ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 28 Φεβρουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 28 Φεβρουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
Οι Clock Stooges είναι ένα συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη το οποίο δημιουργήθηκε πριν περίπου 1,5 χρόνο.
Η σταθερή δομή τους αποτελείται από την Κωνσταντίνα στα φωνητικά και το Δημήτρη στην κιθάρα, αλλά έχουν επίσης μπασίστα και ντραμερ ώστε να κάνουν κάποιες live εμφανίσεις.
Γράφουν, ηχογραφούν και μιξάρουν τα τραγούδια τους μόνοι τους. Αυτό σημαίνει βεβαίως πως οτιδήποτε θα ακούσετε από τα παιδιά, είτε στο myspace τους, είτε στο demo τους, είναι home made παραγωγή.
Οι εμφανίσεις τους για την ώρα περιορίζονται στην πόλη της Θεσσαλονίκης, σε μικρές σκηνές ή φεστιβάλ. Ίσως το μάτι κάποιων νατ ους είχε πάρει κάποια στιγμή και στην εκπομπή “Ράδιο Αρβύλα”.
Στα χέρια μου λοιπόν ήρθε το Demo τους, “Wandering Schizos”... Συνδυασμός μια μίξη αγγλικού και ισπανικού τίτλου, “Περιπλανώμενοι Σχιζοφρενείς”… Και πάντα το πρώτο πράγμα που παρατηρώ είναι το εξώφυλλο, που σίγουρα τραβάει το μάτι σου, με ζάρια, τράπουλες, κλειδιά, φελλούς, πένες και στη μέση, μια εικόνα, ένα φορτηγό, ίσως ο φορέας των τραγουδιών/εμπειριών, το όνομα του φυσικά “Clock Stooges”.
Δυστυχώς όμως, το όμορφα φτιαγμένο εξώφυλλο, δεν με οδήγησε σε ένα, κατά τη γνώμη μου πάντα, όμορφο μουσικό υλικό. Στίχοι σίγουρα καλοί, αν εξαιρέσω τον “Φελλό” που δεν μου έκανε τόση μεγάλη εντύπωση. Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε ένα γκρουπ που σίγουρα χειρίζεται πολύ καλά τον αγγλικό στίχο, με ένα μειωνέκτημα όσων αφορά το δέσιμο του στίχου με τη μουσική, που σε πολλά σημεία φαίνεται να γίνεται με το ζόρι.
Τα παιδιά βέβαια, όπως είπα και προηγουμένως, κάνουν τη δουλειά μόνα τους. Οπότε σίγουρα το αποτέλεσμα είναι αξιέπαινο, αλλά όχι αυτό που περίμενα να ακούσω. Περιμένω την επόμενη δουλειά σας παιδιά, και είμαι σίγουρος πως θα είστε πολύ καλύτεροι.
Στίχοι/Artwork : Κωνσταντίνα
Μουσική/Ενορχήστρωση : Δημήτρης
Tracklist :
- Clock Stooges
- The Last Sunset
- Religious Breakdown
- Φελλός
Επικοινωνία :
mySpace
Καλή Συνέχεια!!!
Γιώργος Καββαδίας
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 25 Φεβρουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 04 Φεβρουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 02 Φεβρουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 27 Ιανουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 11 Ιανουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Savvas Sinodinos
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 03 Ιανουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 03 Ιανουάριος 2011
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
Ένας δόκτορας μεταλλαγμένος σε κονσερβοκούτι, ο dr. Albert Flipout, γνωρίζεται με έναν περιπλανώμενο Ελληνοδανό μουσικό τον Mickey Pantelous. Τους συνδέει η κοινή αγάπη για τα blues και αυτό τους κάνει αχώριστους φίλους και το 2008 κατόπιν πολλών συζητήσεων ιδρύουν το συγκρότημα “Dr. Albert Flipout’s one CAN Band”.
Από αυτήν την ιδιαίτερη φιλία και συνεργασία γεννιέται μια μουσική αντισυμβατική με τους κανόνες, η οποία δεν θέλει να “χαϊδέψει” τα αυτιά όσων είναι απλοί ακροατές της, αλλά θέλει, εφόσον το γουστάρεις, να σε βάλει μέσα σε ένα “φανταστικό” μαγαζί της νότιας Ορλεάνης μαζί με όλους εκείνους τους χαρακτήρες που συχνάζουν, ρομαντικούς και μη αλήτες και να ακούσεις τις ιστορίες τους…Έτσι μέσα στο καπνό, τις βρισιές, τις φωνές και στα φράγκικα “αλητοσκονισμένα” κοστούμια που φοράνε οι πελάτες, υπό τον ήχο του Mickey, με την συνδρομή πάντα του Albert και με την παρέα μπόλικου αλκοόλ, ακούγονται ιστορίες που μόνο σε τέτοια μαγαζιά μπορούν να ακουστούν. Ιστορίες σχιζοφρένειας (I can’ find my pills), με άσχημες καταλήξεις (people talk about you baby), λυπηρές (There goes Jack), εγκατάλειψης (me and her dog). Λίγο πιο κάτω από το μαγαζί καίγεται το σπίτι των τρελών (The madhouse’s on fire) αλλά αυτό το γεγονός δεν ενοχλεί κανέναν, καθώς τότε ο Mickey και ο Albert δυναμώνουν το ρεπερτόριο τους με ένα rock ‘n roll κομμάτι (baby baby baby c’mon). Φτάνει η στιγμή να ξαναγεμίσουν τα ποτήρια με ουίσκι και η διάθεση αλλάζει. Ο μοναχικός τύπος πιο κάτω σκέφτεται μία παλιά αγαπημένη κοιτάζοντας το ποτήρι του και καλώντας την “let’s go for a dance”. Η βραδιά τείνει να γίνει μελαγχολική και ο dr. Albert κερνάει το μαγαζί μία γύρα ποτά και αρχίζει να λέει για μια δικιά του ιστορία (Albert’ blues). Κάπου εκεί το αλκοόλ ξεκινάει τη φιλοσοφία (Nikels and dimes)
Time passes astray
The soul fades away
And God plays with men
Like cheap nikels and dimes
The soul fades away
And God plays with men
Like cheap nikels and dimes
Η κατάσταση ξεφεύγει σιγά σιγά από τον έλεγχο της λογικής. Κάποιοι περιφέρονται μέσα σε δύο κόσμους… (It won’t let go)
One of them dead
The other unable to be born
Stuck right there in the middle of nowhere
Waltzing in circles…
The other unable to be born
Stuck right there in the middle of nowhere
Waltzing in circles…
Και ακολουθούν τα γνωστά επακόλουθα…
Ο δίσκος μπορεί να χαρακτηριστεί άξιος, με το προσωπικό ύφος του δημιουργού να γίνεται έκδηλο καθ’ όλη τη διάρκεια της ακρόασης. Ο ίδιος ο δημιουργός το ύφος του το περιγράφει σαν Blues / Experimental / Rock. Βέβαια ο ακροατής, θα πρέπει να συχνάζει στα συγκεκριμένα στέκια για να εκτιμήσει ακόμα περισσότερο τον εν λόγω δίσκο. Ιδιαίτερης αναφοράς αξίζει το γεγονός πως ένας άνθρωπος παίζει όλα τα όργανα συγχρόνως.
Dr. Albert Flipout’s one CAN band (featuring Mickey Pantelous)
CD: Can’t find my pills (2010), Spinalonga records
Tracklist:
- Can't fin my Pills
- People talk about you baby
- Your friends (are giving me a hard time)
- There goes Jack
- The Madhouse's on fire
- Let's go for a dance
- Baby, baby, baby c' mon
- Albert's blues
- I'm going away baby
- Nickels and Dimes
- It won't let go (Gin makes it grow)
- Last night
- Dying on the sidewalk
Επικοινωνία:
Ιστοσελίδα
mySpace
Γιάννης Τσακαλάκης
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 22 Δεκέμβριος 2010
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 22 Δεκέμβριος 2010
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
Είναι κάπου στην αρχή της νέας χιλιετίας όταν ο Πόλυς Αβουζουκλίδης και ο Γιώργος Καρακούλιας σκέφτονται την δημιουργία ενός group. Η ιδέα αυτή γίνεται πραγματικότητα κάπου στο 2001 και το όνομα αυτού, Φρούτα Του Δάσους. Το συγκρότημα τότε συμπλήρωσαν οι Πάνος Μανδατζής, στο μπάσο και Κώστας Παναγιωτίδης, στα τύμπανα. Ωστόσο, δεν διήρκησε πολύ, μιας και όλο αυτό αποδείχτηκε στην πορεία μια παρόρμηση, κι έτσι το 2003 επήλθε η αναπόφευκτη διάλυση.
Ο Πόλυς όμως, δεν το είχε ξεχάσει, το δούλευε μέσα του, και το 2007 αποφασίζει μια ακόμη προσπάθεια... Τα Φρούτα Του Δάσους παίρνουν ανα χείρας τα όργανά τους για άλλη μια φορά, αυτή τη φορά με τους Γιώργο Καρακούλια, Δημήτρη Κασαπίδη (στο μπάσο), Γιώργο Κουκουβίνο (στα τύμπανα) και Λευτέρη Στεφάνου (στα πλήκτρα). Το 2008, το πρώτο demo είναι γεγονός, όπως επίσης και οι live εμφανίσεις τους σε μικρά φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.
Το 2009, ο Κασαπίδης αναλαμβάνει χρέη ηχολήπτη και τη θέση του στο μπάσο αναλαμβάνει ο Γιάννης Τσελίκας. Ακολουθούν συναυλίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν αυτές στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, στο CLUB RODEO(Αθήνα) και στο Τ.Ε.Ι Σερρών. Γεγονός επίσης είναι ότι το καλοκαίρι του ίδιου έτους, άνοιξαν τη συναυλία του Παύλου Παυλίδη στο DRAMAICA FESTIVAL, στη Δράμα. Τον Οκτώβριο του 2009 ο Λευτέρης Στεφάνου αποχωρεί από την μπάντα λόγω σπουδών, ενώ η ηχογραφήσεις του debute album του συγκροτήματος βρίσκονται σε εξέλιξη.
Πέρασε περίπου ένας χρόνος και κάτι μέχρι να κρατήσουμε στα χέρια μας λοιπόν την τελική ηχητική εμπειρία της δουλειάς των παιδιών, με τίτλο “Για Τη Στιγμή Και Μόνο”. Μιας δουλειάς που σίγουρα αφήνει στον ακροατή μια ευχάριστη μελαγχολία. Θες οι, ορισμένες φορές, ψυχεδελικές μελωδίες που δουλεύουν υπογείως, θες οι στίχοι... Όλα συμβάλλουν στο τελικό αποτέλεσμα που φτάνει στα αυτιά μας.
Ο δίσκος ξεκινάει με ένα ορχηστρικό κομμάτι, φωνητικά που έρχονται από βαθιά... Σαν μια εικόνα, εσύ στην παραλία, σούρουπο, και οι φωνές από τον ορίζοντα να χαιδεύουν το μυαλό σου... Σίγουρα αυτό το κομμάτι από μόνο του ορίζει το ύφος και του υπόλοιπου άλμπουμ, λόγω της βουβής δύναμης που κρύβει. Δεν μας αφήνουν όμως να πέσουμε πριν ακούσουμε, κι έτσι το δεύτερο κομμάτι, ιδιαιτέρως ρυθμικό, “rock ‘n’ rollίζει” και ξεσηκώνει τον ακροατή... “...για τη στιγμή και μόνο”...
Μέσα σε αυτή τη δουλειά μπλέκονται διάφοροι ήχοι, δε λείπει η μελωδία και οι ώριμοι στίχοι. Όμως, παρατηρείται μια έντονη επιρροή από την “σχολή” του Παύλου Παυλίδη, τόσο ερμηνευτικά σε κάποια κομμάτια, όπως στο “Αλκυονίδες Μέρες”, αλλά και σε κάποια στιχουργικά σημεία, όπως στο “Μεθυσμένο Αεροπλάνο”. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό βέβαια, άλλωστε ποιος από εμάς δεν έχει επηρεαστεί από κάπου; Πάντως το φαινόμενο της ομοιότητας παρατηρείται κυρίως στις μπαλάντες.
Στεναχωρηθήκαμε λίγο ακούγοντας το τραγούδι “Δράκος”, το οποίο εμφανίζεται αλλαγμένο αρκετά από το αρχικό που είχαμε ακούσει στο myspace των παιδιών πριν ένα χρόνο. Ίσως γιατί πλέον είναι λιγότερο ηλεκτρικό και περισσότερο ηλεκτρονικό.
Τα τραγούδια που σίγουρα ξεχωρίζουν μετά από αρκετές προσεκτικές ακροάσεις, είναι σίγουρα τα: Για Τη Στιγμή Και Μόνο, Λιβάδια, Αλκυονίδες Μέρες, Πάλι Σε Σένα Γυρνάω, Παραμύθι.
Μέσα στην συσκευασία περιλαμβάνεται ένθετο με τους στίχους και τους συντελεστές. Ένα πολύ όμορφο ένθετο με εικόνες από διάφορες στιγμές της ζωής του καθενός μας, παιδική χαρά, κούνιες, μπαλόνια, λιβάδια, έρωτας, σύγχρονη κοινωνία, και όλα με ένα όμορφο background από ουρανό και σύννεφα. Στο εξώφυλλο απεικονίζονται τα πόδια μιας νεαρής κοπέλας, φορώντας ένα πράσινο φόρεμα και τα “σταράκια” της, κάθεται σε ένα παγκάκι κάπου στον ουρανό, πίσω το ουράνιο τόξο διαγράφει τον ουρανό, κάτω αριστερά ένα αερόστατο, και δεξιά ένας κουστουμαρισμένος ακροβάτης σε σχοινί παρέα με το μπαλόνι του...
Ένας δίσκος ίσως “λούνα παρκ”, με τα πάνω και τα κάτω του, τον φόβο και τη διασκέδασή του...
Tracklist:
- Καντάδα
- Για Τη Στιγμή Και Μόνο
- Παιδική Χαρά
- Λιβάδια
- Αλκυονίδες Μέρες
- Μεθυσμένο Αεροπλάνο
- Πάλι Σε Σένα Γυρνάω
- Δράκος
- Παραμύθι
- Κάπου Αλλού
Στίχοι-Μουσική: Πόλυς Αβουζουκλίδης
Τα Φρούτα Του Δάσους είναι οι:
- Πόλυς Αβουζουκλίδης: Φωνή, Ακουστική & Ηλεκτρική Κιθάρα, Πλήκτρα
- Γιώργος Καρακούλιας: Ηλεκτρική Κιθάρα
- Γιάννης Τσελίκας: Μπάσο
- Γιώργος Κουκουβίνος: Τύμπανα, Κρουστά
- Βασίλης Ιορδανίδης: Πλήκτρα
Η ηχογράφηση και το mix έγινε στο Studio Underground στην Θεσσαλονίκη από τον Οκτώβριο 2009 έως τον Ιούνιο 2010.
Ενορχήστρωση: Φρούτα Του Δάσους & Σωτήρης Νούκας.
Το Mastering έγινε στο Run Devil Run Studio, με μηχανικό ήχου τον Νικόδημο Τριαρίδη.
Σωτήρης Νούκας: Ηχοληψία, Πλήκτρα & Προγραμματισμός.
Στις ηχογραφήσεις συμμετείχαν οι:
- Χαράλαμπος Παρίτσης: Βιολί στα 5 και 9
- Δημήτρης Κασαπίδης: Φωνητικά στο 5
- Hypnelia: Φωνητικά στο 1
Artwork: dRuantia
Παραγωγή: Φρούτα Του Δάσους.
Επικοινωνία:
mySpace
Καλοτάξιο παιδιά και Καλές Γιορτές!
Γιώργος Καββαδίας
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 06 Δεκέμβριος 2010
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 06 Δεκέμβριος 2010
- Γράφτηκε από τον/την Nyxteridas
Θυμάμαι έψαχνα στο δίκτυο και έπεσα πάνω σε ένα κομμάτι, “Απόψε” λεγόταν και το συγκρότημα “Κρυφές Αλήθειες”. Και λέω μέσα μου, “γιατί όχι;”! Ήρθα σε επικοινωνία με τα παιδιά και μου στείλανε άμεσα το cd τους, να αποκτήσω μια περισσότερο σφαιρική άποψη για το υλικό τους και τη δουλειά τους.
Οι Κρυφές Αλήθειες μας έρχονται από τα Δωδεκάνησα, και συγκεκριμένα από την Κω, κι αυτό ήταν ένας ακόμη λόγος που ήθελα να μάθω γι' αυτούς. Έχουν κάνει πολλές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές και συναυλίες τόσο ως support band, όσο και ως κυρίως. Η μπάντα αποτελείται από πέντε μουσικούς οι οποίοι ενώθηκαν με σκοπό να μεταφέρουν στον κόσμο τις εμπειρίες τους μέσα από αισθαντικές μουσικές και στίχους περίτεχνα κομμένους και ραμμένους στα μέτρα της ερμηνείας τους.
Το άλμπουμ κινείται στο χώρο του ηλεκτρισμένου ήχου χωρίς υπερβολικά ξεσπάσματα, με περισσότερη έμφαση στην ατμόσφαιρα που τα πλήκτρα μπορούν επιτυχημένα να δημιουργήσουν, με το σαξόφωνο να παίζει κυρίαρχο ρόλο σε δύο από τα κομμάτια και τις κιθάρες να φλερτάρουν με το reverb και το βάθος. Μιλάμε λοιπόν για ένα άλμπουμ με έμφαση στις δυνατές μπαλάντες.
Και ναι, ίσως κατά καιρούς να έχουμε ακούσει άπειρα άλμπουμ με μπαλάντες που στο τέλος δε θέλουμε να τα βλέπουμε μπροστά μας γιατί τις περισσότερες φορές τα έχουμε συνυφασμένα με την ανία. Ωστόσο αυτό που κρατάω στα χέρια μου, κατά έναν περίεργο τρόπο ακούγεται τόσο εύκολα που δεν καταλαβαίνεις πότε τελειώνει, το ξαναβάζεις για να ταξιδέψεις για άλλη μια φορά, κι ύστερα ξανά και ξανά...
Ερμηνεία που κεντρίζει, λόγω του σκοτεινού της εαυτού, κι ίσως να κρατάει μέσα της κάτι από Διάφανα Κρίνα αλλά σίγουρα στο πιο χαρούμενο και πιο ανοιχτό της. Οι ενορχηστρώσεις προτείνουν κάτι διαφορετικό, έναν συνδυασμό blues και rock σε κάποια σημεία και σε άλλα soul. Εμφανείς είναι και οι επιρροές από τον γνωστό σε όλους έντεχνο χώρο σε κάποιους στίχους. Ένα πολυσυλλεκτικό συγκρότημα λοιπόν, με διάφορες επιρροές που όταν αναμιγνύονται προκαλούν μια αθόρυβη έκρηξη, η οποία όμως μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά.
Πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στην παραγωγή του δίσκου, με ξεκάθαρους ήχους και όμορφες ενορχηστρώσεις.
Τα κομμάτια που ξεχώρισα, μετά από αρκετά περάσματα του άλμπουμ, ήταν:
- Εσύ Πετάς - Μια όμορφη μπαλάντα... Μια φιγούρα φοβισμένη, κρυμμένη κάπου μέσα σε μια πόλη σκοτεινή, αδιάφορη, τρελή μα συνάμα πραγματική!
- Απόψε - Ίσως το πιο εμπορικό του άλμπουμ, ιδανικό για τους mainstream ραδιοφωνικούς σταθμούς, με τον στίχο που προσφέρεται για moto “...της ψυχής τη δίψα κόψε, κι έλα να με βρεις απόψε...”
- Σε Ψάχνω - Σαξοφωνικός εκστασιασμός... Το πιο αγαπημένο μου, δυνατός στίχος, δυνατή ερμηνεία, δυνατή μουσική. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τραγούδια επιτυχίες ή “επιτυχίες” μεγάλων συγκροτημάτων.
- Κρυφές Αλήθειες - Το όνομα του συγκροτήματος, και είναι “τα λόγια που δεν είπαμε ποτέ” οι κρυφές αλήθειες που θα ακούσουμε από τα κομμάτια του γκρουπ, είναι ό,τι κρύβουμε από τον εαυτό μας πολλές φορές, αυτά που φοβόμαστε να παραδεχτούμε και να δούμε... “...ειδήσεις που δεν γράφτηκαν ποτέ σε εφημερίδες...”
- Φωτιά - Οι σκιές του παρελθόντος, στοιχειά που στο μυαλό μας επιζούν και γράφουμε, τραγουδάμε, σκεφτόμαστε... ό,τι πέρασε... ό,τι θέλουμε να ξανάρθει... Μα φλερτάρουμε με τη φωτιά, και συνήθως καιγόμαστε...
- Nirvana-Απλά ένα διαφορετικό κομμάτι, θυμίζει κάτι σε Yanni, με τις ψυχικές μελωδίες και τα φωνητικά που νανουρίζουν το σώμα και αφήνουν τη σκέψη ελεύθερη.
Σε σχέση με το Artwork, δύο σχόλια έχω να κάνω. Το πρώτο είναι το μέγεθος και το χρώμα των γραμμάτων που κάνουν δυσανάγνωστο το περιεχόμενο, και το δεύτερο είναι η πλαστική κλασική συσκευασία, ενώ τριγύρω κυκλοφορούν τόσο όμορφεσ συσκευασίες με ανακυκλωμένο υλικό. Κατά τα άλλα η γραφιστική δουλειά είναι μια χαρά, δίνοντας το άρωμα του νέου που προσπαθεί να αναγεννηθεί μέσα από το παλιό δίνοντας κάτι όμορφο και αφήνοντας λόγω των ασπρόμαυρων φωτογραφιών, να φανταστούμε εμείς όποια χρώματα θέλουμε!
Tracklist:
- Πριν Φύγεις
- Εσύ Πετάς
- Απόψε
- Τούνελ
- Σε ψάχνω
- Κρυφές Αλήθειες
- Μάγισσα Θάλασσα
- Φωτιά
- Κατανάλωση
- Nirvana
Την μουσική υπογράφουν ο Μανώλης Θαλασσινός, ο Λεωνίδας Αυγούλης (2), ο Δημήτρης Γουρνέλης (4, 6, 10) και ο Γιώργος Κέλλης (6).
Ενώ τους στίχους ο Μανώλης Θαλασσινός και ο Δημήτρης Γουρνέλης (10).
Οι Κρυφές Αλήθειες είναι οι:
- Μανώλης Θαλασσινός: Φωνή, Ακουστική κιθάρα
- Δημήτρης Γουρνέλης: Ηλεκτρικές κιθάρες και τραγούδι στο 10
- Λεωνίδας Αυγούλης: Μπάσο
- Γιάννης Βαρκάς: Πιάνο, Πλήκτρα
- Γιώργος Κέλλης: Τύμπανα και φωνητικά στο 2
Στις ηχογραφήσεις συμμετείχαν και οι:
- Λευτέρης Πουλιού: Σαξόφωνο στο 5 και 6
- Μαρία Πουλιού: Φωνητικά στο 3, 8 και 10
- Βαγγέλης Βατσινέας: Φωνητικά στο 5
Η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν στο studio “Κωακόν” με την επιμέλεια του Γιάννη Θαλασσινού.
Την παραγωγή ανέλαβε ο Γιάννης Θαλασσινός.
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Τάσος Μαρίνος
Φωτογραφίες: Μάνθος Αρμπελιάς
Στο ένθετο προβάλλονται αποσπάσματα από πίνακες του Δημήτρη Γουρνέλη.
Κυκλοφορεί από την Polymusic
Επικοινωνία:
http://www.jumpingfish.gr/KryfesAlhtheies
http://el-gr.facebook.com/people/Kryphes-Aletheies/100001628095751
http://www.myspace.com/kryfesalhtheiesband
Καλοτάξιδο!
Γιώργος Καββαδίας
