Οι Inmost Ego και το Breathe....
Ατμόσφαιρα Joy Division!!!
Με υπέροχη εκφορά και προφορά....μπράβο Βασίλη!Μπράβο σε όλους για τον τρόπο με τον οποίο σε βάζουν μέσα σ'αυτό πουόλοι προσπαθούμε να αποφύγουμε...το ταξίδι στη σκοτεινή μας πλευρά.
Σαφώς σκληρότερος ήχος που δεν θα τον έλεγα όμως stonerιά με τίποτα.
Το EP ξεκινά με το Sinners...ΔΥΝΑΤΟ,σε γεμίζει συναισθήματα...ο,τι πρέπει για μας τους....κολασμένους!
κι έρχεται το Samsara...σκοτεινό κι αγωνιώδες...ταξίδι βαθιά μέσα στην κόλαση...σαν να ακούω την αγωνία και το μαρτύριο...οχι όμως την απελπισία,ευτυχώς.
Scoundrel ( letter to a dead poet) γράμμα σ'ενα νεκρό ποιητή...θα χαιρόταν ιδιαίτερα ο William Burroughs με αυτό το ασμα...είμαι όμως σίγουρη ότι ο Baudelaire είναι ιδιαίτερα περήφανος για τους Inmost Ego...σα να τον βλέπω να λικνίζεται στο ρυθμό του τραγουδιού...
Wanna give in...ειναι αργά πια....γιατί δε θέλω να ενδώσω...ενέδωσα ΗΔΗ!
Σκληρότερος ο ήχος,οσο χρειάζεται όμως...η φωνή σε παρασύρει και δε σου αφήνει περιθώρια για να αντισταθείς...ειναι αυτό που λέει ένα άλλο τραγουδι...take my hand,then you'll understand!
Ακολούθα τη φωνη και μετά θα καταλάβεις...οταν βρεθείς ΕΚΕΙ!
Πού;στο Elysium staring madness,κοιτάζοντας την τρέλα στα μάτια...
σκοτεινά τοπία με τη δική τους γοητεία...χωρις φόβο,μεσα σ'ενα σκοτάδι που αγκαλιάζει τα πάντα και σε οδηγεί όλο και πιο βαθιά στην αγκαλιά του.
Ένα σκοτάδι γεμάτο με το δικό του φως.
Δεν είναι γιούπι το ΕΡ αυτο...ειναι ταξίδι στο σκοτάδι...δεν σου δίνει όμως φοβο...σε μαγεύει όπως μάγευαν οι Σειρήνες τους ναυτικους...δε σου λέει χαρούμενα τραγουδακια,σε παρασύρει όμως μέσα του και δε σε αφήνει λεπτό να βαρεθείς...
Inmost Ego;Χαρηκα πολύ που σας γνώρισα και που με πήρατε μαζί σας σε αυτό το ταξίδι...
