ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΞΙΖΕΙ
H συναυλία των Lynyrd Skynyrd 18/6/2012 Αthens (review photos and videos)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 20 Ιούνιος 2012
Οι Lynyrd Skynyrd στην Ελλάδα ,ακούγεται στα αυτιά μου και λέω ναι, είναι το όνειρο που έγινε πραγματικότητα,o αμερικάνικος μουσικός νότος με το χαρακτηριστικό άρωμα του παλαιωμένου αλκοόλ, ποτάμια, μεγάλες καλλιεργήσιμές εκτάσεις βαμβακιού,εικόνες μοναδικές απο πολιτείες οπως (Αλαμπάμα, Τζώρτζια , Λουιζιάνα, Μισισίπι, Νότια Καρολίνα) και φαντασία στο φουλ. Μια βραδιά στο Ελληνικό για τους Έλληνες που δοκιμάζονται αυτή την περίοδο. Ανάσα για πολλούς είναι η μουσική που επουλώνει πληγές όπως δήλωσε και ο ινδιάνος Μedlocke κατά την άφιξη του στην Ελλάδα
Η υποδοχή του Harley Davidson Club Hellas στο συγκρότημα θρύλος ήταν απίστευτη, δημοσιεύσαμε και video εδω, αυτές είναι ενέργειες που δηλώνουν πως το Ελληνικό μουσικό κοινό σέβεται και αγαπά τον αμερικάνικο rock μουσικό νότο.
Μια μπάντα που άνετα την ονομάζεις γκρουπ των επιτυχιών μπάντα θρύλομε την ουσιαστική έννοια του όρου, βρέθηκε στην Ελλάδα με άλλη μορφή, οσο αναφορά τα μέλη της, αλλά πάντα άρικτα δεμένη με την ποιότητα,πανέτοιμη να προσφέρει εκπληκτικές και μοναδικές στιγμές στο Ελληνικό κοινό.
Ενώ οι ώρες μας φαίνονταν βαριές και η ανυπομονησία ήταν στο υψηλότερο επίπεδο η επικοινωνία με τα υπόλοιπα μέλη του Greek Fan Club των Lynyrd Skynyrd 
ήταν επιβεβλημένη για να κλείσουμε σημείο συνάντησης . Σε λίγο ξέραμε ότι το ραντεβού με την μουσική ιστορία θα είναι δίπλα μας και η κουβέντα παραήταν εύκολη. Βρεθήκαμε από νωρίς στις 6:00 στο γήπεδο του Βaseball, υποσημείωση (υπήρξαν αρκετές διαμαρτυρίες για την έλλειψη πινακίδων που θα προσανατόλιζε τους επισκέπτες). Κάποιες αναμνηστικές φωτογραφίες που είναι απαραίτητες ανάλογη κουβεντούλα και η ώρα πήγε 7και 10 όπου οι πόρτες άνοιξαν και ο κόσμος μπαίνει στην αρένα αλλά και στις κερκίδες βιαστικά και με μεγάλη ανυπομονησία.
Περίπου 8 και 20 βγαίνουν στην σκηνή οι πρώτοι supportes οι εξαιρετικοί Soundtruck ζεσταίνουν αμέσως την ατμόσφαιρα με τα τραγούδια τους που κάποια από αυτά εαν και πρόσφατα είναι και επιτυχίες οπως το "Ride on" να ταιριάζουν μοναδικά με το κλίμα στην πορεία της συναυλίας .
Nikos Melas: Vocals /Vasilis Panagopoulos: Guitar
To αναλυτικό setlist των Soundtruck ήταν
"Τake it easy" "Ride on"
"Sweet little baby"
"Goliath"
"Straight to hell"
It's a long way o the top (AC/DC cover)
George Mpountalis
Nikos Melas: Vocals /Alex Papalexiou Drums /Dimitris Lykakis: Bass
Nikos Melas: Vocals /Vasilis Panagopoulos: Guitar
Vasilis Panagopoulos: Guitar
Ειλικρινά τα παιδιά έδειξαν τον καλύτερο τους εαυτό, και αυτό φάνηκε και στον κόσμο που τους άκουγε και χειροκροτούσε. Περίπου στις 9:00 στην σκηνή ανέβηκαν οι Potergeist (Alex s.:vox, Nikos XP:guitar, Tolis Toleas:drums, Pluto:bass, Stratal:guitar) ένα γκρούπ με πολύ ενέργεια αλλά προβληματικό ήχο παράλληλα και με διαφορετικό στυλ από αυτό που περιμέναμε πολλοί από εμάς. Iσως να πούμε ότι είναι μια πιο προοδευτική "ακραία πλευρά" του Southern rock. Εξαιρετικά καλή σκηνική παρουσία ακολουθεί το setlist των Potergeist
Potergeist
setlist
"Rivers and oceans"
"Ride on'
"The next man"
"Kings army"
"Forgiven"
"Rider" Potergeist
Potergeist
Προσωπικά άκουσα διάφορα παράπονα αλλά αυτά συμβαίνουν στις περισσότερες συναυλίες, σε αυτό το σημείο όμως, να με συγχωρέσουν τα παιδιά γιατί δεν άκουσα όλα τα τραγούδια τους μιας και εκείνη την ώρα μπήκα στα backstage πήγα να δω από κοντά τους ανεπανάληπτους Lynyrd Skynyrd και να πάρω και αυτόγραφο, photos κλπ.
Μπορείτε να δείτε παρακάτω
Ricky Medlocke
Dale Krantz Rossington, Peter “Keys”Mark "Sparky" Matejka,
Η ώρα πέρασε υπερευχάριστα όταν βλέπεις το αγαπημένο σου συγκρότημα αλλά και πολύ γρήγορα, βγαίνοντας έξω πάλι στην αρένα διαπίστωσα ότι ο κόσμος ανυπομονούσε σε απίστευτο σημείο να βγουν και να τραγουδήσουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι βασιλιάδες του Southern rock Lynyrd Skynyrd. Απλά γιατί στην περίπτωση τους μιλάμε για ρίζες και οι ρίζες της μουσικής είναι σαν τις ρίζες ενός δέντρου. Αυτό το έχουν πει πολλοί και όχι άδικα. Οι πιο δυνατές πάνε μέσα βαθιά στο πιο αγνό χώμα ,άλλες πιο αριστερά, άλλες πιο δεξιά ,άλλες πιο επιφανειακά ενώ άλλες ποτίζονται από τα διπλανά δέντρα. Ακριβώς όπως στην μουσική δηλαδή.
Οι Lynyrd Skynyrd που εμφανίστηκαν χθες στις δέκα παρά τέταρτο επί σκηνής , για μιάμιση ώρα μας ταξίδεψαν στο πιο βαθύ ,αγνό και αναλλοίωτο χώμα αυτού του δέντρου. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στο set list για του λόγου το αληθές διαβάζοντας αναλυτικά τις εποχές και τα άλμπουμ αυτού του μοναδικού ταξιδιού.
2. I Ain't The One (1973/ ’Pronounced Leh-ner Skin-nerd # 2 φορές πλατινένιο).
3. Skynyrd Nation (2009/Gods and guns No18 USA charts).
4. What's Your Name (1977/Street Survivors # 2 φορές πλατινένιο).
5. Down South Jukin' (1994/Endangered Species).
6. That Smell (1977/Street Survivors)
7. I Know A Little(1977/Street Survivors)
8. Saturday Night Special(1975/Nothin Funcy # πλατινενιο).
9. Simple Man (1973/’Pronounced Leh-ner Skin-nerd ).
10. Gimme Back My Bullets(1976/Gimmie back my bullets # Χρυσό) .
11. Whiskey Rock-A-Roller (1975/Nothin Funcy).
12. The Needle And The Spoon(1974/Second Helping) .
13. Tuesday's Gone(1973/ ’Pronounced Leh-ner Skin-nerd).
14. Gimme Three Steps (1973/’Pronounced Leh-ner Skin-nerd).
15. Call Me The Breeze (1974/Second Helpin).
16. Sweet Home Alabama(1974/Second Helpin).
17. Free Bird (1973/ ’Pronounced Leh-ner Skin-nerd).
Είναι λοιπόν φανερό . Έπαιξαν μόνο ένα τραγούδι από τον τελευταίο τους δίσκο (Skynyrd Nation) και ακόμα ένα από τα προσωπικά αγαπημένα του Johnny Van Zant (Down South Jukin').Όλα τα διαμάντια του set list αγαπηθήκαν διαχρονικά και έμελε να είναι αυτά που το κοινό «απαιτεί» να ακούσει. Άλλωστε για κάποιον «θαμώνα» συναυλιών η λύτρωση για την τιμή του εισιτηρίου, του βροχερού καιρού η της κακής ακουστικής ,είναι αυτή και μόνο αυτή: Τα αγαπημένα του τραγούδια που δίνουν αίσθημα και αναμνήσεις ,και όταν αυτό συμβαίνει, τότε όλα ξεχνιούνται. Το καταπληκτικό ,παθιασμένο Ελληνικό κοινό , εν μέσω οικονομικής και πολιτικής κρίσης , έδειξε την εκτίμηση του στα γνήσια τέκνα του Southern rock. Ένα διψασμένο Ελληνικό κοινό που περίμενε αυτήν την στιγμή για τόσα χρόνια ώστε σχεδόν είχαν μετατραπεί σε αιωνιότητα. Και τους έδωσε την καλύτερη τελευταία ανάμνηση από την Ευρωπαϊκή τους περιοδεία. Καλή επιστροφή φίλοι μας και ευχόμαστε να τα ξαναπούμε σύντομα από κοντά.
ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ 1.
Μετά από χιλιάδες ώρες ακρόασης και ανάγνωσης των μελών της μπάντας θα ήταν περιττό να γράψω οτιδήποτε για τους Gary Rossington , Johnny Van Zant , Rickey Medlocke αλλά και για τις απίστευτες “Honkettes” στα φωνητικά. Η ιστορία τους είναι ανοιχτό βιβλίο. Άλλωστε η συνέντευξη που μας έδωσε ο Johnny Van Zant (μπορείτε να την ακούσετε εδω ) ξεκαθάρισε το τοπίο γύρω από τα σημαντικά θέματα του Νότου , του ρατσισμού, και της ιστορίας των Lynyrd Skynyrd. Ακούγεται σαν ένα παραμύθι που το μεταφέρουν από γενιά σε γενιά οι επόμενοι μυθοπλάστες. Ποιοι όμως είναι οι νέοι συνεχιστές του μύθου?
Ο τρίτος κιθαρίστας Mark Matejka αντικατέστησε τον αποθανόντα Hudgie Thomasson και είναι από τα δυνατά ταλέντα. Πριν τους L.S Υπήρξε κιθαρίστας του Charlie Daniels band.
Ο θάνατος του θρυλικού μπασιστα Leon Wilkinson to 2001 ,έφερε στην μπάντα τον καλό του φίλο Ean Evans από τους Outlaws. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι ο Evans διαγνώστηκε με καρκίνο και πέθανε το 2009. Την θέση «έπιασε» ο Robert Kearns για περίπου δυο χρόνια και μετά την κυκλοφορία του “God and Guns” αντικαταστάθηκε από τον άνθρωπο που είδατε επί σκηνής, τον Johnny Colt πρώην μέλος των Black Crows.
Ο πιανίστας Peter Keys(πραγματικό όνομα Peter Pisarczyk) είναι από μονός του μια ιστορία. Συνεργάτης και session μουσικός με ονόματα όπως των Peter Tork των The Monkeys , Marty Freedman των Megadeth , Martin Ballin των Jefferson Airplane αλλά και μόνιμο μέλος της ορχήστρας του George Clinton , ήρθε στους L.S ως ο καταλληλότερος να συνεχίσει το έργο του Billy Powell. Ο ντράμερ Michael Cortellone είναι και αυτός μέλος από το 1999.
ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ 2.
Παρακολουθώντας για πάρα πολλά χρόνια συναυλίες υπάρχει πάντα μια μερίδα ανθρώπων που διαμαρτύρεται με οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί. (Από ένα ζουζούνι μέσα στο «βρώμικο» έως την καλοκαιρινή μπόρα).
Στα σοβαρά θέματα συμφωνώ και στα γελοία όχι. Στις συναυλίες υπάρχουν όμως κάποια δεδομένα που είναι αναγνωρίσιμα σε όσους είναι «θαμώνες» συναυλιών. Και όσοι πάμε , επικεντρωνόμαστε στην ουσία μιας συναυλίας, αλλιώς καθόμαστε στον καναπέ του σπιτιού μας η πάμε σε κανένα μπαράκι.
Α. Είναι αδύνατο για μια μπάντα να αποδώσει όλα τα τραγούδια που εσύ , εγώ η ο καθένας θα ήθελε. Δεν χωραει μια ιστορία δέκα , δεκαπέντε η είκοσι και παραπάνω δίσκων μέσα σε ένα εννενηντάλεπτο , δίωρο η ακόμα και τρίωρο πρόγραμμα. (Θα μπορούσαμε βέβαια για αυτούς που παραπονιούνται να τους βάζαμε μπροστά ένα τραπέζι με ουίσκι και ξηροκάρπια και να πετάγανε στην μπάντα πενηντάευρα για παραγγελιές αλλά μάλλον θα έχουν κάνει λάθος στο «μαγαζί»). Το σετ λιστ είναι σοβαρή υπόθεση που συζητιέται διεξοδικά από την μπάντα και τους μάνατζερ, και κατά βάση δεν είναι πάγκος λαϊκής και «ότι πάρεις δυο ευρώ». Αν ρίξετε μια ματιά στο σετ λιστ της Ευρωπαϊκής περιοδείας των L.S. δεν υπάρχουν αλλά τραγούδια πέραν αυτών που ακούσαμε.
Β.Η χρονική διάρκεια είναι θέμα του καλλιτέχνη. Όση ώρα δεις την μπάντα στην Ελλάδα, τόση ώρα θα την δεις και σε όλες τις άλλες χώρες και πόλεις της Ευρώπης. Το ίδιο είναι και τα λεφτά που παίρνουν . Όλα όμως είναι συνιστώσες διαφόρων συμφωνιών όπως πχ. Ο εξοπλισμός η μεταφορά των μελών (Ευρωπαίοι , Αμερικανοί, Αυστραλοί κοκ), ο επόμενος σταθμός, αν είναι φεστιβάλ κλπ κλπ. (Αν σου φάνηκε λίγο είναι γιατί απλά δεν παρακολουθούσες ενώ αν σου φάνηκε πολύ , είσαι κουρασμένος και δεν έπρεπε να έχεις έρθει ούτως η άλλως).Όσοι όμως ανακατεύονται επαγγελματικά δεν έχουν στον νου τους να σε κοροϊδέψουν.(Παρόλο που έχουν σημειωθεί και τέτοιες συμπεριφορές και ψάχνουμε ακόμα να τους βρούμε γιατί έχουν εξαφανιστεί).
Γ.Ο Ήχος. Πάντα υπήρξε πρόβλημα και πάντα θα υπάρχει. Και εδώ παίζουν ρόλο διάφορα γεγονότα. Η θέση του θεατή πάνω από όλα. Η κερκίδα τις πιο πολλές φορές είναι η «αδικημένη». Ο ήχος δημιουργείται «ακτινωτά» από το stage προς τα έξω , με κέντρο τον ηχολήπτη. Όσοι βρίσκονται σε αυτήν την ακτίνα είναι απλά καλύτερα από τους υπόλοιπους(αναλόγως την ισχύ του ηχοσυστηματος). Τίποτε όμως δεν είναι δεδομένο. Πόσα μουσικά όργανα χρησιμοποιεί η μπάντα αλλά ακόμα και οι καιρικές συνθήκες η θέση της σκηνής μέχρι και το φυσικό περιβάλλον μπορεί να αποτρέψουν (η το αντίθετο) έναν πολύ καλό ήχο να φτάσει άρτιος(η και το ανάποδο) μέχρι τον κάθε ένα συναυλιαζόμενο.
Δ. Οι AC/DC έχουν την τιμητική τους από πολλές μπάντες για να ζεσταίνουν με ένα από τα τραγούδια τους την είσοδο στο κυρίως σετ μιας συναυλίας. Τους ακούσαμε πέρυσι λίγο πριν βγουν οι Judas Priest αλλά και στους Twisted Sister. Oι Lynyrd Skynyrd συνέχισαν αυτήν την παράδοση σε όλη τους την Ευρωπαϊκή περιοδεία με το «It’s a long way to the top if you wanna Rock ‘n Roll”.
Σάββας Συνοδινός /Νίκος Μενεμενόγλου
Photos:Σάββας Συνοδινός
Photos:Στέφανος Αγαπητός
