ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Συνέντευξη με τον μουσικό James Μπασδάνη

Λεπτομέρειες: Savvas Sinodinos - 06 Σεπτέμβριος 2010

Η συνέντευξή με έναν απο τους ελπιδοφόρους νεαρούς κιθαρίστες με ιδιαίτερη ευαισθησία στην μουσική του αλλά και στον στίχο τον Δημήτρη Μπασδάνη ακολουθεί .Το facebook αυτή την φορά ηταν το μέσο προσέγγισης του καλλιτέχνη. Καλύτερα όμως να πάμε για μια κουβέντα μαζί του που θα έχει ενδιαφέρον

Σε καλωσορίζω στην μουσική παρέα του Southernrock,gr

Ας ξεκινήσουμε από τις γνωστές κλασσικές ερωτήσεις μιας συνέντευξης

SR:Ποια ήταν η αφορμή για να παίξεις μουσική; Κάποιο γεγονός η κάποιο πρόσωπο;

Αφορμή, να παίξω μουσική;

Καλή ερώτηση!!!Δεν θυμάμαι, να σου πω την αλήθεια, το μόνο που θυμάμαι είναι οτι πήγα να μάθω αρμόνιο κάποτε στο δημοτικό γιατι πήγε μια συμμαθήτριά μου και οικογενιακή μας φίλη. Δηλαδή, για την ακρίβεια στην ερώτηση "Θές να πας κι εσύ;" είπα "ναι".

Αλλα τα παράτησα γρήγορα με το αρμόνιο, μόνο το ξεσκόνιζα που και πού.

Με την κιθάρα ο "έρωτας" ήρθε πολύ αργότερα (κάπου αρχές-μέσα λυκείου), τα πράγματα ήρθαν απότομα. Είχα ακούσει για μία κιθάρα του πατέρα μου, την οποία (χωρις να ξέρω να παίζω) την ζήταγα συνέχεια, μέχρι που τους έπρηξα και έψαξαν να τη βρούν να μου την δώσουν. Ε, αφου την επανέφερα όσο μπορούσα στα φυσιολογικά της, άρχισα να κοιτάζω στο internet να μάθω να παίζω. Αφού είχα καταφέρει να πιάσω κανα-δυό ακόρντα, ζήτησα απο τους γονείς μου να με στείλουν να μάθω κιθάρα, έτσι κι έγινε, και τους ευχαριστώ πάρα πολύ!

Οπότε συνοψίζοντας, μάλλον η αφορμή να παίξω μουσική ήταν η ίδια η μουσική.

SR:Το πρώτο σου συγκρότημα ποιο ήταν; Και από πού «πήρε» το όνομα του;

Το πρώτο μου συγκρότημα, ήτανε οι "Ιαχές" που είχαμε φτιάξει με τον αδερφό μου Κώστα και τον φίλο μας Αποστόλη. Τώρα, για το όνομα θυμάμαι οτι θέλαμε κάτι περιέργο και και εύηχο. Είχανε πέσει στο τραπέζι ονόματα του τύπου "Θαμμένες Φωνές" και τέτοια, αλλα τελικά ο Κώστας πέταξε το θρυλικό "Ιαχές" και έμεινε.

SR:Ας πάμε στο σήμερα. Παίζεις με πολλά γκρουπ πως και έτσι δεν σε καλύπτει ένα μόνο;

Θα έλεγα πως το καθένα είναι κάτι διαφορετικό και όλα μαζί ένα. Δεν είναι τόσο η μουσική πλευρά του θέματος όσο η διαδικασία. Έρχομαι σε επαφή με διαφορετικούς μουσικούς κόσμους, με διαφορετικούς ανθρώπους, άρα με διαφορετικούς τρόπους σκέψης. Απο όλα αυτά έχω κάτι να πάρω και γι' αυτό μ'αρέσει.

Μ'αρέσει να παίζω μουσική, διασκεδάζω, με γεμίζει.

SR:Ποιό ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψες; Και τι είναι αυτό που σε εμπνέει περισσότερο, για να γράφεις τραγούδια;

Το πρώτο τραγούδι που έγραψα ήταν το "Jacques Noir" ελληνικό "σούπα" ροκάκι με στίχους εμπνευσμένους απο Ζαν Ζακ Ρουσσό. Θυμαμαι το ρεφραίν πήγαινε:

"Κανένας δεν με ρώτησε αν θα με λένε Ζακ

Ρουλέτα έγινε ο κόσμος μας και ο ρολος μου μπλακ τζακ

Κανένας δεν με ρώτησε αν θα με λένε Ζακ

Αλήτεψαν τα λόγια μου κι οι σκεψεις μου φλας μπακ"

Είχε πλάκα!!!

Η έμπνευση είναι κάτι που δέν μπορω να το ορίσω. "Τα πάντα" θα έλεγα, οτιδήποτε μπορει να σε εμπνεύσει, ένας στίχος, μια εικόνα, μια ιστορία, μια γυναίκα, ένας φίλος, ένα συμβάν, κάποιος καλο ή κακο συναίσθημα, ακόμα και ο σκύλος της γειτόνισσας που γαβγίζει. Αν με ρώταγες να στο πω με λίγες λέξεις θα σου έλεγα "η ίδια ζωή".

SR:Τι σημαίνει μουσική για εσένα;

Μουσικη ειναι πολλά, είναι τρόπος έκφρασης, είναι τρόπος διαφυγής, είναι τρόπος εκδήλωσης των πιο δύσκολων συναισθημάτων, είναι τρόπος σκέψης και θα μπορούσα να πω ότι είναι και τρόπος ζωής, όσο βαρύ και αν μπορεί να ακουγεται αυτο.

SR:Πως βλέπεις τον Έλληνικό μουσικό χώρο του σήμερα;

Σε κρίση!

Γενικα νομίζω οτι η "μουσική κρίση" είναι παγκόσμιο φαινόμενο και μας επιάσε και εμάς. Η δικιά μου γενιά έχει μάθει απλά να ακολουθεί την τάση (το πως θα ντυθεί, τη θα φάει, τι θα πιεί, που θα πάει, τι θα πεί), και δεν βγάζω και τον εαυτό μου απ'έξω. Που είναι, κακα τα ψέματα, κατευθυνόμενη. Όταν, βομβαρδίζεσαι με τα ίδια και τα ίδια καθημερινά κάποια στιγμή τα δέχεσαι άκριτα και τις περισσότερες φορές σ'αρέσει κιόλας. Αυτή η κατάσταση επικρατεί και εδώ, και μιλάω πάντα για την μουσικό χώρο που προβάλλεται.

Αν βέβαια ψάξεις θα βρείς στον Ελληνικό χώρο πράγματα που αξίζουν και μάλιστα πολύ. Το καλό είναι οτι είναι προσπάθιες νέων ανθρώπων που μου δίνει την ελπίδα να πιστεύω για το καλύτερο αύριο της μουσικής στη χώρα μας.

SR:Από «είδωλα» πως πάμε ; Ιδιαίτερη προτίμηση σε καλλιτέχνη;

"Είδωλα";;;...Άπειρα;;;

Αστιέυομαι, υπάρχουν παρα πολλοί άνθρωποι που μπορείς να θαυμάζεις όχι να τους θεοποιείς όμως, γιατί μετα πέφτουμε στην παγίδα της "Ειδωλολατρείας" φορόντας στενές παροπίδες για την "άλλη άποψη".

Δέν ξέρω αν θα πρωτοτυπήσω αλλα ο καλλιτέχνης που προτιμώ είναι Έλληνας και είναι ο Μπάμπης Παπαδόπουλος, αν τον παρακολουθήσεις σε όλη την πορεία του απο τις Τρύπες, τον Θ.Παπακωνστατνίνου μέχρι και σήμερα έχει δώσει και όπως δείχνουν τα πράγματα έχει και μακάρι να δώσει ακόμα πολλά στη μουσική.

SR:Που προσδιορίζεσαι μουσικά ? σε ποιο στυλ- είδος;

Δύσκολη ερώτηση!Νομίζω έχω στοιχεία ή προσπαθώ τουλάχιστον να συνδιάζω όλα τα ερεθίσματα μουσικής που έχω. Παραδοσιακό - Λαϊκό - Rock - Blues - Alternative - Pop - Ψυχεδέλια. Όλα μέσα!

SR:Από τις συναυλίες που έχεις κάνει ως τώρα, ήταν κάποια ιδιαίτερη και γιατί;

Κάθε συναυλία είναι ιδιαίτερη, είναι αυτή η επαφή με τον κόσμο που εμένα προσωπικά μ'αρέσει υπερβολικά.

Δεν θα ξεχωρισω μία συναυλία, αλλά τρείς:

Η πρώτη είναι η κάθε συναλία με τα "Εμφανή Γαρύφαλλα" που όλο το show μαζί με το κωμικοτραγικό θέμα της παράστασης και την αλληλεπίδραση της μπαντας με το κοινο είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι ωραίο και δύσκολο να κάνεις τον κόσμο να γελαέι, περνώντας του το μήνυμα που θέλεις.

Η δεύτερη είναι το live με τους "Στιχόβολη", γιατί ήτανε ένα όνειρο που κυνηγούσα καιρό αυτη η δουλειά, και όταν βγήκαμε και παίξαμε το τραγούδι μας "Η Βόλτα" με διαπέρασε μια ανατριχίλα.

Και τέλος η τρίτη είναι η πρώτη φορά που έπαιξα στο πατάρι με τους "Σχήμα" μαζί με τον δασκαλό και φίλο μου Στάθη Χούλιαρη. Είναι περίεργο συναίσθημα να κάνεις συναυλία με τον δάσκαλο σου.

SR:Τι πρέπει να αλλάξει στην ελληνική μουσική σκηνή ;

Δεν ξέρω παραγματικά τι να απαντήσω!

Κατα τη γνώμη μου νομίζω οτι κάποιοι "μεγάλοι" ήρθε καιρός να πάνε στα σπίτια τους.Είναι σκληρό έτσι που το λέω αλλα δεν έχουν κάτι άλλο να πούν, δεν έχουν κάτι άλλο να αποδείξουν. Το μόνο που κάνουν είναι να χάνουν την αξιοπρέπεια τους και την αγάπη που δέχτηκαν απο τον κόσμο γιατί πολλοί απο αυτούς πλέον πουλάνε προϊοντα χαμηλής αξίας και είναι κρίμα και για τους ίδιους αλλα και για τον κόσμο που τους ακολουθεί.

Με λίγα λόγια, λείπει το φρέσκο και το ριζοσπαστικό απο την παραγώμενη ελληνική μουσική, γιατί όπως είπα και πρίν υλικό και ιδέες υπάρχουν αλλα δύσκολα στηρίζονται απο ανθρώπους και εταιρίες.

SR:Με ποιον ξένο ή έλληνα καλλιτέχνη θα ηθελες να συνεργαστείς;

Υπάρχουν πολλοί και Έλληνες και ξένοι, δεν θα ήθελα να ονομάσω κάποιον, αν είναι να 'ρθει κατι τέτοιο θα 'ρθεί, και θα είναι σίγουρα μεγάλη μου χαρά και μεγάλη μου τιμή.

SR:Ποια τα μελλοντικά σχέδια σας/σου τι νέο ετοιμάζεις;

Προς το παρόν με τους "Σχήμα" έχει κυκλοφορήσει απο τον Ιανουάριο το CD "Sick Enjoyment" οπότε ετοιμάζόμαστε για live εμφανίσεις μέσα στους επόμενους μήνες. Παράλληλα, με τα "Εμφανή Γαρύφαλλα" θα ετοιμάσουμε κάποιες περιορισμένες παραστάσεις για τον φετινό χειμώνα. Και τέλος, με τους "Στιχόβολη" δουλεύουμε πάνω στο δικό μας υλικό με την παραδοσιακο-ηλεκτρική κατεύθυνση και ετοιμαζόμαστε επίσης για συναυλίες και αν όλα πάνε καλά και για ηχογραφήσεις.

SR:Αφού σε ευχαριστήσω ειλικρινά που μιλήσαμε μαζί στο Southernrock.gr , θα ήθελα να μου πείς ένα μήνυμα προς τα άλλα νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν μουσικοί ,και ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας

Σάββα, θα ήθελα να μου επιτρέψεις να σε ευχαριστήσω πρωτος εγώ πάρα πολυ για αυτήν την συνέντευξη, καθώς είναι μέγάλη μου τιμή και χαρά.

Στα νέα παιδιά, λες και εμένα με πήρανε τα χρόνια (χαχα), έχω να πω οτι αν πραγματικά το γουστάρουν μέσα απο την καρδιά τους να το ακολουθήσουν, όμως και να είναι έτοιμοι να δεχτούν όλες τις καλές ή κακές συνέπιες του.Στούς αναγνώστες θα ήθελα να πω να στηρίζουν τέτοιες προσπάθιες σαν το Southernrock.grγιατί τέτοιες προσπάθιες είναι αυτές που δίνουν ανάσα και κρατούν ακόμη ζωντανή την underground σκηνή!

Συνέντευξη: Σάββας Συνοδινός