Κυριακή, 19 Μαΐου 2024, 03:35:44

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΞΙΖΕΙ

Ο ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ποιήμα




Περιπλανήθηκες πολύ για να ΄βρης την Ιθάκη,
         είχες της Μάνας την ευχή, στης καρδιά σου το δισάκι.
         επάλευες με την ζωή σαν σου ΄δινε φαρμάκι
         μα είχες μπροστάρη τον Χριστό,  την γαλανή πατρίδα,
         αυτά τα δυό σε πότιζαν με θάρρος και ελπίδα!!!


         Περιπλανήθηκες πολύ σαν άλλος Οδυσσέας
         Και όταν σε εχτύπαγαν οι άνεμοι του Αιόλου,
         μου θύμισες σαν πάλευες, Λιοντάρι της Νεμαίας
         Τ'ασκούς τ'ανέμου έδεσες, δεν σ'άγγιξαν καθόλου!!!


         Περιπλανήθηκες πολύ σ'αυτή την ξένη χώρα
         και πόνεσες, και κρύωσες, και ίδρωσες, και έκλαψες
         κανένας δεν σου επρόσφερε απλόχερα της δουλειάς
         τα δώρα  Μα όσα κι άν επέρασες την πίστη σου δεν έχασες,
         αυτό όμως που σε τιμά, την γαλανή πατρίδα  ποτέ σου δεν
         την ξέχασες.


          Πίστη, Πατρίδα εφύλαγες σάν νέες Θερμοπύλες
          μες' στην ψυχή και στην καρδιά εσφράγισες τις πύλες.
          Και σαν τα παιδιά σου ζήταγαν να νοιώσουν λίγο Ελλάδα
          στό μονοπάτι της καρδιάς  ανοίγεις χαραμάδα
          αμέσως δρόμος γίνεται, κι' αστραφτερή  λιακάδα
          σαν μπούν στον δρόμο τον πλατύ θα νοιώσουν ευτυχισμένοι
          που είναι αυτοί οι τυχεροί, να είναι ευλογημένοι!!
          Γιατί θα δουν να γράφετε  απίστευτη ιστορία
          και το κυριότερο θα δούν την ποιο σωστή θρησκεία.


         Από μπροστά τους θα περνάν τεχνίτες ζηλεμένοι
         που η πλάση δεν ξανάφερε σ'όλη την οικουμένη,
         τους αρχιτέκτονες θα δούν Ικτήνο, Καλικράτη
         μα, και μεγάλους Δάσκαλους σαν τον σοφό Σωκράτη.
         Και σαν κοιτάξουν παρακεί θα δούν τον Διογένη
         με τον φανό καρτερικά ανθρώπους να προσμένει.
         Τον Περικλή να κάθεται  να λέει στην κοινωνία
         πως στη σωστή κοινότητα αρμόζει Δημοκρατία.
         Σαν προχωρήσουν πιό πολύ θα δουν Δικαιοσύνη
         τον Αριστείδη να μιλά όλο εμπιστοσύνη.


         Κι' αν προχωρήσουν παρακεί ,και λίγο παρακάτω
         Θα συναντήσουν τις γραφές ,για την αιώνια ζωή και για             ευγνωμοσύνη                                                                                                  
         Να της ακούν απ' τον Χριστό γεμάτος καλοσύνη
         Πόσο μακρύς ειν'άραγε ο Ελληνικός ο δρόμος;
         Ακούραστος τον περπατάς  μαθαίνοντας ιστορία
         Ακούγοντας μες την ψυχή αρχαία μελωδία!!!  


        Το μόνο που έχω να σου πω καλέ μου Μετανάστη
        συνέχισε ακάθεκτος μην σβήσεις την ελπίδα,
        αγάπαγε και μην ξεχνάς την Γαλανή Πατρίδα,
        τα ΄Οσια και Ιερά να έχεις στην καρδιά σου
        και άστα απλόχερα να τάβρουν τα παιδιά σου,
        γιατί απ' τα παιδιά δεν θα χαθεί η Ορθόδοξη Ελλάδα,
        ούτε και συ θα ξεχαστείς σαν θάρθουν χρόνια άλλα !!!


                                                                              

Γεώργιος Παπανικολάου