ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Συνέντευξη με τους "Magic de spell"
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 29 Μάιος 2010
Σας καλωσορίζω στο μουσικό μας site Southernrock.gr
-Καλώς σας βρίσκουμε.
Πότε κάνατε τα πρώτα σας μουσικά βήματα ως «μονάδες» ;
-Με αρκετές εξαιρέσεις (που επιβεβαιώνουν το κανόνα) όλα ξεκινάνε μάλλον από τρυφερές ηλικίες, όταν αποφασίζεις να πάρεις ένα όργανο, είτε ένα μικρόφωνο. Είναι συνήθως κάτι που βρήκες-η σε βρήκε- από τα ΜΜΕ, μιά συναυλία, κάτι που κόλλησες ένα μεγαλύτερο αδελφό η φίλο, τα trends της εποχής ή η αντίδραση σ'αυτά. Αυτός ο ιός σε οδηγεί να ξεκινήσεις χωρίς καλά-καλά να ξέρεις να παίζεις η να τραγουδάς...κοιτιέσαι σ'ενα καθρέφτη φαντάζεσαι, ονειρεύεσαι. Η αρχή πάνω κάτω είναι η ίδια όπου και αν φτάσεις....
Ποια χρονιά ξεκινήσατε ως "Magic de Spell";
-Ισως η πρώτη πρόβα του γκρούπ να έγινε το ‘79. Το Σεπτέμβρη του 1980 καταγράφεται η πρώτη Live μας εμφάνιση στο Tiffany's στην Ανδριανού στη Πλάκα.
Πως προέκυψε και από ποιόν αυτό το ονομα για το γκρούπ; Ποια τα πρώτα μέλη σας;
-Ειναι ιδέα του Θοδωρή. Εχει σχέση με την Magica, τη σπάνια αλλά τρομερή cult cartoon φιγούρα. Ντυμένη στα μαύρα μηχανεύεται επίμονα να κλέψει τη τυχερή δεκάρα του εκατομμυριούχου Σκρούτζ Μακ Ντάκ. Τα πρώτα μέλη:
Θοδωρής Βλαχάκης (drums) , Γιώργος Σκαρλάτος (μπάσο) και Αλέξης Κυριακάκης (φωνή).
Γενικότερα θα μπορούσε να πεί κάποιος ότι κάνετε αρκετές αλλαγές σε επίπεδο
μουσικών στο συγκρότημα , ποια ανάγκη το κάνει αυτό?
-Είμαστε ενεργό συγκρότημα γιά 30 χρόνια και μάλιστα στην Ελλάδα! Είνα πολύ φυσικό αυτό που έχει συμβεί με μας. Αλλοι σταμάτησαν, άλλων τα γούστα άλλαξαν, άλλοι δεν είναι στη ζωή. Συνεχίζουμε σαν ευρύτερη μουσική παρέα με την ίδια φιλοσοφία και στάση ζωής. Μας αρέσει η ιδέα του γκρούπ. Δεν ονειρευόμαστε ατομικές διαδρομές ώστε να είναι ανάγκη να διαλύσουμε τους Magic de Spell και να χρησιμοποιήσουμε τον απόηχό τους σα σκαλοπάτι σε σόλο καρριέρα. Βλέπουμε να το παθαίνουν άλλες μπάντες. Εμάς δεν μας αρέσει...
Ποιο ηταν το πρώτο τραγούδι που γράψατε;
-Το "Poor Johnny's Lonely Blues". Περιέχεται στο πρώτο E.P. μας , "Nightmare" (1981)
Η μπαντα με την σημερινή μορφή της ποσο εύκολη η δύσκολη ήταν;
-Πάντα είναι μια δύσκολη υπόθεση μιά μπάντα. Πρέπει να υλοποιήσει χωρίς εκπτώσεις και ανακρίβειες αυτό που έχουν όλα τα μέλη στο κεφάλι τους και στη ψυχή τους κάθε φορά. Δεν τον πιάνεις πάντα το στόχο αυτό, αλλά το κυνήγι του έχει αξία! Είναι ένας χημικός τύπος μιάς ουσίας με ανεξάρτητες ιδιότητες από αυτές των στοιχείων που την συνθέτουν. Αλλο τι θάκανε ο καθένας μόνος του. Δεν είμαστε προσωποπαγές σχήμα. Οι βάσεις υπάρχουν και έχουν μπεί σιγά σιγά με τα χρόνια. Μπαίνεις, προσαρμόζεσαι στα ήθη και έθιμα, και είσαι
Magic De Spell. Ασε που δεν είναι μόνο τα μέλη της μπάντας. Είναι ένας ευρύτερος ζωντανός διαδραστικός κύκλος μουσικών, ποιητών, φίλων, γνωστών, συνεργατών...
Χωρίς αυτούς απλά δεν θα είμασταν ...
Είσαστε από τα λίγα ελληνικά συγκροτήματα που ξεκινήσατε με αγγλικό στίχο και άλλο είδος-στυλ μουσικής και αργότερα το αλλάξατε σε ελληνικό. Τι σας έκανε να αλλάξετε την πρώτη σας επιλογή;
-Γιά 10 χρόνια τραγουδούσαμε στα αγγλικά. Μάλλον δεν ενδιέφερε τόσο πολύ η γλώσσα όσο ο κώδικας. Τι και Πως το λές! Οι ανεξάρτητες και μη σκηνές, ας πούμε του παγκόσμιου και ευρωπαικού νότου έχουν φωνή που μάλιστα ακούγεται πιο δυνατά τώρα- εν μέσω της κοινωνικής θύελλας που σαρώνει το κόσμο! Αμα κάποιοι στο αγγλόφωνο κατεστημένο της μουσικής βιομηχανίας δεν «μπορούν» αυτή τη περίοδο να παρακολουθήσουν τα γεγονότα, υπάρχουν και άλλες γλώσσες που μπορούν να εκφρστούν τα νέα ρεύματα... (βλέπε ισπανόφωνα σχήματα και όχι μόνο...)
Εμείς εκφραζόμαστε καλύτερα στα ελληνικά τα τελευταία πολλά χρόνια!
Είπαμε το 1991 πως ζούμε σε εποχές που o κόσμος περιμένει κάποια πράγματα να ειπωθούν από τις μπάντες, και αισθανθήκαμε οτι έπρεπε να ανταποκριθούμε με πιο άμεσο τρόπο σ' αυτή τη προσδοκία. Και έτσι το γυρίσαμε. Ούτε εύκολο ήταν, ούτε και το υιοθετήσαμε όλοι με τον ίδιο ενθουσιασμό...! Αυτό πάντως δεν μας εμποδίζει -όχι μόνο να παίζουμε πολλές διασκευές τραγουδιών ξένων συγκροτημάτων...πράμα που αγαπάμε- αλλά ακόμα και να δουλέψουμε ξανά κομμάτια από την αγγλόφωνη περίοδο της μπάντας. Το βλέπεις και στο τελευταίο δίσκο μας.
Τι είναι αυτό που σας εμπνέει περισσότερο για να γράφετε τραγούδια ;
-Η αντίδρασή μας απέναντι στη κοινωνική αδικία. Η διαφορετικότητα, ο έρωτας, το αδρανές, το τρομερό, το μεγάλο, το ασήμαντο, αυτό που σε στοιχειώνει, αυτό που σε λυτρώνει. Οτιδήποτε...
Ποιος έλληνας η ξένος καλλιτέχνης σας αρέσει τελευταία;
-Αυτός που συνεχίζει την αναζήτηση γιατί η διαδρομή είναι που μετράει.
-Αυτός που ξεκινά με όνειρα χαράζοντας ένα νέο δρόμο αντί να μιμηθεί.
-Οι αειθαλείς γαμάτοι παππούδες που τα σπάνε χωρίς να κάνουν αρπαχτές, και που θυμίζουν στους παλιούς και μαθαίνουν τους νέους.
-Οι ατρόμητοι, τυχεροί, ταλαντούχοι, νέοι μπάσταρδοι που θα μας πούν με άλλο θράσος και νέο ήχο οτι δε τέλειωσε εδώ το παραμύθι και να μας παρασύρουν μπροστά...
Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές;
-Το 1980 βρίσκει τους Magic De Spell με το βλέμμα στο κίνημα που είχε έρθει να ταράξει μουσικά και κοινωνικά τα νερά στην Αγγλία και την Αμερική. Θέλουν να κάνουν κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα. Ετσι ξεκινάμε. Σαν Punk συγκρότημα.
Εκτοτε το μουσικό και ιδεολογικό ιδίωμα της μπάντας μπορεί να πει κανείς ότι θα τσαλαβουτήσει στο ροκ με όλες τις φράξιες του (και όχι μόνο). Ειναι μακρά παράδοση γιά τους MDS. Οχι μόνο δεν πρέπει να κρύβεις τις επιρροές σου αλλά να τις αναγνωρίζεις, να τις προτάσεις, να τις θωπεύεις, και αν και όσο χρειστεί να ασελγήσεις πάνω τους...!
Αυτό είναι που σε κάνει να φτιάξεις το δικό σου ήχο!
Από δισκογραφία εως τώρα έχετε κάνει 14 δίσκους, και με τελευταίο τον «ΟΚ ΠΑΤΕΡΑ» τι σημαίνει αυτός ο δίσκος για εσάς ; Η «εμφάνιση» του hip hop πως και έγινε;
- Για μας είναι ένας δίσκος γιά τα 30 χρόνια μας. Θέλαμε να είναι πραγματικά καινούριος, αλλά ταυτόχρονα να περιέχει και στοιχεία απ' όλη την έως τώρα διαδρομή μας και τη τρέλλα μας. Ετσι συνυπάρχουν διαφορετικές τάσεις, ποιήματα φίλων, στιχουργήματα και μουσικές και από το νέο αίμα στη μπάντα μας, αλλά και το Sarajevo όπως το παίζουμε σήμερα...
Διασκευάσαμε το «Κυρ-Παντελή» του Πάνου Τζαβέλα στοιχηματίζοντας πως αυτός ο στιχος θα αγγίξει και πάλι το κόσμο. Μελοποιήσαμε και πάλι ποιήματα όπως της Ελευθερίας Αναγνωστάκη-Τζαβάρα και του Πάμπου Φιλίππου. Τα κομμάτια άλλοτε είναι ska-στά και άλλοτε πιο βαριά και σκοτεινά. Δεν είναι μυστήριο να υπάρχει hip hop στοιχείο στο ομώνυμο του τελευταίου Δίσκου και όχι μόνο. Ενδεικτικά θα βρείς παρεμφερή στοιχεία του από τα «Αγχολυτικα» το '93, το «ΝιψονΑνομήματαΜηΜονανΟψιν» το ‘95 έως το «Εμένα οι Φιλοι μου» το '98. Εχουμε πολύ καλές σχέσεις με σχήματα του ευρύτερου χώρου και κάποια από αυτά έχουν διασκευάσει και τραγούδια μας. Γενικότερα η αμεσότητα της πρόζας ως τρόπος έκφρασης ήταν ανέκαθεν μέρος του DNA μας όπως και η μελωδία φυσικά.
H «περίεργη» για πολλούς συνεργασία με την Στέλλα Κονιτοπούλου πως προέκυψε;
-Προέκυψε όταν ο κοινός μας πιά φίλος μουσικός Γιώργος Κουτουλάκης έγραψε ένα παραδοσιακό κρητικό. Εμείς βάλαμε τους στίχους και τον ηλεκτρισμό ενορχηστρώνοντας ανάλογα. Η Στέλλα ήταν ο καταλύτης. Είναι ένα Bonus track που προσαρμόζοντας μια δυτικού τύπου -χιλιόμετρα μακρινή σε καταγωγή- μουσική φόρμα σε μια σύνθεση τελείως διαφορετική γεωγραφικά και πολιτισμικά φτιάξαμε και πάλι ένα υβριδικό αποτέλεσμα. Η μαρμίτα είναι πάντα ζεστή. Τέτοια κάνουμε σε κάθε δουλειά μας γιατί είναι στο πετσί μας αυτή η αναζήτηση. Η πρόσμιξη μουσικών ιδιωμάτων σαν αναζήτηση και όχι αυτοσκοπός είναι το πέμπτο στοιχείο της αθανασίας του ροκ!
Αρκετές φορές έχετε μελοποιήσει ποιήματα, Οι στίχοι πόσο σημαντικό κομμάτι είναι για εσας;
-Αντιμετωπίζουμε με δέος και σεβασμό την ποίηση. Εχουμε τολμήσει αρκετές φορές.. Οι μελοποιήσεις φέρνουν τα ποιήματα πιό κοντά στο κόσμο που σε άλλη περίπτωση δε θάχε την ευκαιρία να τα συναντήσει. Δεν είναι εύκολο. Ρισκάρεις όπως σε μια κινηματογραφική μεταφορά (το budget είναι χαμηλώτερο αλλά το διακύβευμα είναι οτι ένα γερό στραβοπάτημα μπορει να σε στείλει αδιάβαστο...) Ελπίζουμε να καταφέραμε τα ποιήματα που κατα πιαστήκαμε να τα κρατήσουμε στο ύψος τους.
Ειναι πως χρησιμοποιείς το στίχο. Τον ντύνεις με λάθος μουσική; Τόχασες ! Οσο καλά και αν τραγουδηθεί...Απ' την άλλη: Έβαλες στίχους κατώτερους των περιστάσεων φτιάχνοντας ακόμα και ένα μουσικό αριστούργημα; Τόχασες πάλι! Αστο Instrumental...
Πόσο δύσκολο ήταν τοτε να κάνει κάποιο συγκρότημα έναν δίσκο και πως σήμερα
-Ηταν πιό δύσκολο τότε. Σήμερα όμως που υπάρχουν τα μέσα να γίνει ένας δίσκος πιό εύκολα, είναι πιό δύσκολο να ακουστεί. Τα ΜΜΕ και τα ραδιόφωνα παίζουν Playlist και μάλιστα πληρωμένο από χορηγούς. Μοναδικός ανοιχτός φορέας το Διαδίκτυο...κι ας κυριαρχεί η θεωρία του χάους
Βλέπετε διαφορές σήμερα από την εποχή που ξεκίνησατε με το σήμερα στα ελληνικά μουσικά δρώμενα; Και εάν ναι ,που οφείλονται;
-Δε πρέπει να βλέπουμε τις τέχνες και τη μουσική αποσπασματικά αφου αλληλοεπιδρούν σε ένα ανοιχτό περιβάλλον. Αυτό που στην αρχή παγκόσμια σημάδεψε κοινωνικοπολιτικά και αισθητικά το 80 ήταν και το τέλος της εποχής του ρομαντισμού και της επανάστασης των 60s-70s. Πήρε το χρόνο του αυτό. Γεννήθηκε ο ψηφιακός ήχος. Υπήρχε παρθενογένεση για κάποια νεα μουσικά είδη που δεν την βρίσκεις εύκολα σήμερα γιατί όπως λένε «όλα έχουν παιχτεί»! Ελπίζουμε να μην είναι ακριβώς έτσι. Αλλά κι άν είναι, υπάρχουν εναλλακτικές. Ας πούμε οι multimedia συνδυασμοί τεχνών. Το computer είναι εδώ και το θέλουμε όχι σε λάθος χέρια...! Σήμερα το κατεστημένο αφομοιώνει άμεσα τα νέα αισθητικά στοιχεία που το ενδιαφέρουν Υπάρχει πιά άμεση πρόσβαση σε όλα αλλά είναι και τόσα πολλά...!
Τελικά είναι δύσκολο να συγκρίνεις το τότε με ένα τώρα που μόλις σχηματίζεται. Είμαστε ήδη σε εξέλιξη κοσμογονικών αλλαγών πολιτικο οικονομικά, άρα και πολιτιστικά...! Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 70 που μάλλον δεν άγγιξε και πολύ την Ελλάδα που τότε μεταπολιτευόταν επανέρχεται σήμερα δρυμύτερη- τεχνητή ή μη... Αρα πολιτιστικά θα έχουμε εξελίξεις...
Τι σημαίνει για εσας ροκ και τι πανκ μουσική;
-Παλιότερα το πανκ ήρθε να μας θυμίσει πως είχαμε ξεχάσει τι σημαίνει rock n roll. Εχουν γραφτει βιβλία γι αυτό. Ενδεικτικά τα 15-30άλεπτα πολλές φορές τραγούδια του progressive rock τα διαδέχτηκαν πολυ μικρότερα, και μονότονα βασισμένα σε αρχέγονες φόρμες. Οι κιθάρες άλλαξαν ρόλο. Οι ανοιχτοί γιακάδες κουμπώθηκαν μέχρι πάνω, οι γραβάτες λέπτηναν, οι κινήσεις των μουσικών έγιναν πιο συγκρατημένες και αυτιστικές, τα μαλλιά κόπηκαν και ξαναμεγάλωσαν παράξενα, και βάφτηκαν. Οι στίχοι οργισμένοι. Μια αισθητική ολόκληρη. Κατηγορήθκε γιά μηδενισμό. Ομως ηταν απλα το ξεκίνημα . Το punk φαινόταν σαν εχθρός του rock, αλλά ήταν εκείνο που θα το επανίδρυε κατά κάποιο τρόπο. Βέβαια η τότε ανεξάρτητη Virgin που αγκάλιασε τους διωγμένους απο την ΕΜΙ Sex pistols είναι σήμερα πολυεθνική... Αυτό δεν εμπόδισε την έλευση νέων η αναγεννημένων ειδών ώστε είδη σαν το πανκ και τις υποφράξιες του να είναι επίκαιρα όσο ποτέ...Ειναι πολλά πράγματα που το σύστημα σαν ζωντανός οργανισμός γεννάει αφομοιώνει και αποβάλλει.
Πότε είναι απλά φορέας τους, καί πότε νοσεί...Τα νοσήματα που γεννάει το Ροκ-όπως κι αν ονομάζονται, μπορεί να μην είναι θανατηφόρα για τον ζώντα αυτόν οργανισμό, όμως δεν τον αφήνουν και μές τη καλή χαρά...!
Σε ποιο μουσικό «είδος» ανήκει η μουσική σας;
-Θέλουμε να παίζουμε ένα μουσικό είδος που να μη προσβάλλει το αισθητήριο ενός ανθρώπου που ψάχνεται, που θέλει ένα καλύτερο κόσμο. Πιστεύουμε σε μιά μουσική ανατρεπτική, ερωτική, ποιητική, τυχοδιωκτική, πολιτική αλλά και λαική, δίνοντας το στίγμα προτογενώς κυρίως με δικά μας τραγούδια και δευτερογενώς με διασκευές. Δε διστάζουμε να κάνουμε τις ξεδιάντροπες βουτιές μας στα άδυτα οποιουδήποτε ιδιώματος μας συγκινεί, κάνοντας μπουμπουλήθρες με τη δική μας προσέγγιση, γιατί το ροκ δεν ήταν ποτέ μόνο μουσική. Εχει πάντα ένα «άλλο» τρόπο να αντιλαμβάνεται τα πράγματα και μια συγκεκριμένη στάση απέναντι σ' αυτά. Δεν διστάζει να αλλάζει ακόμη και τι ίδιο του το όνομα στην εξελικτική του πορεία - μουσικά και ιδεολογικά -εμπνεόμενο από τις επιρροές του. Είναι ένα ανοιχτό περιβάλλον. Εμεις δε θέλουμε να μείνουμε στα κεκτημένα μας. Αμφισβητούμε πρώτα απ' όλα τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Εχετε παίξει σε πολλές συναυλίες ποιά είναι αυτή που ηταν ιδιαίτερη και γιατί;
-Κάθε συναυλία, κάθε επαφή με τον κόσμο έχει κάτι να σου δώσει. Πότε θα είναι μια μεγάλη φορτισμένη πολιτικά, στην Αθήνα τη θεσσαλονίκη η τη Λευκωσία, σε μιά τη μεγάλη σκηνή,
νάχεις να λες «ήμουν και γώ εκεί». Αλλωτε είναι ένα μικρό club-άκι που ίσα που σε χωράει η σκηνή αλλά που πάλλεται από τη διαδραστική σχέση μπάντας κοινού . Ακόμα και όταν «δεν έχεις πάει καλά από κόσμο» καί έχεις να διαλέξεις να σε πάρει απο κάτω η να βγείς να τα «σπάσεις» σαν νά ταν το πρώτο σου Live ξέρεις ποιά επιλογή είναι μονόδρομος. ...
Πιστεύετε οτι πρέπει να αλλάξει κάτι στην ελληνική μουσική σκηνή ;
-Πρέπει πάντα να διεκδικεί το κομμάτι της πίττας που της αναλογεί παρά να μασουλά μίζερα το ξεροκόμματο της εσωστρέφειας αφήνοντας χώρο σε πονηρούς, περαστικούς και ξένους ... Επίσης χρειάζεται και περισσότερη αλληλεγγύη. Υπάρχουν χιλιάδες συγκροτήματα στην Ελλάδα. Αν μόνο πήγαιναν τα μέλη τους ο ένας στα live του άλλου...
Με ποιον ξένο ή έλληνα καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε;
-Με τον Κουεντίν Ταραντίνο...
Τι νέο ετοιμάζετε, ποια τα μελλοντικά σχέδια ;
-Συναυλίες! Καλοκαίρι έρχεται. Θάναι δύσκολο. Αλλά υπάρχει η ανάγκη να συναντήσεις
παλιούς και να γνωρίσεις νέους φίλους σ'όλη την Ελλάδα και τη Κύπρο και ίσως και αλλού. Επίσης θα θέλαμε σιγά σιγά να δώσουμε μορφή σε κάποια νέα τραγούδια.
Αφού σας ευχαριστήσω πολύ για την τιμή που μας κανατε να μιλήσουμε μαζί σας εδώ στο Southernrock.gr , θα ήθελα να μας πείτε ένα μήνυμα προς τα νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν μουσικοί ,και ένα μηνυμα στους αναγνώστες μας
-Μουσική δεν είναι μόνο νότες
-Προσοχή σ'αυτά που μας πλασάρουν, σε μιά εποχή που μας παίρνουν πίσω όλο και περισσότερα
Συνέντευξη στον Σάββα Συνοδινό
