Τετάρτη, 24 Απριλίου 2024, 14:36:53

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

Οι Γυμνά Καλώδια είναι μια rock μπάντα με είκοσι χρόνια πορεία.Έχουν κυκλοφορήσει αρκετούς δίσκους, τους οποίους μάλιστα τους έδιναν εντελώς δωρεάν μέσω του site τους και του youtube καναλιού τους. Χαρακτηριστικό γνώρισμα τους, πέρα από την φοβερή μουσική, η τρομερή φωνή του Καλογράνη και οι καταπληκτικοί στίχοι τους.

Οι Starcrash είναι μία μπάντα που μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε  ένα EP με τον τίτλο "Hello Earth". Το συγκρότημα αυτό το ανακάλυψα από το Bandcamp και ομολογώ με εξέπληξε! Δυστυχώς οι πληροφορίες που έχω για αυτούς είναι ελάχιστες έως μηδαμινές. Παρόλο που η συγκεκριμένη κυκλοφορία υπάρχει σε πολλές διαδικτυακές πλατφόρμες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για εκείνους δεν αναφέρεται σχεδόν τίποτα. Πιθανόν πρόκειτε για μία one man band από ότι κατάλαβα. Το σίγουρο είναι ότι παίζουν κλασσικό hard rock με πολύ καλές συνθέσεις και ήχο. Το μόνο που μπορεί να μην αρέσει σε κάποιον είναι τα φωνητικά που είναι κάπως ιδιαίτερα, αν και μου άρεσαν. Οι κιθάρες είναι το δυνατό σημείο του ήχου τους, οι οποίες είναι πραγματικά πολύ καλές και στα riff και στα solos.Η παραγωγή του ήχου είναι πολύ καλή καλή και καθαρή και αναδεικνύει τις συνθέσεις, οι οποίες κινούνται σε κλασσικά hard rock μονοπάτια και σε κάποια σημεία μου θύμισαν NWOBHM.Γενικά πρόκειτε για μία κυκλοφορία με πολύ ωραία τραγούδια που προσωπικά θα την πρώτεινα στους λάτρεις του συγκεκριμένου ήχου. Μπορείτε να ακούσετε τις 4 από τις πέντε συνθέσεις από το Bandcamp καθώς και από το ίδιο μέρος μπορείτε να το κατεβάσετε ολόκληρο και με τα 5 κομμάτια με τον τρόπο του pay what you want, επιλέγοντας buy βάζοντες από 0€ έως ότι θέλετε. Μάλιστα υπάρχει και σε μορφή κασσέτας!!!!Καλή ακρόαση.

Facebook

Bandcamp

Tracklist:

1. Mission of love

2. Danger

3. Countdown

4. Radiate me

5. Hot 4 me

 

 

Είναι πλέον απίστευτο πόσες πληροφορίες και δεδομένα μπορείς να βρείς μέσω διαδικτύου. Μέσα σε όλα αυτά δεν λείπει και το music streaming το οποίο μάλιστα προσφέρεται, στις περισσότερες φορές, δωρεάν και νόμιμα. Προσωπικά είμαι λάτρης της ψηφιακής εποχής και θεωρώ ότι βοηθάει περισσότερο τους καλλιτέχνες να προωθούν την δουλειά τους σε περισσότερο κόσμο, απευθείας και χωρίς ενδιάμεσους και περεταίρω κόστος. Οπότε ανέλαβα μία πρωτοβουλία, κατόπιν συνενόησης με τον αρχισυντάκτη, να κάνω μία σειρά παρουσιάσεων από συγκροτήματα που έχω ανακαλύψει από την αγαπημένη μου πλατφόρμα το Bandcamp. Πρώτη κυκλοφορία είναι αυτή των Ελλήνων gothic rockers Clouds by Night. Εδώ έχουμε τη πρώτη και μέχρι στιγμής μοναδική ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους το "Just Buried". Σαν συγκρότημα υπάρχει από το 2004 και έχουν κυκλοφορήσει 1 demo, 1 promo και αυτόν τον δίσκο ο οποίος κυκλοφόρησε το 2013. Δυστυχώς δεν έχω παραπάνω πληροφορίες για αυτό το υπέροχο συγκρότημα, πέρα από αυτές που αναφέρονται στις σελίδες τους στο διαδίκτυο. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν καν πλέον σαν συγκρότημα, αυτό που γνωρίζω όμως είναι ότι το "Just Buried" είναι ένας υπέροχος δίσκος που αποτελείτε από δέκα κομμάτια ωραίου gothic rock. Τα πλήκτρα έχουν την τιμητική τους εδώ, αλλά και οι κιθάρες κάνουν αισθητή την παρουσία τους με τον καλύτερο τρόπο. Τα φωνητικά του τραγουδιστή κινούνται σε ένα αρκετά υποτονικό στύλ που σε συνδυασμό με τα φοβερά γυναικεία φωνητικά που υπάρχουν σε ορισμένα κομμάτια, δημιουργούν ένα όμορφο σύνολο. Αν και δεν έχω ασχοληθεί πολύ με το συγκεκριμένο είδος μουσικής, αυτή η κυκλοφορία με κέρδισε αμέσως και μου άρεσαν όλες οι συνθέσεις. Μπορείτε να ακούσετε τον δίσκο ενετελώς δωρεάν, καθώς και να τον κατεβάσετε με την μορφή pay what you want από το Bandcamp  τους (για δωρεάν κατέβασμα βάζετε 0€ στο ποσό που ζητάει). Κάλή ακρόαση.

Clouds by Night - Just Buried

 

Tracklist :

1. Boundless
2. Disobey
3. Dreaming
4. Luciferian
5. Demon Calling
6. The Mind Simulates
7. New Dawn
8. Way to Nothing
9. Suicidal
10. Empty Shell

Song 1

Ενας ταλαντούχος μουσικός απο την Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα απο την χαλκιδική που τον γνωρίσαμε ωςκιθαρίστα των blues rockers "Tubescreamers" είναι ο Βασίλης Μάρκος . Δυο τραγούδια του που είναι εξολοκλήρου δικά του και τι εννοώ με αυτό? Exει παίξει ολα τα μουσικά όργανα μόνος του σε δικιά του μουσική αλλά και παραγωγή και μίξη, εδω να αναφέρουμε οτι η ηχογράφηση έγινε στο σαλονι και η παραγωγή στο σπιτι του καλλιτέχνη

Στα φωνητικά είναι και η μόνη παρέα του , η τραγουδίστρια Μαρία Παπαδοπούλου που πραγματικά χει εκπληκτική  φωνή .Το ένα απο τα δυο τραγούδια είναι το "The Bottom Line" μια blues μπαλάντα  που προσωπικά μου θύμισε λιγάκι Joe Cocker όταν την άκουσα, αλλά με γυναικεία φωνητικά που ταιριάζουν απολυτα στο ύφος του τραγουδιού 

Το δεύτερο τραγούδι είναι το "Change" μια διαφορετική μουσική προσέγγιση του καλλιτέχνη πιο soft rock πινελιές σε ποιό σύγχρονο μουσικό ύφος που και σε αυτό το στυλ ο μουσικός φανερώνει το ταλέντο του 

Kαι τα δυο τραγούδια μπορείτε να τα βρείτε σε ψηφιακή μορφή για να τα ακούσετε η για download στο  Youtube/ dbaby  αλλά και σε μουσικές πλατφόρμες  iTunes  Spotify κλπ

Για να τα ακούσετε στα παρακάτω link

https://www.youtube.com/watch?v=uNdGa9p6oiQ

https://www.youtube.com/watch?v=wbXM46QqiHw

 

Για το SouthernRock.gr Σάββας Συνοδινός

 

Δύο από τους πιο πολυαναμενόμενους δίσκους φέτος ήταν αυτοί των Batushka.
Τα σκηνικά που είχαν προηγηθεί τους προηγούμενους μήνες στο συγκρότημα σε συνδυασμό με τα videos κομματιών από τους δίσκους τους ,που ακολούθησαν μετά, προκάλεσαν ταραχή στους οπαδούς του συγκροτήματος και από την άλλη μεγαλύτερη ανυπομονησία για την ακρόαση της δουλειάς και των δύο πλευρών. Ουσιαστικά ο τραγουδιστής Bart έκλεψε με ανήθικο τρόπο το όνομα Batushka, από τον κιθαρίστα, ιδρυτή και βασικό συνθέτη Krzysztof. Οι περισσότεροι πήραν το μέρος του Krystof, δικαίως, αποθεώνοντας το “Panihida”, επίσης δικαίως, το οποίο αποτελεί και τη φυσική συνέχεια, σε όλους τους τομείς, του “Litourgiya”. Λοιπόν εδώ θα κάνω μία παρουσίαση του “Hospodi” (σημαίνει «Θεός») που αποτελεί τη νέα κυκλοφορία των Batushka του Bart (για την παρουσίαση του “Panihida” μπείτε εδώ) .
Η παρουσίαση αφορά καθαρά το μουσικό μέρος της κυκλοφορίας και έχει με γνώμονα τη μουσική και μόνο. Τον δίσκο τον άκουσα σαν αυτόνομη κυκλοφορία χωρίς να έχω στο νου μου ότι είναι η νέα κυκλοφορία των Batushka, αλλά ενός άλλου συγκροτήματος, ώστε να είναι όσο πιο αντικειμενική γίνεται. Λοιπόν για αρχή να τονίσω όσο αφορά τον δίσκο, πέραν λίγων κοινών σημείων, ο δίσκος δεν έχει καμία σχέση με το “Litourgiya” αλλά και τους Batushka που ξέρουμε. Είναι στην ουσία η Batushka από την οπτική γωνία του Bart. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τον καθιστά κακό δίσκο, απλά όσοι περιμένατε να ακούσετε κάτι αντίστοιχο με το “Litourgiya” , θα απογοητευθείτε και καλό να ακούσετε το “Panihida”. Όσοι τον ακούσετε σαν ένα black metal δίσκο, το πιο πιθανό είναι ότι θα σας αρέσει. Τα κοινά σημεία που ανέφερα πριν είναι τα εξής: το όνομα, το εξώφυλλο που κινείται στο ίδιο κλίμα, η φωνή του Bart, οι χριστιανική ψαλμοί, η θεματολογία που έχει να κάνει με την χριστιανική θρησκεία και το ότι κινούνται στο χώρο του black metal (unblack metal για την ακρίβεια).
Το ενδιαφέρον είναι ότι το “Hospodi” όπως και το “Panihida” έχουν την ίδια θεματολογία και τα δύο αναφέρονται στο θάνατο μέσα από τη ματιά του χριστιανισμού. Λοιπόν ο δίσκος ξεκινάει με το χτύπο καμπάνας εκκλησίας και ακολουθεί ένας σλάβικος ορθόδοξος χριστιανικός ψαλμός. Στη συνέχεια ακολουθεί το πρώτο τραγούδι του δίσκου το οποίο για μένα αποτελεί από τα highlights, από το την εισαγωγή του μέχρι το riff και το refrain του, όπως και τις ψαλμωδίες του είναι κλασσικός black metal ύμνος που δεν σου φεύγει από το νου εύκολα. Ωραίο ξεκίνημα. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά αυτό που αντιλαμβάνεσαι αμέσως είναι ότι στο δίσκο έχει γίνει απίστευτη δουλειά στην παραγωγή του. Ο ήχος του είναι πεντακάθαρος και όλα ακούγονται απίστευτα καθαρά στα αυτιά σου. Τα κομμάτια που ακολουθούν στην συνέχεια κινούνται στο ίδιο μοτίβο. Όλα έχουν τις ψαλμωδίες που αποτελούν το σήμα κατατεθέν των Batushka, επιρροές από άλλα είδη metal όπως riffs αλλά και μελωδίες από κλασσικό metal , μέχρι και post metal όπως το τελευταίο κομμάτι του δίσκου που είναι instrumental και αποτελεί το outro. Η ατμόσφαιρα του δίσκου είναι σκοτεινή και επιβλητική.
Γενικότερα όλα τα κομμάτια του δίσκου έχουν έναν μεγάλο μουσικό εύρος και υπάρχουν αρκετές εναλλαγές από το ένα στο άλλο, σε φάση που θα μπορούσαν να αποτελούσαν τραγούδια από ξεχωριστούς δίσκους και όχι από έναν συγκεκριμένο concept δίσκο. Άλλη μία διαφορά με το “Litourgiya” είναι το γεγονός ότι το κάθε κομμάτι έχει το δικό του ξεχωριστό τίτλο. Επίσης είναι αρκετά πιασάρικα όσο αφορά στο στυλ τους και κινούνται σε πολύ πιο εμπορικά μονοπάτια σε σύγκριση με το “Litourgiya”. Γενικότερα το όλο στήσιμο του δίσκου είναι πιο εμπορικό, κάτι που δείχνει τα πλάνα που έχει ο Bart και η Metal Blade για το συγκρότημα. Αυτό επίσης φάνηκε και από τα πολύ καλοστημένα videoclips που έχουν γυρίσει μέχρι τώρα για τον δίσκο.
Επίσης αυτό που παρατηρεί κάποιος αμέσως είναι ότι τα φωνητικά του Bart, τα οποία είναι πολύ καλά, ξεχωρίζουν αμέσως στην μίξη του δίσκου, δείχνοντας την προσπάθεια του να φανεί αυτός σαν τον ηγέτη της μπάντας. Προσωπικά τον απόλαυσα τον δίσκο και τον θεωρώ αρκετά καλό. Από τα φωνητικά μέχρι τις κιθάρες και όλα τα όργανα, τις ψαλμωδίες και τα εφέ από εκκλησιαστικές τελετές, τις συνθέσεις μέχρι τους στίχους, όλα είναι αρκετά δουλεμένα και με την καταπληκτική παραγωγή ήχου που έχει ακούγονται πολύ ωραία. Υπό άλλες συνθήκες θα μιλούσαμε για μία καλή, εμπορική και αρκετά ενδιαφέρουσα black metal κυκλοφορία, η οποία θα προτεινόταν να μπει στην δισκοθήκη των οπαδών του είδους.
Αν έβγαινε με άλλο όνομα τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Αλλά με τις ισχύουσες συνθήκες θα σας πρότεινα να μην προβείτε στην αγορά του, όπως και σε καμία κίνηση υποστήριξης των ανήθικων κινήσεων του Bart. Ακούστε τον δίσκο δωρεάν (είναι αρκετά εύκολο να τον βρεις), αλλά υποστηρίξτε με οποιοδήποτε τρόπο, εάν το επιθυμείτε, των Krzysztof και τους δικούς του αυθεντικούς Batushka, ώστε να κερδίσει πίσω αυτά που του πήραν με τέτοιο πρόστυχο τρόπο.
 
 
Line up :
Bartłomiej "Bart" Krysiuk - φωνητικά
Paweł "Paul" Jaroszewicz - ντράμς
 
Tracklist :
01. Wozglas
02. Dziewiatyj czas
03. Wieczernia
04. Powieczerje
05. Polunosznica
06. Utrenia
07. Pierwyj czas
08. Tretij czas
09. Szestoj czas
10. Liturgiya

 

Ο ακραίος ήχος (death/black metal) έχει κατά καιρούς χαρακτηριστεί ότι έχει αντιθρησκευτικά μηνύματα. Η μουσική όμως ,όπως έχω ξαναπεί, είναι μέσο ,οπότε αυτό συνεπάγεται ότι από μόνη της δεν έχει συγκεκριμένη ταυτότητα. Μπορεί να προκαλεί συναισθήματα ό ήχος αυτός καθαυτός, αλλά οι στίχοι είναι που καθορίζουν τις πεποιθήσεις του καλλιτέχνη. Επειδή πολλοί έχουν θεωρήσει το black metal βλάσφημο, υπάρχει ένα κίνημα το οποίο βασίζεται στην ίδια μουσική αλλά στην πλειονότητα του έχει χριστιανικό στίχο και ονομάζεται un-black metal. Σαν κίνημα έχει πολύ απήχηση ειδικά στα σλαβόφωνα κράτη και μία από τις κορυφαίες και πιο κλασσικές μπάντες του είδους είναι οι Holy Blood του Fedor. Με 18 σχεδόν χρόνια ιστορία, το συγκρότημα έχει κυκλοφορήσει αρκετούς δίσκους και με αρκετές αλλαγές μελών αλλά και μουσικού ύφους. Ξεκίνησαν με black metal ήχο σε συνδυασμό με folk στοιχεία, στην συνέχεια τα folk στοιχεία επικράτησαν περισσότερο με τον ήχο να κινείται σε πιο μελωδικά heavy metal μονοπάτια και στη συνέχεια έφτασαν στο σημερινό ήχο που είναι επικό μελωδικό death metal. Οι στίχοι παραμένουν με χριστιανικό, πατριωτικό και ιστορικό περιεχόμενο. Ο Fedor είναι ιδρυτικό μέλος και ο μοναδικός που έχει μείνει σταθερός, φτάνοντας στο σημείο να είναι one man band για μία περίοδο. To “Voice of Blood” είναι ο νέος τους δίσκος και αποτελεί φυσιολογική συνέχεια του προηγούμενου δίσκου τους και μουσικά και στιχουργικά. Όσοι έχετε ακούσει τους δίσκους της νέας εποχής των Holy Blood, ξέρετε τι θα ακούσετε. Σλαβόφωνο επικό μελωδικό death metal, με κλασσικά death φωνητικά και σε ορισμένα σημεία και καθαρά, βαριά riffs,ωραία solos κιθάρας και μερικά folk στοιχεία που εμπλουτίζουν τις συνθέσεις δίνοντας ένα ιδιαίτερο τόνο. Όλα τα κομμάτια κινούνται στο ίδιο στυλ ,είναι καλοστημένα και καλοεκτελεσμένα. Η παραγωγή δίνει τον απαραίτητο όγκο και καθαρότητα που χρειάζεται ο ήχος τους ώστε να ακούγονται όλα τα όργανα όσο καλύτερα γίνεται και η ατμόσφαιρα είναι επιβλητική. Πολύ ενδιαφέρον δίσκος που προτείνεται για τους λάτρεις του μελωδικού death metal. Οι Holy Blood για άλλη μία φορά κυκλοφόρησαν ένα δίσκο που τιμάει το όνομα τους και την ιστορία τους.

Line Up :

Fedor Buzilevich – φωνητικά/κιθάρες
Sergeii Khylko – φλάουτο
Philipp Kharouk – ντράμς
Andriy Iakovenko – μπάσο

Tracklist :

1. Genesis 4:10 (Intro)
2. Voice of Blood
3. Ukraine
4. We Know Who We Are
5. Beginning of the Revival of the Kievan Rus
6. The Smile of the Cossack
7. Yes!, Let It Be
8. Freedom

 

Official Site

 

 

Από ότι βλέπω αυτή τη χρονιά θα έχουμε νέες κυκλοφορίες από πολλές κλασσικές και cult μπάντες. Πριν λίγο καιρό είχα κάνει παρουσίαση στο νέο δίσκο τον Thor και τώρα έχω τη χαρά να κάνω παρουσίαση στο καινούργιο των The Rods! Ο ξάδερφος του συγχωρεμένου του Dio, ο David Feinstein επιστρέφει φέτος με την μπάντα του με ένα ακόμα πολύ δυνατό δίσκο. Μέχρι στιγμής κανένας δίσκος από όσα project έχει κάνει, δεν με έχει απογοητεύσει. Το ίδιο ισχύει και για την κυρίως μπάντα του, τους The Rods. Με σχεδόν 40 χρόνια πορεία το τρίδημο φωτιά Feinstein,Bordonaro,Canedy έχει κυκλοφορήσει δίσκους καθαρό ατσάλι και συνεχίζουν ακάθεκτοι με μία μόνο στάση από το 1987-2010. Όλοι οι δίσκοι τους είναι φτιαγμένοι με αγνό metal, κολλητικά riffs, πιασάρικα refrains και εννοείτε πωρωτικά solos κιθάρας. Αυτή η συνταγή τηρείται ευλαβικά και εδώ. Από το εξώφυλλο μέχρι την τελευταία νότα ο δίσκος είναι cult! Μπορεί οι πρώτες νότες του δίσκου να δημιουργούν μία ήσυχη εισαγωγή, αλλά μετά έρχεται ο όλεθρος. Το κλίμα του δίσκου φέρνει στο νου δεκαετία 80 αλλά με μοντέρνα και πιο καθαρή παραγωγή, τα μέρη της κιθάρας του David για άλλη μια φορά ζωγραφίζουν, η φωνή του σε πολύ καλά επίπεδα, το rhythm section σφικτό και με μάγκικο παίξιμο και τα πλήκτρα συμπληρώνουν άψογα, δίνοντας μία κλασσική hard rock 70s πινελιά.Τα 11 κομμάτια του δίσκου ακούγονται αβίαστα και σου φτιάχνουν την διάθεση κατευθείαν. Ξεκούραστος δίσκος που προσωπικά με έφτιαξε για τα καλά και τον άκουσα αρκετές φορές γουστάροντας πιο πολύ κάθε φορά. Ο δίσκος ξεχειλίζει μαγκιά, πόρωση και κλασσικό ατσάλι!!! Για τους λάτρεις του κλασσικού μετάλλου προτείνεται ανεπιφύλακτα, για τους οπαδούς του Feinstein επιβάλλεται!

Line Up :

David "Rock" Feinstein - κιθάρα/φωνητικά
Carl Canedy - ντράμς
Garry Bordonaro - μπάσο

Tracklist :

1. Brotherhood of Metal
2. Everybody's Rockin'
3. Smoke on the Horizon
4. Louder than Loud
5. Tyrant King
6. Party All Night
7. Tonight We Ride
8. 1982
9. Hell on Earth
10. The Devil Made Me Do It
11. Evil in Me

Official Site

 

 

Η ελληνική metal σκηνή έχει κυκλοφορήσει πραγματικά διαμάντια, από τις αρχές της, από την δεκαετία του 80 μέχρι σήμερα. Άλλα έγιναν γνωστά ακόμα και έξω από τα σύνορα της χώρας ενώ άλλα έμειναν θαμένα για να ανακαλυφτούν από τους μύστες του ελληνικού ατσαλιού. Συνεχώς το ελληνικό metal με εκπλήσσει, γιατί ακόμα και τώρα μετά από τόσα χρόνια ανακαλύπτω κομμάτια του παρελθόντος που βγαίνουν στην φόρα, τα οποία αποτελούσαν άγιο δισκοπότηρο για εμένα και κάποια άλλα που πραγματικά αγνοούσα παντελώς την ύπαρξη τους. Εννοείτε ότι υπάρχουν και καινούργιες κυκλοφορίες από παλαιές και νέες μπάντες που πραγματικά είναι άξιες θαυμασμού, απλά αρκετές φορές με ελκύουν περισσότερο παλαιότερες και πιο δυσεύρετες ηχογραφήσεις. Λοιπόν μία από τις μπάντες που μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση και μέχρι τώρα ακούω ακόμα τον πρώτο δίσκο τους και αισθάνομαι ακόμα το ίδιο με τότε, είναι οι Selefice. Ο ορισμός της επιβλητικότητας και της ατμόσφαιρας, από το εξώφυλλο μέχρι τις πρώτες νότες του, το “Where is the heaven?” είναι από τις καλύτερες κυκλοφορίες του ελληνικού metal. Δυστυχώς το 1994 το συγκρότημα σταμάτησε, ενώ στις συναυλίες τους τότε έπαιζαν ένα νέο κομμάτι το “Damned” δυστυχώς ποτέ δεν είδαμε δεύτερο δίσκο. Μέχρι τώρα… 23 χρόνια αργότερα η επανένωση τους έσκασε σαν βόμβα και 2 χρόνια μετά έχω τη χαρά να κάνω παρουσίαση της νέας τους κυκλοφορίας. Το όνομα της “I Met a God” και είναι ένα EP με 4 τραγούδια, από τα οποία τα τρία πρώτα είναι καινούργια και το τελευταίο είναι το “Damned” που μετά από 25 χρόνια κυκλοφορεί και επίσημα επανεκτελεσμένο. Δεν υπάρχουν και πολλά να πω ή να γράψω για το EP αυτό. Από το τρομερό “Mora”, το πρώτο κομμάτι, μέχρι το τελευταίο το “Damned”, δεν υπάρχουν περιθώρια για σκέψεις ή αμφισβητήσεις. Οι Selefice επέστρεψαν επαναφέροντας ευχάριστες μνήμες στους παλαιούς και δείχνοντας στους νέους γιατί ήταν και είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά συγκροτήματα στο χώρο. Η ατμόσφαιρα τους πάντα σκοτεινή και επιβλητική, ένα τέλειο soundtrack για τις ιστορίες του H.P. Lovecraft, τα φωνητικά βγάζουν το συναίσθημα της απόγνωσης , του θυμού και της αγωνίας που χρειάζεται για να δέσουν άψογα με τον υπέροχο τόνο από τις κιθάρες , τις υπέροχες μελωδίες τους και riffs τα οποία ολοκληρώνουν με το πιο ιδανικό τρόπο το μπάσο και τύμπανα. Tο καταιγιστικό “Mora” το διαδέχεται το φοβερό “Kol Haneshama”(σημαίνει στα εβραϊκά “αφήστε ότι έχει αναπνοή”) με την φοβερή εισαγωγή εδαφίου από τη Βίβλο, το το τρομερό “Ι Met a God” με την ελληνική φράση στην αρχή που θύμισε Aherusia (σαν ξεκίνημα) και τέλος το ιδανικότερο τελείωμα το θρυλικό “Damned” που περίμενε 25 ολόκληρα χρόνια να μπεί σε επίσημη κυκλοφορία .Οι Selefice επέστρεψαν δυναμικά ηχογραφώντας ένα EP που τιμάει το όνομα τους, ξαναθυμίζοντας στους παλαιούς τους λόγους που τους γουστάραμε και στους νέους συστήνονται με τον καλύτερο τρόπο, παρακινώντας τους να ακούσουν και το παλαιότερο υλικό τους(πριν 4 χρόνια είχε κυκλοφορήσει και το πρώτο demo τους στην συλλογή “Long Live the Past: The Demo Collection” από τη Floga Records, μαζί με demos από άλλα θρυλικά συγκροτήματα.)
. Αν ανέμενα μία φορά να ακούσω κάτι νέο από εκείνους τώρα προσμένω δέκα φορές για τον επόμενο ολοκληρωμένο δίσκο τους. Ακούστε και αφεθείτε άφοβα!!!!

 

Line Up :

Μίλτος Τζαλαγιάννης - κιθάρα/φωνητικά
Πέτρος Μιχόπουλος - κιθάρα
Μάνος Μιχαηλίδης - μπάσο
Βαγγέλης Βαφίας - τύμπανα

Tracklist :

1. Mora
2. Kol Haneshama
3. I Met a God
4. Damned

Official Site