Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024, 22:12:36

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΞΙΖΕΙ

Ποιος ξέρει; (2)

Και ο χρόνος κυλάει χωρίς να δίνει εξηγήσεις.Εκείνος ισορροπεί στιγμιαία με τον εαυτό του καθώς η μέρα απλώνεται με τον γνωστό ρυθμό της.Πρέπει να αποφασίσει, να δημιουργήσει δυνάμεις και να προχωρήσει.

Έχει να κάνει πράγματα πολλά και ενδιαφέροντα. Μπορεί όμως να βοηθήσει την σκέψη του να γίνει δημιουργική; με όλα αυτά που γυρίζουν στο μυαλό του και στην καρδιά του;

Ο ήλιος υψώνεται, η μέρα βιάζεται να κατακτήσει άλλη μια φορά τον κόσμο, δεν κάνουν το ίδιο όμως οι κουρασμένες αποφάσεις που μένουν δεμένες στην ψυχή του. Μια γουλιά τσάι από το φλιτζάνι που έχει πια κρυώσει τον κάνει να αναπολεί την ζεστασιά που τον ευφραίνει.

Ίσως μια αδύνατη λογική, ίσως ένας δυνατός λογισμός συγκρατεί την εξέλιξη

των πραγμάτων. Πραγμάτων που έχει τόσο διάθεση και ανάγκη να τα πράξει

που ενδεχομένως αλλάξουνε μορφή και θέση στην ύπαρξή του.

Ενδιαφέρον από το περιβάλλον, μάλλον υποτονικό. Διάφορες αναλύσεις κυκλοφορούν στις φιλικές του κουβέντες.

Δεν παύουν βέβαια να παραμένουν κουβέντες. Κάποιος θα τις έλεγε συμβουλές, κάποιος άλλος γνώμες, κάποιος άλλος απόψεις. Σημασία δεν έχει όμως για εκείνον πως θα τις βαπτίσει, αλλά πως θα τον βαπτίσουν εκείνες σε μια ηλιόλουστη πορεία, δημιουργίας και αγάπης.

Ο καθένας προσπαθεί να βρει ανάσα για τον εαυτό του και προσδοκά το καλύτερο χωρίς να μπορεί να αγκαλιάσει παρά μόνο το εγώ του.

Οι περισσότεροι αρκούνται να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους και λίγοι να

τον γνωρίσουν. Αλήθεια, ποιός ξέρει να του πει, πως μπορεί να ανέβει την σκάλα της υλοποίησης; και όχι να κατεβαίνει την σκάλα της σκεπτικής ικανοποίησης;

Κείμενο: Σάββας Συνοδινός