ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Συνέντευξη Πάνος Παπαπέτρου (Noely Rayn)

Λεπτομέρειες: Savvas Sinodinos - 07 Οκτώβριος 2016

NOELY RAYN

Οι Noely Rayn δημιουργήθηκαν στην Αθήνα το 2014 κι είναι η φυσική συνέχεια ενός Ελληνικού tribute σχήματος στους Thin Lizzy, των Remember Lizzy. Μετά από 10 χρόνια μουσικών αφιερωμάτων στους θρυλικούς Ιρλανδούς, τα μέλη του συγκροτήματος αποφάσισαν να προχωρήσουν στη σύνθεση δικών τους αυθεντικών τραγουδιών, αναμειγνύοντας και τις επιρροές τους από Thin Lizzy, Gary Moore, Whitesnake, Rory Gallagher, Paul Rodgers, Marillion, Beatles, Toto κλπ. Έτσι αλλάζουν και το όνομα του συγκροτήματος σε Noely Rayn, για το συγκεκριμένο μουσικό project. Μετά από περίπου ένα χρόνο πειραματισμών και ηχογραφήσεων demo, ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του πρώτο τους album στο “Soundflakes Studio”, το οποίο περιλαμβάνει δέκα τραγούδια σε ύφος Melodic Hard Rock με Funky, Irish Folk, AOR, αλλά και αρκετές Pop-Rock πινελιές. Το ντεμπούτο τους album με τον τίτλο “Escape From Yesterday”, κυκλοφόρησε την Άνοιξη του 2016 σε παγκόσμια διανομή από την Αμερικανική Perris Records.

Τα μέλη των Noely Rayn είναι οι εξής… Μιχάλης Δανδουλάκης – τραγούδι, Πάνος Παπαπέτρος – κιθάρα, Γιάννης Σίννης – κιθάρα, Νίκος Παπαδόπουλος – μπάσο και Άκης Γαβαλάς – τύμπανα. Οι Noely Rayn μας δίνουν το στίγμα της αλλαγής πλεύσης τους από ένα tribute συγκρότημα, σε ένα group που πλέον θέλει να βγάζει και να κυκλοφορεί τη δική του προσωπική μουσική.

Ας δούμε λοιπόν τι έχει να μας πει ο κιθαρίστας των Noely Rayn, Πάνος Παπαπέτρος στην κουβέντα που ακολουθεί.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ

ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ (NOELY RAYN)

S-R.GR: Πάνο, ποιες και πότε είναι οι πρώτες σου μουσικές μνήμες;
Όταν ήμουν πολύ μικρός, πήγαινα με τους γονείς μου σε δισκάδικα και αγόραζα κασέτες του Elvis... για κάποιο λόγο μου άρεσε αυτό που άκουγα... αργότερα, τη δεκαετία του '80 έβλεπα βιντεοκασέτες Duran Duran, τους οποίους ακόμα θαυμάζω πολύ‼ ...ήρθε λοιπόν η στιγμή που άλλαξε η ζωή μου... ήταν καλοκαίρι του 1987, έβλεπα το “Μουσικόραμα” στην κρατική τηλεόραση... ξαφνικά ξεκινάει ένα video-clip με έναν τύπο ντυμένο στα μαύρα με ένα άσπρο φουλάρι και μια κόκκινη ηλεκτρική κιθάρα.. δεν ήταν άλλος από τον Gary Moore... και το τραγούδι "Friday Οn Μy mind". Αυτό ήταν‼ Θυμάμαι ότι έβαζα κασέτες να γράφουν εκπομπές στο ράδιο με τις ώρες, μήπως πετύχω κάποιο τραγούδι του... Ο Gary έγινε το παντοτινό είδωλό μου… ξεκίνησα μαθήματα κιθάρας... έφτιαξα συγκροτήματα. Τώρα, 2016 πια... έγραψα κι ένα τραγούδι με τον φίλο μου Γιάννη Σίννη, στο πρώτο μας CD ως Noely Rayn, το οποίο είναι αφιερωμένο στον Gary, με τίτλο "Laochra".

S-R.GR: Πριν τους Remember Lizzy έχεις εμπειρία από άλλο σχήμα, ή ήταν το πρώτο σου συγκρότημα;

Στο Λύκειο είχαμε φτιάξει τους Soul Destruction ένα σχολικό συγκρότημα διασκευών. Το 1996 δημιουργήσαμε τους Τις Πτάιει; ένα σχήμα που εμφανιζόταν με επιτυχία στην παλιά "Αρχιτεκτονική" (Νέος Κόσμος) μέχρι το 2001. Πολύ ωραία χρόνια... Μετά στρατός, πειραματισμοί... Το 2005 μου έγινε πρόταση από δύο πολύ καλούς φίλους να φτιάξουμε τους Remember Lizzy παρέα... ενθουσιάστηκα με την ιδέα, γιατί εν τω μεταξύ οι Thin Lizzy είχαν γίνει η αγαπημένη μου μπάντα! Κάναμε έναν ολόκληρο(‼) χρόνο πρόβες και το 2006 ξεκίνησε μια πολύ όμορφη διαδρομή με πολλές και καλές εμφανίσεις για το συγκρότημα. Μετά από δέκα (‼) χρόνια αποφασίσαμε να γράψουμε δικά μας τραγούδια και να μετονομαστούμε σε Noely Rayn. Από το 2010 παίζω και στους VHS, μια μπάντα διασκευών με ρεπερτόριο κυρίως της δεκαετίας του '80, το οποίο λατρεύω!

S-R.GR: Ποσό διαφορετική είναι η προσέγγιση σου στη μουσική που ακούς τώρα, σ’ σχέση με το παρελθόν;
Η μουσική είναι μία. Πάντα άκουγα πολλά διαφορετικά είδη, και ανάλογα με τη φάση της ζωής μου συγκεντρωνόμουνα σε κάποιο. Pop τη δεκαετία του '80, Rock στο Λύκειο, έντεχνο Ελληνικό στα '90s, Hard Rock αργότερα, παλιά Λαϊκά στον στρατό, τώρα μου αρέσει και το Progressive Rock πολύ... Σίγουρα όσο μεγαλώνει κανείς προσεγγίζει διαφορετικά τη μουσική και «ψάχνεται» περισσότερο...

S-R.GR: Έχετε υποστήριξη από τους οπαδούς, με το μουσικό ύφος που έχετε σαν σχήμα;
Το μουσικό μας ύφος είναι σαφώς επηρεασμένο από την δράση μας ως tribute μπάντα στους Thin Lizzy, οπότε όσοι μας γνώριζαν δεν πιστεύω ότι τους ξένισε κάτι. Φυσικά, φροντίσαμε να το εμπλουτίσουμε και με άλλα στοιχεία όπως AOR φωνητικά, φυσικά όργανα (σαξόφωνο, βιολί, φλογέρα, ούτι, γκάιντα κλπ), funky ρυθμούς, pop στοιχεία και γενικά ο καθένας μας να βάλει την προσωπική του σφραγίδα στο παίξιμό του. Θέλω να πιστεύω ότι στους φίλους μας (δεν μπορούμε να μιλάμε για οπαδούς μιας tribute μπάντας), άρεσε το αποτέλεσμα.

S-R.GR: Ποια είναι τα αγαπημένα σου τραγούδια από το πρώτο σας album και γιατί;
Το πρώτο μας album ονομάζεται “Escape From yesterday”. Όλα τα τραγούδια μου αρέσουν πολύ. Θεωρώ ότι αποπνέουν μια θετική αύρα και μια αισιοδοξία, τόσο με τη μουσική όσο και με τους στίχους. Θέλαμε να γράψουμε απλά Rock τραγούδια, με όμορφες μελωδίες, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες και προβληματισμούς. Αν θα έπρεπε να διαλέξω κάποια, θα έλεγα το "Painted Sky" γιατί μου αρέσουν οι εναλλαγές που έχει η μελωδία του, το “Dazzling Eyes” για τον funky χορευτικό ρυθμό του και το "Laochra" γιατί είναι ένα τραγούδι σε στυλ Κέλτικου Ροκ, το οποίο αγαπώ πολύ, και μιλάει για δύο μουσικούς μου ήρωες, τον Phil Lynott και τον Gary Moore.

S-R.GR: Πες μας κάποιες αστείες, περίεργες στιγμές με το group (στις πρόβες/ ηχογραφήσεις, κλπ); Γενικά το κλίμα στη μπάντα είναι πολύ ωραίο και πέφτει πολύ γέλιο στις πρόβες και στις ηχογραφήσεις. Εγώ με τον τραγουδιστή Μιχάλη Δανδουλάκη ήμασταν συμμαθητές στο ίδιο θρανίο στο Λύκειο, ενώ κι ο άλλος κιθαρίστας Γιάννης Σίννης με τον μπασίστα Νίκο Παπαδόπουλο ήταν επίσης συμμαθητές. Καταλαβαίνεις πόση οικειότητα υπάρχει μεταξύ μας, αφού γνωριζόμαστε περίπου 20 χρόνια μεταξύ μας. Όταν μπήκε στο συγκρότημα ένας από τους καλύτερους Έλληνες drummer, ο Άκης Γαβαλάς, «έδεσε» αμέσως κι ήταν σαν να τον ξέρουμε από παλιά. Το συγκρότημά μας υπάρχει πρώτα από όλα για να περνάμε καλά. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, το πειραχτήρι που ακούει στο όνομα Γιάννης Σίννης δεν άφησε τίποτα όρθιο, μόνο αυτό μπορώ να πω!! Στις πρόβες που κάνουμε αυτόν τον καιρό, η έλευση του Μάνου Γαβαλά στα πλήκτρα πολτοποίησε κάθε ίχνος σοβαρότητας που είχε απομείνει…

S-R.GR: Αν ηχογραφούσατε τώρα θα άλλαζες κάτι στον ήχο της κιθάρας σου ή όχι;
Πάντα όταν κάνεις μια ηχογράφηση που «μένει», θα υπάρχουν σημεία που ακούς και ξανακούς και δεν σε ικανοποιούν πλήρως. Σε γενικές γραμμές έχω μείνει πολύ ικανοποιημένος από την παραγωγή και τον γενικό ήχο του album. Σαν πρώτη μας δουλειά βέβαια, υπήρξαν λεπτομέρειες, που μόνο εμείς ξέρουμε, οι οποίες θα μπορούσαν να βελτιωθούν... Όσον αφορά τον ήχο της κιθάρας που ρωτάς... δεν θέλαμε να ακουστεί πολύ heavy... στα περισσότερα τραγούδια είναι ήχος crunch, απευθείας από τον ενισχυτή, χωρίς καθόλου πετάλια κι εφέ! Μόνο στα solo προσθέσαμε ένα booster για περισσότερο sustain. Θέλαμε μια vintage προσέγγιση, την οποία νομίζω πλησιάσαμε. Σε κάποια τραγούδια έχουμε βάλει και ακουστική κιθάρα, την οποία αγαπώ ιδιαίτερα.

S-R.GR: Ποια ήταν η ανταπόκριση του κοινού σε εσάς και στην κυκλοφορία σας, μέχρι στιγμής;
Γενικά ακούμε ωραία σχόλια από γνωστούς και άγνωστους φίλους. Η ανταπόκριση ήταν αρκετά θερμή, μπορώ να πω. Ειδικά οι κριτικές από το εξωτερικό (Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Ιαπωνία κλπ...) ήταν πολύ θετικές και αυτό είναι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Οι ξένοι δεν μας γνωρίζουν καθόλου, οπότε γράφουν εντελώς αντικειμενικά κι αν λένε καλά λόγια, είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Επίσης, τα σχόλια που γράφουν στο youtube στο πρώτο μας music video "Dazzling eyes" https://youtu.be/W9s5o20hZ8w είναι πολύ ενθαρρυντικά.

S-R.GR: Υπάρχει μια σαφέστατη δυσπιστία του Ελληνικού κοινού προς τα εγχώρια σχήματα, που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Εδώ υπάρχει δυσπιστία για τα πάντα. Στην Ελλάδα ενθουσιαζόμαστε κι απογοητευόμαστε πολύ εύκολα, έτσι είμαστε… Ζηλεύουμε εύκολα τον διπλανό μας, γιατί θεωρούμε τον εαυτό μας καλύτερο… Μόνο αν κάποιος πετύχει στο εξωτερικό, αναγνωρίζεται και από τους συμπατριώτες του. Εμείς επιλέξαμε τον Αγγλικό στίχο για να μπορέσουμε να απευθυνθούμε και σε κοινό του εξωτερικού, γιατί στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να καταφέρει μια τέτοια μπάντα κάτι.

S-R.GR: Γενικά, γιατί η Ελλάδα έχει πρόβλημα με τα εγχώρια σχήματα;
Ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω. Στην Ελλάδα επικρατεί ξενομανία για τα πάντα. Συνήθως ότι έρχεται από το εξωτερικό θεωρείται καλύτερο από το Ελληνικό. Ίσως γιατί ποτέ η Ελλάδα δεν κατάφερε να δημιουργήσει κάτι σε άλλους τομείς π.χ. Βιομηχανία, να υπάρχει στο υποσυνείδητο του Έλληνα ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει και σε άλλους τομείς, κάτι που θεωρώ ότι είναι λάθος.

S-R.GR: Πόσο εύκολο είναι για έναν Rock μουσικό στην Ελλάδα, να ακολουθήσει τα μουσικά του όνειρα και να φτάσει να ζει από την μουσική;
Για έναν Rock μουσικό να ζει από τη μουσική;; Στην Ελλάδα;; Δεν ξέρω κανέναν! Όχι άπλα δύσκολο...είναι ακατόρθωτο... Όποιος αποφασίσει να ζήσει από τη μουσική στην Ελλάδα, θα πρέπει να παίξει αυτά που ακούνε οι περισσότεροι Έλληνες, είναι απλό. Δηλαδή, ελληνόφωνα τραγούδια, έντεχνα, λαϊκά και βασικά «σκυλάδικα». Δυστυχώς αυτή είναι η μουσική πραγματικότητα στην Ελλάδα.

S-R.GR: Τι σημαίνει για σένα το Hard Rock & Metal και ποια η γνώμη σου για το σημερινό Hard Rock-Metal, καθώς και την Ελληνική σκηνή;

Το Hard Rock / Metal είναι η μουσική με την οποία μεγάλωσε η γενιά μου και έχει βγάλει μουσικά αριστουργήματα ειδικά τις περασμένες δεκαετίες. Σήμερα υπάρχουν πολλές αξιόλογες μπάντες και στην Ελλάδα, αλλά μερικές φορές όταν ακούω παλιά τραγούδια του είδους νιώθω ότι πολύ δύσκολα θα επαναληφθούν τέτοιες στιγμές μουσικής έμπνευσης.

S-R.GR: Πες μου 5 αγαπημένους σου Hard Rock ή Heavy Metal δίσκους και πρόσθεσε ένα μικρό σχόλιο για τον καθένα.
Thin Lizzy – “Black Rose”: Για μένα ο καλύτερος και πιο μελωδικός δίσκος τους. Το ομώνυμο τραγούδι αποτελεί ένα αξεπέραστο αριστούργημα του Κέλτικου Ροκ.
Gary Moore – “Wild Frontier”: Ότι και να πω είναι λίγο... το album της ζωής μου.
Chris de Burgh – “High on emotion”: Ίσως το καλύτερο live album που έχω ακούσει, από έναν καλλιτέχνη που με έχει στιγματίσει.
Beatles – “Abbey Road”: Όλοι οι δίσκοι των Beatles αποτελούν μουσικά μαθήματα για τις επόμενες γενιές.
Marillion – “Seasons End”: Ο πρώτος δίσκος μετά τον Fish ήταν μια τρομερά ευχάριστη έκπληξη!!

S-R.GR: Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου κιθαρίστες και ποιοι σε επηρέασαν;

Το παντοτινό μου μουσικό είδωλο είναι ο Gary Moore. Έπαιζε κάθε νότα σαν να ήταν η τελευταία του... έχει παίξει Fusion, Jazz Rock, Beat-άκια, Hard Rock, Heavy Metal, Blues, τραγουδούσε καταπληκτικά, έγραψε τραγουδάρες, ήταν παραγωγός... το συναίσθημα της μουσικής του δεν το έχω βρει αλλού... Η εμπειρία του να δει κάποιος μια συναυλία του από κοντά, ήταν συγκλονιστική! Με έχει επηρεάσει πολύ, ειδικά με τα album της δεκαετίας του '80. Υπάρχουν και άλλοι κιθαρίστες που θαυμάζω πολύ όπως οι… David Gilmour, Steve Lukather, Steve Rothery, George Harrison, Tommy Emmanuel, martin tallstrom...

S-R.GR: Τα σχέδια σου για το μέλλον;
Το Σάββατο 29 Οκτωβρίου, κάνουμε την παρουσίαση του πρώτου μας CD με τίτλο "Escape From Yesterday" ζωντανά, στη σκηνή του Crow Club (Μιχαλακοπούλου & Σινώπης, Αμπελόκηποι). Αργότερα, θα ακολουθήσει μια εμφάνιση έκπληξη ως support band σε μια σπουδαίας μπάντας του εξωτερικού. Από κει και πέρα, τα προσωπικά σχέδια είναι συνεχής μουσική εξέλιξη, πολλά live, προώθηση του δίσκου μας και ηχογράφηση καινούργιων ιδεών για το δεύτερο album των Noely Rayn. Η δημιουργική διαδικασία είναι καταπληκτική κι απορούμε κι εμείς οι ίδιοι γιατί δεν την είχαμε ξεκινήσει νωρίτερα.

S-R.GR: Τι σημαίνει αλήθεια το όνομα του group σας;
Η αλήθεια είναι ότι δεν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο... Επηρεαστήκαμε από κάποιες λέξεις που είδαμε τυχαία... απλά μας άρεσε το άκουσμα τους και τις «πειράξαμε» αλλάζοντας κάποια γράμματα. Θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως «γιορτινή βροχή» ή σαν «χαρούμενη ακτίνα» αλλά προτιμούμε ο καθένας να το ερμηνεύσει όπως του αρέσει. Έχουμε ακούσει διάφορες ερμηνείες από φίλους και αυτό ήταν που θέλαμε. Να είναι ένα όνομα περίεργο και πρωτότυπο που θα κάνει τους ακροατές να ψαχτούν. Πάνω από όλα να είναι ένα όνομα «μοναδικό», που να μην θυμίζει τίποτα. Με αυτόν τον τρόπο, όποιος θέλει να μας ψάξει, θα μας βρει εύκολα, γιατί απλά το μόνο πράγμα στον πλανήτη που ονομάζεται Noely Rayn είναι η μπάντα μας!

S-R.GR: Πάνο, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου και πρόσθεσε ότι θες για το κλείσιμο αυτής της συνέντευξης.

Θέλουμε κι εμείς να ευχαριστήσουμε το southernrock.gr για την συνέντευξη και να προσκαλέσουμε όλο τον κόσμο στο πρώτο live των Noely Rayn, το Σάββατο 29 Οκτωβρίου, στο Crow Club, όπου θα κάνουμε την παρουσίαση του πρώτου μας CD "Escape From Yesterday" ζωντανά‼

Συνέντευξη: Ηλίας Κωστόπουλος.