Ο “Pavlo”

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 08 Απρίλιος 2009

Pavlo's Biography

 

“Να έχεις το θάρρος να κάνεις αυτό που αγαπάς και να το κάνεις καλά.”

 

Αυτή είναι η συμβουλή που έδωσε κάποια στιγμή ένας πατέρας στο γιό του.

 

Ο Pavlo θα μπορούσε να είναι δικηγόρος ή ένας μουσικός που έχει ξοδέψει όλα του τα χρόνια στη διδασκαλία της μουσικής, αλλά ο Pavlo ένα πράγμα μόνο ήθελε να κάνει στη ζωή του…να παίζει κιθάρα.
Τη μέρα γέννησής του στις 29 Ιουνίου του 1969, τα αστέρια είχαν  αποφασίσει να ικανοποιήσουν την ευχή του.

 

Ο “Pavlo” γεννήθηκε την ημέρα του προστάτη αγίου των μουσικών, (άγιος Παύλος) και πήρε το όνομα του Έλληνα παππού του.

Η Χριστουγεννιάτικη του επιθυμία στην ηλικία των πέντε ετών ήταν μία κιθάρα, επιθυμία του ικανοποιήθηκε από τον πατέρα του.

 

Στην ηλικία των δώδεκα ο  “Pavlo” συνθέτει την  πρώτη του μελωδία και ένα χρόνο αργότερα αρχίζει να παίζει μπροστά σε κοινό.

Ως έφηβος παίζει σε διάφορες rock and roll μπάντες και σε χώρους όπως μπαρ και κλαμπ. Παράλληλα συνεχίζει με ενθουσιασμό την μελέτη του φλαμένγκο, της κλασσικής κιθάρας και της σύνθεσης.

Στο πανεπιστήμιο σπουδάζει  δίκαιο ψυχαγωγίας (entertainment law) και μέχρι να τελειώσει τις σπουδές του συνεχίζει να παίζει σε rock and roll μπάντες και σε Ελληνικό συγκρότημα γάμων.

 

Κατά την διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών στη Σαντορίνη ακούει μία Ελληνική μελωδία και συνειδητοποιεί ποιος πραγματικά είναι.

Το πολύ προσωπικό μουσικό στυλ του γεννήθηκε σε μία  στιγμή και βαφτίστηκε από τον ίδιο “Mediterranean” music. Το πρώτο δείγμα αυτής της πορείας είναι το τραγούδι " Ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη "

 

Έχοντας την ουσιαστική συμπαράσταση της οικογένειας του άρχισε να προτείνει τις συνθέσεις του σε αναρίθμητες δισκογραφικές εταιρείες.

Όλες οι προτάσεις του απορρίφθηκαν με το χαρακτηρισμό ως “too ethnic“ με την επισήμανση πως δεν υπάρχει κοινό για αυτό το είδος.

 

Ο Pavlo άρχισε να υποστηρίζει τη μουσική του και το στυλ του ολομόναχος δίνοντας παραστάσεις σε όλη τη Βόρεια Αμερική.

Κανένα μέρος δεν ήταν αρκετά μικρό η υποτιμητικό για αυτόν, έπαιξε σε καφέ, σε εκκλησίες, σε σκάφη αναψυχής, οπουδήποτε αρκεί να υπήρχε έστω και ένας άνθρωπος να τον ακούσει.

Ο Pavlo πούλησε χιλιάδες δίσκους του άλμπουμ ”Pavlo” από το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του και αυτό του έδωσε την σιγουριά να προχωρήσει στην έκδοση δευτέρου άλμπουμ “Fantasia”

 

Το άλμπουμ αυτό έγινε χρυσό στον Καναδά και προτάθηκε για το βραβείο του καλύτερου ορχηστρικού άλμπουμ του 2000 στα Juno Awards.  (Canada’s equivalent to the Grammy’s)

Στα 2001 ο Pavlo έδωσε παράσταση για His Royal Highness, Prince Charles….not bad for a guitarist who was told “there is no market for this music.”

 

Ο Pavlo έχει κυκλοφορήσει οχτώ άλμπουμ στα τελευταία δέκα χρόνια.

Κάθε χρόνο περιοδεύει σε όλο τον κόσμο με συνέπεια, δίνοντας πάνω από εκατό πενήντα συναυλίες ανά έτος.

Το τελευταίο album, "Live At Massey Hall" αποτελεί γιορτή και ορόσημο για τον Pavlo. Ως παιδί, παρακολούθησε συνοδεία του πατέρα του πολλές συναυλίες στο θέατρο Massey Hall, συναυλίες καλλιτεχνών όπως οι: Liona Boyd, Jose Feliciano, και Paco De Lucia.
Είκοσι πέντε χρόνια μετά ο Pavlo είχε την τιμή να οδηγήσει τον πατέρα του στην θρυλική αίθουσα και στα παρασκήνια του θεάτρου Massey Hall για τον συστήσει στους φίλους του - Liona Boyd, Jose Feliciano, και Paco De Lucia.

Το άλμπουμ "Live At Massey Hall" είναι μία αξέχαστη νύχτα κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου και ενός άνδρα που βιώνει με τον πατέρα του τα εξής πολύ σοφά λόγια: “Have the courage to do what you love, and the drive to do it well.”

 

 

Pavlo has 8 albums and one DVD. 
• Pavlo
• Fantasia
• I Feel Love Again
• Frostbite – Music for the Holidays
• Mediterranean Lounge
• Irresistible
• Live at Massey Hall
• Live: Mediterranean Nights (CD and DVD)

Awards, Nominations and Highlights
• PBS Special "Mediterranean Nights
• Best Instrumental Album of the Year (2000 – Juno Nomination – Canada’s Equivalent to the Grammy’s)
• Billboard Top 10 (May, 2005)
• Two Gold Albums (Fantasia and Pavlo)
• Touring Artist of the Year (2006)
• Montreal Jazz Festival – Main Stage (2006)
• Smooth Jazz Guitarist of the Year (2007 Nomination)
• Selected and Performed for His Royal Highness Prince Charles (April, 2001)
• Half Million Records Sold
• World Artist of the Year (2005)
• Music Featured on Marine Life (starring Cybil Shepherd); CTV’s Eleventh Hour; Showcase/Showtime L Word; The Chris Isaak Show (2 episodes)
• Pavlo wins 2 years running 2006, 2007 "Greek Man Of The Year" awarded by Top Choice Awards.

 

Περισσότερες πληροφορίες στη διεύθυνση: http://www.pavlo.net/  

Oι "Fullhouze"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 08 Μάρτιος 2009

 

Fullhouze

 

Σχηματίστηκαν το Μάρτιο του 2001 στη Θεσσαλονίκη και συνεχίζουν ακάθεκτοι εώς σήμερα να παίζουν rock 'n' roll. Με αναρίθμητα live στα περισσότερα stage της πόλης, αλλά και σχεδόν σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, έχουν δημιουργήσει το δικό τους κοινό. Ιδιαίτερη αίσθηση έχουν κάνει οι εμφανίσεις τους δίπλα σε μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας blues/rock σκηνής, όπως οι DR. FEELGOOD, PAVLOV 'S DOG, SNOWY WHITE και NELLY TRAVIS, καθώς και η συμμετοχή τους σε διάφορα festivals.

Βασισμένοι στις ρίζες της μουσικής της Νοτίου Αμερικής (Southern Rock, Blues, Rock 'n' Roll) έχουν διαμορφώσει το δικό τους προσωπικό ήχο και ένα ιδιαίτερο στυλ παιξίματος. Το ρεπερτόριό τους πλουτίζεται ολόενα και περισσότερο με δικές τους συνθέσεις, οι οποίες φαίνεται να κλέβουν τις εντυπώσεις στα live! Δίνοντας το 100% του εαυτού τους σε κάθε ζωντανή τους εμφάνιση, οι FULLHOUZE δημιουργούν μια μαγική ατμόσφαιρα και πετυχαίνουν την αυθόρμητη συμμετοχή του κοινού, μετατρέποντας κάθε βραδιά σε ένα ατελείωτο rock party.

'Εχουν ηχογραφήσει το πρώτο τους cd-demo με 6 δικές τους συνθέσεις.

Η σύνθεσή τους έχει ως εξής:

Γιώργος Κερατσόπουλος (ηλ. κιθάρα),
Μίλτος Βελούκας (ηλ. κιθάρα),

Αργύρης Κρομμύδας (φωνή, φυσαρμόνικα)
Γιώργος Αθανασιάδης (Fender μπάσο)
Βασίλης Κουτής (τύμπανα)

 

website: www.myspace.com/fullhouze

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Περισσότερα...

Οι "Delightful"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 04 Μάρτιος 2009

Οι delightful είναι ένα μουσικό group που σχηματίστηκε από τους Παντελή Μιχάλογλου και Θοδωρή Γεωργακόπουλο στην Αθήνα, το 2001 και έκτοτε δραστηριοποιείται στο χώρο της αγγλόφωνης εναλλακτικής ροκ σκηνής.

 Από το 2001 μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιήσει αναρίθμητες ζωντανές εμφανίσεις σε όλες σχεδόν τις μουσικές σκηνές της Αθήνας, στο Music Forum, σε φεστιβάλ Δήμων αλλά και σε επαρχιακές πόλεις όπως Πάτρα (Music day) και Ορεστιάδα (River party). Πολλές εμφανίσεις έχουν γίνει δίπλα σε γνωστά συγκροτήματα της ελληνικής  αγγλόφωνης σκηνής όπως οι Film, οι Raining Pleasure και οι Bocomolech. Ο εγχώριος μουσικός τύπος και τα webzines αναφέρονται κατά διαστήματα τόσο στα τραγούδια τους όσο και στις δυναμικές εμφανίσεις του σχήματος.  

 Μετά από σκληρή δουλειά ετών, οι delightful ξεκίνησαν να ηχογραφούν το πρώτο τους άλμπουμ στις αρχές του 2007, κάτω από την καθοδήγηση των παραγωγών, Dirk Polak και Τejo Bolten (μέλη των Mecano ) υπό το label της  ολλανδικής δισκογραφικής εταιρίας ≡mutantjasz≡.

Ένα πρώτο δείγμα της δουλείας τους κυκλοφόρησε στο audiobook 4 ( a music compilation by wwww.postwave.gr ) .  Ο δίσκος ψηφίστηκε μέσα στις 10 πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες του 2008  ( ανάμεσα σε 70 συμμετέχοντες στο διαγωνισμό ) από τους αναγνώστες του περιδικού velvet magazine τεύχος Φεβρουαρίου ' 09 και τελικά το  album έφτασε και στα χέρια των ανθρώπων του ARTROCKER MAGAZINE   UK.

Συγκροτήματα και καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει τα μέλη των delightful  είναι: Mecano, Bauhaus, The Cure,   Sound, Madrugada, Muse, U2, Jeff Buckley, Queens of the Stone Age, Tool, Portishead κ.α.

Μετά την αποχώρηση του Θοδωρή Γεωργακόπουλου, οι delightful πλέον αποτελούνται από τους Μιχάλογλου Παντελή, φωνή και κιθάρα, Billy Reynolds (Manos), μπάσο, Θανάση Κανελλόπουλο ,κιθάρα και Ζήση Ανδριόπουλο, πλήκτρα και κιθάρα.

 Το Μάιο του 2008 με την ολοκλήρωση της ηχογράφησης , ξεκίνησαν μια νέα σειρά live εμφανίσεων για την προώθηση της δουλειάς τους με έναρξη στο ιστορικό club ΚΥΤΤΑΡΟΝ. Οι κριτικές των επωνύμων καλλιτεχνών και δημοσιογράφων που παρευρίσκονταν μαζί με την  θερμή αντίδραση του κοινού «εκτόξευσαν» το live εκεί που έπρεπε.  Η συγκεκριμένη βραδιά μάλιστα ήταν η επισφράγιση κατά        πολλούς , πως οι delightful είναι πλέον ένα group  το οποίο μπορεί άνετα να συγκριθεί με ξένα, γνωστά ονόματα της αγγλόφωνης εναλλακτικής ροκ  και να σταθεί άξια σε σκηνές μεγάλων ελληνικών ή γενικότερα ευρωπαικών φεστιβάλ. 

Στόχος των   delightful    είναι να ακουστούν σε ένα ευρύτερο κοινό στην Ελλάδα όπως και στο εξωτερικό, με μέσο τη μουσική, τους στοίχους και την υπευθυνότητα τους.

 "...when you think back, has it at least been delightful?"

 

 

Contact delightful:

www.delightful.gr

delightfultheband@gmail.com

www.myspace.com/delightfultheband

Οι "Experimental Souvenir"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 04 Μάρτιος 2009

Οι Experimental Souvenir δημιουργήθηκαν το Οκτώβριο του 2008 στην Θεσσαλονίκη και η μουσική τους είναι επηρεασμένη κυρίως από την Krautrock αλλά και την ψυχεδελική σκηνή των 70ς. Αποτελούνται από δύο άτομα τον "Gallo" στην κιθάρα και στο φλάουτο και τον "Kanaan" στα Drums κ στα κρουστά. Τα ψευδόνημα  τους τα δανείστηκαν από τίτλους τραγουδιών. Μείνανε δυο άτομα  γιατί ο μπασίστας που είχαν έφυγε σε άλλη πόλη λόγω σπουδών. Εκείνη την περίοδο είχαν ανακαλύψει ένα γαλλικό group τους Vialka οι οποίοι είναι κ αυτοί μονό κιθάρα κ Drums κ έτσι επηρεασμένη από αυτούς πήραν την απόφαση να μείνουν οι δύο τους.Φίλοι εδώ κ χρόνια κ μετά από διάφορες συμμετοχές σε groups της πόλης αποφάσισαν ότι ήρθε ο καιρός να παίξουν μαζί την μουσική που ακούγαν κ αγαπούσαν. Έτσι μέσα σε ένα μικρό στούντιο άρχισαν να τζαμάρουν κ να έρχονται οι πρώτες ιδέες.

Τον Ιανουάριο του 2009 μπήκαν στο στούντιο κ ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του πρώτου τους EP. Με την πολύτιμη βοήθεια φίλων τους κ ειδικά του ηχολήπτη κατάφεραν στα τέλη του Φλεβάρη να το έχουν έτοιμο.  

Το EP αποτελείται από 6 δικές τους συνθέσεις οι οποίες αντιπροσωπεύουν ακριβώς το στυλ στο οποίο κινούνται. Ένα πάντρεμα δηλαδή μεταξύ krautrock psychedelic progressive αλλά και παραδοσιακής ελληνικής μουσικής. Στο EP συμμετέχουν κ δυο καλοί τους φίλοι. ο Awake παίζει πλήκτρα στο Neutralized Man και ο Erevos βιολί στο δεύτερο part του The Rotten Side Of Earth.

Ίδη έχουν γίνει κάποιες επαφές με δισκογραφικές εταιρίες του εξωτερικού αλλά κ με κάποια festivals.

Μέσα από αυτή τους την δουλειά οι Experimental Souvenir πηγαίνοντας κόντρα στο μουσικό ρεύμα της εποχής προσπαθούν να εκφράσουν την αγάπη τους για μια άλλη εποχή κοιτώντας όμως  μπροστά κ έχοντας διάθεση για αρκετό πειραματισμό.

 

KEEP EXPERIMENTAL

 

Site: http://www.myspace.com/experimentalsouvenir

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

 

Οι "Cameres"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 15 Φεβρουάριος 2009

Cameres

Το συγκρότημα υπάρχει ουσιαστικά από τον Φλεβάρη του 2008 με αυτή την ονομασία και σύνθεση.

Όλα ξεκίνησαν στην αρχές της χιλιετίας όταν όλοι παίζανε ενεργά σε άλλες τοπικές μπάντες, έφηβοι - άπειροι μα με όρεξη και θέληση για δημιουργία. Τα χρόνια πέρασαν και όλες οι μπάντες διαλύθηκαν η κάθε μια για τον δικό της λόγο.

Καλοκαίρι 2007 ….

Ο ΙΖΙ Νίκος Γραμμάτος έχοντας τελειώσει τις υποχρεώσεις του με την μαμά πατρίδα σκέφτηκε ότι ήρθε η ώρα για κάτι καλό που δεν θα το διακόψει αυτό το αγκάθι που σκότωσε πολλές μπάντες. Έτσι αποφασίζει να κάνει μια νέα μπάντα που τα αρχικά μέλη που σκεφτόταν δεν ήρθαν τελικά. Μίλησε στο τηλέφωνο με τον κιθαρίστα που έπαιζε τελευταία (Κώστα Καζαντζίδη) … ερχόταν πίσω στην Καβάλα με όρεξη να παίζει…

Ο Νίκος βρίσκει τυχαία τον Λευτέρη Χρυσοχοϊδη και του προτείνει να παίξουνε, ο Λευτέρης δέχεται. Τότε ξαφνικά μέσω του myspace (όσο τρελό κι αν ακούγεται) βρίσκονται και τα υπόλοιπα 2 άτομα. Στα τύμπανα κάθισε ο Γιάννης Βασιλειάδης όπου ήταν μαζί τους ένα χρόνο.

Η πρώτη απόπειρα έγινε…. Ένα καλοκαίρι με πολλές πρόβες πέρασε… ένα μέλος έφυγε, ένα νέο ήρθε και μαζί η πρώτη εμφάνιση με το συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη “Δυτικός Άνεμος”.

Μετά από αυτό ο Κώστας αποφασίζει να γίνει μπασίστας στην μπάντα και ο ήδη υπάρχον δεν χωράει. Ο Κώστας μεταμορφώνεται σε μπασίστα και γίνεται πρόταση για την κενή θέση κιθάρας στον Γιάννη που έπαιζε στους Β.Μ.Σ. ( Βυζιά Με Σιλικόνι ) μερικά χρόνια πριν. Η μπάντα κάνει την πρώτη της πρόβα τον Φλεβάρη του 2007 και ονομάζεται ξαφνικά Cameres.

Τέλη Απριλίου έρχεται η πρώτη δική τους εμφάνιση στην Καβάλα. Τον Ιούνιο ηχογραφούνε τα πρώτα τους 2 τραγούδια σε στίχους ΙΖΙ Νίκου Γραμμάτου - μουσική Cameres & ΙΖΙ Νίκος Γραμμάτος. Τέλη Ιουνίου έρχεται ακόμη μία σε ένα φεστιβάλ κατά των ναρκωτικών, πάλι στην πόλη της Καβάλας. Τέλη Ιουλίου συμμετείχαν σε φεστιβάλ στην Δράμα αποφασίζοντας την τελευταία στιγμή να μην παίξουνε σε αυτό το φεστιβάλ μούφα, δεν υπήρχε λόγος.

Αμέσως μετά αποφασίζεται η λύση της συνεργασίας με τον Γιάννη Βασιλειάδη ο οποίος θα έφευγε εκτός Ελλάδας για σπουδές.

Η μπάντα βρίσκει τον νέο της ντράμερ στο πρόσωπο του Μάριου και συνεχίζει την πορεία της….

Ο Κώστας Καζατζίδης αποχωρεί από το συγκρότημα και στην θέση του έρχεται ο Κυριάκος Αμαξόπουλος. Το συγκρότημα συνεχίζει να έχει φιλικές σχέσεις με τα 2 προηγούμενα μέλη της. Αρχές του 2009 το συγκρότημα έχοντας μαζέψει τα κομμάτια του και στρωθεί δημιουργικά μπαίνει στο στούντιο για τις ηχογραφήσεις των νέων τραγουδιών και την ολοκλήρωση του πρώτου full δίσκου - promo.

Οι Cameres είναι :

ΙΖΙ Νίκος Γραμμάτος - Στίχοι, Φωνή, Φωνητικά, Μουσική

Λευτέρης Χρυσοχοϊδης - Κιθάρες & Σόλο, Μουσική

Γιάννης Βογιατζής - Κιθάρες & ρυθμικά , Μουσική

Κυριάκος Αμαξόπουλος : Μπάσο

Μάριος Μαλαμίδης - Τύμπανα

Στο myspace :

www.myspace.com/cameres

http://el-gr.facebook.com/pages/Cameres/61646401718

Οι "ΜΙΓΜΑ"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 30 Ιανουάριος 2009

Οι ΜΙΓΜΑ είναι ένα 6μελές ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στα τέλη του 2005 και αποτελείται από τους:

Γιώργο Ζαχαρόπουλο στο τραγούδι,

τον Βαγγέλη Παρασκευαϊδη στα τύμπανα-κρουστά (έχει συνεργαστεί επίσης με το συγκρότημα Σύννεφα με Παντελόνια και τον Μάνο Ξυδού),

τον Γιάννη Αντιβάση στην ηλεκτρική κιθάρα (δισκογραφία με το συγκρότημα Εν Εμοί),

τον Νίκο Βογιατζάκη και τον Μιχάλη Μόσχο στις ηλεκτρικές, slide και lap steel κιθάρες (μέλη του συγκροτήματος Pulse)

και τον Αλμπέρτο Οικονόμου στο ηλεκτρικό μπάσο (μέλος του συγκροτήματος Brain Damage).

Αυτή τη περίοδο οι Μίγμα ολοκληρώνουν το ντεμπούτο άλμπουμ τους που ηχογραφήθηκε εν μέρει στο στούντιο Praxis του Κώστα Παρίση (Υπόγεια Ρεύματα) και στα στούντιο του τμήματος Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής των Τ.Ε.Ι Κρήτης στο Ρέθυμνο, με μηχανικό ήχου/μουσικό παραγωγό τον Νίκο Κεφαλογιάννη (καθηγητή του τμήματος), ο οποίος έχει προσφάτως συνεργαστεί με τους Locomondo στη ηχογράφηση του δίσκου τους “12 Μέρες στη Τζαμάικα”.

Εκτός από το να δοκιμάζουν τις αντοχές τους στο στούντιο ΑΡΤ της Κυψέλης, οι Μίγμα κάνουν εμφανίσεις σε διάφορους χώρους της Ελληνικής επικράτειας με πιο πρόσφατη αυτή στο Mad Day Live του MAD TV, στο Ikarus International Rock Festival στο Αβδού της Κρήτης μαζί με συγκροτήματα από την Ελλάδα, την Αμερική και την Μ. Βρετανία, στο Present Art Festival που διοργάνωσε η Θύρα Τέχνης, παρέα με τα Υπόγεια Ρεύματα, τον Πάνο Μουζουράκη και άλλους καλλιτέχνες της σύγχρονης Ελληνικής ροκ σκηνής, το φεστιβάλ Δήμου Ηρακλείου μαζί με τους Black Ocean και τη Ξυπόλητη Στρατιά και οπουδήποτε υπάρχουν διαθέσιμα αυτιά ν’ ακούσουν. Οι συνθέσεις του συγκροτήματος διακρίνονται από πολυσυλλεκτικές επιλογές, περασμένες μέσα από ένα έντονο ροκ φίλτρο και με συχνές αναφορές στην Ελληνική μουσική. Οι στίχοι τους… κινηματογραφικοί, περιγράφουν βιώματα και προσεγγίζουν διαστάσεις της σύγχρονης καθημερινότητας. Τα τραγούδια τους μπορείτε να τα ακούσετε και να τα κατεβάσετε από τη διεύθυνση www.myspace.com/migmaband καθώς και να μάθετε περισσότερα γι’ αυτούς και τη δράση τους.

Οι Μίγμα στις 21-3-2009 στο Guru Bar 

Oι "Domenica"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 22 Ιανουάριος 2009

Oι Domenica είναι ελληνικό μουσικό συγκρότημα. Σχηματίστηκαν το 1994. Το 1999 κυκλοφορεί η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο Άχρηστα ρολόγια, στην οποία περιλαμβάνονται μια σειρά από τραγούδια όπως Άχρηστα ρολόγια, Θα κρύβω αυτό που ζητάς, Μείνε κοντά μου. Η επόμενη δισκογραφική δουλειά με τίτλο Μέσα στη βουή του Δρόμου, με την ομώνυμη επιτυχία, κυκλοφορεί το 2002. Το 2004 συνεχίζουν την πορεία τους με το άλμπουμ Ιστορίες για μικρούς και μεγάλους και με τραγούδια όπως Λίγη ζωή ακόμη, Η καρδιά μου ταξιδεύει . Το 2007 κυκλοφόρησε η τελευταία μέχρι στιγμής δισκογραφική τους κυκλοφορία με τίτλο 'Χίλιες φορές έτσι' με αναγνωρίσιμα τα Κι εσύ πού ήσουν, Ταξίδεψέ με, που είναι διασκευή του Sail away του David Gray, Συμβαίνει συχνά.

Στις δισκογραφικές τους δουλειές έχουν μελοποιήσει ποιήματα του Μήτσου Παπανικολάου και του Ναπολέωντα Λαπαθιώτη.

Το 2003 ήταν υποψήφιοι στα 'Βραβεία Αρίων' και απέσπασαν το Βραβείο Καλύτερου Έντεχνου Γκρουπ. Τον Απρίλιο του 2005 ήταν για ακόμη μια φορά υποψήφιοι στα 'Βραβεία Αρίων, όπου τους απονεμήθηκε το Βραβείο Καλύτερου Εναλλακτικού Άλμπουμ. Τον Ιούνιο του 2005 στα MAD Awards κέρδισαν το Βραβείο Καλύτερου Ροκ Βίντεοκλίπ.

Αυτό τον καιρό βρίσκονται στο στούντιο ετοιμάζοντας το νέο τους δίσκο και ξεκινούν περιοδεία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Δισκογραφία

Άχρηστα ρολόγια (1999, MINOS-EMI)
Μέσα στη βουή του δρόμου (2002, ΛΥΡΑ)
Ιστορίες για μικρούς και μεγάλους (2004, SONY)
Χίλιες φορές έτσι (2007, ΛΥΡΑ)

 

About Domenica

DOMENICA are a band, that was formed in Athens, Greece, in 1994. Their first discographic appearances, were several participations in albums of various artists, followed by their debut album, ''Useless Clocks'' (''Axrista rologia''), in 1999. The next release received the audience's enthusiasm and its positive reception in 2002, with the title ''In the Roar of the Street'' (''Mesa Sti Voui Tou Dromou''). The homonymic song became a hit and it is being played up to today. In March 2004, Domenica had their third release, ''Histories For Small And Big'' (''Istories gia Mikrous Kai Megalous''). The song ''Some More Life'' ('Ligi Zoi Akoma'') became also hit and was rewarded. In 2007 the album ''A hundred times that way'' (''Xilies Fores Etsi'') is until this moment their last discographic creation. The band is now at the studio and working on new songs with new, louder sound, with dynamic guitars. Domenica have set to music a certain number of poems by Napoleon Lapathiotis and Mitso Papanikolaou. In 2003 Domenica were nominated and won the 'Arion Music Award' for the Best Band in the art-song (entechno). In April 2005, they were once more nominated and won the 'Arion Music Awards' for the Best Alternative Album. In June 2005 in MAD Awards, they won the Award for the 'Best Rock Videoclip'.

 

"Fingers Crossed"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 23 Δεκέμβριος 2008

May 2007... A few months before Radiohead made their in rainbows album available as a digital download directly from their site, encouraging the listener to determine whether and how much he should pay and long after independent web record companies and bands of smaller caliber than radiohead had launched similar models of music distribution, we (fingers crossed) were on tour, on board to the Island of Crete. While enjoying a plate of "bugiourdi" (a Greek specialité) at the restaurant of this so called cruising palace, we decided that we were at last ready to release a full length album. So, after turning down 2 record contracts coming from 2 major Greek labels we also decided that our album would be offered for free directly from our website, (www.fingerscrossed.gr) in a package which would include music, artwork, liner notes, lyrics, mp3 compressed at 192kbps (and 320 kbps after email) and a story written by us and describing the process of the creation of the album, as well as the reasons that urged us to attempt a release of this kind... something like a suicide note, which you are now reading.

 

On July 2007 the recordings of the album, which was yet to be named "Hopscotch" began, taking place at Sca studios with music engineer and co-producer Thodoris Zeukilis. Thodoris is a friend of ours, a steady partner and a person, whose aesthetic judgment is greatly trusted by us. He works like a dog and keeps evolving, instead of relying on his past achievements, because of his deep and personal restlessness. He also often cares for the artist’s material and songs more than the artist himself and treats recording and engineering as an art, rather than a “microphone setting” guide. To sum up, the album was not produced by Rick Rubin, neither its mixing took place in Sweden, nor was it mastered by Ted Jensen. Everything took place at Polydroso Chalandriou(an Athens district). 100% genuine Greek product....like feta cheese. Consequently, this choice wasn't made because of lack of money, but due to our determination and will to cooperate with people, that share similar experiences and level of obscurity with us. Those people’s work we want to project and them we want to project us through their achievements.

Minas (guitar) was declared recordings champion scoring 10hrs of recording, with Yannos (guitar) finishing at second place scoring 11hrs, while third place and forth place were covered by Vironas (bass) and Serafeim (drums) with 12 and 14 hrs respectively. Dimitris (vocals) finished last after 50 hrs of recording. Add to that over 100 hrs of editing, mixing and mastering, during which we regularly stacked ourselves in a car parked outside the studio, just to listen to the ongoing recording through a common sound system, and now you have an album. And now the odyssey begins... 

April 2008…Under the pressure of our own desire to release the album before summer, we assigned the artwork to our friend Achilles Pistonis, He delivered us a masterpiece, but unfortunately it wasn’t exploitable in its digital form. At the time, one of us was completing his compulsory military service, while the rest of us were concerned about the rest of the details of the album and about things that expressed our pettiness such as: to be the first band to attempt such a thing in Greece, a concern that actually downgraded the importance of our attempt itself…And suddenly during all these silly thoughts a serious medical problem reappeared to one of us, forcing us to reconsider our priorities in life in general, but also the concept of time.

In the middle of this hurricane we decided to use as an album cover, a drawing by Anna Psaroudaki, which had been made for a previous promo of ours. This drawing was processed and edited by Philip Kaponis , who finally managed to transform it into a complete artwork package. Photos from our live performances were taken by Gregg Roumeliotis, who is the only photographer, who managed to capture our energy on our shows under very difficult circumstances (low lighting and constant movement). The studio photos were taken by Aristotelis Roufanis. Both of them are two photographers, whom we are friends with, and want to promote their work and be promoted through it as well. We also shot a video clip for our virtual single "Veronique" with our friend and film director Constantinos Antonopoulos, who welcomed us at his home and captured with his lens our complete absence of talent towards the camera.

As far as the developing of the site was concerned, we ended up doing it ourselves. That happened due to our inability to spot a web designer who would believe in our concept and charge us less than 1500euros. (Yes, we are insinuating something about web developers!!) Lastly we pressed 500 CDs at the very helpful Fabel Sound. These Cds will be used as promos and will also be sold during our concerts, as a recollection of the music experience itself. We should note that during this process we paid royalties to the Greek collection society (A.E.P.I) only to collect them back in the near future. So that's pretty much the story until today.

Fingers Crossed – Hopscotch. Is it an underground record, with a D.I.Y mood, which punches in the gut the record companies and a band with wisdom gained from anarchist movements…????  Certainly not... Hopscotch is a pop- mainstream album, which overrides the record companies, who are currently more puzzled than a teenager, because they don't have anything to offer right now, and is the product of a band that believes in the change of means. And by change of means we do not mean the change from the CD to the mp3, like from vinyl to CD, but the general change of the music environment. Of course we would like this model to be profitable for us, but had we sorted this out we would be having this “conversation” giving a lecture at Cambridge or Stanford University and not through our humble website.

In conclusion, after a year of extreme work, lots of kilometers, medical problems, military service, immigration and something like 13.000 euros poorer, would we do it again??  

“In a heartbeat….” 

With sincere love,

Fingers Crossed 

P.S. The next time that your family and your friends are gathered on your birthday and you are called to blow the candles, do not consider this as a silly western custom., Instead look around you, and realize that these few suckers, which are present at the moment will always be there for you, even if things won’t work so well. And if someone sends you a happy birthday text message saying "I wish you health for you and your family…, …be well with the people you love" do not think of it as a mere formality but as coming from a deeply  mature friend.

 

 

May 2007... A few months before Radiohead made their in rainbows album available as a digital download directly from their site, encouraging the listener to determine whether and how much he should pay and long after independent web record companies and bands of smaller caliber than radiohead had launched similar models of music distribution, we (fingers crossed) were on tour, on board to the Island of Crete. While enjoying a plate of "bugiourdi" (a Greek specialité) at the restaurant of this so called cruising palace, we decided that we were at last ready to release a full length album. So, after turning down 2 record contracts coming from 2 major Greek labels we also decided that our album would be offered for free directly from our website, (www.fingerscrossed.gr) in a package which would include music, artwork, liner notes, lyrics, mp3 compressed at 192kbps (and 320 kbps after email) and a story written by us and describing the process of the creation of the album, as well as the reasons that urged us to attempt a release of this kind... something like a suicide note, which you are now reading.

On July 2007 the recordings of the album, which was yet to be named "Hopscotch" began, taking place at Sca studios with music engineer and co-producer Thodoris Zeukilis. Thodoris is a friend of ours, a steady partner and a person, whose aesthetic judgment is greatly trusted by us. He works like a dog and keeps evolving, instead of relying on his past achievements, because of his deep and personal restlessness. He also often cares for the artist’s material and songs more than the artist himself and treats recording and engineering as an art, rather than a “microphone setting” guide. To sum up, the album was not produced by Rick Rubin, neither its mixing took place in Sweden, nor was it mastered by Ted Jensen. Everything took place at Polydroso Chalandriou(an Athens district). 100% genuine Greek product....like feta cheese. Consequently, this choice wasn't made because of lack of money, but due to our determination and will to cooperate with people, that share similar experiences and level of obscurity with us. Those people’s work we want to project and them we want to project us through their achievements.

Minas (guitar) was declared recordings champion scoring 10hrs of recording, with Yannos (guitar) finishing at second place scoring 11hrs, while third place and forth place were covered by Vironas (bass) and Serafeim (drums) with 12 and 14 hrs respectively. Dimitris (vocals) finished last after 50 hrs of recording. Add to that over 100 hrs of editing, mixing and mastering, during which we regularly stacked ourselves in a car parked outside the studio, just to listen to the ongoing recording through a common sound system, and now you have an album. And now the odyssey begins... 

April 2008…Under the pressure of our own desire to release the album before summer, we assigned the artwork to our friend Achilles Pistonis, He delivered us a masterpiece, but unfortunately it wasn’t exploitable in its digital form. At the time, one of us was completing his compulsory military service, while the rest of us were concerned about the rest of the details of the album and about things that expressed our pettiness such as: to be the first band to attempt such a thing in Greece, a concern that actually downgraded the importance of our attempt itself…And suddenly during all these silly thoughts a serious medical problem reappeared to one of us, forcing us to reconsider our priorities in life in general, but also the concept of time.

In the middle of this hurricane we decided to use as an album cover, a drawing by Anna Psaroudaki, which had been made for a previous promo of ours. This drawing was processed and edited by Philip Kaponis , who finally managed to transform it into a complete artwork package. Photos from our live performances were taken by Gregg Roumeliotis, who is the only photographer, who managed to capture our energy on our shows under very difficult circumstances (low lighting and constant movement). The studio photos were taken by Aristotelis Roufanis. Both of them are two photographers, whom we are friends with, and want to promote their work and be promoted through it as well. We also shot a video clip for our virtual single "Veronique" with our friend and film director Constantinos Antonopoulos, who welcomed us at his home and captured with his lens our complete absence of talent towards the camera.

As far as the developing of the site was concerned, we ended up doing it ourselves. That happened due to our inability to spot a web designer who would believe in our concept and charge us less than 1500euros. (Yes, we are insinuating something about web developers!!) Lastly we pressed 500 CDs at the very helpful Fabel Sound. These Cds will be used as promos and will also be sold during our concerts, as a recollection of the music experience itself. We should note that during this process we paid royalties to the Greek collection society (A.E.P.I) only to collect them back in the near future. So that's pretty much the story until today.

Fingers Crossed – Hopscotch. Is it an underground record, with a D.I.Y mood, which punches in the gut the record companies and a band with wisdom gained from anarchist movements…????  Certainly not... Hopscotch is a pop- mainstream album, which overrides the record companies, who are currently more puzzled than a teenager, because they don't have anything to offer right now, and is the product of a band that believes in the change of means. And by change of means we do not mean the change from the CD to the mp3, like from vinyl to CD, but the general change of the music environment. Of course we would like this model to be profitable for us, but had we sorted this out we would be having this “conversation” giving a lecture at Cambridge or Stanford University and not through our humble website.

In conclusion, after a year of extreme work, lots of kilometers, medical problems, military service, immigration and something like 13.000 euros poorer, would we do it again??  

“In a heartbeat….” 

With sincere love,

Fingers Crossed 

P.S. The next time that your family and your friends are gathered on your birthday and you are called to blow the candles, do not consider this as a silly western custom., Instead look around you, and realize that these few suckers, which are present at the moment will always be there for you, even if things won’t work so well. And if someone sends you a happy birthday text message saying "I wish you health for you and your family…, …be well with the people you love" do not think of it as a mere formality but as coming from a deeply  mature friend.

Μάιος 2007... Λίγο πριν οι radiohead καταστήσουν διαθέσιμο το in rainbows για απευθείας download από το site τους, παραινώντας τον ακροατή να ορίσει το αντίτιμο αυτής της συναλλαγής και αρκετό καιρό αργότερα, αφότου ανεξάρτητες διαδικτυακές δισκογραφικές και μπάντες μικρότερου βεληνεκούς από τους radiohead είχαν εφαρμόσει αντίστοιχα μοντέλα διάθεσης της μουσικής, εμείς (fingers crossed) βρισκόμασταν κατά μέσου περιοδείας και συγκεκριμένα στο πλοίο προς Κρήτη. Τρώγοντας λοιπόν μπουγιουρντί στο εστιατόριο του πλωτού ανακτόρου ,αποφασίσαμε ότι πια ήμαστε έτοιμοι να κυκλοφορήσουμε ένα full length album. Απορρίψαμε λοιπόν τις προτάσεις από δύο μεγάλες ελληνικές εταιρίες και καταλήξαμε ότι το album μας θα διατίθετο δωρεάν από το site μας, σε ένα πακέτο συνοδευόμενο από τα εξώφυλλα, εικονογράφηση, στίχους , mp3 (192 kbps και 320 kbps κατόπιν ξεχωριστού email), καθώς και ένα κείμενο, το οποίο θα περιέγραφε την πορεία δημιουργίας του δίσκου και τους λόγους για τους οποίους καταφεύγουμε σε αυτόν τον τρόπο διάθεσης...κάτι σαν σημείωμα αυτοκτονίας, το οποίο και τώρα διαβάζετε.

Τον Ιούλιο ,λοιπόν, του 2007 ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις για το album, το οποίο έμελλε να ονομαστεί Hopscotch (κουτσό), στα Sca studios με ηχολήπτη και συμπαραγωγό το Θοδωρή Ζευκιλή.Ο Θοδωρής είναι φίλος μας και σταθερός συνεργάτης μας και είναι ένας άνθρωπος, του οποίου την αισθητική εμπιστευόμαστε, δουλεύει σαν σκύλος, βελτιώνεται και προχωρά συνέχεια λόγω ανησυχίας και δεν επαναπαύεται στις δάφνες του, νοιάζεται σε σημεία περισσότερο για το υλικό σου από ότι εσύ ο ίδιος και τέλος αντιμετωπίζει την ηχοληψία ως τέχνη και όχι ως οδηγό τοποθέτησης μικροφώνων. Συνεπώς, την παραγωγή δεν την έκανε ο Rick Rubin, η μίξη δεν έγινε στη Σουηδία αλλά ούτε και το mastering o Ted Jensen.Όλα έγιναν στο Πολύδροσο Χαλανδρίου. Μιλάμε για ελληνικό πράγμα...σαν τη φέτα. Αυτή η επιλογή, λοιπόν, δεν έγινε λόγω έλλειψης χρημάτων, αλλά επειδή επιθυμούμε ως συνεργάτες μας ανθρώπους με κοινά με εμάς βιώματα και αναφορές, με τους οποίους μοιραζόμαστε το ίδιο επίπεδο αφάνειας και την επιθυμία να προβάλλουμε ο ένας την δουλειά του άλλου.

Πρωταθλητής ηχογραφήσεων αναδείχθηκε ο Μηνάς (κιθάρα) με 10 ώρες ηχογράφησης, δεύτερος ο Γιάννος(κιθάρα) με 11, τρίτος ο Βύρωνας (μπάσο) με 12, τέταρτος ο Σεραφείμ (ντραμς) με 14 και ουραγός ο Δημήτρης (φωνή) με 50. Προσθέτουμε σε αυτές πάνω από 100 ώρες μίξης και mastering, κατά την διάρκεια των οποίων γράφαμε τη μίξη σε cd και στοιβαζόμασταν έξι άτομα σε ένα αυτοκίνητο έξω από το studio για να την ακούσουμε σε συμβατικό ηχοσύστημα  και έχουμε ένα cd  έτοιμο. Και κάπου εδώ ξεκινάει η Οδύσσεια...

Απρίλιος 2008...Κάτω από την πίεση της επιθυμίας μας να κυκλοφορήσει το album μας πριν το καλοκαίρι αναθέτουμε το artwork στον φίλο μας Αχιλλέα Πιστώνη, ο οποίος μας παραδίδει ένα αριστούργημα, το οποίο ωστόσο δεν ήταν αξιοποιήσιμο στην ψηφιακή του μορφή. Και ενώ ασχολούμαστε με όλα αυτά, καθώς και με μικροπρέπειες του τύπου: να είμαστε οι πρώτοι που θα εισήγαγαν το εγχείρημα εν Ελλάδι, οι οποίες υποβίβαζαν τη σημασία της ίδιας της κίνησης και της μουσικής μας και ενώ ένα μέλος μας βρίσκεται στο στρατό επανεμφανίζεται σοβαρό πρόβλημα υγείας σε έναν από εμάς. Επόμενο, πλήρης αναθεώρηση τον προτεραιοτήτων μας στη ζωή γενικότερα, καθώς και της έννοιας του χρόνου...

Καταμεσής αυτού του κυκλώνα αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε για εξώφυλλο ένα σχέδιο της Άννας Ψαρουδάκη για παλιότερο promo μας ,το οποίο επεξεργάστηκε και διασκεύασε ο Φίλιππος Καπώνης και το μετουσίωσε σε πλήρες γραφιστικό πακέτο. Για τις live φωτογραφίες φρόντισε ο Γρηγόρης Ρουμελιώτης , ο οποίος είναι ο μοναδικός φωτογράφος που κατάφερε να απεικονίσει την ενέργεια μας στα live κάτω από δύσκολες συνθήκες φωτισμού και κίνησης, ενώ για τις υπόλοιπες ο Αριστοτέλης Ρουφάνης. Δύο φωτογράφοι, οι οποίοι είναι φίλοι μας, θέλουμε να προβάλουμε τη δουλειά τους και να προβληθούμε μέσα από αυτούς. Επίσης, γυρίσαμε και ένα video clip για το εικονικό μας single Veronique με το φίλο μας και σκηνοθέτη Κωνσταντίνο Αντωνόπουλο, ο οποίος μας φιλοξένησε και με το φακό του κατάφερε να συλλάβει την παντελή έλλειψη ταλέντου μας προς την κάμερα.

Όσον αφορά, τώρα το κομμάτι της δημιουργίας του site μας, καταλήξαμε να το κάνουμε μόνοι μας γιατί δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε web designer, ο οποίος θα πίστευε στο εγχείρημα μας και θα μας χρέωνε κάτω από 1500 ευρώ. Ναι , αυτό είναι νύξη προς τον κλάδο. Τέλος, τυπώσαμε 500 cd, κάποια από τα οποία θα χρησιμεύσουν ως promo και κάποια θα πωλούνται στα live ως ανάμνηση της μουσικής εμπειρίας, στην πολύ εξυπηρετική Fabel Sound. Να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας πληρώσαμε δικαιώματα στην Α.Ε.Π.Ι για να τα επιστρέψει αυτή αργότερα σε εμάς!!!;;; Και κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα...

Fingers Crossed - Hopscotch. Ένας δίσκος underground, με διάθεση D.I.Y ( do it our self), γροθιά στο στομάχι των δισκογραφικών εταιριών και μία μπάντα με αποστάγματα αναρχικής ιδεολογίας;;; Όχι...Ένας δίσκος pop-mainstream που παρακάμπτει τις δισκογραφικές εταιρίες, οι οποίες στην παρούσα φάση είναι πιο πελαγωμένες και από έφηβο, γιατί δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν και μία μπάντα που πιστεύει στην αλλαγή μέσου. Και με την αλλαγή μέσου δεν εννοούμε την μετάβαση από το cd στο mp3, όπως από το βινύλιο στο cd, αλλά μία ολόκληρη αλλαγή περιβάλλοντος. Φυσικά το μοντέλο θέλουμε να είναι βιοποριστικό για εμάς, αλλά αν το είχαμε ανακαλύψει και αυτό, αυτή η διάλεξη θα γινόταν στο  Cambridge ή στο Stanford και όχι μέσω της ταπεινής σελίδας μας.

Καταλήγοντας ,λοιπόν, μετά από ένα χρόνο υπερβολικής δουλειάς, χιλιομέτρων, προβλημάτων υγείας, στρατιωτικών θητειών, μεταναστεύσεων και κάποια 13.000 ευρώ φτωχότεροι, θα το ξανακάναμε; Και βέβαια... 

Με ειλικρινή αγάπη, 

Fingers Crossed 

YΓ. Την επόμενη φορά που στα γενέθλια σας θα συγκεντρωθούν η οικογένεια σας και οι φίλοι σας και κληθείτε να σβήσετε τα κεράκια σας, πριν το θεωρήσετε ένα σαχλό δυτικό έθιμο, κοιτάξτε γύρω σας και σκεφτείτε ότι αυτά τα λίγα κορόιδα που είναι εκείνη τη στιγμή παρόντες θα είναι πάντα εκεί, ακόμη και αν όλα πάνε κατά διαόλου. Και αν κάποιος σας στείλει ευχετήριο μήνυμα το οποίο θα λέει :<<υγεία για σένα και τους δικούς σου...Να είσαι καλά με αυτούς που αγαπάς .>>μην τον θεωρήσετε τυπικό ή διεκπεραιωτικό αλλά βαθιά ώριμο...

Περισσότερα...

The "JACKS"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 06 Δεκέμβριος 2008

The JACKS are a 5piece party, a cocktail of influences and music experiences,

that exists since October 2006. The ingredients of this cocktail are:

 

- Alex Klimentopoulos, on drums, of the mighty garagemen FRANTIC V.

- Jim Lefakis, on guitar, of the popsters MY OWN DEVICES.

- Themistoklis Kyriazis, on bass, of the electronicateers Eko-Tiger.

- Thoula D, on keyboards 'n' backing vocals, coming from a Mod group whose traces are lost.

- Miss Beatrice, on vocals 'n' tambourine, a favourite vocalist of Eko-Tiger.

 

Having obvious 60's influences and an 80's revival feeling, they insist on

doing classic covers on groups like KINKS, WHO, SONICS and at the same time

creating a buzz with covers of songs that only the 'inn crowd' knows...

Οι "Έμμονο Γκρίζo"

Λεπτομέρειες

Savvas Sinodinos - 01 Δεκέμβριος 2008

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι Έμμονο Γκρίζο δημιουργήθηκαν στα μέσα

του 2004, από τον τραγουδιστή-κιθαρίστα

του συγκροτήματος, Μπάμπη Τζανιδάκη.                                                           

Αρχικά η μουσική χρησιμοποιήθηκε ως μέσο

επικοινωνίας των στίχων και των κειμένων

του. 

Το πρώτο ντέμο με τίτλο "Στον βυθό" ηχογραφήθηκε στα τέλη του 2004 στο στούντιο

του Γιώργου Στεφανάκη (Πελομα Μποκιού). Η μπάντα αποτελούνταν από τον Μπάμπη

Τζανιδάκη στα φωνητικά και στην κιθάρα, τον Σοφοκλή Αντωνιάδη στα τύμπανα, τον

Τάσο Μπρεντάνο (Domenica, Electrica, Cosmos) στο μπάσο και τον Δημήτρη Δέρδα

στην κιθάρα.

Η γνωριμία του Μ. Τζανιδάκη με τον Δημήτρη Δημητράκα (Panx Romana, Ριφιφί) το

2005, άλλαξε τη δομή στο μουσικό σχήμα. Ο Γιώργος Καλαμούτσος (Salveo) ήρθε ως

μόνιμο μέλος στο μπάσο και ο Ανδρέας Τριανταφυλλίδης, ως session, στην κιθάρα.

Με παραγωγό τον Δ. Δημητράκα, στο στούντιο του Γ. Στεφανάκη ξεκίνησαν οι

ηχογραφήσεις οχτώ τραγουδιών, που θα αποτελούσαν τον κορμό του επερχόμενου

πρώτου CD. 

Το καλοκαίρι του 2005 για πρώτη φορά οι Έμμονο Γκρίζο συμμετείχαν σε διάφορα

φεστιβάλ της ελληνικής επαρχίας και το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς οι συναυλίες

συνεχίστηκαν σε στέκια της αθηναϊκής πρωτεύουσας. Στις αρχές του 2006 ο Σ.

Αντωνιάδης αντικαταστάθηκε από τον Νίκο Μοίρα (Art Of Simplicity) στα τύμπανα.

Την ίδια εποχή επήλθε η γνωριμία με τον ηχολήπτη Θανάση Νάνο και η μπάντα

ξαναμπήκε στο στούντιο με φρέσκιες ιδέες. Η ηχογράφηση ένδεκα τραγουδιών, στα

στούντιο της Music On, με παραγωγό τον Μ. Τζανιδάκη, αποτέλεσε τον πρώτο

επίσημο δίσκο των Έμμονο Γκρίζο.

Στα τέλη του 2006 το συγκρότημα μπήκε στο δυναμικό της Atlantis Records και στις

23 Δεκεμβρίου, η πρώτη επίσημη κυκλοφορία, με τίτλο "Γεύση", ήταν γεγονός. Έως το

καλοκαίρι του 2007, το σχήμα έκανε αρκετές εμφανίσεις σε συναυλιακούς χώρους της

Αθήνας.

Στα τέλη του 2007, στον κορμό της μπάντας ενσωματώθηκε ως μόνιμος κιθαρίστας ο

Αποστόλης Υφαντής. Την ίδια χρονική περίοδο, η μπάντα γνωρίστηκε με τον Vj και

ιδρυτή της ομάδας "Visual Vibe Project", Σπύρο Κουδουνά.

Στις 6 Ιανουαρίου του 2008 οι Έμμονο Γκρίζο και το V.V.P. παρουσίασαν στο Rodeo

Club την πρώτη οπτικοακουστική παράσταση του συγκροτήματος. Το καινούριο

στοιχείο ήταν η χρήση συσκευών προβολής, live καμερών και ζωντανών οπτικών εφέ.

  Το καλοκαίρι του 2008 ο Γ. Καλαμούτσος αποχωρεί και στη θέση του έρχεται ο Χάρης

Γερουλάκης (Εξόριστοι). Μετά από πρόβες έξι μηνών, η μπάντα με την τωρινή της

σύνθεση πια, μπαίνει στο στούντιο στις 18 Ιανουαρίου 2009 και ξεκινά τις

προκαταρκτικές ηχογραφήσεις που θα αποτελούσαν το νέο CD.

 Κατά τη διάρκεια του έτους συνεχίστηκε η δημιουργία του νέου άλμπουμ με τίτλο

"Πίσω από τα φώτα" και ολοκληρώθηκε το Φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς.