ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

 

Υπήρξε κάτι πολύ όμορφο όταν πρώτο έβαλα στο πικάπ το βινύλιο των Αθηναίων Paladine πριν από μερικούς μήνες, επικό Ρower Μetal που βυθίζετε στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά και της φανταστικής λογοτεχνίας. Κάτι που είναι δηλαδή, διάχυτο στα έργα του Tolkien ή σε μια εκδοχή τύπου Conan, το μουσικό αυτό σύνολο είναι σε μια πολύ καλή και αξιοπρεπή προσπάθεια να κάνουν βαρύ και σκληρό Heavy Metal. Ο ήχος τους είναι αρκετά ballsy και με πολύ Ρower Μetal στυλ, έτσι λοιπόν, υπό την μουσική αυτή ιδιότητα οι Paladine μου φέρνουν στο μυαλό περισσότερο, μια πιο σκληρή προσέγγιση προς στους επίσης δικούς μας Firewind.
Υπάρχει αρκετός επικός ήχος εδώ, σε τούτο το ντεμπούτο album τους, μου θυμίζει αρκετά 80’s, ενώ όλες οι συνθέσεις είναι αρκετά επικές. Ο ήχος τους έχει κάτι επίσης από Manowar, Judas Priest, Iron Maiden, αλλά και πολλά μουσικά στοιχεία από τους αθάνατους ήρωες του NWOBHM, όπου στην πραγματικότητα είναι μια σταθερή επιρροή για τον ήχο του συγκροτήματος. Φυσικά δεν λείπουν και οι μουσικές επιρροές από το γερμανικό Ρower Μetal και συγκροτήματα όπως οι Heavens Gate ή οι Blind Guardian και καταλήγουν (όπως είπαμε), στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Επίσης μου φέρνουν στο μυαλό, αλλά και μου θυμίζουν ένα μουσικό-ηχητικό μείγμα από τους δικούς μας Battleroar, InnerWish και Marauder, το οποίο είναι ένας αρκετά ενδιαφέρον μουσικός, ηχητικός συνδυασμός. Τα κιθαριστικά riffing είναι στην πραγματικότητα απίστευτα και πέφτουν ασταμάτητα το ένα μετά το άλλο, ενώ, το έργο στο μπάσο, ειδικά κατά τη διάρκεια κάποιων intros είναι έντονα και εμφανέστατα εμπνευσμένο από την μπασογραμμή του Steve Harris.

Αλλά, ο γενικός αέρας της επικής αφήγησης διαπερνά όλο αυτό το LP, ακόμη και όταν τα φωνητικά τα οποία είναι εξαιρετικά, αφού υπάρχει μια πολύ ξεκάθαρη απόπειρα να γράψουν τραγούδια σχετικά με την φαντασία αλλά και την φανταστική λογοτεχνία, οπότε τα φωνητικά πρέπει να είναι αν μη τι άλλο πολύ δυναμικά και δυνατά.

Οι Έλληνες Paladine παρουσιάζουν το ντεμπούτο τους, το οποίο έχει μόνον δυνατά και ακαλά σημεία, έτσι το “Finding Solace” μαρτυρά με τον καλύτερο τρόπο τις μουσικές ικανότητες του group. Δυνατότητες και ικανότητες οι οποίες μπορεί να προσφέρουν μόνον καλές δισκογραφικές δουλειές στο άμεσο μέλλον, στον χώρο του Ελληνικού Ηeavy/ Ρower/ Εpic Μetal και όχι μόνο.

Συνολικά, αυτή τους η πρώτη δισκογραφική απόπειρα είναι μια πολύ καλή, έντιμη προσπάθεια, οι φίλοι του είδους να τους τσεκάρουν όχι μόνο τώρα... αλλά ξανά και στο μέλλον. Έχουμε ένα αρκούντως ικανοποιητικότατο εγχώριο Εpic/ Ρower Metal αξιώσεων, με σημαντικές προοπτικές εξέλιξης στην πορεία, ιδώμεν.

Επίσης, πολύ καλό όσο και πολύ όμορφο είναι και το εξώφυλλο του ντεμπούτου τους, έτσι σε προδιαθέτει αμέσως στο τι θ’ ακούσεις μουσικά, κάπου μεταξύ του επικού και του Ρower Μetal.

Όσο για τα τραγούδια του δίσκου; Όλα μου αρέσουν, προσωπικά όμως ξεχώρισα πιο πολύ τα… “Master Of Present And Past”, “Knight Of The Black Rose”, “Paladine”, “Dragonrider” και το “The Metalizer”, ο δίσκος ακούγεται το ίδιο συμπαγής και δυνατός, σκληρός από την αρχή μέχρι το τέλος, με την ίδια ένταση.

 

 

FINDING SOLACE: “Dragonrider”, “Master Of Present And Past”, “The Inn Of The Last Home”, “Knight Of The Black Rose”, “Paladine”, “Finding Solace”, “Midnight Sky”, “The Metalizer”.

PALADINE: Nick Protonotarios – Vocals/ Guitars, Thanos Kollintzogiannakis – Guitar, Chris Stergianidis – Bass, Stamatis Katsafados – Drums and Marilena Plitsi – Keyboards.

 

 

Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (LP), έτσι ώστε να υποστηρίξουμε όχι μόνο το group αλλά και το Heavy Metal εν γένει, αν θέλουμε να μείνει ζωντανό και να μην πεθάνει.

 

Tweet