Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024, 10:13:23

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

KARAPIPERIS, PAUL - Fifteen raindrops in an ocean of blues tales
PAUL KARAPIPERIS: Fifteen Raindrops In An Ocean Of Blues Tales

Παράξενα αλλά όμορφα σκαρωμένα πράγματα γίνονται στη χώρα των Ολυμπίων Θεών τελικά. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένα νέο παλικάρι από τη Μαλεσίνα με τόση μεγάλη επιδεξιότητα, λυρισμό και πάθος θα διοχέτευε με έναν αριστουργηματικό και χειμαρρώδη τρόπο όλο του το ταλέντο στη μουσική του μπλουζ. Ο Παύλος Καραπιπέρης είναι κοινωνιολόγος και μουσικός του μπλουζ. Παίζει εξαιρετική ακουστική κιθάρα και φυσαρμόνικα. Η πολλά υποσχόμενη μπλουζ μπάντα του, οι  "Small Blues Trap" κυριολεκτικά παγιδεύουν το ενδιαφέρον κάθε λάτρη του μπλουζ που του δίνεται η ευκαιρία να τους ακούσει.

 

Ο Παύλος είναι χαρισματικός τραγουδιστής με πάμπολλους χρωματισμούς που κινούνται σε μια ευρεία κλίμακα που ξεκινά από ακατέργαστη και γεμάτη πάθος αγριάδα για να καταλήξει σε ένα  υπνωτικό νανούρισμα. Η φωνή του, που θυμίζει έντονα τον Tom Waits στις καλές μπλουζιάρικες στιγμές του συνδυάζεται μοναδικά με τις κινήσεις του σώματός του και τις εκφράσεις του όταν τραγουδά στη σκηνή.  Το όλο σύνολο είναι σίγουρα μια πολύ μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη για όποιον επιθυμεί να αναζητήσει νέα σύνορα για το μπλουζ εκτός των ΗΠΑ.

 

Η ακατάπαυστη ενέργεια του Παύλου κατάφερε μ' ένα μαγικό τρόπο να συμπυκνωθεί στο πρώτο του προσωπικό CD με τίτλο  "Fifteen Drops in An Ocean of Blues Tales".

Σ' αυτό το πολύ προσωπικό πόνημα, ο Παύλος ξεδιπλώνει τη χαρισματική του προσωπικότητα μέσα από μια σειρά τραγουδιών που συνδέονται μεταξύ τους με ένα μοναδικό τρόπο που αναμφίβολα χρίζει τον Παύλο πέρα από μουσικό δημιουργό και ποιητή. Στο συγκεκριμένο CD ο Παύλος μετατρέπεται σε αρχαίο ραψωδό, έναν σύγχρονο Όμηρο που συνθέτει τη δική του μπλουζ Οδύσσεια. Ο Παύλος αφηγείται, αυτοσχεδιάζει, προβληματίζει, χαλαρώνει, και ταξιδεύει τον ακροατή μέσα από μία σπονδυλωτή μπλουζ ιστορία που είναι ταυτόχρονα παλιά και καινούργια. Παλιά, γιατί περιέχει όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα που στο τέλος αποκωδικοποιεί αναμειγνύοντας τα, αλλά συνάμα και καινούργια γιατί ο Παύλος καταφέρνει να δραπετεύσει από το καθιερωμένο μπλουζ του στυλ "I Woke up this morning".

 

Αναμφίβολα, το CD περιέχει στοιχεία από τους Blues Incorporated του Alexis Korner και έντονα στοιχεία ψυχεδέλειας που έντονα θυμίζουν τους  Graham Bond  Organisation με τον Ginger Baker και τους λοιπούς μουσικούς του συγκεκριμένου ρεύματος.

 

Το CD απαιτεί μία συγκεκριμένη διάθεση και πνευματική και σωματική για να περάσει μέσα από τις εγκεφαλικές κυψέλες και να ενεργοποιήσει μια παράξενη ευχάριστη διάθεση για περιπλάνηση σε κόσμους αλλιώτικους και απροσέγγιστους λόγω της ρουτίνας και της καθημερινότητάς μας. Εύκολα κανείς θα μπορούσε να παρομοιάσει το CD του Παύλου με ένα καλό λικέρ ή ένα σπιτικό μυρωδάτο Moonshine φτιαγμένο παράνομα σε κάποιο αγρόκτημα του Αμερικάνικου Νότου. Η κάθε γουλιά και στη περίπτωσή μας, το κάθε άκουσμα απαιτεί το κάποιο χρόνο μέχρι να «κατέβει» και να αισθανθεί κανείς το γλυκό "κάψιμο" στο λαρύγγι από το λυρισμό, την ποίηση και τη συνθετική ικανότητα του Παύλου. Όταν αυτό επιτευχθεί, τότε ο Παύλος υπομονετικά συνοδεύει τους ακροατές του ως ένας άλλος Δρυίδης μύστης σε ένα μαγικό βόρειο δάσος όπου μαζεύονται όλοι όσοι επιθυμούν να ξεκλειδώσουν τη ψυχή τους και να συναντήσουν κομμάτια του εαυτού τους που μέχρι τώρα δεν γνώριζαν. Σ' αυτό το κομμάτι, η μουσική του μπλουζ που καλά κατέχει ο Παύλος, βοηθά αφάνταστα μιας και είναι το μοναδικό κλειδί που τόσο πετυχημένα ξεκλειδώνει τα ανθρώπινα συναισθήματα μιας και δεν είναι μόνο πολύ ανθρώπινο αλλά και ανθρωπιστικό. Το μπλουζ έχει σαν επίκεντρό του τον άνθρωπο επιχειρώντας να τον περιγράψει στον ίδιο του τον εαυτό. Το μπλουζ μας βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα ποιοι είμαστε, τι θέλουμε, που πάμε, τι σιχαινόμαστε, ποιους δεν θέλουμε και τι πραγματικά αγαπάμε.

Ο Παύλος Καραπιπέρης τα γνωρίζει καλά όλα τούτα και συνεπώς το μόνο που επιθυμώ να του ευχηθώ είναι να συνεχίσει να πορεύεται σαν ένας μοναχικός ραψωδός στα μονοπάτια της ανθρώπινης υπόστασης και ψυχισμού, στα μονοπάτια του μπλουζ……………..

in english
Strange but good things do happen in the land of the Olympian Gods after all. Who could imagine that a young man from Malesina Greece would be so imaginative and talented as well as deeply interested in the blues music. Mr. Paul Karapiperis is a sociologist and a blues musician with exceptional skills when it come to playing the acoustic guitar and harp. He and his very promising band, the "Small Blues Trap" literally "trap" the interest of every blues lover who gets the chance to expose himself to their music. Paul's Tom Waits like voice blended with his passion that is so well expressed by his body motion and his gestures when he is performing on stage constitute a must see event for everyone who wishes to discover blues scenes outside of the US. Furthermore, Paul's unstoppable energy and thirst to keep on creating innovative stuff, have been materialized in his latest personal CD called "Fifteen Drops in An Ocean of Blues Tales".
Paul unfolds his charismatic personality through a series of songs that relate to each other in a very unique way. In this CD, Paul is not just a musician but a story teller, a modern day "Homer" writing his blues Odyssey. He narrates and plays, he improvises and he creates with his imagination a new blues story that is as old as it is new. Old because it possess all kinds of the human emotions and new because it really escapes from the "I woke up this morning" blues style. This very unique CD reminded me a lot of Alexis Korner as well as the psychedelic touch of Graham Bond with Ginger Baker and the rest.
The Cd requires a certain state of mind to be well appreciated because of its poetic elements that jump right out of the music. One should listen to it at least three times to get a good understanding of Paul exceptional talent. The impression that I got after having listened to many hundreds  of Cds in my life, is that here we are dealing with a very multi-talented  man who attempts to speak to our hearts and walk us through a nysterious but deeply emotional Nordic forest where druids gather seeking their inner self. Undoubtedly, blues is the finest key that helps us unlock our inner selves simply because it is simultaneously human and humane.
All I hope is that Paul continues to offer us such precious surprises in the future to come.
Dimitris Epikouris
Image

Περισσότερα...

Image

Περισσότερα...

Περισσότερα...

Περισσότερα...

Περισσότερα...

Περισσότερα...

bomba_cdΜετά απο 8 χρόνια ένας νεος δίσκος απο τον Γ.Τσίγκο και το group του ¨Μαύρους Κύκλους" .Μια νέα "επαναστατική΄δισκογραφική δουλειά απο ένα καλλιτέχνη που ξέρει καλά τον χώρο της Ελληνικής σκηνής. Μας ετοίμασε μια " Β.Ο.Μ.Β.Α."  ο Γιώργος μαζί με τα άλλα παιδιά.Είναι μια ποικιλόμορφη δουλειά που μπορώ να πω οτι την ακουω συνέχεια και καθε φορά ακούω και κάτι περισσότερο.Μου θυμίζει σε κάποια κομμάτια το  τον "καβαλάρη του ουρανού " απο την τελευταίο δίσκο του το "Ταγκό των βατράχων",και το τραγούδι "Τηλεθνοπορνοστάρ (Κι έγινε η ζωή)" κάτι απο "τετραγωνισμένα φύλλα'.

Μιλάμε ίσως απο τα καλύτερα κομάτια στην Ελληνική ροκ σκηνή.Ισως και σε αυτό το δίσκο να πλησιάζει να γίνει κάτι τέτοιο.Η μουσική του cd έχει νεο χρώμα και χροιά μοντέρνου εναλακτικού ήχου περιπλεγμένα με δυνατά riff αλλα με αρκετα ηλεκτρονικά καλούδια, κυρίως στα δύο πρώτα τραγούδια με καποιες εισαγωγές που ίσως λιγο "υπερβάλουν".

Το δυνατότερο σημείο του δίσκου το "Φωνάζω εσένα" και το "Τηλεθνοπορνοστάρ (Κι έγινε η ζωή)"όπου ο Γιώργος κάνει ρεσιτάλ ερμηνείας με καυστικό και καταγγελτικό στίχο.Η δημιουργική του στιχουργική διαθεση προκαλεί και προσκαλεί τον καθε ελληνα ροκά να σκέφτεται και να βλέπει πέρα απο το περιορισμένο τοπίο που μας προβάλουν.Να πούμε οτι και το εξωφυλλο του δίσκου δεν περνά απαρατήρητο με ιδιαίτερο συμβολισμό ¨και χωρίς ιδιαίτερες υπερβολές.Μην ξεχάσουμε και την παραγωγή του cd που είναι σε υψηλά επίπεδα .

Εαν κάποιος ακούει ροκ πρέπει να πάρει τον δίσκο. 

label  ‘X-ART.ici’  

Περισσότερα...


Περισσότερα...


Περισσότερα...


Περισσότερα...