προφίλ φτάνει περίπου τις 5.000.
Δημιουργοί του Path είναι ο Dave Morin -senior platform manager του Facebook- και ο Shawn Fanning -ιδρυτής του Napster. Το Path έχει βασιστεί σε κοινωνιολογικές και ψυχολογικές μελέτες που αναφέρουν ότι μέχρι 150 άτομα μπορεί να διατηρήσει σχέσεις ένας άνθρωπος.
Ωστόσο το νέο social networl επιτρέπει μόνο 50 φίλους ενώ διαθέτει σχεδόν τις περισσότερες υπηρεσίες του Facebook όπως like, φωτογραφίες και σχόλια.
Μάλιστα, λόγω του προαναφερθέντος περιορισμού, αρκετοί δηλώνουν πως θα μπουν στον πειρασμό να περιηγηθούν στο Path και γιατί όχι να το προτιμήσουν αντί του Facebook
"Γκρίζες μορφές" (ποίηση Σωκράτη Βεκρη)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 16 Νοέμβριος 2010
Γκρίζες μορφές και
γερασμένα πανηγύρια
κύκλωσαν την πόλη μας
Πετάξαμε τα κουρέλια μας
και σαλτάραμε στο αύριο
Ρωτήσαμε κανά δυο φορές ,
για πού βγάζει το βρώμικο σοκάκι.
Απάντηση δεν πήραμε ,
και έτσι οι ναοί μας γκρεμίζονταν
σαν καστράκια στην άμμο
που ταξιδιάρικες ψυχές χτίσανε
Την πόλη που τόσο νοσταλγάμε
Γίνηκε κομμάτια και θρύμματα
Σαν τα μπουκάλια μας
H Επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη στην εφημερίδα «Τα Νέα»
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 05 Νοέμβριος 2010
Χτυπῆστε τὴ μετριότητα, τὸν συμβιβασμὸ καὶ τὴ μιζέρια
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 05 Νοέμβριος 2010
Τὰ παιδιὰ τῶν Λυκείων τῶν Μεσογείων και τῆς Λαυρεωτικῆς
ΘΕΜΑ: «Ἔναρξη σχολικοῦ ἔτους 2010-2011»
Ἀγαπητά μας παιδιά,
Σᾶς εὔχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ μὲ πρόοδο στὸν ἀγῶνα τῆς μόρφωσής σας καὶ ὄμορφες ἐμπειρίες σχολικῆς ζωῆς!
Μόλις πρὶν ἀπὸ λίγο ὁλοκληρώθηκε ὁ ἁγιασμός. Ἦλθε ὁ ἱερέας, ἰδιόμορφα ντυμένος, διάβασε μερικὰ λόγια ποὺ λίγοι τὰ κατάλαβαν, ἔκανε κάποιες κινήσεις στοὺς περισσότερους ἀκατανόητες καὶ τέλειωσε. Ὅλο αὐτὸ μοιάζει μὲ κατάλοιπο ἄλλων παλαιότερων ἐποχῶν. Οἱ πολιτικοί μας δὲν τὸ πιστεύουν, ἀλλὰ διστάζουν νὰ τὸ καταργήσουν. Ἐσᾶς δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει, γιατὶ σὲ λίγο θὰ τελειώσει καὶ μετὰ τοῦ χρόνου πάλι. Κάποιες Ἀνεξάρτητες Ἀρχὲς ἀντιδροῦν, ἀλλὰ πρὸς τὸ παρὸν ἄκαρπα. Κανεὶς δὲν τὸ καταλαβαίνει ὅπως γίνεται. Οὔτε καὶ ἡ Ἐκκλησία. Ἁπλᾶ, αὐτὴ τὸ δέχεται ὡς κεκτημένο δικαίωμά της ποὺ δὲν θὰ ἤθελε νὰ τὸ χάσει. Δὲν ὑπάρχει κανένας λόγος νὰ συντηροῦμε στὴν οὐσία νὰ ἐξευτελίζουμε κάτι ἱερό, ποὺ ὅμως εἴτε δὲν καταλαβαίνουμε εἴτε δὲν θέλουμε εἴτε δὲν σεβόμαστε. Σκέφθηκα λοιπόν, ἔτσι ποὺ καταντήσαμε τὸν ἁγιασμό, φέτος νὰ μὴν τὸν κάνουμε. Νὰ πῶ στοὺς Ἱερεῖς νὰ καθήσουν στοὺς Ναοὺς καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰ προσευχηθοῦν γιὰ σᾶς. Ἴσως ἔτσι ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἄκουγε περισσότερο. Ὑποχώρησα, πρῶτον γιατὶ κάποιοι δὲν εἶναι ἕτοιμοι νὰ τὸ δεχθοῦν καὶ δὲν θέλησα ὡς Ἐπίσκοπος νὰ τοὺς λυπήσω, καὶ δεύτερον γιατὶ πρὶν τὸ κάνω ἔπρεπε νὰ σᾶς εἰδοποιήσω.
Αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἔβαλαν αὐτοὺς τοὺς ἁγιασμοὺς στὴ ζωή μας τὸ πίστευαν. Πίστευαν ὅτι μαζὶ μὲ τὴν ἀνθρώπινη προσπάθεια χρειάζεται καὶ ὁ φωτισμὸς καὶ ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Πίστευαν στὸν Θεό. Εἶχαν σχέση ζωντανὴ μαζί Του. Τὸν ἤθελαν στὴ ζωή τους ὡς ὅ,τι πολυτιμότερο ὑπάρχει. Ἤθελαν ὅλα νὰ τὰ ἀρχίζουν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἂν εἶναι ἔτσι, φυσικὰ νὰ γίνεται ὁ ἁγιασμός. Θὰ εἶναι ἡ πιὸ σημαντικὴ στιγμὴ τῆς χρονιᾶς.
Σήμερα ὅμως Τὸν ξεχάσαμε τὸν Θεὸ καὶ ἁπλᾶ Τὸν διατηροῦμε γιὰ νὰ Τὸν ἀμφισβητοῦμε, νὰ Τὸν εἰρωνευόμαστε ἢ δυστυχῶς καὶ νὰ Τὸν βρίζουμε. Καὶ νά ποῦ φτάσαμε! Νὰ μὴν θέλουμε οὔτε τὰ σύμβολά Του. Καὶ νά ποῦ καταντήσαμε! Χωρὶς Αὐτόν, ἡ ζωή μας νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ κρίση, ἀδιέξοδα, σύγχυση, αὐτοκαταστροφικότητα, βία καὶ παραλογισμό.
Στὸ σχολεῖο ποὺ ἔρχεστε μπορεῖ νὰ γεμίσουν τὰ κεφάλια σας μὲ πληροφορίες ποὺ οπερισσότερες νὰ μὴν χρειάζονται∙ μὲ γλῶσσες ποὺ δὲν εἶναι δικές μας∙ μὲ ἱστορία ποὺ δὲν εἶναι ἀληθινή∙ μὲ θρησκευτικὰ ποὺ δὲν πείθουν. Νὰ σᾶς δώσουν βαθμοὺς χωρὶς ἀντίκρυσμα. Αὐτὸ ὅμως ποὺ τελικὰ χρειάζεστε εἶναι ἀξίες γιὰ νὰ πλημμυρίσουν τὴν καρδιά σας. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν τὸ δίνει ἡ ἐποχή.
Ἡ κατάσταση στὸν τόπο μας εἶναι σὲ ἀδιέξοδο. Κάτι πρέπει νὰ γίνει ἄμεσα.
Καὶ ἡ ἀλλαγὴ πρέπει νὰ ἀρχίσει ἀπὸ τὸ σχολεῖο. Ἂς ξεσηκωθοῦμε ὅλοι. Δάσκαλοι, γονεῖς καὶ παιδιὰ ἀρνηθεῖτε τὸ ψέμμα καὶ πολεμῆστε το σὰν τὸν μεγαλύτερο ἐχθρό. Χτυπῆστε τὴ μετριότητα, τὸν συμβιβασμὸ καὶ τὴ μιζέρια σὰν τὴν χειρότερη ἀρρώστια. Μᾶς κοροϊδεύει τὸ σύστημα, ποὺ αὐτὸ ὑπαίτιο γιὰ ὅλα, μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ὑπαρκτικὸ ἐκφυλισμό. Διεκδικῆστε τὴν πνευματικὴ ἐλευθερία σας μὲ ὅποιο κόστος.
Ξαναφέρτε τὴν ἱστορία καὶ παράδοσή μας, τὴ γλῶσσα καὶ τὰ ἤθη μας στὴ ζωή σας.
Ἀγωνιστεῖτε γιὰ κοινωνία μὲ εἰλικρίνεια, ἡρωισμό, καθαρότητα καὶ ἐξυπνάδα. Ἀπαιτῆστε πολιτικοὺς ποὺ νὰ ἀγαποῦν τὸν τόπο περισσότερο ἀπὸ τὰ στενὰ μυαλὰ καὶ συμφέροντά τους, ποὺ νὰ σέβονται τὴν ἱστορία περισσότερο ἀπὸ ὅσο προσδοκοῦν τὴν ψῆφο, ποὺ νὰ πονοῦν γιὰ τὸ κατάντημά μας περισσότερο ἀπ’ ὅσο ὑποτάσσονται στὶς ξένες σκοπιμότητες. Ἀξιῶστε Ἐκκλησία ὄχι μὲ ἀδικαιολόγητους συντηρητισμούς, νεκροὺς συμβολισμούς καὶ πομπώδεις τελετουργίες, ὄχι Νομικὸ Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου μὲ δικαιώματα, περιουσίες καὶ διεκδικήσεις, ἀλλὰ Ἐκκλησία μὲ πονεμένο προφητικὸ λόγο, μὲ αὐθεντικὴ πίστη, μὲ θυσιαστικὴ μαρτυρία καὶ ἅγια ζωή∙ Ἐκκλησία ποὺ νὰ ἐμπνέει καὶ νὰ ἔχει πρόταση ζωῆς. Τότε θὰ βρεῖτε τὸν Θεὸ ὁλοζώντανο μέσα σας. Τότε ὁ ἁγιασμὸς δὲν θὰ επιβάλλεται μὲ ἐγκύκλιο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ἀλλὰ θὰ ἀποτελεῖ δικό σας αἴτημα. Τότε τὸ σχολεῖο θὰ ξαναγίνει ἡ ἐλπίδα τῆς ἐθνικῆς καὶ πνευματικῆς ἐπιβίωσής μας. Τότε ἡ νέα χρονιὰ θὰ εἶναι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. Σᾶς τὸ εὔχομαι μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά.
Ὁ Θεὸς μαζί σας, ἀγαπητά μας παιδιά.
