BLUES ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
STEVEN TYLER - “We're All Somebody From Somewhere”, (2016)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 12 Οκτώβριος 2016
Είτε το πιστεύετε είτε όχι αγαπητοί αναγνώστες, αυτό είναι το ντεμπούτο solo album του frontman τραγουδιστή των Aerosmith, κάτι το οποίο είναι αρκετά εντυπωσιακό σαν γεγονός από μόνο του.
Κατόπιν πάλι, φαίνεται να ήταν λίγο διαλεκτικός με studio κυκλοφορίες, ο Steven Tyler τα τελευταία χρόνια, οπότε ίσως αυτό το solo album να ήταν αναπόφευκτο ότι κάποια στιγμή θα γινόταν. Ο παγκοσμία καθιερωμένος Hard Rock τραγουδιστής, αισθάνεται τελικά την ανάγκη να κάνει κάτι προσωπικό, μετά από 4 δεκαετίες στη show bizz. Αφού έχει κερδίσει στο έπακρο τη δημοσιότητα και την εμπορική απήχηση, ηχογράφησε ένα solo δίσκο πράγμα που βασικά είναι μια δικαιολογία, για έναν καθιερωμένο και οικονομικά εξασφαλισμένο μουσικό. Δηλαδή θέλησε να ζήσει ορισμένες από τις μουσικές φαντασιώσεις του και να δοκιμάσει καινούργιες μουσικές συνθετικές κατευθύνσεις, χωρίς να βάλει σε κίνδυνο το μέλλον, ή την επιτυχημένη πορεία του συγκροτήματος του. Έτσι λοιπόν, το “We're All Somebody From Somewhere” έγινε εκτός του μητρικού σχήματος (Aerosmith), αφού δεν ήθελε ή δεν έπρεπε να δοκιμάσει αρνητικά την δημοτικότητα του group. Από την άλλη αυτός ο δίσκος ουδέποτε θα έβγαινε από τους Aerosmith, αφού μουσικά δεν είναι στο ίδιο ύφος και στον ίδιο ήχο.
Ο Tyler έχει συνεργαστεί στο “We're All Somebody From Somewhere”, κυρίως με τον T Burnett Bone και σίγουρα τα οφέλη από μια καταπληκτική δουλειά στην παραγωγή φαίνεται. Ο Tyler είναι σε καλή φωνητική απόδοση, οι φωνητικές χορδές του ηχούν κατάλληλα με το γενικό σύνολο του δίσκου, είναι επίσης συγκινητικός, αλλά δεν στηρίζεται καθόλου στα γνωστά ουρλιαχτά του, που τον καθιέρωσαν. Τώρα θα ρωτήσετε είναι καλό ή όχι το συγκεκριμένο album; ενώ τις τελευταίες δεκαετίες οι Aerosmith έχουν γυρίσει πίσω στις Βlues ρίζες τους. Το solo album του Tyler δεν έχει κάτι από αυτά, είναι πολύ Pop/ Rock με πολλά light Country Rock στοιχεία και σύγχρονο FM Rock των ΗΠΑ. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Tyler, ήθελε να το κυκλοφορήσει αυτό το album και το κυκλοφόρησε, αλλά είναι αδύναμο, χωρίς τσαμπουκά και τσαγανό, έτσι αποτυγχάνει να χτυπήσει στα σημεία. Σίγουρα, ο καθένας ακούει ότι θέλει δεν τίθεται θέμα, αλλά μου είναι δύσκολο να φανταστώ ότι θα το ακούσω πάνω από 2-3 φόρες, πέρα από την πρώτη καθαρή περιέργεια που είχα. Η μόνη θετική πλευρά, είναι ότι η φωνή του Steven Tyler, παραμένει άμεσα αναγνωρίσιμη και μπορεί να σε κάνει να θες ν’ ακούσεις αρχικά τούτο το album, αλλά μετά από 2-3 ακροάσεις θα το ξανά ακούσεις; Εδώ είναι το μέγα ζήτημα; Εσείς δεν ξέρω, εγώ πάντως όχι δυστυχώς.
Μου είναι δύσκολο να κατανοήσω, ποιος ακριβώς ήταν ο λόγος που χρειάστηκε ένα solo album ο Steven Tyler το 2016; Απευθύνετε μόνο σε οπαδούς των Aerosmith και του Tyler και σε μόνο αυτούς, όλοι οι άλλοι προσπεράστε άφοβα. Το μόνα τραγούδια που ξεχώρισα είναι το “Love Is Your Name”, αλλά και τις δύο διασκευές, μια στο “Janie’s Got A Gun” από Aerosmith και μια στο “Piece Of My Heart” από Janis Joplin.
WE’RE ALL SOMEBODY FROM SOMEWHERE: “My Own Worst Enemy”, “We're All Somebody From Somewhere”, “Hold On (Won't Let Go)”, “It Ain't Easy’, “Love Is Your Name”, “I Make My Own Sunshine”, “Gypsy Girl”, “Somebody New”, “Only Heaven”, “The Good, The Bad, The Ugly & Me”, “Red, White & You”, “Sweet Louisiana”, “What Am I Doin' Right?”, “Janie's Got A Gun”, “Piece Of My Heart”.
Για το Southern-Rock.GR: (Ηλίας Κωστόπουλος).
Επισήμανση: Η κριτική του album αυτού έγινε κατόπιν αγοράς του, σε φυσικό προϊόν (CD).
