ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΞΙΖΕΙ
"ΤΟΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ" (ποίηση Μαρούλλα Πανάγου)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 20 Μάιος 2012
Τούτος ο τόπος κυνηγά την ομόνοια .
Κι εκείνη όλο του ξεφεύγει.
Κι εκεί προσμένει λευτεριά
μα πετάξαν αλλού τα λευκά περιστέρια.
Αυτός ο τόπος στέναξε
καταματωμένος
τόσες φορές.
Που ποτέ δεν προλαβαίνει
τα καλά του ρούχα να φορέσει
κι εκεί του τα ξεσκίζουν ,
οι διαβόλοι ,π'αφήνουν την κόλαση
κι έρχοντ' εδώ.
Αυτός ο τόπος αναρωτιέται
και ξεδιπλώνει τις θύμησες των τόσων του "γιατί"
Αφού ποτέ του δεν εγύρεψε σπαθί
Κλαδί ελιας κρατούσε
κι είχε τον πιό ξάστερο ουρανό.
Κι αγκαλιασμένος τον ορίζοντά του ,
ατένιζε της θάλασσας το βάθος
και τις τραγούδαγε ωδές κάθε φορά.
Μέχρι που γέμιζε θάνατο
και βουβαινόταν.
Αυτός ο τόπος ευλογημένος
στην αιώνια κατάρα του τόπου του
Την αιώνια ευχή του εαυτού του
κι έχει βαρεθεί τα βέβηλα χέρια
που ξεσκίζουν τις σάρκες του
Τούτος ο τόπος όπου με νύχια
και με δόντια προσπαθεί
για την ταυτότητά του
που στους αιώνες την σκορπούν
στα Βενετσιάνικα τα κάστρα
και στα τζαμιά και στους τεκκέδες,
τα αμέτρητα βασίλεια
όπου τον πρόσταζαν να σκύψει το κεφάλι
Μα έχει Ιώβεια υπομονή τούτος ο τόπος
Δεν λυγίζει .
Κι ας ανάσα δεν τον αφήνουν να πάρει
κι ας κλέβει τα λευκά όνειρά του
ο φανατισμός
κείνου του λέγειν
που επιμένει είν το σωστό .
Τούτος ο τόπος αγκαλιάζει
τις ορθάνοικτες πόρτες
των ρογμών '
και θέλει τα καστρα του
αμπαρωμένα
να εμποδίζουν στους κουρσάρους
την είσοδο .
Να δοιώξουν τον μισοθάνατο
όπου πλανιέται και συνεφιάζει τον ουρανό του.
Αφήνοντας ορφανεμένη την αγκαλιά
οπου αιώνια προσμένει
ν'αγκαλιάσει τον ήλιο του .
Ν' απολαύσει και πάλι την δικαιωματική
λευτεριά της ανάσας του.
Μόνο να τον αφήσουν
οι ξένοι προστάτες
να ξανακάνει τα όνειρά του
Να αδειάσουν την θέση
του παρείσακτου
που με το έτσι θέλω
προσπαθούν να ριζώσουν .
Δεν θα μπορέσουν !!!!!!!
Τούτος ο τόπος
άγονος στα θέλω τους
χωρίς σταγόνα γόνιμη
στο ψέμμα τους .
Τεράστια η αντοχή του σε χιλιάδες αιώνες
Δεν τον λυγίζουν οι δεκάδες .
Θα αντέξει!!!!!!!!!!!
