SOUTHERN ROCK ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΤΙΜ «ΤΟΟ SLIM» LANGFORD στον Μιχάλη Λημνιό

Λεπτομέρειες: Savvas Sinodinos - 03 Φεβρουάριος 2021

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΜ «ΤΟΟ SLIM» LANGFORD, ΜΕ ΤΟΝ ΗΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΠΛΟΥΖ ΡΟΚ ΙΔΩΜΑ

«Η ζωή θα σου φέρνει πάντα κάποιο υλικό για γραφή. Ό,τι αποκτάς το παίρνεις μόνο ζώντας, ενώ είσαι ευτυχισμένος, λυπημένος, καλός ή κακός».

Τim «Too Slim» Langford: Star-Spangled Blues.

O Timothy Lee Langford με την μπάντα του Τhe Taildraggers, έχει δημιουργήσει ένα ηλεκτρικό είδος στο Blues και Rock, που έχει γίνει μια κατηγορία από μόνο του. Η μουσική κατεύθυνση και εξέλιξη του Tim δεν μπορεί να ταξινομηθεί σε κανένα είδος ή κατηγορία. Η εκλεκτική φύση της μπάντας, εύκολα επιτρέπει στους Too Slim and Τhe Taildraggers να κατακτήσουν και να ελκύσουν κοινό από διαφορετικά μουσικά γούστα. Ζώντας την εμπειρία μιας ζωντανής εμφάνισης των Too Slim and The Taildraggers, είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα ταξίδι στην ιστορία της Αμερικάνικης μουσικής.

Το μουσικό στυλ του Too Slim κυμαίνεται από Down Home (CountryFolk) Blues, Funky Blues Rock, Americana, Southern Swamp Rock και ορχηστρικά είδη κιθάρας. Η μπάντα έχει πολλαπλές επιβραβεύσεις από διάφορες ψηφοφορίες αναγνωστών: Readers’s Polls και Blues Societies για καλύτερη μπάντα και καλύτερο άλμπουμ. Το ιδρυτικό μέλος ο Tim Langford έχει κερδίσει πολλά βραβεία σαν καλύτερος κιθαρίστας, καλύτερος Slide κιθαρίστας και καλύτερος τραγουδοποιός. Οι Too Slim and The Taildraggers έχουν ενταχθείστο στο Hall Of Fame σε τρεις Blues Societies της Νέας Υόρκης. Η μουσική τους επίσης επιλέχθηκε για δύο σειρές του MTV, «Road Blues» και «Real World».

Οι Too Slim and The Taildraggers είναι πρώτα ονόματα σε θέατρα, φεστιβάλ και συναυλιακές σκηνές. Η μπάντα έχει μοιραστεί την σκηνή με τους: Pat Benatar, Lucinda Williams, Bo Diddley, Brian Setzer, Johnny Lang, Kenny Wayne Shepherd, 38 Special, Robert Cray, Otis Rush, Jeff Healey, Ted Nugent, Los Lobos, Lonnie Mack, Blue Oyster Cult, Junior Brown, Gate mouth Brown, Delbert Mc Clinton, Blues Traveler, Steppenwolf, Johnny και Edgar Winter για να αναφέρουμε μερικά από τα ονόματα. Το «Broken Halo» (2012) ήταν ένα ακουστικό σόλο με το οποίο ο Tim προτάθηκε για υποψηφιότητα από την BMA. H κυκλοφορία του «Pint Store Blues»(1999) έλαβε ενθουσιαστικές κριτικές. Το «Broken Halo» περιλαμβάνει 11 πρωτότυπες μελωδίες από τον Tim "Too Slim" Langford και περιέχει συγχώνευση από επιρροές Blues, Folk και Americana. Το άλμπουμ «Shiver» (2011) των Too Slim and Τhe Tail draggers, ήταν υποψήφιο για το καλύτερο Rock Blues άλμπουμ της χρονιάς 2012 από την Blues Foundations BMA Awards in MemphisTN. Το «Anthology» (2014) είναι το νέο διπλό CDset από τους Too Slim and Τhe Taildraggers, μια συλλογή τραγουδιών από την Underworld Records και περιλαμβάνει τραγούδια της τελευταίας δεκαετίας καθώς και τρία νέα.

Συνέντευξη απο Michael Limnios

Promo Photo by Dean Davis / Album cover art by Nancy Davis Langford

Tim πότε ήταν η πρώτη σου επιθυμία να εμπλακείς στα blues και ποιοι ήταν τα πρώτα σου είδωλα;

Η πρώτη φορά που ενδιαφέρθηκα να παίξω Blues ήταν αμέσως μόλις ξεκίνησα να παίζω κιθάρα σε ηλικία 14 ετών. Τα πρώτα μου Blues είδωλα ήταν οι: BB King, Duane Allman, Robert Johnson, Otis Rush, Freddie King, Albert Collins, Jimi Hendrix, Eric Clapton, John Mayall, Elvin Bishop, ZZ Top, George Thorogood και Lynyrd Skynyrd.

Το «Too Slim » ήταν η υπογραφή που μου δόθηκε από τον Curtis Graham τον βασικό τραγουδιστή μιας μπάντας που είχα αποκαλέσει « The Studebakers». Πίστευε πως έμοιαζα με τον μπασίστα των «Rider's in the Sky». Φορούσα πάντοτε ένα καουμπόικο καπέλο και επίσης ήμουν ένα μικρό αδύνατο σκατό κι έτσι με βάπτισε «Too Slim» δηλαδή πολύ λεπτός και έτσι μου κόλλησε.

Ποια ήταν η πρώτη συναυλία που πήγες και ποια ήταν τα πρώτα τραγούδια που έμαθες;

Αυτό που με ενέπνευσε να παίξω κιθάρα ήταν όταν είδα ζωντανά τους ΖΖ ΤΟΡ. Γοητεύτηκα από την ενέργεια και τον ήχο τους. Η πρώτη μπάντα που είδα ζωντανά ήταν του Robert Cray σε ένα μπαρ και ήταν φανταστικοί, έμαθα πολλά παρακολουθώντας τους. Ο Curtis Salgado ήταν επίσης μαζί τους τότε. Θυμάμαι που μάθαινα μελωδίες των Lynyrd Skynyrd και των Creedence Clearwater Revival. Προσπαθούσα να καταλάβω το πρώτο υλικό του Robert Johnson, αλλά μου πήρε αρκετό χρόνο να κατανοήσω τα εναρκτήρια κουρδίσματα. Συνήθιζα να τζαμάρω μαζί με τα άλμπουμ μου των BB King and Otis Rush.

Τι σημαίνει για σένα BLUES και τι σου προσφέρει;

Για μένα το Blues αντιπροσωπεύει τις ρίζες της Αμερικάνικης μουσικής. Είναι η πραγματικότητα και μου έχει προσφέρει έναν τρόπο να εκφραστώ και έναν τρόπο να αγγίξω τα βαθιά μου συναισθήματα. Εκ φύσεως είμαι ένα πολύ ντροπαλό πρόσωπο και το Blues μου επιτρέπει να εκφράσω τον εαυτό μου με τρόπο που πιθανότατα αλλιώς δεν θα μπορούσα, αν δεν είχα συστηθεί σε αυτό το είδος της μουσικής.

Ωραίο παρατσούκλι το «TooSlim». Πώς το σκαρφίστηκες;

«Η γυναίκα μου η Nancy με ανάβει. Δεν έχω άλλα χόμπι πέρα από την μουσική. Αγαπώ τα σκυλιά μας και μου αρέσει να κρατιέμαι σε φόρμα, με την εξάσκηση μου σε γιόγκα».

Τι χαρακτηρίζει τον ήχο τουTim Langford και την Blues φιλοσοφία του;

Υποθέτω ότι η δική μου συγγραφή μουσικής διαφέρει από τους άλλους Blues παίκτες. Προσπαθώ πάντα να την σπρώχνω εκτός των ορίων της παράδοσης.

Ποιες εμπειρίες στην ζωή σου σε κάνουν έναν ΚΑΛΟ μουσικό και συνθέτη;

Υποθέτω ότι είμαι ένας καλός μουσικός, επειδή δουλεύω σκληρά σε αυτό. Το ίδιο και με την σύνθεση τραγουδιών. Πρέπει να δουλεύεις σκληρά στην τέχνη σου, ακριβώς όπως με οποιαδήποτε αλλη δουλειά. Η ζωή θα σου φέρνει πάντα κάποιο υλικό για γραφή. Ό,τι αποκτάς το παίρνεις μόνο ζώντας , ενώ είσαι ευτυχισμένος, λυπημένος, καλός ή κακός.

Πες μου για την αρχή τωνTail draggers. Πώς διαλέξατε το όνομα και που ξεκινήσατε;

Ξεκίνησα τους Too Slim and The Taildraggers για να παίξω πρωτότυπη μουσική, βασισμένη σε Blues. Ποτέ δεν μου άρεσε τόσο, να παίζω μουσική άλλων, έτσι ξεκίνησα να γράφω δική μου, που έπρεπε να έχει στοιχεία Βlues. Μου αρέσουν όλα τα είδη μουσικής και πιθανώς να ακούς άλλες επιρροές στην μουσική μου. Το όνομα προήλθε από ένα παλιό τραγούδι του Howlin' Wolf που ονομάζεται "I'm a Tail dragger". Καθόμασταν και πίναμε και μας ήχησε καλό. Ήθελα να το πούμε μόνο The Tail draggers, αλλά οι υπόλοιποι με έπεισαν ότι έπρεπε να προσθέσω και το Too Slim.

Πώς θα περιέγραφες την μουσική και την πρόοδο των Tail draggers;

Θα περιέγραφα την μουσική σαν Blues Americana. Γράφω όλη την μουσική, γι¨αυτό και προσπαθώ συνεχώς να την διατηρώ φρέσκια και εξελισσόμενη, ενσωματώνοντας νέες επιρροές.Δεν το βλέπω να τελειώνει αυτό, εκτός αν βαρεθώ.

«Ο Robert Johnson και ο Lightnin' Hopkins θα ήταν αυτοί που θα επιθυμούσα να συναντήσω. Στοιχηματίζω ότι θα είχαν αρκετές ιστορίες να πουν»

Έχεις να μας πεις κάποιες διασκεδαστικές ιστορίες από συναυλίες, εμφανίσεις, ηχογραφήσεις με την μπάντα;

Έχω εκατομμύρια διασκεδαστικές, αλλά και όχι τόσο ιστορίες να πω, γύρω απο οταν είμαστε στον δρόμο ή σε ηχογράφηση. Θα έπαιρνε πολύ χώρο εδώ, οπότε θα το αφήσω για κάποια άλλη μέρα. Μια σπουδαία ανάμνηση που μπορώ να μοιραστώ είναι όταν συνάντησα για πρώτη φορά τον Charlie Musselwhite. Άνοιξα για αυτόν τις πρώτες μέρες της μπάντας και την επόμενη μέρα μου τηλεφώνησε για να μου πει πόσο του άρεσε η μπάντα και πως θα μπορούσα να τον χρησιμοποιήσω για σύσταση. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι πράγματι διέθεσε χρόνο για να με καλέσει, με έκανε να νιώσω πραγματικά καλά. Ο Charlie είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος και θα τον κατέτασσα σαν Θρύλο των Blues.

Πες μου λίγα πράγματα για την εμπειρία σου με τους Bo Diddley, Robert Cray, Otis Rush, Jeff Healey, Lonnie Mack, RL Burnside. Ποιες συναυλίες έχουν υπάρξει οι μεγαλύτερες εμπειρίες για σένα;

Ο Robert Cray ήταν τόσο μεγάλη έμπνευση για μένα. Ένας πολύ γλυκός άνθρωπος και ένα καταπληκτικό ταλέντο. Ήταν πάντα πολύ καλός μαζί μου.Ο Bo Diddley ήταν σπουδαίος, έχω παίξει πολλές φορές μαζί του και αισθανόμουν πάντα δέος που στεκόμουν μαζί του στην σκηνή. Μπορούσε πραγματικά να μετατρέψει το πλήθος σε φρενίτιδα. Ο Lonnie Mack ήταν υπέροχος επίσης. Κατάφερα να παίξω με την δική του Flying V. Μου άρεσε αληθινά ο Jeff Healey. Πέρασα μια ώρα συζητώντας με τον Otis Rush μέσα σε ένα τροχόσπιτο σε ένα φεστιβάλ σε όλα τα μέρη στην Αλάσκα. Ήταν συγκινητικό επειδή είναι από τις μεγαλύτερες μου επιρροές. ΟRL Burnside μου πρόσφερε ουίσκι από το φλασκί του μια φορά και τον άφησα να δανειστεί την κιθάρα μου, επειδή η δικιά του έσπασε.

«Υποθέτω ότι είμαι ένας καλός μουσικός, επειδή δουλεύω σκληρά σε αυτό. Το ίδιο και με την σύνθεση τραγουδιών. Πρέπει να δουλεύεις σκληρά στην τέχνη σου, ακριβώς όπως με οποιαδήποτε αλλη δουλειά».

Πώς θα περιέγραφες την επαφή σου με τον κόσμο όταν είσαι στην σκηνή;

Προσπαθώ να συνδέομαι με τον κόσμο που έρχεται στις εμφανίσεις, σε προσωπικό επίπεδο. Αν δεν ήταν αυτοί εκεί, δεν θα ήμουν ούτε εγώ εκεί.

Υπάρχουν κάποιοες αναμνήσεις από τον δρόμο των Blues, που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;

Μια φορά ήμουν στο club του Buddy Guys club και ο Buddy Guy και ο Magic Slim ήταν στο μπαρ και έπιναν ουίσκι. ‘Επαιζα με την εφεδρική μπάντα του Buddy, με το όφελος να μαζευτούν λεφτά για την κηδεία ενός τοπικού Θρύλου των Βlues στο Σικάγο.Ο Magic Slim θα έπαιζε και ήθελα πραγματικά να τζαμάρω μαζί του. Τον ρώτησα αν θα με άφηνε να καθήσω μαζί του. Είναι ένας μεγαλόσωμος άντρας, με κοίταξε από πάνω προς τα κάτω και είπε: «Εντάξει, αλλά μην τολμήσεις κάποια βλακεία σε μένα». Συμφώνησα πως όχι, αν και φυσικά δεν ήμουν βέβαιος τι ακριβώς εννοούσε , αλλά ήταν συγκινητικό να παίξω μαζί του.

Μερικά είδη μουσικής μπορεί να είναι μόδες, αλλά το Βlues είναι πάντα μαζί μας. Γιατί πιστεύεις είναι αυτό; Δώσε μας μια ευχή για τα Blues

To Blues μένει σε μας επειδή η μουσική είναι αληθινή και κάπου πάντα θα υπάρχει μια γενιά παιδιών που θα ανακαλύπτει αυτήν την μουσική που δεν ξέρει κανένας άλλος!! Ήμουν ένα από αυτά τα παιδιά κάποτε, όπως ήταν ο Eric Clapton, ο Stevie Ray Vaughn και ο Joe Bonamassa. Η ευχή μου για το Βlues είναι ότι έχει και άλλη αναζωπύρωση όπως φαίνεται να έχει κάθε περίπου 20 χρόνια. Κάποιο παιδί θα έρθει και θα του δώσει μια εντελώς νέα διάθεση και να έχουμε νέα γενιά εραστών του Blues. Θα δουλέψουν όλοι και θα ξανανακαλύψουν όλους τους ανθρώπους που κράτησαν την μουσική ζωντανή για 100 και επιπλέον χρόνια!!

«Για μένα το Blues αντιπροσωπεύει τις ρίζες της Αμερικάνικης μουσικής. Είναι η πραγματικότητα και μου έχει προσφέρει έναν τρόπο να εκφραστώ και έναν τρόπο να αγγίξω τα βαθιά μου συναισθήματα».

Ξέρεις γιατί ο ήχος της slide κιθάρας συνδέεται με το Βlues? Ποια είναι τα μυστικά της slide guitar;

Το slide είναι σαν να τραγουδάει κάποιος, είναι πολύ εκφραστικό. Γι’αυτό και έχει χρησιμοποιηθεί στο Βlues τόσο πολύ, μπορεί να ηχεί σαν κάποιος να κλάιει ή να μουγκρίζει ή να χαίρεται. ‘Υγραίνοντας‘ τις χορδές της κιθάρας είναι το κλειδί να παίζεις καλά slide.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που κάποιος άνθρωπος των μπλουζ σου έδωσε; Από ποιον έχεις μάθει τα περισσότερα μυστικά γύρω από την Blues μουσική;

Είχα πολλούς να λένε το ίδιο πράγμα το οποίο ήταν: « Μην παραιτείσαι, μόνο να κάνεις ό,τι κάνεις». Πιθανά ο Robert Cray είναι το πρόσωπο από το οποίο έμαθα τα περισσότερα.

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου και ποια η χειρότερη;

Υπάρχουν τόσα πολλά μικρά πράγματα κατά την διάρκεια, που είναι μεγάλες στιγμές που μπορώ να θυμηθώ, αλλά να είμαι υποψήφιος για ένα βραβείο BMA (Blues Music Award) από την Blues Foundation ήταν μια μεγάλη στιγμή για μένα. Το ίδιο ισχύει και για τις χειρότερες στιγμές, δεν το αποκαλούν Βlues για το τίποτα. Να είσαι άφραγκος στον αυτοκινητόδρομο δεν είναι η ιδέα μου για καλή στιγμή.

Από μουσική άποψη υπάρχη καμία διαφορά ανάμεσα σε Downhome, Funky, Americana, Southern and Blues?

Είναι όλα διαφορετικές γεύσεις από το ίδιο χωνάκι παγωτό!

«Υποθέτω ότι η δική μου συγγραφή μουσικής διαφέρει από τους άλλους Blues παίκτες. Προσπαθώ πάντα να την σπρώχνω εκτός των ορίων της παράδοσης».

Τι σου λείπει περισσότερο στις μέρες μας από την μουσική του παρελθόντος; Ποιες οι ελπίδες και οι φόβοι για το μέλλον της;

Μου λείπει το γεγονός που η ατομικότητα της μπάντας αγκαλιαζόταν από την μουσική βιομηχανία. Σήμερα, νιώθω πως η μουσική βιομηχανία αναζητά κάτι που ηχεί σαν κάτι άλλο που ήταν επιτυχές. Η μουσική βιομηχανία είναι τόσο διαφορετική σήμερα. Ελπίζω οι ανεξάρτητοι καλλιτέχνες να συνεχίζουν να έχουν τον έλεγχο του πεπρωμένου τους και φοβάμαι ότι οι γιγάντιες εταιρείες θα κάνουν ό,τι καλύτερο για να μην συμβεί αυτό. Φοβάμαι επίσης, πως η μουσική εν γένει θα υποτιμηθεί, ιδιατέρως στο συγγραφικό επίπεδο, στον κόσμο του ραδιοφώνου και του διαδικτυακού ραδιοφώνου. Οι τραγουδοποιοί αξίζουν να πληρώνονται για την δουλειά τους μια δίκαιη αναλογία.

Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα πράγμα στον μουσικό κόσμο και να γινόταν πραγματικότητα, τι θα ήταν;

Θα ήθελα να δω ανεξάρτητους καλλιτέχνες να αποκτούν δίκαιο μερίδιο της πίτας.

Ποια ανάμνηση από τους B. O. C, Gate mouth Brown, Steppenwolf, και Johnny Winter σε κάνει να χαμογελάς;

Θυμάμαι όταν αγόρασα και άκουσα για πρώτη φορά, το πρώτο άλμπουμ των Blue Oyster Cult και πόσο είχα ενθουσιαστεί από αυτό. Η ανάμνησή μου από τον Gatemouth Brown είναι να τον βλέπω να πουλάει ο ίδιος τα εμπορεύματα και τον καπνό του στο Waterfront Blues Festival. Θα τον έβαζαν να πληρώσει 30% επί των πωλήσεών του, έτσι περπάτησε από την άλλη πλευρά του φράχτη και πούλησε από εκεί στον κόσμο. Με τους Steppenwolf, μια φορά παρέδωσα υπηρεσία στο δωμάτιο του John Kay, όταν ήμουν έφηβος και δούλευα σε ένα ξενοδοχείο. Όταν απάντησε στην πόρτα, φορούσε τα γυαλιά ηλίου και ήταν πολύ ευγενικός μαζί μου. Έκανα επίσης εμφανίσεις αργότερα μαζί τους στην Νορβηγία. Θυμάμαι να βλέπω τον Johnny Winter ζωντανά πολλές φορές σαν έφηβος και μετά κάναμε μια περιοδεία μαζί του γύρω στο 2008 και ήταν υπέροχος.

«Ελπίζω οι ανεξάρτητοι καλλιτέχνες να συνεχίζουν να έχουν τον έλεγχο του πεπρωμένου τους και φοβάμαι ότι οι γιγάντιες εταιρείες θα κάνουν ό,τι καλύτερο για να μην συμβεί αυτό».

Ποιοι είναι οι δεσμοί που συνδέουν το Blues μ εAmericana και συνεχίζουν το Funky και Southern Swamp Rock?

Αν πάρεις τον Muddy Waters και τον αναμίξεις με τους Allman Brothers, μετά να προσθέσεις λίγο Neville Brothers με ένα άγγιγμα από Tony Joe White, τότε έχεις αυτό.

Ας κάνουμε ένα ταξίδι με μια χρονομηχανή, τότε που και γιατί θα ήθελες να πας για μια ολόκληρη μέρα;

Θα ταξίδευα πίσω στον χρόνο με την σύζυγό μου Nancy και θα πηγαίναμε να δούμε τους Allman Brothers στο Fillmore και δημιούργησαν το καλύτερο ζωντανό άλμπουμ όλων των εποχών: Live at the Fillmore!

Ποιες ιστορικές Blues προσωπικότητες θα ήθελες να συναντήσεις;

Ο Robert Johnson και ο Lightnin' Hopkins θα ήταν αυτοί που θα επιθυμούσα να συναντήσω. Στοιχηματίζω ότι θα είχαν αρκετές ιστορίες να πουν!!

Θα ήθελες να μας πεις κάτι για την δημιουργία του “BrokenHalo”, πώς εκείνο συνέβη;

Το «Broken Halo» ήταν ένας δίσκος που έγινε πολύ εύκολα. Τον έκανα ολόκληρο μέσα σε 5 ημέρες, Η Nancy η οποία είναι η manager και σύζυγός μου με ενθάρρυνε να το κάνω, στην πραγματικότητα απαίτησε να το κάνω!!

Τι σε εξιτάρει? Έχεις κάποια χόμπι που δεν έχουν να κάνουν με την μουσική;

Η γυναίκα μου η Nancy με εξιτάρει. Δεν έχω άλλα χόμπι πέρα από την μουσική. Αγαπώ τα σκυλιά μας και μου αρέσει να κρατιέμαι σε φόρμα, με την εξάσκηση μου σε γιόγκα.