ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Συνέντευξη του Χριστόφορου Κροκίδη στον Σάββα Συνοδινό
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 05 Ιούλιος 2010
Νέοι αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι γνωρίζουν εδώ και πολλά χρόνια τον κιθαρίστα-συνθέτη του Β. Παπακωσταντίνου,τον X. Κροκίδη. Για μένα είναι μεγάλη τιμή να παίρνω συνέντευξη από έναν άνθρωπο-καλλιτέχνη που τον θαυμάζω τόσα χρόνια. Σε μια «γωνιά» του κυβερνοχώρου βρεθήκαμε, του είπα γρήγορα τι ήθελα, και εκείνος δέχτηκε αμέσως. Μια συνέντευξη από τον Κροκίδη είναι για μένα μια κουβέντα με ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού rock.
Καλώς ήρθατε στην μουσική παρέα μας κύριε Κροκίδη
Σ.Σ: Εάν σας είναι εύκολο να πάμε τον χρόνο πίσω, και να μας πείτε ποιο ήταν το πρώτο τραγούδι που ακούσατε και είπατε "αυτό είναι κομματάρα!", και σε τι ηλικία;
X.K : Αν είναι εύκολο λέει, πανεύκολο... Κάτσε όμως γιατί ξέχασα! (Γέλια) Λοιπόν, το πρώτο κομμάτι που άκουσα και θεώρησα "ύμνο", ήταν το Yesterday από τους μέγιστους Beatles, και πρέπει να ήμουν κοντά 7 χρονών.
Σ.Σ: Ποια ήταν η αφορμή για να αρχίσετε να παίζετε μουσική; Και ποιο όργανο πρώτα, γιατί διάβασα ότι παίζετε και βιολί.
X.K :Ε, κοίταξε, έπαιζε ο αδερφός μου κιθάρα, και έτσι είχαμε τον ήχο στο σπίτι. Υπήρχε δηλαδή ένας τρόπος να ξεκινήσω, ήταν και δύσκολες εποχές τότε. Τώρα για άλλα όργανα, παίζω και βιολί, sitar, drums και keyboards.
Σ.Σ: Το κοντινό σας περιβάλλον σας στήριξε σε αυτή την επιλογή σας;
X.K :Όπως είπα και πριν, οι εποχές ήταν δύσκολες, και δεν εννοούσα μόνο οικονομικά. Η μουσική τότε θεωρούνταν κάτι το περιθωριακό, κάτι το άσχημο. Πόσο μάλλον όταν ήσουν μικρό παιδί. Ήταν τεράστια ντροπή να είσαι μουσικός. Είχαμε σχεδόν καθημερινά καυγάδες για αυτό το θέμα. Αλλά μυαλό δεν έβαζα (γέλια).
Σ.Σ:Ποιο το πρώτο σας μουσικό σχήμα και πότε δημιουργήθηκε;
X.K :Σχήματα είχαμε αρκετά, και ήταν όλα σχολικά. Ήταν στη δεκαετία του 70 και τότε ήμουν γυμνάσιο.
Σ.Σ:Ο αγαπημένος καλλιτέχνης που είχατε εκείνη την εποχή του ξεκινήματος, είναι έως και τώρα ο ίδιος;
X.K :Δεν ήταν ένας, ήταν πολλοί, και ναι αρκετοί από αυτούς συνεχίζουν να είναι από τους αγαπημένους μου. Για παράδειγμα, οι Beatles που τους ανέφερα και παραπάνω, ο αείμνηστος Jimi Hentrix, Ritchie Blackmore με το ιδιαίτερο στυλ του, ο συνδημότης Λεωνίδας Αλαχαδάμης, ο Jeff Beck, o Oscar Peterson, ο Miles Davis, ο John Mayal, ο Joe Pass, ο John McLaughlin και σίγουρα και άλλοι τους οποίους ξεχνάω ίσως αυτή τη στιγμή.
Σ.Σ:Πως προέκυψε η συνεργασία σας με τον Β. Παπακωσταντίνου;
X.K :Έτυχε, και μάλλον πέτυχε, ο προηγούμενος manager του Βασίλη να είναι παιδικός μου φίλος. Εκείνη τη περίοδο ο Βασίλης έψαχνε για κιθαρίστα, κι έτσι με πρότεινε σε εκείνον ο φίλος μου.
Σ.Σ:Απο όλα αυτά τα live που έχετε δώσει ποια συναυλία σας έχει μείνει στην μνήμη και γιατί;
X.K :Νομίζω ότι η συναυλία που έχει μείνει στη μνήμη όλων, είτε ήταν θεατές, είτε έπαιζαν εκεί εκείνο το βράδυ, ήταν αυτή με το Βασίλη στο Καυταντζόγλειο στάδιο στη Θεσσαλονίκη το 1989. Η διαφορά εκείνης της συναυλίας δεν ήταν μόνο στη προσέλευση του κόσμου, εκείνο το βράδυ παίξαμε μπροστά σε 70000 άτομα. Η διαφορά ήταν στον ήχο, στο φωτισμό, στην οργάνωση, στη διάθεση όλων όσων ήταν εκείνη τη περίοδο στο γκρουπ. Για τα τότε δεδομένα ήταν απλά συναρπαστική συναυλία.
Σ.Σ:Συνεργαστήκατε και συνεργάζεστε με πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες. Με ποιον από αυτούς είχατε την σπουδαιότερη καλλιτεχνική εμπειρία;
X.K :Νομίζω πως ο καθένας από όσους έχω συνεργαστεί, έχει κάτι το διαφορετικό και κάτι το ιδιαίτερο. Επομένως δε μπορώ να τους ξεχωρίσω, από όλους έμαθα κάτι, και ίσως να έδωσα κι εγώ κάτι σε εκείνους. Τους ευχαριστώ όλους, και εύχομαι να είναι πάντα καλά.
Σ.Σ:Μιας που λέμε για συνεργασίες , με ποιόν καλλιτέχνη, Έλληνα ή ξένο, θα θέλατε να συνεργαστείτε;
X.K :Πιστεύω ότι μια συνεργασία με κάποιο από τα "είδωλά" σου, αν και δε μου αρέσει αυτή η λέξη, είναι απλά ένα όνειρο θερινής νυκτός. Έτσι θα αρκεστώ στο να πω ότι θα ήθελα να γνωρίσω εκείνους, των οποίων η μουσική με επηρέασε σε σημαντικό βαθμό, και είναι οι καλλιτέχνες που ανέφερα προηγουμένως ως αγαπημένους.
Σ.Σ:Συμφωνείτε με τον όρο μουσική βιομηχανία; Μπορεί η μουσική που είναι συναίσθημα να συμβαδίζει με την παραγωγή;
X.K :Κοίταξε να σου πω, η μουσική πάντα ήτανε βιομηχανία στη σύγχρονη εποχή, δεν νομίζω ότι τώρα έγινε. Το συναίσθημα είναι κάτι το ανεξάρτητο, οι άνθρωποι πάντα είχαν συναισθήματα και τα εξέφραζαν με διάφορους τρόπους. Δεν επηρεάζει το ένα το άλλο. Άρα μπορούν να συνυπάρξουν αυτά τα δύο. Άλλωστε, αν αυτό το συναίσθημα αγγίζει και άλλους, με αποτέλεσμα να πουλάς, τότε που βρίσκεται το πρόβλημα; Μπορείς να το δεις με μια πρόχειρη ματιά γύρω σου αυτό, τόσο στον Ελληνικό όσο και στον Διεθνή χώρο μουσικής, κάτι το οποίο σήμερα δε θεωρείται εμπορικό, αύριο μπορεί να είναι πρώτη επιτυχία.
Σ.Σ:Έχετε παίξει διάφορα μουσικά όργανα, γιατί επιλέξατε την κιθάρα;
X.K :Όπως είπα και πριν, λόγω του αδερφού μου ξεκίνησα. Ήταν το πρώτο όργανο που είχαμε σπίτι, και άλλωστε είναι ένα παρεΐστικο όργανο, μπορεί να κάνει παρέα σε σένα και στους φίλους σου ανά πάσα στιγμή. Φαντάζεσαι να κουβαλούσα το πιάνο; (γέλια)
Σ.Σ:Κάνατε την πρώτη προσωοική δισκογραφική σας δουλειά το 2002 με τίτλο "Ο Φύλακας των Σκουπιδιών", πιστεύετε ότι αργήσατε να κάνετε αυτό το βήμα;
X.K :Κανονικά ναι, άργησα, αλλά τότε μου βγήκε. "Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα" δεν λένε; Δεν είναι φασόλια να τα βράσεις, εκείνη τη περίοδο ήμουν σε μια συνθετική έξαψη, είχαμε βγάλει και τις "Χαμένες Αγάπες" με το Βασίλη σε μουσική δική μου, και έτσι προέκυψε.
Σ.Σ:Υπάρχει κάποιο γκρουπ ή καλλιτέχνης από την νέα γενιά του ροκ που σας αρέσει ιδιαίτερα;
Αν και τα παρακολουθώ όλα, ό,τι και όπου γίνεται, και παρ' όλο που υπάρχουν πάρα πολλοί μουσικοί και γίνεται γενικά ένα ανακάτεμα, δε βρίσκω κάτι που να κάνει τη διαφορά. Πάντα όμως η ελπίδα υπάρχει και περιμένω να την δω να λάμπει.
Σ.Σ:Τι θα θέλατε να αλλάξει στην μουσική σκηνή της χώρας;
Όλα! (Γέλια) Θέλω να βγει καινούριος κόσμος, νέοι άνθρωποι και να πάψουμε να είμαστε μια χώρα ρετρό στην οποία μονοπωλούν οι γερασμένοι, και δε βγάζω τον εαυτό μου απέξω.
Σ.Σ:Πως βλέπετε την έκφραση των νέων σήμερα;
X.K :Πάει καλά, αλλά θέλει δουλειά ακόμα. Πρέπει να δημιουργήσουν μικρές κοινωνίες, αν και υπάρχουν ήδη κάποιες, να οργανωθούν καλύτερα μήπως και ξεκινήσει κάποιο κίνημα για να αλλάξει ότι εμείς δεν καταφέραμε. Πάντως μην βλέπεις τους νέους τα Σάββατα που πηγαίνουν στα μπουζούκια και στα σκυλάδικα, όλους τους απασχολούν τα προβλήματα που υπάρχουν, όλοι τα σκέφτονται έστω και λίγο στο πίσω μέρος του μυαλού τους, και το "μπαμ" θα γίνει πιστεύω.
Σ.Σ:Η λεγόμενη νέα διαδικτυακή εποχή βλέπετε να δημιουργεί ευκαιρίες για έναν νέο καλλιτέχνη;
X.K :Δεν ξέρω αν θα δημιουργήσει, σίγουρα όμως έχει αποσυντονίσει και έχει διαλύσει οτιδήποτε στημένο και καθοδηγούμενο, από οποιαδήποτε εταιρεία και ΜΜΕ υπάρχουν. Έχει ανακατέψει τα νερά. Μέσω του διαδικτύου δίνεται η δυνατότητα σε κάθε νέο δημιουργό να προβάλει τη δουλειά του, να δει τι απήχηση έχει. Γίνονται και διάφοροι μουσικοί/στιχουργικοί/ποιητικοί διαγωνισμοί από διάφορα sites εκτός των άλλων. Ξέρεις πόσους νέους αξιόλογους δημιουργούς έχω βρει ή με έχουν βρει μέσω του myspace ή άλλων κοινωνικών δικτύων; Ένα ατού επίσης του διαδικτύου, είναι ότι ο ακροατής μπορεί πολύ πιο δημοκρατικά και χωρίς κανείς να του το επιβάλει να ακούσει ότι επιθυμεί.
Σ.Σ:Η κοινωνία με τα πολλά προβλήματά της δυσκολεύουν την πορεία των group, κι αν ναι, πόσο;
Η κοινωνία κανονικά θα έπρεπε να βρει διέξοδο στα νέα γκρουπ και να αδιαφορήσει για οτιδήποτε στημένο υπάρχει από το σύστημα. Ωστόσο, εδώ εντοπίζεται το πρόβλημα της μουσικής βιομηχανίας που με ρώτησες πιο πριν, η μουσική βιομηχανία είναι που κλείνει το δρόμο σε νέους δημιουργούς (και όχι μόνο) να προχωρήσουν αν δεν δεχτούν τους όρους που θα τους θέσουν.
Σ.Σ:Τι σημαίνει για εσάς το rock;
X.K :Ροκ είναι οτιδήποτε μπορεί να σε αφυπνίσει και να σε κάνει ενεργό, και ειδικά σήμερα μέσα στην πλήρη απαξίωση των πάντων.
Σ.Σ:Ένα μήνυμα για τους νέους;
Να ενεργοποιηθούν και να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, όπως οφείλουν και μπορούν, γιατί οι κουρασμένοι, γερασμένοι, παραιτημένοι και βολεμένοι Έλληνες έφεραν την κατάσταση σε αυτό το σημείο. Και όταν μίλησα για γερασμένους, δεν εννοώ ηλικιακά αλλά ιδεολογικά.
Σ.Σ:Σας αρέσει το μουσικό είδος Southern rock;
X.K :Με αυτό έχω μεγαλώσει και είναι αυτό που περισσότερο μου ταιριάζει νομίζω.
Σ.Σ: Να σας ευχαριστήσω ειλικρινά για την κουβέντα μας, και να σας ρωτήσω κάτι τελευταίο. Ποια είναι τα μελλοντικά σας πλάνα;
Εγώ σε ευχαριστώ για την πρόταση. Αυτή τη περίοδο, εδώ και 1.5 χρόνο, (γέλια) φτιάχνω το "γεφύρι της Άρτας". Ως γεφύρι χαρακτηρίζω τον νέο δίσκο μου, πιστεύω ότι θα τελειώσει κάποια στιγμή, στο τελικό στάδιο είμαστε. Όταν θα βγει θα σας ενημερώσω.
Συνέντευξη στον Σάββα Συνοδινό
