ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΞΙΖΕΙ
Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010 (Πεζό)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 30 Σεπτέμβριος 2010
Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010.
Ξύπνησε και δεν ήταν πουθενά. Ο αέρας κρατούσε ακόμα το άρωμα, μα τα μάτια δεν εντόπιζαν πουθενά το είδωλο. Τα παντζούρια ήταν ακόμα κλειστά, τα αστέρια στο ταβάνι δεν φώτιζαν πια.
Σηκώθηκε αργά, κι αφού φόρεσε τις παντόφλες του, έριξε μπόλικο νερό στο πρόσωπό του στην τουαλέτα. Για άλλη μια φορά ο εαυτός του φάνταζε άγνωστος κι άσχημος στον καθρέφτη. Λες και η "κακιά Μητριά" τον είχε μαγέψει.
Μετακινήθηκε αργά στο υπνοδωμάτιο και ντύθηκε με τα χθεσινά του ρούχα, και αφού άνοιξε τα παράθυρα και τα παντζούρια να μπει φρέσκος αέρας και λίγο φως, έκλεισε το κλιματιστικό.
Για περίπου μισή ώρα κάθισε στην τραπεζαρία, δεν είπε κουβέντα, δεν κουνήθηκε, παρέμεινε με σκυφτό το κεφάλι και κοιτούσε τις μορφές που σχηματίζονταν από το νάυλον κάλυμμα του τραπεζιού. Ήταν η στιγμή που μίλησε, είπε "Σ' έπιασα!". Κρατούσε την παλάμη του σφιχτά κλειστή, σαν να έκρυβε κάτι, κι όταν την άνοιξε, μια πεταλούδα απομακρύνθηκε και το ‘σκασε απ' το παράθυρο.
Έφτανε αυτό για ν' αρχίσει το μυαλό του να παίρνει στροφές. Έφτανε για ν' αρχίσουν σαν ντόμινο οι συνειρμοί. Τι θα γινόταν αν είχαμε φτερά άραγε; Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αν το σκάγαμε έτσι εύκολα απ' το παράθυρο; Έπιασε μια χαρτοπετσέτα απ' το τραπέζι κι ένα στυλό απ' το συρτάρι κι άρχισε να γράφει.
Η μέρα άρχισε να σκοτεινιάζει, ένιωσε την υγρασία στο πρόσωπό του, μια βροντή κι η μπόρα δεν άργησε ν' αρχίσει. Η διάθεσή του άλλαξε, η θλίψη πέρασε στο στυλό του κι άφησε πάλι ένα ερώτημα να αιωρείται. Τελικά ποιος είναι ο ποιητής, εκείνος που γράφει ή η φύση που τον εμπνέει; Παράτησε τη χαρτοπετσέτα και άρπαξε τα κλειδιά του σπιτιού από την κλειδοθήκη. Σε μερικά μόλις δευτερόλεπτα είχε εξαφανιστεί.
Δίχως ομπρέλα στη βροχή, πίστευε πως έτσι εξαγνίζεται ο κόσμος του. Πως έτσι φεύγει η σαπίλα των ημερών που πέρασαν από πάνω του σαν οδοστρωτήρες. Στην πλατεία της γειτονιάς του, έμεινε να κοιτάζει την ερημική παιδική χαρά και τις κούνιες που ο αέρας κινούσε για να παίξουν τα φαντάσματα.
Γιώργος Καββαδίας, 9/8/2010, 12:32
Γιωργος Καββαδίας
