HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

 

Παρά το γεγονός ότι περιμέναμε για έξι ολόκληρα χρόνια, το νέο album των Jag Panzer, η μεγάλη είδηση ήταν πάντως η μεγάλη επιστροφή του κιθαρίστα Joey Tafolla. Η πρώτη του επανεμφάνιση του Joey με το group ήταν το 1997 στο album “The Fourth Judgment”. Έτσι οι Αμερικανοί Jag Panzer συνεχίζουν να οδηγούνται από την κιθάρα του Tafolla, αλλά και από τα μοναδικά φωνητικά του Harry “Tyrant” που εκπέμπουν μπόλικο και αντρικό Heavy Metal.

Τα τύμπανα χτυπάνε καλά, με πολύ και διπλή κάσα, έχουν μια εντυπωσιακή ισορροπία ανάμεσα στη νεοκλασικά θεατρικά φωνητικά και στα καλά παλιά Αμερικανικά κιθαριστικά riffs. Τα τραγούδια παρουσιάζουν επίσης κάποιες διαφορετικές πλευρές του ήχου του συγκροτήματος και προσθέτουν έτσι ένα πιο διαδεδομένο και μεστό album, σε μια ιστορία σχεδόν σαράντα ετών.

Συνολικά, το “The Deviant Chord” είναι μια ένδοξη επιστροφή, που θα κάνει τους οπαδούς του group να το ευχαριστηθούν στο έπακρο, αν και δεν είναι μόνον για τους οπαδούς του Jag Panzer, αλλά για όλους εκεί έξω.

Ο τραγουδοποιός, αλλά και τα ταχύτερα τραγούδια σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι αρκούν για να αποδείξουν ότι το μουσικό σύνολο έχει την αντοχή και τη χημεία για να συμβαδίσει με τους νεότερους συνομηλίκους τους στην παγκόσμια Ρower Μetal σκηνή. Ας ελπίσουμε λοιπόν, ότι θα μείνουν εδώ και θα συνεχίσουν να αποδεικνύουν γιατί αξίζουν την ιδιότητα-τίτλο που έχουν, ως οι θρύλοι του Αμερικάνικου underground Heavy Metal.

Το νέο αυτό album των βετεράνων του American Power/ Heavy Metal, τους βρίσκει αρκετά κεφάτους και ζωηρούς, πλάτη έχει βάλει ο κιθαρίστας Joey Tafolla και σημείωσαν ένα πολύ καλό δισκογραφικό πόνημα.

Τα τραγούδια του “The Deviant Chord” είναι ικανοποιητικά με την ενέργεια τους, είναι εκφραστικά, μελωδικά (ίσως και πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή σχόλη), επίσης, είναι ισχυρά όχι λιγότερο ζωηρά, αλλά πέρα ​​από κάθε φόβο μου μοιάζουν λίγο με Impellitteri. Κάποιες καλές Heavy Metal συνθέσεις που θυμίζουν λίγο από Judas Priest, αλλά κάπου διορθώνουν ελαφρώς την κατάσταση προς το καλύτερο, πολλά από τα τραγούδια είναι χαρούμενα και εκφραστικά.

Ο Harry Conklin βυθίστηκε αισθητά μέσα στην φωνή του, κατά καιρούς μιμείται ανοιχτά τον Ronnie James Dio, για μένα κάποιες φορές αυτό είναι μείον. Ο ήχος των τραγουδιών είναι ισχυρός και μερικά από τα τραγούδια έχουν μπόλικο ενδιαφέρον, ενώ υπάρχουν και απροσδόκητα πολλές μελωδικές στιγμές, πάντως το group αναβίωσε και εξακολουθεί να είναι σε θέση να γράψει αξιοπρεπή Heavy Metal τραγούδια. Οι υψηλές προσδοκίες που είχαν εναποτεθεί σε αυτή τη νέα δισκογραφική δουλειά του group από το Colorado, ήταν να μας προσφέρουν ένα album που να αναπνέει και ν’ αποπνέει Power Metal από κάθε πόρο του, η αλήθεια είναι ότι η επίτευξη του σκοπού αυτού έγινε. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε μ’ ένα καλό album, ενώ τα τραγούδια για το 2017, στέκονται πολύ καλά.

Τα highlights τραγούδια του δίσκου είναι τα… “Born of the Flame”, “Far Beyond All Fear”, “Salacious Behavior”, “Divine Intervention”, “Fire of Our Spirit” και “Dare”. Το “Foggy Dew” είναι ένα folk-dabbling τραγούδι που επιδιώκει να φέρει στο νου Thin Lizzy και το “Whiskey In The Jar”. Υπάρχουν και δύο μπαλάντες… “Long Awaited Kiss” και “Blacklist”, αν και μπαλάντες έχουν πολύ επιθετικούς στίχους και μουσική.

 

 

THE DEVIANT CHORD: “Born Of The Flame”, “Far Beyond All Fear”, “The Deviant Chord”, “Blacklist”, “Foggy Dew”, “Divine Intervention”, “Long Awaited Kiss”, “Salacious Behavior”, “Fire Of Our Spirit”, “Dare”.

JAG PANZER: Harry Conklin – Vocals, Joey Tafolla – Guitar, Mark Briody – Guitar, John Tetley – Bass and Rikard Stjernquist – Drums.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Heavy Metal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.

 

Tweet