Σάββατο, 27 Απριλίου 2024, 04:37:09

ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μια αλλιώτικη ιστορία αγάπης Μael Mórdha - "Βloody Αlice of Abergavenny".

MAEL MORDHA

Οι Μael Mórdha (προφέρεται Μέιλ Μόoρα, αν έκανα καλά την αποκρυπτογράφηση της προφοράς) είναι Ιρλανδοί. Σχηματίστηκαν στο Δουβλίνο στις αρχές του 1998 από τον Roibéard Ó Bogail. Παίζουν doom με αρκετά στοιχεία από τη μουσική παράδοση της πατρίδας τους. Η Ιρλανδία έχει την τιμητική της και στους στίχους του συγκροτήματος μιας και ασχολούνται κυρίως με θέματα από την ιστορία και τη μυθολογία της. Οι ίδιοι αποκαλούν τη μουσική τους Gaelic Doom Metal και είναι μάλλον ακριβής χαρακτηρισμός. Αντίστοιχη είναι η σκηνική τους παρουσία με κέλτικο warpaint και ενδυμασίες. Έχουν στο ενεργητικό τους τρία EPs ‘The Path to Insanity’ (1999), ‘The Inferno Spreads’ (2000), ‘Caoineadh na nGael’ (2003), ένα split με τους Primordial το 2005 και τέσσερα LPs ‘Cluain Tarḃ’ (2005), ‘Gealtacht Mael Mórdha’ (2007), ‘Manannán’ (2010), ‘Damned When Dead’ (2013). Το Γενάρη του 2014 ο ιδρυτής και τραγουδιστής Roibéard Ó Bogail ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το συγκρότημα. Αντικαταστάτης του είναι ο Stíofán De Roiste. Θα έλεγα ότι η πορεία του συγκροτήματος είναι σταθερά ανοδική με αποκορύφωμα το ‘Damned When Dead’, όμως η αλλαγή τραγουδιστή ανακάτεψε τα πράγματα και αναμένεται με ενδιαφέρον η επόμενη δουλειά τους.

Το ‘Damned When Dead’(1) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί concept album. Τα τραγούδια του αναφέρονται στην Αγγλονορμανδική εισβολή στην Ιρλανδία το 1169. Η συγκεκριμένη εκστρατεία ήταν η αρχή της κατάκτησης της Ιρλανδίας από τους Άγγλους και ένα πρελούδιο για τα περίπου εννιακόσια χρόνια αιματοχυσίας που ακολούθησαν. Είναι ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει οι Μael Mórdha μέχρι τώρα για τους παρακάτω λόγους:

-Πρόκειται για ένα σφιχτοδεμένο δίσκο τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά.

-Τα κομμάτια αλληλοσυμπληρώνονται και ταξιδεύουν τον ακροατή στην εμπόλεμη μεσαιωνική Ιρλανδία.

-Έχει λιγότερα doom και περισσότερα επικά στοιχεία από τις προηγούμενες δουλειές του συγκροτήματος, διαφοροποίηση που ταιριάζει στο ύφος του δίσκου.

-Λόγω του παραπάνω έχει περισσότερη ταχύτητα και λείπουν οι παρατεταμένες -και σε κάποια σημεία αχρείαστες- κορώνες του τραγουδιστή.

Το Μάιο του 1170 μια μικρή δύναμη 70-80 Αγγλονορμανδών υπό τον Raymond FitzGerald αποβιβάζεται στο Bannow Bay. Μαζί τους κάποιος του οποίου το όνομα ξεχάστηκε καθώς επισκιάστηκε από τα κατορθώματα της ερωμένης του, της Αlice του Αbergavenny, την οποία είχε πάρει μαζί του. Οι επιδρομείς καταλαμβάνουν ένα μικρό οχυρό στην κορφή ενός απόκρυμνου λόφου και λεηλατούν τη γύρω περιοχή. Ανάμεσα στα λάφυρα είναι και ένα μεγάλο κοπάδι γελάδια. Οι κάτοικοι του Waterford αντιδρούν και μαζεύουν μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη (1000-3000 άτομα). Για να φτάσουν όμως στο οχυρό πρέπει να ανέβουν ένα στενό δρόμο στην πλαγιά του λόφου. Την κατάλληλη στιγμή οι αμυνόμενοι πανικοβάλουν τα γελάδια και τα στέλνουν πάνω στους επιτιθέμενους. Οι Ιρλανδοί έχουν 500 νεκρούς και 70 αιχμαλώτους. Οι Αγγλονορμανδοί έχουν ελάχιστες απώλειες, αλλά μέσα σε αυτές είναι ο εραστής της Αlice. Η Αlice παίρνει ένα τσεκούρι και οδηγεί τους αιχμαλώτους στην κορφή του λόφου. Τους αποκεφαλίζει έναν-έναν, ρίχνωντας τα σώματά τους στον γκρεμό.

Δεν είναι γνωστές οι ακριβείς συνθήκες της εκτέλεσης. Σύμφωνα με μια εκδοχή οι Αγγλονορμανδοί αποφάσισαν να σκοτώσουν τους αιχμαλώτους αντί να ζητήσουν λύτρα για την απελευθέρωσή τους και ανέθεσαν στην Αlice την εκτέλεσή τους μιας και ο θάνατος του αγαπημένου της ήταν κάτι παραπάνω από κίνητρο. Υπάρχει ακόμη η άποψη πως η Αlice δεν υπήρξε ποτέ και πως οι Αγγλονορμανδοί αποκεφάλισαν τους αιχμαλώτους αφού πρώτα τους έσπασαν τα άκρα. Το σκεπτικό πίσω από την επίδειξη τέτοιας ωμότητας από τους Αγγλονορμανδούς αναλύεται παρακάτω.

Η άποψη που ενστερνίζονται οι Μael Mórdha στο τραγούδι είναι πως ουσιαστικά κανείς από τους Αγγλονορμανδούς δεν είχε το θάρρος και τη δύναμη να σταματήσει την μαινόμενη Αlice. Απλά την κοιτούσαν με δέος ίσως και φόβο. Δεν τους αδικώ. Από τη μία έχουμε άντρες προφανώς αποκαμωμένους από τη μάχη που προηγήθηκε και απ’την άλλη μια γυναίκα σε έξαλλη κατάσταση, που μόλις έμαθε το θάνατο του αγαπημένου της και έχει ένα τσεκούρι στα χέρια. Υπό αυτές τις συνθήκες θα λυπόμουν όποιον έμπαινε στο δρόμο της Αlice.

Μετά από τα ματωβαμμένα γεγονότα του Bannow Bay η Αlice του Αbergavenny εξαφανίζεται από την ιστορία. Όσο και αν έψαξα, δεν κατάφερα να βρω το παραμικρό για την μετέπειτα πορεία της. Φαντάζομαι ωστόσο ότι στη Βαλχάλα υπάρχει μια κοκκινομάλλα Βαλκυρία με το όνομα Αlice.

Βloody Αlice of Αbergavenny

A screaming wraith atop a cliff

Writhing in an orgasm of slaughter.

One-by-one seventy men

Did she depatch with an ever blunting blade of an axe.

Bloody Alice of Abergavenny

Gripped by the rapture of Gaedhelic gore

Dripping slowly down the cliffside.

Seventy dead, yet she wants more.

Bloody Alive of Abergavenny

From what fashion house does your cloth come?

All natural fibres I’ll warrant

From the dye, to the cloth, to the thread from the dead.

Prisoners they were but no matter to her.

Her bloodlust fuelled by the pain of her loss.

For earlier that day her spouse’s corpse lay decaying

On the bloody field of battle.

Bloody Alice of Abergavenny

Gripped by the rapture of Gaedhelic gore

Dripping slowly down the cliffside.

Seventy dead, yet she wants more.

Bloody Alive of Abergavenny

Her body dripping from her labour and it’s fruits.

As she gives so she taketh away.

Though he was of the invading force

And dispatched by the defenders.

As so often is the case in life

A woman’s rational is replaced by madness.

A screaming atop a cliff

Blooddied breasts for all to see

Yet no man looked on her with lust

As her needs fullfilled with a mountain of corpses to her knees.

Bloody Alice of Abergavenny

Gripped by the rapture of Gaedhelic gore

Dripping slowly down the cliffside.

Seventy dead, yet she wants more.

Bloody Alive of Abergavenny

Her body dripping from her labour and it’s fruits.

As she gives so she taketh away.

Το τραγούδι είναι το πιο γρήγορο, επιθετικό και αιματοβαμμένο του δίσκου. Αναμενόμενο λόγω θέματος. Με δεδομένη την αγριότητα της σκηνής, ότι οι Μael Mórdha είναι Ιρλανδοί και ότι τα θύματα ήταν συμπατριώτες τους και με την οπτική του ‘πολιτισμένου’ σύγχρονου ανθρώπου πιστεύω ότι περιγράφουν την Alice αρκετά συγκρατημένα και με πολύ λυρισμό. Θα περίμενα αναφορές σε λυσσασμένη σκύλα, μανιακή φόνισσα κτλ. Αντίθετα διαβάζοντας τους στίχους και ακούγοντας το τραγούδι φαντάστηκα την Alice σα μαινάδα, ή τη θεά Κάλι της ινδικής μυθολογίας.

Όσο για την ηθική κριτική των γεγονότων καλό είναι να μην κρίνουμε με κριτήρια 21ου αιώνα κάτι που συνέβει τον 12ο. Την εποχή εκείνη ίσχυε κυριολεκτικά ‘ο θάνατός σου, η ζωή μου’. Εβδομήντα αιχμάλωτοι σημαίνει εβδομήντα επιπλέον στόματα. Σημαίνει άντρες να τους φρουρούν και αν και εφόσον ανταλλαγούν με λύτρα, εβδομήντα επιπλέον αντιπάλους στην επόμενη μάχη. Θυμίζω τον ‘δικό μας’ Βασίλειο το Βουλγαροκτόνο. Μετά τη νίκη του επί των Βουλγάρων στο Κλειδί (1014) αιχμαλώτισε 15000 άνδρες, τους τύφλωσε όλους αφήνωντας ένα μονόφθαλμο για κάθε 100 τυφλούς και τους έστειλε πίσω στη Βουλγαρία. Ο Βούλγαρος βασιλιάς αντίκρυσε το θέαμα και πέθανε από καρδιά δυο μέρες μετά. Ας μην αναφερθώ στο ψυχολογικό αντίκτυπο των 15000 τυφλών στη βουλγαρική κοινωνία. Μετά από αυτό οι Βούλγαροι δεν ξαναπασχόλησαν το Βυζάντιο. Φαντάζομαι πως αν νικούσαν οι Βούλγαροι θα είχαμε 15000 τυφλούς Βυζαντινούς και αν νικούσαν οι Ιρλανδοί θα γκρέμιζαν αυτοί τους Αγγλονορμανδούς από το λόφο. Όσο για τον ‘πολιτισμένο’ 21ο αιώνα, αυτά που γίνονται στη Συρία, οι πνιγμένοι της Μεσογείου, οι φανατικοί της Β.Κορέας και τόσα άλλα δε μας τιμούν ιδιαίτερα.

(1):'Putrid when living. Damned when dead'. Έτσι περιέγραψαν οι συμπατριώτες του τον Diarmait Mac Murchada τον Ιρλανδό έκπτωτο ηγεμόνα που έδωσε αφόρμη για την εισβολή στους Αγγλονορμανδούς προκειμένου να ανακτήσει το θρόνο του. Θυμίζει κάτι από Βυζάντιο, Δ’ σταυροφορία και άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους τριάνταπέντε χρόνια αργότερα.

Επίσης ο όρος ‘Αγγλονορμανδοί’ είναι ο πιο δόκιμος για ένα στρατό που αποτελούνταν από τους Νορμανδούς κατακτητές της Αγγλίας και το μίγμα των κατακτημένων λαών, Σαξόνων, Ουαλλών κτλ. που κατοικούσαν στην Αγγλία πριν την εισβολή των Νορμανδών το 1066. Η Αlice για παράδειγμα ήταν Ουαλλή.

Στίχοι, φωτογραφίες από το internet

Ορθογραφικά,συντακτικά λάθη δικά μου.

Γ. Αμυγδαλάς