Τετάρτη, 8 Μαΐου 2024, 08:49:04

HEAVY AND SOUTH (FLASHBACK)

MARCUS - "Marcus" 1976 (review)

 

MARCUS
MARCUS
1976
(United Artists)
 
 
SIDE I: Black Magic, Salmon Ball, Kelly, Gypsy Fever.
SIDE II: Pillow Stars, Highschool Ladies Streetcorner Babies, Dream Wheel, Rise Unto Falcon.
 
 
MARCUS: Marcus Malone – Vocals, Gene Bloch – Guitar, Randall David – Guitar, Jack Weber – Guitar Tim Bogert - Bass and Dandy “Star” Holmes – Drums.
Produced by Stuart Alan Love.
 
 
Η μοναδική δισκογραφική δουλειά από τους Marcus είναι αυτή που σας παρουσιάζω εδώ, ενός Hard Rock σχήματος από την μουσική πόλη του Detroit.
Η μπάντα πήρε το όνομα της από τον τραγουδιστή τους Marcus Malone, αλλά θα έλεγα ότι είναι ένα υποτιμημένο συγκρότημα, ο λόγος; Θυμάμαι όταν είδα το album για πρώτη φόρα σε ένα κατάστημα μεταχειρισμένων δίσκων (αρχές 90’s), που απεικονίζει τον Marcus Malone, με όλα τα είδη των φώτων που ήταν χάλια γύρω του, τότε αυτό που είπα ήταν: «ο δίσκος είναι Disco». Γιατί πολύ απλά το εξώφυλλο φαινόταν τόσο πολύ Disco-ish.
Ευτυχώς για μένα, μόλις τον άκουσα δεν ήταν καθόλου Disco, αλλά πραγματικά σας λέω θα εκπλαγείτε από την σκληρή μουσική που παίζει εδώ αυτό το σχήμα, χάρις τη βραχνή και γεμάτη ιδιαιτερότητες φωνή του τραγουδιστή, που δημιουργεί μια υπέροχη αντίθεση με τις τριπλές κιθαριστικές γραμμές. Δυστυχώς, η συνεργασία αυτή κατέληξε μόλις σε ένα δίσκο, ένα πραγματικό συλλεκτικό κομμάτι, μιας και το βινύλιο έχει προ πολλού χαθεί από τα δισκάδικα μεταχειρισμένων βινυλίων ενημερωμένα ή μη.
Αυτό είναι ένα αγαπημένο album από τα μέσα της δεκαετίας του '70, είναι συγκρίσιμο θα έλεγα στο μουσικό ύφος ίσως των Nitzinger, αλλά στην πραγματικότητα το “Marcus” είναι καλύτερο. Είναι ένα album που πρέπει να το έχει κάθε σκληρός 70’s οπαδός του Hard Rock και του Heavy Rock, καθώς με τρεις κιθαρίστες τα riffs είναι απίστευτα, τι περισσότερο θα μπορούσατε να ζητήσετε;
Με σαφείς υπαινιγμούς από Led Zeppelin, από Deep Purple και σίγουρα από Aerosmith σε όλα τα τραγούδια, είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως αυτός ο δίσκος δεν έπιασε καθόλου τους σκληρούς οπαδούς του Hard Rock, ίσως γιατί ο δίσκος κυκλοφόρησε σε μια εποχή που ανθούσε η σαχλή Disco μουσική. Γεγονός είναι ότι η δισκογραφική εταιρεία United Artists, έχει επενδύσει πολύ λίγα ή καλύτερα σχεδόν τίποτα για να τους προωθήσει, το οποίο σε συνδυασμό με το ότι στα καταστήματα έβαλαν το δίσκο στα ράφια της Funk και R&B, έτσι σίγουρα κρύφτηκε από τους ακροατές της Hard Rock μουσικής, που δεν τον άκουσαν ποτέ.
Το album είναι αναμφισβήτητα μέσα στα καλύτερα χαμένα διαμάντια (lost gem) της δεκαετίας του ’70 στο Hard Rock, όπως οι Toad ή οι Stonewall.
Η ποιότητα των οκτώ συνθέσεων είναι καταπληκτική και θα σας κάνει να αναρωτιόμαστε πώς μια τέτοια μπάντα δεν είχε συνέχεια, καθώς οι τρεις κιθαρίστες εκ περιτροπής κάνουν αυτόν το δίσκο μια πραγματική απόλαυση για τους λάτρεις του σκληρού 70’s Hard Rock ήχου.
Το "Marcus" ανοίγει με το "Black Magic" που είναι μια γροθιά στο στομάχι, έχει ένα riff παρόμοιο με αυτό του "Space Truckin’" των Deep Purple, με ένα πολύ βαρύ ήχο κιθάρας που επίσης θυμίζει τις μουσικές γραμμές του "Miss Misery" των Nazareth.
Το "Kelly" είναι μια όμορφη μπαλάντα, ενώ ένα από τα καλύτερα τραγούδια είναι το “Pillow Stars" όπου οι Marcus ακούγονται τόσο κοντά στον ήχο του NWOBHM.
Άλλα αξιόλογα τραγούδια του δίσκου είναι τα "Highschool Ladies Streetcorner Babies" που μας φέρνει στο μυαλό Aerosmith των 70’s, το "Dream Wheel" έχει στοιχεία από AOR, ενώ το "Rise Unto Falcon” έρχεται να μας θυμηθεί κάτι από παλιούς Judas Priest.
Αν και εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί αυτό το album (σε μορφή βινυλίου), κάντε ένα κόπο να ψάξετε λίγο για να το βρείτε, είμαι απόλυτα σίγουρος πως θα το απολαύσετε από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο, αυτή η μπάντα δεν έρχεται να σας σπάσει τα αυτιά με βαβούρα, αλλά να σας δείξουν πόσο ταλαντούχοι μουσικοί είναι.
Στη δεκαετία του ’80, οι φήμες ήθελαν τον τραγουδιστή Marcus Malone, να σχεδιάζει συνεργασία με τον κιθαρίστα Greg Parker και τον Dandy Holmes, τελικά κατέληξε στο σχήμα που συνόδευε στα live τον Paul Sabu.
 
TRIVIA:
Για το τέλος άφησα το κερασάκι στην τούρτα, δηλαδή την συμμετοχή του μεγάλου βετεράνου Tim Bogert (Vanilla Fudge, Beck-Bogert & Appice, Boxer, Pipedream, Derringer, Cactus) στο μπάσο, σε 3 τραγούδια.
 
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ MARCUS
Marcus [1976]

 

Κείμενο: Ηλίας Κωστόπουλος.