ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Oι "I Love You But I've Chosen Darkness"

Λεπτομέρειες: Savvas Sinodinos - 08 Οκτώβριος 2011

Λίγο εώς πολύ τους μουσικούς μας δρόμους τους έχουμε χαράξει όλοι μας και σε ότι αφορά μουσικά είδη και μπάντες ενώ έχουμε κλειδώσει τις αποθήκες συχνά ανοίγουμε και βάζουμε κάτι καινούργιο μέσα, άλλωστε όλα εξελίσσονται και όλα πρέπει να τα παρακολουθούμε. Πολλές φορές ακούμε πράγματα ανακυκλωμένα, χιλιοακουσμένα, αποτελέσματα κάποιων ανθρώπων που έχοντας λιώσει βινύλια και cd κάτω από βελόνες και laser φτιάχνουν ένα γκρουπ και αναπαράγουν όχι ευχάριστα πάντα, τους ήχους και τις εικόνες που έχουν μέσα στ’ αφτιά τους. Κάποιοι γνωρίζουν επιτυχία, προσωρινή ή και μεγαλύτερη και κάποιοι μένουν στην αφάνεια. Υπάρχουν όμως και μπάντες που τις ακούς, πολλά σου φαίνονται οικεία και γνώριμα αλλά καταβάλεις προσπάθεια να εντοπίσεις τις επιρροές, μια και το αποτέλεσμα είναι τόσο καλαίσθητο καισυνάμα τόσο καινούργιο.
Τι σε τραβάει όμως όταν βρεθείς σ’ ένα music store ή όταν περιηγείσαι στο διαδίκτυο ώστε να σκαλώσεις κάπου και να μπεις στη διαδικασία να το ακούσεις;
Πολλά ή τίποτα συγκεκριμένο. Είναι φορές που αισθάνεσαι την έλξη χωρίς να ξέρεις το γιατί. Κάποιο εξώφυλλο ίσως. Κάποιος τίτλος; Εδώ ήμαστε!
«I love you but I’ ve chosen darkness».
Θα μπορούσε να είναι τίτλος βιβλίου ή ταινίας και φυσικά τίτλος τραγουδιού. Αλλά όνομα συγκροτήματος; Τους ανακάλυψα πριν από μια 5ετία περίπου. Ήταν άνοιξη του 2006, το άλμπουμ ήταν ολοκαίνουριο και ο τίτλος του «Fear is in our side». Αργότερα βέβαια έμαθα ότι η 5μελής μπάντα από το Αustin του Τexas μετρούσε άλλα 3 χρόνια ζωής από πιο πριν. Δημιουργήθηκαν το 2003 και μάλιστα την ίδια χρονιά έκαναν δισκογραφικό ξεκίνημα μ’ ένα Ε.Ρ. 5 κομματιών με τίτλο το όνομά τους.
Τώρα πού να τους κατατάξεις μουσικά; Συχνά αναφέρονται ως Indie rock band. Κοινότυπο αλλά λίγο πολύ κάπου μας πάει. Οι ίδιοι βέβαια αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται ως classic rock band με goth επιρροές. Και δεν έχουν άδικο. Κάποιες στιγμές πάλι ο ήχος τους αγγίζει το post-rock. Τα φωνητικά θαμπά σχεδόν θαμμένα, χορωδιακά πολλές φορές, θυμίζουν prog rock των 70s και φέρνουν έστω και στιγμιαία στο μυαλό τον Peter Gabriel δίπλα στον μακρυμάλλη και με μούσι Phil Collins να «ψέλνουν» το musical box 40 χρόνια πριν. Τα πλήκτρα συνοδεύουν άρτια τα άλλα όργανα και όταν πρωταγωνιστούν ξέρουν να ισορροπούν και να μην υπερβαίνουν όρια. Το μπάσο άλλοτε γλιστρά και περιβάλλει περίτεχνα τους στίχους λες κι είναι αποτέλεσμα σεμιναρίων του Peter Hook των Joy Division και άλλοτε σκορπάει στα αφτιά ξερούς ήχους που θυμίζουν το Temple of love των Sisters of Mercy. Οι κιθάρες ως το απόλυτο μέσο πολυφωνίας και δημιουργίας κλίματος, περιστρέφονται γύρω από Post-punk και Dark Wave ήχους, ενώ δεν λείπουν και πιο κλασικά μονοπάτια όπως στο Thoughts on the floor που ως άλλο Hands up, I love you των Mandrugada σε κάνει να θέλεις να χορέψεις. Τύμπανα για όλα τα γούστα. Από background δυσδιάκριτα χτυπήματα εώς ηλεκτρονικά επεξεργασμένα που σε ψήνουν να ξανακούσεις τους Τalk Talk. Καλές μελωδίες. Διαδοχή στα κομμάτια που ξαφνιάζει. Όσο δύσκολο είναι να τους κατατάξεις τόσο και πιο πολύ είναι μα περιγράψεις φραστικά τα κομμάτια τους. Ένας ήχοςπου πατάει ουσιαστικά σε 4 δεκαετίες. Ένα κράμα μουσικής τόσο όμορφα και εύηχα δεμένο. Μία εξαιρετική και ενδιαφέρουσα πρόταση και ο απόλυτος λόγος για να μην πάψουμε ποτέ να ψάχνουμε.
Υπέροχες στιγμές τα: Ghost, According to Plan, Thoughts on the floor, Long Walk, If it was me, Lights και όχι μόνο.

Τα μέλη της μπάντας είναι:

Christian Goyer (vocals)
Daniel de Favero (quitars)
Ernest Salaz (quitars)
Edward Robert (bass)
Tim White (percussions).

Μετά το Fear is in our side του 2006 δεν είχαμε νέα τους. Ούτε και στο επίσημο website τους. Φήμες και κάποιες περσινές δηλώσεις, τους εμφάνιζαν στο στούντιο σε διαδικασία επεξεργασίας νέου υλικού. Το ευχόμαστε και περιμένουμε.

http://www.youtube.com/watch?v=tw1T9sQ5gBU

http://www.youtube.com/watch?v=_08kTHBYecM

http://www.youtube.com/watch?v=Om66mu9PXOA

Μάκης Τεκελίδης