HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

(2016)

 

 

Δεκαέξι χρόνια μετά την τελευταία κυκλοφορία οι μεγάλοι (όχι μόνο σε ηλικία) Kansas, είναι ακόμα ενεργοί σαν συγκρότημα και μ’ ένα ολοκαίνουργιο studio album, δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Ο νέος frontman τραγουδιστής είναι ο Ronnie Platt (ήδη στα μέσα των πενήντα), αλλά τραγουδά με τόση δύναμη και τόσο θριαμβευτικά, όπου θα μπορούσε να τα βάλει και με κάποιον τριάντα χρόνια νεότερο του. Από το ηχόχρωμα του, ακούγεται πολύ όπως ο John Elefante, (ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον αυθεντικό Steve Walsh στις αρχές της δεκαετίας του ’80).
Από τις πρώτες μέρες των Kansas μόνο ο κιθαρίστας Rich Williams και ο drummer Phil Ehart έχουν μείνει, ενώ ο μπασίστας Billy Greer είναι μαζί τους από το 1986. Τα καινούργια μέλη είναι από 2014 και μετά στο group, όλοι μαζί παράγουν μια νέα δημιουργική ώθηση στο σχήμα εν έτη 2016.

Γεμάτος ενθουσιασμό έκατσα ν’ ακούσω το 14ο album τους “The Prelude Implicit”, η θαυμάσια, δυναμική παραγωγή έκαναν την ακρόαση πολύ ευχάριστη, οι Kansas μας προσφέρουν δέκα τραγούδια σ’ ένα μοναδικό μείγμα Prog, Hard Rock και AOR.

Δεν νομίζω πως οι Kansas χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, Αμερικανικό Progressive Rock συγκρότημα λοιπόν, που δημιουργήθηκε το 1973 (Topeka, Kansas) και γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του ’70, με τα album “Leftoverture”(1976) και “Point Of Know Return” (1977). Ενώ οι μεγαλύτερες επιτυχίες τους όπως όλοι σας προφανώς γνωρίζεται ήταν τα “Carry On Wayward Son” και “Dust In The Wind”.

Παρόλο που οι δεκαετίες έχουν περάσει, παρ’ όλα αυτά για μένα εξακολουθούν να είναι αρκετά καλοί, αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το έργο του David Ragsdale στο βιολί, που έχει αντικαταστήσει από το 1991 τον θρυλικό Robby Steinhardt. Οι κιθάρες των Zak Rizvi και Richard Williams, είναι καλές χωρίς περιττά solos, ενώ τα πλήκτρα του David Manion, κάνουν αρκετά συχνή χρήση του παλιού καλού Hammond που θα θυμίσει σε πολλούς Deep Purple ή Uriah Heep.

Οι Kansas ξέρουμε ότι σαν μουσικό σύνολο είναι επιτυχημένο, κάθε δευτερόλεπτο που περνά ακούγοντας το δίσκο συνειδητοποιείς ότι υπάρχον για σχεδόν 45 χρόνια, αλλά η δύναμη και ο ενθουσιασμός είναι σαφέστατος.

Μετά από 16 χρόνια που είχαμε ν’ ακούσουμε νέο υλικό τους, η νέα έκδοση του group αναμφίβολα είναι πολύ καλή, όταν είσαι ένα από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα στην ιστορία του Hard Rock/ Rock και πιο συγκεκριμένα στο Prog Rock, τότε ο πήχης που έχεις βάλει είναι πολύ ψηλά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι δύσκολο να αφομοιώσει κανείς το νέο πόνημα, χωρίς τους βασικούς παίκτες στην ιστορία τους, όπως οι Steve Walsh, Kerry Livgren και Robby Steinhardt, βέβαια χωρίς αμφιβολία, θα ελεγα ότι οι νέοι Kansas έχουν καταφέρει να καταγράψουν ένα σπουδαίο δίσκο (τιμωρουμένων των αναλογίων βέβαια, ένα πολύ κομψό Prog Rock album.

Αυτή τη φορά, οι τρεις Phil Ehart, Billy Greer και Rich Williams έχουν πάρει τον απόλυτο έλεγχο του νέου αυτού δισκογραφικού έργου, ωστόσο με την πολύτιμη βοήθεια του ο νεοφερμένος Zak Rizvi, παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο τόσο ως προς τη σύνθεση, στην παραγωγή, αλλά και στην απόδοση στις κιθάρες.

Πολύ κομψό Prog Rock και με έννοια, περισσότερο από ότι κυκλοφορεί κατά καιρούς στον χώρο αυτό, όλος ο δίσκος έχει λαμπρή αρμονία. Περισσότερο από μια ώρα απόλυτης απόλαυσης και χαράς, χάρις σε ένα εξαιρετικά κομψό δισκογραφικό έργο, με επεξεργασίες μελωδίας και με ρυθμούς από άλλο γαλαξία.
Όλα τα μουσικά θέματα των Kansas λειτουργούν τέλεια, με μια πρωτοφανή ομαλότητα, βελούδινος και πολύ συμφωνικός ήχος, όλο το rhythm section είναι μέσα στο πνεύμα του δίσκου, όλοι παίζουν εντυπωσιακά, μαγευτικά, αλλά η βάση υπογράφεται από τον δίδυμο Ehart και Greer. Όλα είναι εκπληκτικά τα τύμπανα, το μπάσο, τα βιολιά, οι κιθάρες, τα πλήκτρα, τα φωνητικά, όλα μα όλα είναι πραγματικά εξαιρετικά.

Δεν έχω να προτείνω κάποιο τραγούδι, απλά τέτοια album δεν τ’ ακούς μόνο ολόκληρα, αλλά τα ρουφάς σαν σφουγγάρι, μαθαίνεις μέσα απ’ αυτά και γίνεσαι καλύτερος. Ένα μεγάλο συγκρότημα που υπηρέτησε και υπηρετεί πίστα το χώρο του Progressive Rock, χωρίς πολλές φανφάρες. Έτσι πρέπει να παίζεται το πομπώδες Prog Rock με ψυχή και όχι όπως κουράζουν πολλά από τα σύγχρονα Prog Rock/ Metal σχήματα, που έχουν παγιδευτεί μέσα στην δεξιοτεχνία τους και μόνο.

 

 

THE PRELUDE IMPLICIT: “With This Heart”, “Visibility Zero”, “The Unsung Heroes”, “Rhythm In The Spirit”, “Refugee”, “The Voyage Of Eight Eighteen”, “Camouflage”, “Summer”, “Crowded Isolation”, “Section 60”.

KANSAS: Ronnie Platt – Vocals, Rich Williams – Guitar, Zak Rizvi – Guitar, Billy Greer – Bass, David Manion – Piano, David Ragsdale – Violin and Phil Ehart – Drums.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Hard Rock/ HeavyMetal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.

Tweet