HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

 

“It Ain’t How It Used To Be Back In The Old Days”.

Είναι ένα από τα συγκροτήματα που λατρέψαμε από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν, ήταν οι Skyclad. Μπορεί πχ να μην έφτασαν πότε στα επίπεδα της  δημοτικότητας που έφτασαν οι Metallica, ή να μην όρισαν το Ηeavy Metal όπως το όρισαν ας πούμε οι Iron Maiden ή να γίνουν μύθος σαν κάποια άλλα σχήματα… αλλά όμως μας πρόσφεραν πολύ καλούς δίσκους εκεί στα early 90’s.

Φυσικά και δεν μπορώ να χωνέψω την απομάκρυνση του Martin Walkyier από το group, αλλά αυτό είναι πια αλλουνού παπά ευαγγέλιο, τώρα δυστυχώς στους Skyclad λείπει η θεατρικότητα του Walkyier, λείπει η φωνητική οργή του, αλλά πάλι δεν νομίζω πως θα ξαναγυρίσει πότε πίσω. Οι Skyclad θεωρούνται ως ένα από τα πρωτοπόρα και πιο δημοφιλή σχήματα του Folk Heavy Metal και δεν μπορεί κανείς να πει, ότι πολλά συγκροτήματα τους έμοιαζαν σε αυτό το ιδιαίτερο είδος μουσικής που έπαιζαν. Είχαν πάντοτε ένα μοναδικό ξεχωριστό μουσικό στυλ, με καθαρά δυναμικά τραγούδια, στίχους σαν μυθιστορήμα και πολύ Ιρλανδική folk μουσική ενσωματωμένη στον ήχο τους. Αυτή η διαφορά ήταν που δημιούργησε αυτόν τον μοναδικό ξεχωριστό ήχο, που τείνει προς τον ήχο των κελτικών συγκροτημάτων.

Φυσικά τώρα πια, δεν είναι μαζί τους ο αρχικός τραγουδιστής τους ο Martin Walkyier, αλλά ο Kevin Ridley κάνει μια κάποια καλή δουλειά στα φωνητικά, ίσως είναι λίγο λιγότερο πιο μεταλλική η φωνή του σε σχέση με αυτή του Martin, αλλά αυτό δεν επηρεάζει και τόσο πολύ τα τραγούδια με κάποιον πολύ κακό τρόπο. Εξακολουθούν να ασχολούνται στιχουργικά ακόμη με τα κοινωνικά ζητήματα και την πολιτική, όπως έκαναν και στα πρώτα τους album. Η Ιρλανδική λαϊκή αίσθηση υπάρχει ακόμη στον ήχο του συγκροτήματος και αυτό είναι πολύ καλό, τα τραγούδια είναι δυνατά, θεωρώ πως μαζί με το προηγούμενο album τους, αυτά τα δύο είναι από τις καλύτερες κυκλοφορίες των τελευταίων τουλάχιστον 15 ετών του group. Αν και να πω την αλήθεια δεν περίμενα με τίποτα κάτι καινούργιο πια από τους Scyklad, άρχισα να ανησυχώ ότι δεν θα είχαν να προσφέρουν κάτι άλλο ακόμη, αλλά όπως φαίνετε το “Forward Into The Past” δεν θα είναι το τελευταίο τους album.

Το “Forward Into The Past” έχει τις προσδοκίες του να είναι ένα ακόμη εντυπωσιακό album Folk Heavy Metal, που δείχνει ότι  οι Skyclad έχουν χρόνια μπροστά τους ακόμη. Εάν είστε οπαδός των προηγούμενων δίσκων του συγκροτήματος, θα ξέρετε τι ακριβώς να περιμένετε σε τούτο το album, όμορφα σχεδιασμένα τραγούδια που συνδυάζουν τέλεια τα στοιχεία από το σκληρό Heavy Metal και την Folk μουσική, για να δημιουργήσουν έτσι κάτι μάλλον το ξεχωριστό. Από την άποψη της βαρύτητας τώρα, το “Forward Into The Past” συνεχίζει εκεί όπου το “The… All Together” σταμάτησε το 2009, είναι πιο Hard Metal αλλά και λιγότερο τραχύ, σε σχέση με μερικά από τα προηγούμενα δισκογραφικά έργα του συγκροτήματος και αυτό δεν είναι απαραίτητα τόσο μα τόσο κακό, με αποτέλεσμα τα τραγούδια να είναι λίγο πιο ακραία στα φωνητικά, από ήταν τα πιο παλιά και κλασικά τους τραγούδια. Η ποικιλία των στυλ και των επιρροών δεν είναι και πάρα πολύ διαφορετική από το παρελθόν, πράγμα που σημαίνει ότι το album έχει έναν συνεκτικό ήχο σε αυτό, παρέχοντας παράλληλα μια εμπειρία ακρόασης. Το αντικείμενο του δίσκου, έχει ως θέμα τα συνηθισμένα στιχουργικά θέματα που έχουν οι Skyclad σχετικά με την πολιτική, το περιβάλλον και τη μουσική βιομηχανία, καθώς και τα παραδοσιακά τραγούδια τύπου drinking, πράγμα που σημαίνει ότι οι Skyclad εξακολουθούν ν’ ακούγεται κάπως όπως παλιά.

Τα παιδιά από το Newcastle, επέστρεψαν μ’ έναν νέο studio δίσκο μετά από σχεδόν μια δεκαετία σιωπής, πιθανώς να είναι ένα από τα single Folk Metal συγκροτήματα που σχεδόν δεν άγγιξαν με οποιαδήποτε μορφή ιστορικά ή θρυλικά γεγονότα στους στίχους τους, αλλά επέλεξαν να δημιουργήσουν ένα υλικό το οποίο κυριολεκτικά επιτίθεται στην κοινωνία και στην δυσάρεστη αυτή κατάσταση.

Κάποιες φορές μπορεί να ακούγονται κυνικοί, αλλά αυτό ήταν πάντα ένα βασικό κομμάτι τους κι ένας από τους λόγους για τους οποίους το όνομα τους φωνάζει για τη γνησιότητα τους στο Folk Metal. Σε αυτόν το δίσκο υπάρχει και πάλι μια καυστικότητα στους στίχους του group, το όμορφο βιολί της Georgina ακόμη διανθίζει επάξια με υπέροχες μελωδίες τα τραγούδια τους. Τα κιθαριστικά riff είναι κοφτερά, ουσιώδη και δυναμικά, αλλά και ο αέρας από τα 90’s του group, είναι κυρίως και πάλι μέσα τα τραγούδια τους, νοσταλγικό είναι επίσης και το εξώφυλλο του album. Οπότε είναι λογικό τραγούδια σαν τα εξής… “Words Fail Me”, “Queen Of The Moors”, “Starstruck?”, “Bordeline”, “Change Is Coming”, ή “Last Summer’s Rain”, δεν μπορεί παρά να μην σου αρέσουν.

Αν πάντως οι Skyclad είχαν τον Martin πίσω από το μικρόφωνο, δεν θα τους έλειπε καθόλου η θεατρικότητα, αλλά ούτε η φωνητική οργή στο album, και σίγουρα τα τραγούδια θα ήταν πολύ μα πολύ καλύτερα τραγουδισμένα από αυτόν.

 

 

FORWARD INTO THE PAST: “A Storyteller's Moon (Intro)”, “State Of The Union Now”, “Change Is Coming”, “Starstruck?”, “A Heavy Price To Pay”, “Words Fail Me”, “Forward Into The Past”, “Unresolved”, “The Queen Of The Moors”, “Last Summer’s Rain”, “The Measure”, “Borderline”, “A Storyteller's Moon (Outro)”.

 

 

SKYCLAD: Kevin Ridley – Vocals/ Guitar, Steve Ramsey – Guitar, Dave Pugh – Guitar, Georgina Biddle – Fiddle/ Keyboards, Graeme English – Bass and Arron Walton – Drums.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Hard Rock/ HeavyMetal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.

 

Tweet