HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

 

Η αλήθεια είναι πως το debut album των Riverdogs πίσω στα 1990, το αγόρασα τότε μόνον εξαιτίας του κιθαρίστα Vivian Campbell. Ήταν τέτοια η επιρροή του ως κιθαρίστας στα σχήματα που έχει παίξει ως εκείνη την εποχή, που μ’ είχε κάνει να ψάξω τη μουσική του. Ο ίδιος ακριβώς λόγος ήταν λοιπόν και φέτος που πήρα αυτό το νέο album των Riverdogs, φτάνουμε μπροστά στο 2017 και για άλλη μια φορά ο μόνος λόγος που έχω αναζητήσει αυτόν το δίσκο είναι για να ακούσω τι μπορούν να κάνουν τα τέσσερα μέλη του group, περίπου 27 χρόνια μετά.

Το “California” εκτός από Hard Rock διαθέτει και μια εκπληκτική AOR πινελιά, οι Riverdogs δημιούργησαν ένα album που προέρχεται από το ίδιο μουσικό πνεύμα με το ντεμπούτο δίσκο τους, πριν από πολλά-πολλά χρόνια. Είναι ένα αρκετά δίκαιο δισκογραφικό πόνημα, καθώς υπάρχει αρκετή μουσική υποστήριξη από τον Vivian, ο οποίος αναμιγνύετε τώρα και με τους Def Leppard, αλλά και με τους Last Ιn Line.

Η μουσική εξακολουθεί να είναι καλή και ισοδυναμεί με έναν σχεδόν εύκολο ήχο ακρόασης που φέρνει στο μυαλό το μελωδικό Hard Rock και το AOR, κυρίως από τη δεκαετία του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Δεν μπορώ να κρύψω το γεγονός ότι θα ήθελα και θα προτιμούσα να ακούσω περισσότερο την κιθάρα του Vivian σε τούτο το LP, αλλά και λίγο περισσότερη ενέργεια στα τραγούδια. Τα φωνητικά του Rob Lamothe είναι τόσο ζεστά όσο ποτέ και ομαλά, τρέχουν το δρόμο τους μέσα από κάθε τραγούδι, ο Nick Brophy στο μπάσο μαζί με τον Marc Danzeisen στα τύμπανα, κρατούν μαζί μια άνετη και ευχάριστη μουσική ατμόσφαιρα. Πάντως τα solo που παίζει Vivian στα “American Dream” και “Catalina” επεκτείνουν τα τραγούδια στο έπακρο, είναι προφανές ότι όταν ο Vivian ξεσπά σε κιθαριστικά solo, συμβαίνει ν’ ακούγεται πραγματικά πολύ καλός, δίνοντας έτσι στο album το χρώμα που του χρειάζεται, πραγματικά δεν κουράζομαι να τον ακούω να παίζει κιθάρα.

Με πολλούς τρόπους οι Riverdogs, έχουν κάνει μια καλή δισκογραφική δουλειά με αρκετή ατμόσφαιρα, προσπαθώντας έτσι ν’ αναπαράγουν την ατμόσφαιρα του πρώτου δίσκου και αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικό. Με πολλούς τρόπους, έκαναν μετά από 27 χρόνια, έναν πραγματικά ωραίο δίσκο, που έχει και κάποιον ηχητικό εκσυγχρονισμό αλλά και κάποια μουσική εξέλιξη. Βρήκα τον εαυτό μου πρόθυμο ν’  ακούσει ξανά αυτό το συγκρότημα, να πάρει πραγματικά αυτό το τρένο που κινείται και ν’ ακούσει τι μπορούν να κάνουν με τον κινητήρα της μηχανής αναμμένο. Αυτό συμβαίνει λοιπόν, δεν έχουν κολλήσει στις ράγες αλλά προσπαθούν να προχωρούν, τηρουμένων των αναλογιών προσπαθούν να το κάνουν καλά. Το “California” ακούγεται ευχαρίστα, λίγο περισσότερο Hard Rock και AOR, καθώς η ευδιάκριτη εμπειρία των μελών είναι παρούσα.

Αυτό το album έχει κάποια ωραία, αλλά και καλά λυρικά μουσικά θέματα γεμάτα από την λάμψη τις κιθάρας του Vivian και πολλά λαμπερά καθαρά και ακουστικά τραγούδια. Θεωρώ ότι τα “Golden Glow”, “You're Too Rock ‘N’ Roll” και “Revolution”, είναι τα πιο αξιόλογα από τούτο το album.

Αλλά θα τελειώσω με αυτό… θα ήθελα (όπως είπα και νωρίτερα), περισσότερη πολύ περισσότερη κιθάρα από τον Vivian Campbell, πάντως θα βάλω ν’ ακούσω και πάλι το ντεμπούτο τους… τέλος.  

 

 

CALIFORNIA: “American Dream”, “The Revolution Starts Tonight”, “Something Inside”, “Golden Glow”, “You Are Too Rock 'N' Roll”, “The Heart Is A Mindless Bird”, “Searching For A Signal”, “Welcome To The New Disaster”, “Ten Thousand Reasons”, “Catalina”, “I Don't Know Anything”.

RIVERDOGS: Rob Lamothe – Vocals/ Bass, Vivian Campbell – Guitar, Nick Brophy – Guitar and Marc Danzeisen – Drums.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Heavy Metal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.

 

Tweet