HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
SINNER - "TEQUILA SUICIDE" (2017)
- Λεπτομέρειες
- Κωστόπουλος Ηλίας - 19 Ιανουάριος 2018
Από το σχηματισμό το 1980 το εν λόγω μουσικό σχήμα, έχει 17 studio album πίσω του, αυτό είναι το 18ο τους, ποιος λέει λοιπόν ότι το Hard Rock/ Heavy Metal είναι νεκρό; Οι Sinner που είναι το προσωπικό σχήμα του Mat Sinner, ήταν ένα από τους πρόδρομους του παραδοσιακού old-school Heavy Metal, αφού ήταν εκεί από την αυγή του. Κατά τη διάρκεια της δισκογραφικής ζωής τους είχαν μια κάποια καριέρα αλλά και αγάπη για το Metal και το ερώτημα παραμένει, αυτό το album κρατάει γερά; Αυτό είναι ένα ηχηρό ναι…
Το “Tequila Suicide” κυμαίνεται γύρω από ένα ασυμβίβαστο Heavy Rock, με μερικές περίπλοκες σχεδιασμένες συνθέσεις, αν και είναι μια τυπική διαδρομή από Heavy Metal τραγούδια, το album είναι γεμάτο με φαντασία. Η σύνθεση των τραγουδιών είναι κομψά επαρκής και με μια πρωτότυπη και αξέχαστη παραγωγή καλού ήχου. Ο Mat Sinner έχει πολυετή εμπειρία στο χώρο (Primal Fear), ευχάριστα πολύπλοκες σειρές γεμάτες αξιοπρόσεκτο μπάσο, δύναμη και εποικοδομητικές διακρίσεις σε μια μοναδική ισορροπία. Οι πρωταγωνιστικές του ντουέτο της κιθάρας Tom Naumann και Alex Scholpp, προκαλούν πολύ καλές κιθαριστικές σκηνές με βαθιά επίδειξη και δύναμη και οι δύο ανθίζουν μέσα από την κατάλληλη δεξιότητα. Παρουσιάζοντας σκληρά χτυπήματα από κιθαριστικά riffs με αρκετή κυριαρχία, με δυνατό και περήφανο Metal. Το album έχει μια έκρηξη από καταστροφικό και δυναμικό παίξιμο, μέσα από μια ενεργητική αισθητική, το σχήμα φροντίζει να κρατάει τη σπίθα του Heavy Metal ζωντανή. Το “Tequila Suicide” έδειξε μια κάποια ποικιλομορφία που σίγουρα έχει εγγυηθεί ότι θα σας προσφέρει αλλά και θα πάρετε μια ανάσα καθαρού 100% Heavy Metal.
Η Γερμανική Heavy Metal ομάδα των Sinner, έχει μια αξιοζήλευτη άνεση να απελευθερώνει τα δισκογραφικά τους έργα για περισσότερα από 35 χρόνια, δεν χρειάζεται να παρουσιαστεί στους οπαδούς του Heavy Metal, όλοι τους ξέρουν. Η μουσική τους δεν έχει καμιά απόκλιση από το ισχυρό Heavy Metal, αλλά κλείνει και προς την κατεύθυνση του κλασικού Hard Rock και όλα μαζί μοιάζουν περισσότερο με ήχους μέσα από τα 70’s και τα 80’s. Ο Mat Sinner αποφάσισε να συνεχίσει το έργο τους όπως ήταν γνωστό στα τότε album τους δηλαδή στα πρώτα album του 1982 και του 1983. Στη συνέχεια επικεντρώνεται εκ νέου σ’ ένα παραδοσιακό Τευτονικό Heavy, έτσι με κάποιο τρόπο αυτό είναι μια επιστροφή των Sinner στις παλιές καλές τους ρίζες. Έτσι ο Mat τώρα, παίζει κλασικό Hard ‘Ν’ Ηeavy μ’ ένα σχετικά κάπως πιο ελαφρύ ήχο, σε μεγάλο βαθμό νοσταλγικό, αν και μερικές φορές έχουν κάτι στο πνεύμα της μελωδίας του 1986-’87. Το album είναι αρκετά ενεργητικό, φωτεινό και ελκυστικό, το θέμα είναι ότι ο Μat προσπαθεί ακόμη φωνητικά να θυμίζει τον Phil Lynott, παρόλο που οι παραλληλισμοί με τους Thin Lizzy είναι κατάλληλοι για παράδειγμα, τέτοια μελωδικά θέματα πάντως είναι αρκετά χαρακτηριστικά για τους Sinner.
Τώρα έρχεται κι ένας άλλος λόγος, που έχουμε επιστροφή στον κλασσικό ήχο του Heavy Metal, προσκεκλημένος ο Gus G. (Firewind, Ozzy Osbourne) που σημειώνει να αξιοσημείωτο κιθαριστικό solo που διακοσμεί ένα τραγούδι το “Why”.
Είναι ειλικρινής Heavy Metal album, τα κιθαριστικά solo προσθέτουν εκφραστικότητα, καλές συνθέσεις, όπως μπορείτε να θυμηθείτε πώς ακουγόταν το group περίπου πριν από 15-20 χρόνια. Όλα τα κιθαριστικά riffs έχουν έναν σοβαρό ήχο, αλλά δεν είναι καθόλου μα καθόλου μονότονα, είναι αρκετά όμορφα και πρέπει να σημειωθεί το καλό έργο της κιθάρας.
Τώρα έρχεται κι ένας άλλος λόγος, που έχουμε επιστροφή στον κλασσικό ήχο του Heavy Metal, προσκεκλημένος ο Gus G. (Firewind, Ozzy Osbourne) που σημειώνει να αξιοσημείωτο κιθαριστικό solo που διακοσμεί ένα τραγούδι το “Why”.
Είναι ειλικρινής Heavy Metal album, τα κιθαριστικά solo προσθέτουν εκφραστικότητα, καλές συνθέσεις, όπως μπορείτε να θυμηθείτε πώς ακουγόταν το group περίπου πριν από 15-20 χρόνια. Όλα τα κιθαριστικά riffs έχουν έναν σοβαρό ήχο, αλλά δεν είναι καθόλου μα καθόλου μονότονα, είναι αρκετά όμορφα και πρέπει να σημειωθεί το καλό έργο της κιθάρας.
Έτσι, τα καλύτερα τραγούδια (κατά την άποψή μου), είναι τα εξής… “Tequila Suicide”, “Loud & Clear” τα οποία είναι τα πιο εκφραστικά και τα πιασάρικα. Το υπόλοιπο υλικό δεν είναι κακό, αλλά μπορεί να χαρακτηριστεί και ως εξαιρετικό, τα “Go Down Fighting”, “Dying On A Broken Heart” και “House Of Rock” είναι αναζωογονητικά. Ακολουθεί ξεκάθαρα ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου που κερδίζει αμέσως την προσοχή, το “Road To Hell” θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται σε κάποιο δίσκο των Black Star Riders λόγω της έντονης Thin Lizzy θύμησης που προκαλεί. Ενώ, το “Battle Hill” έχει ένα απρόσμενα folk μοτίβο από γκάιντα, που ακούγετε σχεδόν πρώτη φορά και χρησιμοποιήθηκε από τους Sinner, αποδείχθηκε πολύ καλό.
Μπορώ να πω με σιγουριά ότι το υλικό του δίσκου, αποδείχθηκε πολύ καλύτερο απ’ ότι το περίμενα, είναι σίγουροι κυρίως του Matt Sinner αλλά σχεδόν όλες οι παρούσες συνθέσεις είναι πολύ ευχάριστες και θετικές. Σε γενικές γραμμές, οι οπαδοί του συγκροτήματος με εμπειρία στο παραδοσιακό Hard 'Ν' Heavy μπορούν να ικανοποιηθούν. Καλοπαιγμένο Hard Rock παλαιάς κοπής που ξεχύνεται από τις πρώτες κιόλας νότες, ενώ το έχουμε ξανακούσει πάμπολλες φορές κατά το παρελθόν από σχήματα αντίστοιχης συνομοταξίας (αλλά και από τους ίδιους), καταφέρνει όμως να μας ωθεί να ακολουθήσουμε ασυναίσθητα τον ρυθμό τους.
TEQUILA SUICIDE: “Go Down Fighting”, “Tequila Suicide”, “Road To Hell”, “Dragons”, “Battle Hill”, “Sinner Blues”, “Why”, “Gypsy Rebels”, “Loud & Clear”, “Dying On A Broken Heart”.
SINNER: Mat Sinner – Vocals/ Bass, Tom Naumann – Guitar, Alex Scholpp – Guitar and Francesco Jovino – Drums.
Κριτική: Ηλίας Κωστόπουλος.
Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Hard Rock/ HeavyMetal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.