Οι ρίζες και η κληρονομιά του Southern Rock, ήταν τότε στα 1999 η πρώτη ολοκληρωμένη ιστορία για την ιστορία του Νότιου Rock. Ένα μουσικό είδος, του οποίου οι καλλιτέχνες του έχουν (μερικές φορές), χαρακτηριστεί ως “Redneck”, ως εκ τούτου με αυτό το βιβλίο για το Southern Rock, η Brant προσπαθεί να διορθώσει όλες αυτές τις παραλείψεις.

Ξεκινώντας χρονολογικά εξετάζει τους κυριότερους μουσικούς του χώρου, εξερευνά την προέλευση και την εξέλιξη του Νότιου σκληρού Rock, καθώς και τις ηχογραφήσεις, αλλά και τα πιο δημοφιλή τραγούδια. Συνυφασμένες με αυτή την ιστορία είναι και οι βιογραφίες των μεγάλων συγκροτημάτων και των σπουδαίων καλλιτεχνών, ξεκινώντας από τους Duane και Gregg Allman.

Επίσης η Marley Brant δίνει προσοχή και στον κεντρικό ρόλο που έπαιξε ο Phil Walden και η δισκογραφική του εταιρεία Capricorn Records, στην ανάδειξη του Southern Rock. Το βιβλίο παρέχει ελάχιστη κριτική στα μουσικά σύνολα (ένα σημείο που εξηγεί η Brant από την αρχή), μόνο για να δημιουργήσει ένα πλαίσιο για την ιστορία, η δουλειά που έχει κάνει η Brant είναι τεράστια.

Στο βιβλίο της καλύπτει διάφορα συγκροτήματα μέσα από σημαντικές δράσεις τους, μέσα από τις 290 σελίδες παρελαύνουν οι Allman Brothers Band, οι Lynyrd Skynyrd, οι Marshall Tucker Band, οι Wet Willie, οι Charlie Daniels Band, οι Blackfoot, οι Atlanta Rhythm Section, καθώς και solo προσπάθειες των Gregg Allman, Dickey Betts, Toy Caldwell, αλλά και οι Sea Level, Gov't Mule, ενώ υπάρχουν και δεύτερης γενιάς σχήματα όπως οι Molly Hatchet, οι Outlaws, οι 38 Special.

Μόλις διαβάσει κάποιος αυτό το βιβλίο, αμέσως καταλαβαίνει το προφανές, ότι η Brant είναι γνώστης αυτού του θέματος και έχει κάνει την εργασία της (όπως φαίνεται), από τον αριθμό των συνεντεύξεων που έχει πραγματοποιήσει με καλλιτέχνες αλλά και οπαδούς του εν λόγο μουσικού είδους.

Είναι σαφής η γνώση της Brant τόσο για το σκληρό Νότια Rock όσο και για την Rock μουσική, ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η αγάπης της για το Southern Rock, για τo Blues, καθώς και για τις Νότιες έννοιες της οικογένειας της κοινότητας και της ανεξαρτησίας για να δώσει στο Southern Rock μια θεματική ενότητα που συνδέει τους καλλιτέχνες αυτούς με διαφορετικά μουσικά στυλ. Επίσης, εξηγεί ολόκληρη την ιστορία, ή τις επιτυχίες των καλλιτεχνών όπως την άνοδο των Allman Bros και τους αγώνες τους για τα ναρκωτικά ή τα νομικά προβλήματα του Gregg, καθώς και τις διαμάχες του group.
Για τους Lynyrd Skynyrd, ισχυρίζεται ότι δεν ήταν ένα κατασκευασμένο από δισκογραφικές εταιρείες σχήμα, οπότε τα τραγούδια τους αντιπροσωπεύουν την αξιοπρεπή διαβίωση και τη ισομερώς δικαιοσύνη που είχε βαθιές ρίζες στην οικογένεια. Πράγματι, πολλοί από αυτούς τους Νότιους Rockers, ήταν προσανατολισμένοι στην οικογένεια και ποτέ δεν έχασαν τις πραγματικές ρίζες τους.

Ο Doug Gray των Marshall Tucker Band εξηγεί τη συγκίνηση του, το να ζει στην γενέτειρα του στο Spartanburg, κατά τη διάρκεια της επιτυχίας που είχε με το συγκρότημα του. Έτσι είναι σε θέση να μεταβείτε στο μαγαζιά τις γειτονιάς του ή στο φαρμακείο, ή να περπατήσετε και να δείτε ανθρώπους που πήγαινε στο γυμνάσιο μαζι τους, αυτά τον κάνουν να συνειδητοποιεί ότι είναι μεγάλη υπόθεση.
Η συγγραφέας δεν αποφεύγει και τη σκοτεινή πλευρά αυτών των ιστοριών τις επιτυχίας, όπως οι κλιμακούμενες εντάσεις μεταξύ των μελών των Lynyrd Skynyrd, που έδωσαν το όνομα το 1975 στην περιοδεία τους ως “The Torture Tour”, ή ο σκληρός δρόμος που είχαν μπροστά τους, για την φυσική και συναισθηματική ανάκαμψη οι επιζώντες, μετά τη συντριβή του αεροπλάνου τους το 1977.

Αν και η αυγή της δεκαετίας του ’80, βρήκε το σκληρό Νότιο Rock όχι και στα καλύτερα του (η πτώση των πωλήσεων ήταν σημαντική), εν τούτης πολλοί συνέχισαν να καταγράφουν κι ας μην ήταν στην εμπορική τους κορυφή. Σήμερα, έχουν αποδείξει ότι είναι μια εκπληκτική ανθεκτική και αυθεντική μουσική, με τους Lynyrd Skynyrd, τον Charlie Daniels, ή τους Molly Hatchet και άλλους, διατηρώντας έτσι τον ήχο του Νότου ζωντανό. Ελπίζοντας πάντα σ’ ένα πιστό συμπλήρωμα νέων και παλιών οπαδών.

 

 

Δείτε εδώ, κάποιες από τις δηλώσεις μουσικών του Νότου, για το Southern Rock...

CHARLIE DANIELS (Charlie Daniels Band)

“It was The Allman Brothers Band, which is kind of a blues band. Lynyrd Skynyrd, which is a pure rock band. Marshall Tucker Band, which was kind of a country sort of band. And us, which were lost out in the ozone somewhere. I think basically where the cohesiveness came was that most of the people that were involved in it all came from the same type background. About the same type financial background, the same type of educational background and social background. We had a close camaraderie with each other”.

GREGG ALLMAN (Allman Brothers Band)

“I don't know who came up with that [term]. Some journalist somewhere, I think. Somebody in the record business or somebody in the retail business. Somebody that worked at Tower Recors or something just gave us a slot. But it wasn't any of us”.

JEFF CARLISI (38 Special)

“Obviously the influences were the blues. But for a new generation and a different twist on the music, they kind of redefined these stories. They were stories from the South, and there was intrigue. Whether you lived in New England or whether you lived on the West Coast, or wherever, you heard these stories about swamps and snakes and gators and drinking. It was almost like reading a Zane Gray novel. Wow, what a cool place or what a strange place this is. You don't want to go down there. These stories have been told a million times, but they all of a sudden came into the mainstream of rock music and people heard 'em on the radio”.

WARREN HAYES (Allman Brothers Band, Gov't Mule)

“It's like saying that because you're from the South you sound a certain way, which in some cases is true. But it's like saying that everyone from Seattle sounds the same, and that's definately not true because Hendrix is from Seattle and so is Kurt Cobain”.

JIMMY HALL (Wet Willie)
“I feel that some people have more of a stereotypical image of it. Of the Confederate flag waving, cowboy hat wearing, more redneck kind of bands, of having that image. But overall, I'm proud of it, today, that term. And I'm proud to be associated with it. The emphasis is on good songs. If you look at what it is to grow up in the South, the family values, the spititual side...the Bible Belt is part of our heritage, interracial interaction, the black culture, the love of the land... all those things make it what it was and what it still is”.

DRU LOMBAR (Grinderswitch)

"I don't care if somebody wants to say I'm Southern Rock. I'm proud of that. But to me there's only two kinds of music. And that's good and bad, honest and fabricated”.

 

 

Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1999 στις ΗΠΑ, αλλά ποτέ δεν μεταφράστηκε στα Ελληνικά και φυσικά ποτέ δεν ήρθε (απ’ όσο ξέρω) εδώ.

Tweet