HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

(2016)

 

 

Αν αγαπάτε τη δεκαετία του ’80, τώρα θα μου πείτε και ποιός δεν την αγάπα; και ας μην την έζησε σε φυσικό-πραγματικό χρόνο (όπως ο γράφων). Εάν λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, είστε ένας οld τύπος σαν κι εμένα, τότε θα γνωρίζετε σίγουρα ότι αυτή η δεκαετία ήταν η κορυφή για το Heavy Metal. Μεγάλα συγκροτήματα ήταν τεράστια όπως οι Iron Maiden, οι Judas Priest, ή οι Metallica, ως έφηβος τότε είχα δαπανήσει πολλές από τις ώρες μου για ν’ ακούω Metal μουσική, όπως κάνω και τώρα σε κάθε ευκαιρία. Ακόρεστη δίψα τότε, αλλά και τώρα για νέα και καλή μουσική, θα ομολογήσω ότι ανήκω σε αυτούς που αγαπούν το NWOBHM ακόμη και σήμερα. Σίγουρα, είμαι χαρούμενος όταν παλιά NWOOBHM σχήματα βγάζουν νέους δίσκους, όπως ας πούμε οι Tygers Of Pan Tang.

Οι Tygers Of Pan Tang έκαναν επιτυχία στην δεκαετία του ’80, αλλά χώρισαν στα τέλη της δεκαετίας, ξαναήρθαν στην επιφάνεια όπως πολλοί έκαναν στη δεκαετία του 2000, για να λάβουν μέρος κυρίως σε κάποια festival. Έχουν κυκλοφορήσει μερικά δισκογραφικά έργα από τότε που ξανά φτιάχτηκαν και αυτό εδώ είναι το ομότιτλο (όχι το πρώτο αλλά το12ο) album τους.

Σε αντίθεση με ότι περίμενα (σε σχέση με άλλα NWOBHM groups, που δισκογραφούν ακόμη), οι Tygers Οf Pan Tang δεν είναι καθόλου χλιαροί, στην πραγματικότητα φίλοι μου, είναι ακριβώς το αντίθετο.

Τραγούδια όπως αυτό που ανοίγει τον δίσκο το “Only The Brave”, αλλά και το “Never Give In” είναι διπλά καταιγιστικά στο κεφάλι του κάθε ανυποψίαστου ακροατή, επιπλέουν διαθέτουν μεγάλες φωνητικές γραμμές και σφιχτή ρυθμική κιθάρα. Το ίδιο ισχύει και με τα “Do It Again” και “Devil You Know” που είναι κάπως πίσω στον παλιό καλό τους ήχο, των πρώτων ημερών του κλασικού NWOBHM. Αλλά έχουμε και τις απαραίτητες δυναμικές μπαλάντες όπως η “The Reason Why” και η “Praying For A Miracle”, αξιόλογο είναι και το τραγούδι “I Got The Music In Me”.

Τώρα, από τους παλιούς original Tygers μόνο ο κιθαρίστας Robb Weir έχει μείνει στο σχήμα, όλοι οι υπόλοιποι μουσικοί που πλαισιώνουν το group, (χοντρικά) είναι μετά από το 2000.
Μουσικά τώρα εν έτη 2016, οι Tygers Οf Pan Tang νομίζω πως έχουν όλα όσα θα θέλετε ν’ ακούσετε από ένα παλιό 80’s αρχειακό σχήμα, σαν να είσαι πίσω κάπου στην δεκαετία του ’80. Ο δίσκος περιέχει πολλά και καλά πιασάρικα riffs, ενεργητικούς ύμνους, πετάλια κιθάρας wah-wah αλλά όχι αρκετά όσο θα ήθελα. Το πλαίσιο των φωνητικών είναι καθαρό και ωραίο, ο δίσκος έχει και ένα ζευγάρι από μπαλάντες. Δεν ξέρω αλήθεια πόση διάρκεια ζωής θα έχει αυτό το album, αλλά για χάρη της νοσταλγία, δώστε του μια εύκαιρα, καθώς το rhythm section είναι σφιχτό, οι διπλές κιθάρες παίζουν πολύ όμορφα solos και ο τραγουδιστής έχει την τέλεια φωνή για αυτό το συγκεκριμένο μουσικό ύφος, που έχει τώρα το σχήμα. Η άποψη μου είναι ότι οι Tygers, χτύπησαν έναν καλό δίσκο, που κάνει το υλικό καλύτερο λόγο του καλού ήχου αλλά και της τέλειας καθαρής παραγωγής,

Η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα σε αυτό το νέο Tygers album, ήταν η προσφορά που προσπάθησαν να φέρουν ως πραγματικό φόρο τιμής, στις παλιές 80’s ημέρες που πέρασαν, στην σύνθεση των τραγουδιών. Όχι, αυτό δε με αιφνιδίασε και τόσο, όσο με αιφνιδίασε η παραγωγή, ειλικρινά, αυτά τα τραγούδια δεν είναι σαφώς και τα καλύτερα από οτιδήποτε αλλά έχουν κυκλοφορήσει, αλλά τα προηγούμενα albums δεν είχαν και τόσο τέλειες παραγωγές. Τούτο εδώ το album ακούγεται σαν γροθιά, όλα τα τραγούδια, τα mid-tempo αλλά και τα high είναι στην καλύτερη περίπτωση, τέλεια. Η ενέργεια του group έρχεται μέσα από ένα επιθετικό/ δυναμικό μείγμα και αυτό είναι ένα πολύ καλό σημείο, αλλά και τι καλή παραγωγή έχουν κάνει. Μην αφήνετε αυτό το album να περάσει έτσι από διπλά σας, έχει άψογα τραγούδια, ένα γλυκό άκουσμα αν έχεις τ’ αυτιά σου ανοιχτά.

Οι Tygers μας έδωσαν έναν διασκεδαστικό δίσκο πισωγύρισμα στην χρυσή δεκαετία του ’80, σκεφτείτε το σαν ένα ποτήρι κρύας μπύρας σε μια καυτή καλοκαιρινή μέρα και όχι μόνο.

Αν οι Tygers Of Pan Tang είχαν βγάλει ας πούμε τούτο το album 30 χρόνια πίσω, (δηλαδή το 1986), τώρα θα μιλούσαμε για ένα διαχρονικό Tygers δίσκο, αλλά έχουμε 2016 και τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ, οπότε στο χέρι μας είναι αν θέλουμε να του δώσουμε την θέση που του αξίζει, στην ιστορία του Heavy Metal...

 

 

TYGERS OF PAN TANG: “Only The Brave”, “Dust”, “Glad Rags”, “Never Give In”, “The Reason Why”, “Do It Again”, “I Got the Music In Me”, “Praying For A Miracle”, “Blood Red Sky”, “Angel In Disguise”, “The Devil You Know”.

TYGERS OF PAN TANG: Jacopo Meille – Vocals, Robb Weir – Guitar, Micky Crystal – Guitar, Gavin Gray – Bass and Craig Ellis – Drums.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Hard Rock/ HeavyMetal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.

Tweet