HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

(2016)

 

 

Το πειρατικό πλοίο των Running Wild του αειθαλή Rock ‘N’ Rolf, έχει σαλπάρει ξανά για τα καλά στις ανοιχτές θάλασσες! Μια απροσδόκητη και θριαμβευτική επιστροφή από τους πειρατές του Ηeavy Μetal είναι τούτο το album, ένας φόρος τιμής προς τον πραγματικό κλασικό ήχο των Running Wild. Όλα τα κλασικά στοιχεία του συγκροτήματος είναι εδώ, σε ένα πολύ αριστοκρατικό και σύνθετο δίσκο, ο Rolf έχει επιτέλους αναλάβει να μας δώσει ένα εξαιρετικά ελκυστικό album, με anthemic τραγούδια με καλά πιασάρικα ρεφρέν, υπνωτική φωνή και όσο ποτέ άλλοτε καλές στακάτες ρυθμικές κιθάρες, που θα σας στείλουν για ένα ατελείωτο headbanging.

Οι Running Wild φίλοι μου, επέστρεψαν για τα καλά, οπότε όλοι οι κλώνοι τους μπορούν τώρα θα χαθούν από προσώπου Γης. Αυτός ο δίσκος είναι μίλια πάνω από τα δύο τελευταία που κυκλοφόρησε ο Rock ‘Ν’ Rolf, το τελευταίο ήταν πραγματικά καλό και αντάξιο του ονόματος των Running Wild. Αλλά σε τούτο εδώ ο Kasparek παίζει με τη γνώστη σε όλους μας δύναμη του, εύκολες μελωδίες, hooky χορωδιακά φωνητικά, στίχους σχετικά με διάφορα ιστορικά γεγονότα και ναι, πάρα πολλούς στίχους για τους πειρατές. Η διασκέδαση, η ταχύτητα και η ποιότητα είναι ξανά πίσω. Ελπίζω πως ήρθε η στιγμή, ο Rolf να κάνει ίσως και μερικά shows εκτός Γερμανίας και των πέριξ χωρών, έτσι για μια αλλαγή βρε αδελφέ.

Το κιθαριστικό riffing έχει πραγματικά ότι κλασικό έχουν οι Running Wild, πολλά από τα τραγούδια του δίσκου, διεκδικούν την παλιά αίγλη, στην πραγματικότητα είναι στο ίδιο επίπεδο με τα κλασικά τραγούδια τους. Έτοιμοι προς επιβίβαση λοιπόν, με το δέκατο έκτο full-length δίσκο τους, εντάξει δεν είναι μια πλήρης 360 μοίρες, επιστροφή στον κλασικό Μetal ήχο τους με τις Ηeavy/ Ρower πινελιές που είχαν, αλλά να ληφθεί πραγματικά υπόψη ότι είναι ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος, κοιτώντας πίσω προς τον γνωστό ήχο τους. Στην πραγματικότητα, θα έλεγα ότι αυτό είναι ένα καλό πισωγύρισμα σε έναν ανθεκτικό, στιβαρό ήχο, που είχαν χρόνια να μας προσφέρουν. Αυτό το album των Running Wild κοίτα κατάματα τα κλασικά “Pile Of Skulls”, “Under Jolly Roger”, “Masquerade” και “Rivarly”, είναι ότι πιο κοντινό σε αυτά τα albums έχω ακούσει ποτέ. Έτσι μας δίνετε η μεγάλη ελπίδα ότι μπορεί να ήρθε η εποχή που ξανά γυρίζουν πίσω στον γνώριμο κλασικό εγγυημένο ήχο τους. Συνολικά έχουμε μια επιστροφή στο μεγαλείο, αριστούργημα. Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο δίσκος ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη, ο θρυλικός Rock 'Ν' Rolf κυματίζει και πάλι την πειρατική του σημαία με καμάρι, όσοι πιστοί προσέλθετε.

Το “Rapid Foray”, ανακτά την αληθινή ουσία των καλύτερων Running Wild, από τα θαυμάσια χρόνια τέλη των 80’s και αρχές των 90’s, όπου ο ήχος τους έλαμψε με τη μεγαλύτερη λαμπρότητα. Ένα album φτιαγμένο με αγάπη και αφοσίωση στο γνήσιο πειρατικό Heavy Metal, ο Rolf επιστρέφει με τη σκόνη από τα παλιά τους ρούχα για να μας δώσει και πάλι μια χούφτα από τραγούδια στο καλύτερο δυνατό επίπεδο. Αν είχε κυκλοφορήσει πριν από μια δεκαετία, σήμερα θα ήταν σίγουρα ένα διαχρονικό ιστορικό album, οπότε είναι στο χέρι μας να γίνει…

Το “Rapid Foray”, καλείται να σηματοδοτήσει το μέλλον και τη νέα πορεία του Γερμανικού συγκροτήματος. Βγάζω το καπέλο μου… Τόσα χρόνια καριέρας στην πλάτη του και κυρίως μετά από τόσες απογοητεύσεις, ο Rock ‘N’ Rolf και οι Πειρατές του λάμπουν και πάλι… Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι πολύ αργά, για να τους ανακαλύψει και η νέα γενιά των Heavy Metal οπαδών, οι Running Wild το αξίζουν και με το παραπάνω, αν σκεφτεί κανείς το τι σαβούρα από συγκροτήματα κυκλοφορεί εκεί έξω… Δεν έχω να προτείνω κάποιο τραγούδι, όλο το “Rapid Foray”, είναι must have για όλους μας.

 

 

RUNNING WILD: Rock ‘N’ Rolf Kasparek – Vocals/ Guitars/ Bass & Peter Jordan – Guitar. (Guests: Ole Hempelmann – Bass & Michael Wolpers – Drums).

RAPID FORAY: “Black Skies, Red Flag”, “Warmongers”, “Stick To Your Guns”, “Rapid Foray”, “By The Blood In Your Heart”, “The Depth Of The Sea – Nautilus”, “Black Bart”, “Hellestrified”, “Blood Moon Rising”, “Into The West”, “Last Of The Mohicans”.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group/ καλλιτέχνη αλλά και το Heavy Metal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.

 

 

..............................................................................................................

 

 

Aκολουθεί και δεύτερη κριτική απο τον Γιάννη Αμυγδαλά.

 

Δεύτερο album μετά την ανασύσταση των Running Wild -όπως βλέπετε αγνοώ επιδεικτικά το ‘Shadowmaker’ και νοιώθω σα να μην πέρασε μια μέρα από το ‘Resilient’. Σκεφτόμουν να κάνω copy/paste την κριτική του ‘Resilient’ με τις αντίστοιχες διορθώσεις στους τίτλους των τραγουδιών γιατί πάνω-κάτω τις ίδιες εντυπώσεις αποκόμισα. Πέραν της πλάκας ο Rock ‘n’ Rolf ξέρει πολύ καλά να γράφει κομμάτια που μένουν στο κεφάλι και ριφάκια που σου θυμίζουν τις ενδοξότερες στιγμές του συγκροτήματος. Τα τραγούδια του ‘Rapid Foray’ -άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο- πετυχαίνουν τα παραπάνω. Δυστυχώς πάλι δεν βρήκα το τραγούδι-ύμνο για να κολλήσω και δυστυχώς πάλι οι ηχογραφήσεις έγιναν με drum machine. Κατά συνέπεια ο ήχος των ντραμς είναι επίπεδος και μουντός. Ναι μεν για την περιοδεία ο Rock ‘n’ Rolf θα προσλάβει ντράμερ και μπασίστα αλλά αδυνατώ να καταλάβω αυτή τη λογική.

Ο δίσκος αρχίζει δυναμικά με το ‘Black Skies, Red Flag’ και συνεχίζει εξίσου καλά με το ‘Warmongers’. Το ‘Stick to Your Guns’ δεν με συγκλόνισε ιδιαίτερα. Το ‘Rapid Foray’ που ακολουθεί είναι καλύτερο αν και δε μου αρέσουν τα δεύτερα φωνητικά στο ρεφρέν. Θα σταθώ λίγο περισσότερο στο ‘By the Blood in Your Heart’, στο οποίο ο Captain Rolf έφτιαξε ένα καθαρά συναυλιακό κομμάτι. Απλός ρυθμός, εύκολοι στίχοι, η χαρά του sing along δηλαδή αλλά με κέρδισε κυρίως το δεύτερο μέρος όπου έχουμε και προσθήκη γκάιντας.

Το ‘The Depth of the Sea (Nautilus)’ είναι ένα όμορφο instrumental ορεκτικό για το καλύτερο τραγούδι του album. Το ‘Black Bart’ αναφέρεται στον (John) Bartholomew Roberts, τον πιο επιτυχημένο, όσον αφορά τα πλοία που κούρσεψε, πειρατή. Ο Roberts στα τρία χρόνια ‘καριέρας’ του κατέλαβε ούτε λίγο ούτε πολύ 470 πλοία. Κατά μέσο όρο ένα κάθε 56 ώρες περίπου!!! Επίσης φέρεται και ως ο συγγραφέας του περίφημου Κώδικα των Πειρατών. Αν μή τί άλλο οι Running Wild, οι Alestorm, οι Swashbuckle και οι λοιποί metal πειρατές του οφείλουν πολλά. Για να μην αναφερθώ στο Roman Polansky (‘Pirates’-1986) και τους δημιουργούς του ‘Black Sails’ (1). Πίσω στο τραγούδι μας. Το ‘Black Bart’ θυμίζει στο ρεφρέν του το ‘Black Gold’ (‘Rogues En Vogue’-2005) αλλά είναι από κάθε άποψη ανώτερό του. Μαζί με τα ‘Black Skies, Red Flag’ και ‘Warmongers’ είναι τα καλύτερα του δίσκου.Κερδίζει τα δυο προαναφερθέντα τραγούδια στο νήμα λόγω του θέματός του. Ακολουθεί άλλο ένα δυνατό κομμάτι, το‘Hellectrified’ και μετά ο δίσκος κάνει κοιλιά με τα ‘Blood Moon Rising’ και ‘Into the West’. Κυρίως το δεύτερο σε κάποια σημεία θυμίζει το ‘Ω Σουζάννα’ (βλέπε Λούκυ Λουκ, ή το ‘Είμαστε καουμπόηδες από το Μεξικό’ για τους παλιότερους). Θα ήταν λοιπόν καλύτερο να είχε μέσα μπάντζο και να ήταν bonus joke track στην special edition του album.

To ‘Rapid Foray’ κλείνει με τον καθιερωμένο πλέον Running Wild τρόπο: Τραγούδι μεγάλο σε διάρκεια, με αναφορές σε ιστορικό γεγονός ή λογοτεχνικό έργο. Ο Rock ‘n’ Rolf στέκεται και πάλι στο ύψος του με το ‘Last of the Mohicans’, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του James Fenimore Cooper. Ωραίο τραγούδι με το ρεφρέν και το riff να του δίνουν φτερά. Τέλος πολύ καλό είναι και το εξώφυλλο του δίσκου το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενα του Καπετάνιου είναι φωτογραφία από το αρχείο του επεξεργασμένη ώστε να μοιάζει με ελαιογραφία. Σε γενικές γραμμές το ‘Rapid Foray’ μου άφησε θετικές εντυπώσεις όπως φαίνεται και από την κάτοθι βαθμολόγηση.

 

Track list Βαθμός

1. Black Skies, Red Flag (9)

2. Warmongers (9)

3. Stick to Your Guns (5)

4. Rapid Foray (6)

5. By the Blood in Your Heart (7)

6. The Depth of the Sea (Nautilus) (7)

7. Black Bart (9)

8. Hellectrified (8)

9. Blood Moon Rising (5)

10. Into the West (5)

11. Last of the Mohicans (8)

 

Γενικός βαθμός: 7.1 (Εγκρίνεται)

 

(1): Δεν ξέχασα τους 'Πειρατές της Καραϊβικής'. Απλά δε θεωρώ το concept τους πειρατικό. Ζόμπυ, κατάρες, τέρατα και ένας πράσινος δράκος στο μαγειρείο του πλοίου. Και όλα αυτά με ένα γιαλαντζί πειρατικό υπόβαθρο. Ο Black Bart θα τους είχε βάλει όλους να περπατήσουν στη σανίδα ήδη από την πρώτη ταινία.

 

 

Tweet