HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

 

Κάποτε έλεγαν λίγο-πολύ όλοι, ότι όλα (σχεδόν) τα studio albums των Motörhead, ακούγονταν μουσικά ακριβώς το ίδιο… αυτή τη φορά πάντως όχι, δεν είναι έτσι ακριβώς...

Θέλω να πω όμως, ότι εξακολουθούν να έχουν αυτόν τον ξεκάθαρο ήχο ως Motörhead και τα γνωστά φωνητικά του Lemmy, αλλά είναι πολύ αναζωογονητικό να τους ακούς να παίζουν διασκευές, έτσι παίρνουν διαφορετικούς ήχους και μουσικά στυλ. Αυτή η συλλογή συγκεντρώνει μόνο διασκευές, που έχουν εμφανιστεί ως επί το πλείστον κι αλλού στη δισκογραφία τους, οπότε οι fans τους μπορεί να τα έχουν ήδη. Τα περισσότερα από τα τραγούδια έχουν καταγραφεί μετά το 2000, εδώ λοιπόν οι Motörhead, τιμούν κατά ένα τρόπο τους ήρωες και τις επιρροές τους, καλύπτοντας καλλιτέχνες όπως οι Sex Pistols, Rainbow, Rolling Stones, Ted Nugent, Ramones, αλλά και πολλούς άλλους. Σε σύγκριση με τον κλασικό ήχο 70's και 80’s των Motörhead τα πράγματα εδώ είναι κάπως πιο διαφορετικά, σε αυτό το album συλλογή, αυτή η θορυβώδης ταχύτητα που κάνει την εικόνα όλης της μουσικής διαδρομής του group, δεν ακούγεται και τόσο πολύ. Ας πούμε πχ ότι τα “Scratch Fever Cat” και “Rockaway Beach” είναι εκπληκτικά ωραία τραγούδια για τους Motörhead, ακόμη όμως και όταν αντιμετωπίζουν μερικά από τα γρηγορότερα τραγούδια όπως το “Starstruck”, ο Lemmy συνειδητοποιεί ότι η φωνή του δεν είναι ικανή για να ταιριάξει με τη φωνή του μέγιστου Ronnie James Dio, οπότε ο Biff Byford (Saxon), βρίσκετε για τις ανάγκες της ηχογράφησης πίσω από το μικρόφωνο.

Πραγματικά οι Metallica, συχνά-πυκνά εγκωμιάζουν τους Motörhead ως μια από τις μεγαλύτερες επιρροές τους, μάλιστα κυκλοφόρησαν και το EP “Motorheadache”, οπότε τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να διασκευάσουν ο Lemmy και η παρέα του το “Whiplash”, το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια μέσα στο album.

Πιθανώς, η καλύτερη περίπτωση διασκευής να είναι το πρώτο τραγούδι σε τούτο το δίσκο, αυτό είναι το “Breaking The Law” των Judas Priest. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος και ούτε πρόκειται πότε ο Lemmy να ταιριάξει με τον Rob στο φωνητικό εύρος. Αλλά αυτό που κάνει εδώ το συγκρότημα του Lemmy (όπως το κάνει συχνά), είναι να το κάνει μ’ ένα αρκετά σκληρό τρόπο, ένα σκληρό δηλαδή τραγούδι, μ’ ένα όμως πιο αργό αλλά τέλεια διαμορφωμένο ρυθμό και τα φωνητικά να κυριαρχούν.

Είναι ένα αρκετά καλό album, εντάξει, μπορεί να μην καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα πρωτότυπα, αλλά είναι τόσο συναρπαστικό ν' ακούτε το group να διασκευάζει μερικά κλασικά Rock/ Hard Rock/ Metal τραγούδια, γενικά το “Under Cöver” είναι συνάμα κάτι φοβερό, αλλά και εντελώς απολαυστικό.

Μετά την κατάρρευση του συγκροτήματος, κυρίως λόγω της απώλειας του Lemmy, θα υπάρξουν λίγες ευκαιρίες για έσοδα στο όνομα Motörhead, καλά βασικά κανείς δεν ξέρει. Αυτή όμως η συλλογή τραγουδιών, που συλλέχθηκαν κυρίως από τα τελευταία 25 χρόνια, δεν είναι κάτι νέο. Οι περισσότεροι οπαδοί του σχήματος είτε θα τα έχουν ήδη αυτά τα τραγούδια σε άλλες εκδόσεις είτε θα τα έχουν ακούσει κάποια στιγμή live. Αλλά αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να τα έχετε όλα μαζί μαζεμένα σε ένα δίσκο, όπως εγώ (ας πούμε) δεν τα είχα όλα αυτά μαζί σ’ ένα album, οπότε ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία.

Όπως και με όλα (κυρίως) τα albums που είναι γεμάτα από εκδόσεις cover-τραγουδιών άλλων συγκροτημάτων, αυτό είναι ένα κομμάτι σχετικού ενδιαφέροντος και το ενδιαφέρον σας, ίσως να μειωθεί με την πάροδο του χρόνου. Ίσως μια βδομάδα μετά, ίσως σ' ένα μήνα μετά, ίσως λίγο περισσότερο, ίσως από περιέργεια κάποιες φορές να το ακούτε και πάλι ως ακροατής... τουλάχιστον έτσι να δίνετε και τον απαραίτητο φόρο τιμής στον LEMMY… (RIP).

 

 

UNDER COVER: “Breaking The Law”, “God Save The Queen”, “Heroes”, “Starstruck”, “Cat Scratch Fever”, “Jumpin’ Jack Flash”, “Sympathy For The Devil”, “Hellraiser”, “Rockaway Beach”, “Shoot ’Em Down”, “Whiplash”.

MOTORHEAD: Lemmy Kilmister – Vocals/ Bass, Phil Campbell – Guitar and Mikkey Dee – Drums.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Hard Rock/ Heavy Metal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει…

Tweet