ALAN LANCASTER (1949-2021)
Γράφει ο Σ.Ρομποτής.
Ο Alan Lancaster υπήρξε η Hard Rock ψυχή των Status Quo.
Θέλεις λίγο πίσω από το macho παρουσιαστικό – του άρεσε πολύ να το «πουλάει» αυτό το στυλ – και πολύ περισσότερο από το ύφος των εξαιρετικών τραγουδιών που πρόσφερε ο ίδιος στο συγκρότημα μέχρι και την αποχώρησή του από αυτό, το 1985. Ο τρόπος που τραγουδούσε όταν ερχόταν η σειρά του, ήταν γεμάτος από πάθος και Rock συμπεριφορά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε και το γεγονός ότι το σκληρότερο άλμπουμ των Status Quo, το "Quo" του 1974, χαρακτηρίζεται από τους φίλους του συγκροτήματος ως το “Alan Album” αφού σε αυτό υπογράφει αλλά και ερμηνεύει τα μισά του κομμάτια. Ήταν πάντα ο «νταής» του συγκροτήματος. Εξαιτίας του το γκρουπ πέρασε μία μέρα στο κρατητήριο μετά από επίθεσή του σε αστυνομικούς στο αεροδρόμιο της Βιέννης το 1976.
Πίσω από το προσωπείο του σκληρού τύπου, κρύβοταν όμως μια πολύ ευαίσθητη ψυχή. Ο Alan αποχώρησε παρά τη θέλησή του από το συγκρότημα το 1985, όμως και μέχρι το τέλος φαινόταν ότι αυτή του την αποχώρηση δεν την ξεπέρασε ποτέ. Όλοι όσοι τον γνώρισαν και τον συναναστράφηκαν μιλάνε για έναν άνθρωπο πάντα πρόσχαρο, χαμογελαστό και με πολύ χιούμορ.
Το 1973 σε μια περιοδεία στην Αυστραλία, ο Alan γνώρισε την Dayle. Από το 1976 ο χρόνος του μοιράζοταν μεταξύ Αγγλίας και Αυστραλίας. Το 1978 παντρεύτηκε τελικά τη γυναίκα της ζωής του. Θέλοντας και μη, η απόσταση συνέβαλε στο να μην είναι τόσο κοντά όσο θα ήθελε στο συγκρότημα. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 και μετά την αποχώρηση του John Coghlan το 1981, οι Status Quo άρχισαν να μαλακώνουν τον ήχο τους, κάτι που ο Alan ήταν εντελώς αντίθετος. Έτσι, μέσα από πολλές διαφωνίες, τα πρώτα σύννεφα στη σχέση τους, ειδικά με τον Francis Rossi, άρχισαν να φαίνονται. Ο Alan ήθελε το συγκρότημα να προσανατολίζεται σε έναν πιο σκληρό ήχο ενώ ο Rossi σε έναν εμπορικότερο, όχι απαραίτητα τόσο σκληρό.
Το 1984 ο Alan περιόδευσε για τελευταία φορά με το συγκρότημα στην τουρνέ του "End Of The Road", αφού τότε το γκρουπ ανακοίνωνε ότι θα σταματούσε τις ζωντανές εμφανίσεις.
Η τελευταία του εμφάνιση σαν επίσημο μέλος των Status Quo ήταν το 1985 στο Live Aid του Λονδίνου, όταν ένας επίμονος Bob Geldof μάζευε ένα διαλυμένο συγκρότημα για να ανοίξει το festival.
Όταν το 1986 οι Status Quo επέστρεψαν δισκογραφικά και συναυλιακά, ο Alan έμεινε απ’ έξω. Αυτό τον πίκρανε πολύ. Έσυρε τους παλιούς του φίλους στα δικαστήρια προκειμένου να μην χρησιμοποιούν το όνομα Status Quo. Ο Alan έχασε και τελικά το 1987 αποποιήθηκε των δικαιωμάτων του.
Στην Αυστραλία όπου διέμενε πλέον μόνιμα, δισκογράφησε ακόμα με δύο δικά του συγκροτήματα, τους Party Boys και τους Bombers, μπάντες πολύ πετυχημένες στο νότιο ημισφαίριο.
Οι σχέσεις του με τους υπόλοιπους Status Quo ήταν ανύπαρκτες, εκτός του John Coghlan ο οποίος συχνά πυκνά ταξίδευε προς τα εκεί για να παίξουν μαζί live.
Αποστασιοποιημένος, απολάμβανε τη ζωή του στην Αυστραλία. Ο Alan απέκτησε τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια. Απέκτησε όμως και προβλήματα υγείας. Υπέφερε από σκλήρηνση.
Τα επόμενα χρόνια, οι σχέσεις μεταξύ των μελών των Status Quo φάνηκαν να αποκαθίστονται. Έτσι, με μια απόφαση-εξπρέςη θρυλική τετράδα έκανε ακόμα δυο μικρές τουρνέ (το 2013 και το 2014) και οι φίλοι της μπάντας είχαν την ευκαιρία να ξαναδούν ζωντανά την αυθεντική σύνθεση του συγκροτήματος μετά από 30 χρόνια!... (Review του reunion διαβάσατε και μέσα από το SouthernRock.gr).
Παρόλα τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, ο Alan το πάλεψε. Βρέθηκε στο stage και έδωσε 100% ψυχή και σώματι. Εκεί πλέον δεν βλέπαμε έναν σκληρό τύπο όπως παλιά, αλλά ένα μικρό παιδί με τεράστιο χαμόγελο που απολάμβανε το κάθε δευτερόλεπτο της κάθε βραδιάς. Μέχρι και το 2019 ταξίδευε στην Αγγλία για να παρευρίσκεται στα conventions του fan club παίζοντας live και απολαμβάνοντας την αγάλη του κόσμου, ο οποίος δεν τον ξέχασε ποτέ.
Ο Alan Lancaster ηχογράφησε 16 στούντιο άλμπουμ με τους Status Quo και ακόμα 5 live. Μέσα σε αυτά προσέφερε πολλά διαμάντια ("Is There A Better Way", "Backwater", "Just Take Me"). Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως είναι ότι αν δεν υπήρχε αυτός, δεν θα υπήρχαν και οι Status Quo, όντας ιδρυτικό μέλος τους.
Σήμερα ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι. Ίσως εκεί συναντήσει το φίλο του Rick Parfitt για να συνεχίζουν να παίζουν “Whatever They Want”!
Για το SouthernRock.gr: Σπύρος Ρομποτής
