ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΑΞΙΖΕΙ
"ΦΑΝΤΑΣΙΑ" (Ποίηση)
- Λεπτομέρειες
- Savvas Sinodinos - 04 Ιούνιος 2010
ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Είδα μπροστά μου την φιγούρα που με έσπρωξε στα βράχια της ανύπαρκτης συνείδησης...
Ένιωσα το άγγιγμα της αληθινής αύρας που αποπνέει από το ζευγάρωμα της Αριάδνης και του Θησέα.
Μίλησα ξανά με τη φωνή της πεταλούδας που γεννιέται μόνο για να πεθάνει.
Επάνω σε ένα μαγικό χαλί δοκίμασα το νέκταρ των θνητών, και ο Διόνυσος με έσπρωξε στη δίνη του κυκλώνα...
Του κυκλώνα που από νερό κι αλάτι χόρτασε και τώρα αναζητά τη γεύση του...
Φυλαχτό φοράς στη μνήμη σου, μην και ξεχάσεις την ψυχή σου...
Σε γνώρισα στη κορυφή της δίνης κι είχες χρώμα από λεβάντα...
Μου πέρασε απ' το νου πως δεν υπάρχεις,
παιχνίδι της φαντασίας μοναχά πως είσαι...
Σ' άκουσα να μιλάς για Θεό,
όμως δε μου πες τι είναι ο Θεός...
Σ' άκουσα να φωνάζεις για την νύχτα,
μα δε μίλησες ποτέ σου για τη μέρα...
Πες μου αλήθεια, πώς θα παρουσίαζες το φως, τον ήλιο, τη σιωπή, το δάκρυ;
Πώς θα φανταζόσουν τον Παράδεισο;
Πώς θα ήταν η υφή του έρωτα και πώς της προδοσίας αν η αγάπη έμοιαζε με μήλο;
Η λογική ξεπερνάται εύκολα... γίνεται φαντασία!!!
(27/12/2009, 17:03)
Γιώργος Καββαδίας
