ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ SOUTHERN ROCK

 

 

Ο θρυλικός frontman των ZZ Top, Billy Gibbons κυκλοφόρησε το δεύτερο solo album του, το “The Big Bad Blues” φέτος στις 21 Σεπτεμβρίου. Με αρκετή επιτυχία πραγματοποίησε το δικό του δρόμο μετά το πρώτο του solo album “Perfectamundo” και ολοκλήρωσε έτσι το ταξίδι του, με μια στροφή προς τα Blues όπου είναι απολύτως φυσική. Είναι κάτι, όπου οι απανταχού φίλοι-οπαδοί του, θα απολαύσουν με ικανοποίηση και θα βιώσουν την παράδοση των μουσικών ριζών του κιθαρίστα και ταυτόχρονα θα νιώσουν τον πλούτο της διεύρυνσης της εκπληκτικής κιθαριστικής τεχνικής του.

Υπάρχει κάτι πολύ πρωταρχικό στην μορφή της κιθαριστικής τέχνης του Gibbons, η εφευρετικότητα αυτού του μουσικού, είναι υψηλού και μοναδικού ήχου και παραμένει σταθερή και έντονα ισχυρή από τα 70’s μέχρι και σήμερα. Ο Blues Rock θρύλος της κιθάρας και του Rock Ν’ Roll, στο “The Big Bad Blues”, επιστρέφει στις ρίζες του Blues, με έξι νέα τραγούδια και πέντε κλασικές Blues διασκευές. Ήδη από το εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου το “Missin’ Yo' Kissin’”, ο ξεχωριστός τόνος της κιθάρας του Gibbons είναι άμεσα αναγνωρίσιμος. Ομοίως και τη στιγμή που γελάει, «Hey, hey, hey», ξέρουμε πραγματικά ποιος τραγουδάει, αυτό συμβαίνει γιατί είναι η επιστροφή του στο μουσικό είδος όπου τον μεγάλωσε και τον γαλούχησε, αλλά και το μουσικό είδος που πήγε, διαμόρφωσε και  επηρέασε τους ZZ Top. Ο δικός του μοναδικός του ήχος, είναι το ιδιαίτερο εμπορικό σήμα του, ή αλλιώς ο ήχος του Texas, το εμπορικό κιθαριστικό σήμα κατατεθέν του, δηλαδή αυτό που είναι και αυτό που καθιέρωσε τόσα χρόνια τον αιθάλη Billy.
Ο Gibbons τερματίζει το δεύτερο προσωπικό του album μετά από 40 περίπου λεπτά, η αίσθηση του καλού ήχου, γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στην προηγούμενη αφρό-κουβανική προσπάθεια του. Ο Gibbons με αυτή τη συλλογή από Blues τραγούδια, είναι πιο κοντά στον ήχο όπου τον έχουμε συνηθίσει, αλλά και πολύ πιο κοντά στο μητρικό του σχήμα. Αυτός ο αυθεντικός, vintage και μοναδικός ήχος είχε επιτευχθεί παίζοντας ο Billy με μια παλιά ηλεκτρική κιθάρα τύπου Gretsch Duo-Jet.

Τον επόμενο χρόνο, οι Gibbons, Dusty Hill και Frank Beard θα σηματοδοτήσουν την 50^η επέτειο των θρυλικών ZZ Top, αλλά ο Billy δεν κάθεται με σταυρωμένα χεριά να περιμένει για να συμβεί αυτό. Φυσικά και τον συγχαίρουμε για αυτό του το μοναδικό δισκογραφικό επίτευγμα, έχει πολύ μουσική να κάνει και με αυτό το album το “The Big Bad Blues” είναι και πάλι πίσω στις Νότιες σκληρές Blues Rock επάλξεις. Κάθε φορά που πηγαίνετε και παρακολουθείτε live τους ZZ Top, υπάρχει μια στιγμή (και μάλλον δύο ή τρεις), όπου ο Billy θα κοιτάζει το πλήθος του κοινού πίσω από την γενειάδα του.

Τελικά, το “The Big Bad Blues” ακούγεται σαν να είναι μια πραγματική μουσική έκρηξη, όπου μέσα από τούτο το album συναντά τους παλιούς γίγαντες του Blues Rock, όπως είναι ήδη και ο ίδιος. Εξαιρετικές είναι και οι διασκευές, που ειλικρινά όλα μαζί μοιάζουν σαν να είναι προσωπικά τραγούδια του Billy Gibbons, όλα έχουν έναν αληθινά βρώμικο Βoogie ήχο, όπου δεν μπορείτε να το φανταστείτε, αλλά μόνον όταν τα ακούσετε και αυτό γιατί έχει επιστρέψει στις ρίζες του. Η μοναδική κιθαριστική σφραγίδα του Billy είναι πάνω από τα “My Baby She Rocks”, “Second Line” και “That's What Said”, ενώ τα “Hollywood 151” και “Rollin' And Tumblin'”, για να είμαι ειλικρινής, θα ήθελε πολύ να το έχει γράψει ο George Thorogood.

Αυτό το δισκογραφικό πόνημα του Billy Gibbons, πραγματικά φτάνει πολύ πάνω από το μέγιστο level, το “The Big Bad Blues” είναι τόσο τέλειο όσο μπορεί ν’ ονομάζεται απλά τέλειο. Ένα πολύ Old School Texan, αλλά είναι και πολύ Blues και αυτό είναι υπέροχο και ναι, αυτό είναι απόλυτα δεδομένο, ακούστε το και απολαύστε το.

Οι διασκευές που έχει κάνει ο Gibbons είναι οι έξης… “Missin’ Yo’ Kissin’” (Gilligan Gibbons), “Standing Around Crying” (Muddy Waters), “Bring It To Jerome” (Jerome Green), “Rollin’ Αnd Tumblin’” (Muddy Waters) και “Crackin’ Up” (Bo Diddley).

THE BIG BAD BLUES: “Missin’ Yo’ Kissin’”, “My Baby She Rocks”, “Second Line”, “Standing Around Crying”, “Let The Left Hand Know”, “Bring It To Jerome”, “That’s What She Said”, “Mo’ Slower Blues”, “Hollywood 151”, “Rollin’ Αnd Tumblin’”, “Crackin’ Up”.

BILLY F. GIBBONS: Billy F. Gibbons – Vocals/ Guitar, Elwood Francis – Guitar, Joe Hardy – Bass, Mike Flanigin – Keyboards, Greg Morrow & Matt Sorum – Drums.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και τη μουσική εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανή και να μην πεθάνει.

 

Tweet