HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

(2016)

 

 

Το παραδοσιακό Ηeavy Μetal, είναι το είδος, όπου όλοι εμείς αγαπάμε σε τούτη τη μουσική, γιατί όλα ξεκίνησαν και εξελίχθηκαν από αυτό. Πολλά είναι τα συγκροτήματα που εξακολουθούν να φέρουν τη σημαία του παραδοσικού Heavy Metal ψηλά, γι’ αυτό δεν έχει καμία σημασία πόσο πολλά νέα είδη και υπό-είδη αναδεικνύονται όσο περνούν τα χρόνια στο χώρο του Metal. Ευτυχώς που τα τελευταία χρόνια είμαστε σε θέση ν’ ακούμε όλο και πιο πολλά σχήματα που αναβιώνουν τον 80’s old-school ήχο, (προς τιμή τους). Θεωρώ λοιπόν, ότι μερικά από αυτά τα νέα (κυρίως) σχήματα, καταφέρνουν να παράγουν με συνέπεια με το δισκογραφικό έργο τους, μια ποιότητα που μπορεί πραγματικά να σταθεί ψηλά, αφού κοιτά στα ίσια τη δεκαετία του ’70 και του ’80. Ιδιαίτερα για εκείνα τα συγκροτήματα που προέρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο, για πολλούς η γενέτειρα του Heavy Metal με Black Sabbath, Judas Priest και Iron Maiden.

Σκόνταψα πάνω στον ήχο των Dark Forest φέτος το 2016, οι νεαροί αυτοί Βρετανοί (έχουν τέσσερα albums στην πλάτη τους μέχρι στιγμής), παίζουν ένα είδος Μεσαιωνικού fantasy Heavy Metal, με θέματα και από NWOBHM που δεν ακούγεται και πολύ παλιό, είναι επίσης πολύ έξυπνοι με τις μελωδίες τους, οι οποίες φαίνεται να είναι πλημμυρισμένες από την μητρική Αγγλική κουλτούρα και κληρονομιά τους.

Πολλοί συνθέτες θα ζήλευαν την φανταστικό riff της κιθάρας που ανοίγει το album στο “On The Edge Of Twilight”, ο άνθρωπος έγραψε μελωδία και τι μια μελωδία. Ενώ και τα instrumental κομμάτια “Men-An-Tol” και “Lunantishee”, είναι εκπληκτικές μελωδίες που σου μένουν και σε αγγίζουν, είναι δηλαδή ένα παράδειγμα ότι το Ηeavy Μetal δεν χρειάζεται πάντα να στηρίζεται στα φωνητικά… σε οδηγεί η κιθάρα και σε πάει μακριά.

Αλλά ολόκληρο το “Beyond The Veil”, θεωρώ πως κορυφώνεται τελικά με το 14 λεπτών επικό τραγούδι “The Lore Of The Land”, που κλείνει τον δίσκο, αυτό είναι το μόνο τραγούδι που είναι πολύ μεγάλο, τα υπόλοιπα κυμαίνονται μεταξύ των 4 και 7 λεπτών.

Θα έλεγα ψέματα, αν έλεγα ότι τα τραγούδι δεν μου θυμίζουν τους σύγχρονους Iron Maiden, αλλά με τα ιδιαίτερα μελωδικά φωνητικά του Michael Kiske και του Bruce Dickinson.

Αν και δεν υπάρχουν κακά τραγούδια στο album, η πρώτη μου επιλογή θα ήταν να σας προτείνω τα “Earthbound”, “Where The Arrow Falls”, “Blackthorn” και “The Undying Flame”. Παρόλα αυτά εύχομαι ότι καλύτερο στο μέλλον για τους Dark Forest, ελπίζω ότι θα κρατήσουν ψηλά τη σημαία του καλού Heavy Metal, να βελτιώσουν και να ανατινάξουν την κοιμισμένη Αγγλικη Μetal σκηνή και με το επόμενο album τους.

Τα περισσότερα νέα Ηeavy Μetal συγκροτήματα δεν έρχονται κοντά σε δισκογραφικές πράξεις αυτού του διαμετρήματος και κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται ποτέ, ή και δεν μπορούν να κάνουν ένα-δύο πραγματικά καλά album. Αλλά υπάρχουν και μερικοί που αποδεικνύουν ξανά και ξανά ότι είναι μια εξαίρεση στον κανόνα.

Έχω την αίσθηση ότι η μουσική των Dark Forest, είναι σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένη από το New Wave Οf British Heavy Metal, αλλά έχουν και δικά τους στοιχεία στη μουσική τους, που τους δίνει μια επιπλέον ισορροπία και τους επιτρέπει να λάμψουν. Το μελωδικό Ρower Μetal έχει παίξει πάνω απ' όλα κι αυτό ένα μεγάλο ρόλο στον ήχο τους και αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό.

Νομίζω ότι αυτά τα παιδιά είναι μέσα στα καλύτερα νέα Metal σχήματα από το Ηνωμένο Βασίλειο, στο παραδοσιακό Μetal την τελευταία δεκαετία. Μην αγνοήσετε το νέο αίμα που στέκεται πάνω στις παραδοσιακές Ηeavy Μetal αξίες και είναι πάνω απ’ όλα τίμιο.

Ξέρετε ότι δεν βαθμολογώ τα albums στα οποία κάνω κριτική (για λογούς αρχής), απλά θα πω, πως είναι μέσα στα 25 καλύτερα που άκουσα φέτος. Είναι πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν, ακούστε τους άμεσα, μην τους αφήσετε να σας ξεφύγουν ούτε στο ελάχιστο.

Έτσι το θέλω εγώ το Heavy Metal... αυτό μπορεί να ενδιαφέρει πολύ λίγους, ή και κανέναν… άλλα δεν έχει καμία σημασία… αφού στην σημερινή εποχή χανόμαστε κυρίως μέσα σε χαζοηλίθιους ήχους...

Το Heavy Metal, για περισσότερα από 45 χρόνια είναι στο διεθνές μουσικό στερέωμα-προσκήνιο, έτσι λοιπόν αγαπητοί μου, προστίθενται συνέχεια και νέα σχήματα δίπλα στα παλιότερα. Η σκληρή μας μουσική πάντα έψαχνε, ψάχνει και θα ψάχνει για τους επομένους καλλιτέχνες που θα την αναζωογονήσουν μέσα από την μουσική τους. Αυτή είναι η μαγεία του να ακούς ξανά τη μουσική με την οποία ανδρώθηκες, από νέα συγκροτήματα. Τώρα που δυστυχώς όμως, χανόμαστε στο κυκεώνα νέων ηλίθιων ακουσμάτων, η οικειότητα και η απόλαυση της ακρόασης ενός παλιού αγαπημένου σκληρού ήχου, από νεαρούς Heavy Metal καλλιτέχνες, απλά δε συγκρίνεται. Όλα αυτά τα καινούργια συγκροτήματα που έχουν ακούσματα από το ένδοξο 80’s παρελθόν της σκληρής μουσικής μας, καθώς κοιτούν και πατούν πίσω στον κλασικό-γνήσιο ήχο, ενώ αναπαράγουν εκπληκτικά αυτό το εκρηκτικό μουσικό μοτίβο.

 

 

BEYOND THE VEIL: “On The Edge Of Twilight”, “Where The Arrow Falls”, “Autumn's Crown”, “Blackthorn”, “Lunantishee”, “The Wild Hunt”, “Earthbound”, “The Undying Flame”, “Mên-An-Tol”, “Beyond The Veil”, “Ellylldan”, “The Lore Of The Land”.

DARK FOREST: Josh Winnard – Vocals, Christian Horton – Guitar, Pat Jenkins – Guitar, Paul Thompson – Bass and Adam Sidaway – Drums.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το HeavyMetal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.

Tweet