Πέμπτη, 25 Απριλίου 2024, 22:16:44

HARD & HEAVY ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

QUIET RIOT - "ROAD RAGE" (2017)

 
Οι Twisted Sister κάποτε φώναζαν “You Can’t Stop Rock 'Ν' Roll” πίσω στα 1983 και για πάνω από τριάντα χρόνια, οι λέξεις εξακολουθούν να ηχούν το ίδιο δυνατά. Ζωντανή απόδειξη ας πούμε πχ είναι οι Quiet Riot που υπάρχουν ακόμη… αλλά υπάρχουν ακόμη;;;
Αρχίζοντας την καριέρα τους τα τέλη της δεκαετίας του ’70, δημιουργήθηκαν από το θρυλικό κιθαρίστα Randy Rhoads και γρήγορα στα 80’s, ο οποίος στην πορεία πήγε και μεγαλούργησε στον Οzzy Osbourne. Οι Quiet Riot έγιναν τότε στα ένδοξα και θρυλικά 80's ένα από τα πιο καυτά συγκροτήματα του Los Angeles. Πάντως όπως και να το κάνουμε, κάποτε οι Quiet Riot ήταν ένα αγαπημένο συγκροτήματα από την λατρεμένη δεκαετία του ’80, μιας κι έκαναν πλατινένιους δίσκους όπως οι “Metal Health” και “Condition Critical”, τώρα όμως;
Τώρα πια έχουν δυστυχώς, μόνο ένα original 80's μέλος στο συγκρότημα, αυτός δεν είναι άλλος από τον drummer Frankie Banali (WASP, Julliet, Kuni), νομίζω ότι είναι πολύ κρίμα που κάποια από τα παλιά μέλη του group όπως ο Carlos Cavazo (κιθάρα) και ο Rudy Sarzo (μπάσο), δεν είναι μαζί του στο συγκρότημα. Πιστεύω ακράδαντα πως σε αυτό το νέο studio album, να ήταν μαζί του οι Cavazo/ Sarzo θα το έκαναν να μοιάζει περισσότερο μ’ ένα κλασικό album του σχήματος, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής... απλά τώρα οι Quiet Riot ακούγονται σαν ένα εντελώς διαφορετικό group.
Ο τραγουδιστής James Durbin (απόφοιτος του Americal Idol), παρότι έχει καλή φωνή και ταιριάζει στη μουσική, δεν ταιριάζει όμως καθόλου με τους Quiet Riot. Ο James δεν έχει καθόλου μα καθόλου από το τσαγανό και τον τσαμπουκά που είχε η φωνή του Kevin DuBrow. Δυστυχώς, ο νέος τραγουδιστής δεν μπορεί με τίποτα να σταθεί στο συγκρότημα που κάποτε τραγουδούσε ο μακαρίτης Kevin DuBrow, ο Frankie νομίζω πως δεν σεβάστηκε καθόλου την μνήμη του Kevin.
Στο μπάσο βρίσκουμε τον παλαίμαχο Chuck Wright, που ήταν ήδη μαζί τους όταν κυκλοφόρησαν το “ΙΙΙ”, επίσης τον γνωρίζουμε και μέσα από τους House Of Lords, ενώ στην κιθάρα έχουμε τον Alex Grossi που συνεργάστηκε με τους Bang Tango.
Έρχονται στιγμές που μετανιώνεις, κάνεις ορισμένες πράξεις είτε συνειδητά είτε όχι, αλλά μόλις καταλάβεις τι έκανες μετανιώνεις. Έτσι ακριβώς ένιωσα κι εγώ, μόλις τελείωσε η ακρόαση του “Road Rage” και αυτό το λέω γιατί αγόρασα το album, ενώ έπρεπε πρώτα να το ακούσω πριν το αγοράσω. Ο δίσκος ακούγετε δυστυχώς, εντελώς επίπεδος, χωρίς όγκο, χωρίς βάθος, χωρίς σπιρτάδα, χωρίς τσαγανό, χωρίς τσαμπουκά, ένα εντελώς νερόβραστο και χλιαρό πράγμα δηλαδή.
Εν πάση περιπτώσει, ο ήχος και η παραγωγή είναι σαν να είναι ένα demo, τα τραγούδια είναι αδύναμα, δεν έχουν τίποτα από την μαγεία των 80’s. Είπα να δω όλον το δίσκο κάπως πιο σφαιρικά και πιο ολοκληρωμένα, αλλά με το ζόρι μπόρεσα να ξεχωρίσω κάποια 2-3 καλά τραγούδια. Έπρεπε να φτάσω ν’ ακούσω το “Wasted”, για να αναθαρρήσω λίγο και να πω ότι με σωστό ήχο θα ήταν ενα super hit. Επίσης τα “Getaway”, “Roll This Joint” και “Knock ’Em down”, είναι κάπως καλύτερα, αλλά δεν είναι καθόλου μα καθόλου δολοφονικά, πάντως το πιο σπουδαίο πραγματικά τραγούδι είναι μόνον το “Freak Flag”. Μερικές φορές νομίζω ας πούμε ότι ο τραγουδιστής είναι κορίτσι και όχι αγόρι, για να είμαι ειλικρινής μερικές φορές κάνει τη φωνή του να θυμίζει αυτή του Mark Slaughter, έχει μια παρόμοια ψιλή φωνή σε ορισμένες περιπτώσεις.
Μην το σκεφτείτε ως ένα album των Quiet Riot, αν όμως το σκεφτείτε ότι δεν είναι ένα album των Quiet Riot ίσως και να μπορέσετε να βρείτε μια κάποια μετρημένη απόλαυση σε αυτό. Το “Road Rage” δυστυχώς, απευθύνεται κυρίως μόνον σε παιδιά σχολικής ηλικίας δηλαδή μέχρι 10-12 χρονών, που θα το ακούσουν και θα τους αρέσει ή πάλι σε αυτούς που βλέπουν εκπομπές τύπου American Idol, αλλά τίποτα παραπάνω έως εκεί.
 
 
ROAD RAGE: “Can't Get Enough”, “Getaway”, “Roll This Joint”, “Freak Flag”, “Wasted”, “Still Wild”, “Make A Way”, “Renegades”, “The Road”, “Shame”, “Knock ’Em Down”.
QUIET RIOT: James Durbin – Vocals, Alex Grossi – Guitar, Chuck Wright – Bass and Frankie Banali – Drums.
 
 
Κριτική: Ηλίας Κωστόπουλος.
Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Hard Rock/ HeavyMetal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.