ΑΛΛΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

15+1 ΑLL TIME CLASSIC ALBUMS OF NWOBHM

Λεπτομέρειες: Savvas Sinodinos - 10 Οκτώβριος 2016

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΗΛΙΑΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

N.W.O.B.H.M.

Ο όρος New Wave Of British Heavy Metal δημιουργήθηκε στο Μάιο του 1979 από την εφημερίδα-περιοδικό “Sounds”, που ήταν ένθετο μέσα στο περιοδικό Kerrang. Ήταν η εφεύρεση του συντάκτη Geoff Barton, ο οποίος έγραψε ένα άρθρο σχετικά με την νέα αναπτυσσομένη Heavy Metal σκηνή στην Αγγλία, μετά από μια κοινή ζωντανή εμφάνιση των Samson, των Iron Maiden και των Angelwitch. Στόχος του συντάκτη ήταν να αναδείξει όλα τα νέα συγκροτήματα της εποχής, κάτω από ένα συγκεκριμένο τίτλο, ο οποίος θα εστίαζε καλύτερα την προσοχή του Metal ακροατήριου στα νέα σκληρά σχήματα της εποχής.

Το NWOBHM θεωρείτε από πολλούς πως ήταν το καλύτερο πράγμα που συνέβη ποτέ στη τόσο πλούσια ιστορία του Heavy Metal. Όπως ο κομήτης που έπληξε τη Γη κάποτε και σκότωσε τους δεινόσαυρους, έτσι και οι επιπτώσεις του NWOBHM κατέστρεψαν ας πούμε το status quo του παλιού Heavy Metal, έκανε καθαρή μουσική που επαν-εφευρίσκει τον εαυτό της. Το NWOBHM έδειχνε σε όλους τον καινούργιο ήχο, έναν σκληρό, γρήγορο, μεταλλικό αν μη τι άλλο πυρηνικό ήχο. Δεν έκανε καμία προσπάθεια για να κερδίσει το ευρύ κοινό, ήταν καθαρό, αγνό φτιαγμένο πάνω απ’ όλα για τους οπαδούς. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος για τον οποίο αγαπήθηκε από όλους τους γνήσιους οπαδούς σε όλο τον κόσμο και εξαπλώθηκε τόσο γρήγορα παντού.

Η ένεση ενέργειας που έδωσαν όλα αυτά τα συγκροτήματα κατέκλυσε όλη την Αγγλία, το αποτέλεσμα ήταν ένα κύμα νέων σχημάτων το οποίο προσπάθησε να σπάσει το φράγμα της ταχύτητας του ήχου. Όλα τα σχήματα έφεραν μια αλλαγή νοοτροπίας στη γερασμένη Βρετανική σκηνή και την μπόλιασαν με νέο, φρέσκο αίμα. Αφομοιώνοντας τις επιρροές του παρελθόντος μετεξελίχθηκε σε γνήσιο, τραχύ και βάρβαρο όσο και μελωδικό συνάμα. Ταχύτητα και ανόθευτη ενέργεια εγγυόντουσαν όλα αυτά τα καινούργια συγκροτήματα. Σε ετούτο εδώ το μικρό άρθρο-κείμενο θα επισημάνω μόνο ένα μικρό αλλά σημαντικό δισκογραφικό μέρος αυτού του κινήματος, προκειμένου να σας βοηθήσει να ξεκινήσετε έτσι την έρευνα σας, στον μαγικό κόσμο του NWOBHM. Φυσικά αγαπητοί μου αναγνώστες, υπάρχουν εκατοντάδες αξιόλογα σχήματα και δίσκοι από τον χώρο του NWOBHM, αυτά που θα σας αναφέρω εδώ, δεν είναι παρά μια σταγόνα στον ωκεανό. Ακολουθούν σε τυχαία σειρά βέβαια, οι 15 δίσκοι που θα πρέπει να έχετε οπωσδήποτε στην συλλογή σας, ή θα πρέπει ας πούμε να ξεκινήσετε με αυτούς, τουλάχιστον.

15+1 ALL TIME CLASSIC ALBUMS OF N.W.O.B.H.M.

1. SAXON – “Wheels Of Steel” (1980)

’Οταν ακούς το “Wheels Of Steel” των Saxon είναι σαν να σε έχουν χτυπήσει με ένα μαγικό ραβδί. Αν και έχουν αλλάξει κάπως τον ήχο τους από τούτο το παρθενικό βινύλιο τους, ακόμα όμως βάζουν τα δερμάτινα μπουφάν, οδηγούν τις μηχανές τους και παράγουν ένα album που είναι σκέτος δυναμίτης. ’Ολος ο δίσκος είναι γεμάτος με επιτυχίες και δικαίως θεωρείται ως μια επιτομή του συγκεκριμένου μουσικού είδους. Τα τέσσερα τραγούδια της πρώτης πλευράς του βινυλίου “Motorcycle Man”, “Stand Up And Be Counted”, “747 (Strangers In The Night)” και “Wheels Of Steel” μπορούν ακόμα να βρουν μια θέση σε κάθε λίστα με τα καλύτερα του NWOBHM, αποδεικνύοντας έτσι την διαχρονική τους αξία.

2. WITCHFYNDE – “Give 'Em Hell” (1980)
Το γεγονός ότι το “Give 'Em Hell” από τους Witchfynde έχει περίοπτη θέση στο NWOBHM, είναι κυρίως για τη σημειολογία που το χαρακτηρίζει και δευτερευόντως για τη μουσική του, δεν σημαίνει όμως σε καμία περίπτωση έκπτωση στην ποιότητα. Είναι ακριβώς 1980, όταν από τη μία πλευρά έχετε το πρόσωπο ενός τράγου και μια πεντάλφα στο εξώφυλλο και από την άλλη, έχετε στίχους που καλούν τους δαίμονες και τα πνεύματα, είναι βέβαιο ότι η προσοχή σας θα επικεντρωθεί εκεί. Η αλήθεια είναι, ωστόσο, ότι αυτός ο δίσκος δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει κάτι από τις άλλες κυκλοφορίες της εποχής και δικαίως βρίσκει μια θέση στην λίστα μας. Η ισχυρή ενότητα του rhytm section και η εξαιρετική κιθαριστική δουλειά είναι που κάνουν εντύπωση, ενώ τραγούδια όπως το ομώνυμο “Give 'Em Hell”, το “Leaving Nadir” και το επικό “Undo The Ages Of The Ages”, θα πείσει ακόμα και τον πιο σκεπτικό ακροατή για την αξία του δίσκου.

3. DEMON – “Night Of The Demon” (1981)
Οι Demon είναι ένα από τα λίγα συγκροτήματα του NWOBHM που κατάφερε να περάσει τη δοκιμασία του χρόνου, πάντα υπό την καθοδήγηση του αειθαλή Dave Hill. Η περίπτωση όμως που πραγματικά έκανε τη διαφορά, όμως ήταν στο ντεμπούτο album του 1981. Παρά το γεγονός ότι ο πιο διαχρονικός ύμνος τους “Don’t Break The Circle”, βρίσκεται στο επόμενο album τους “The Unexpected Guest”, πιστεύω πως το “Night Of The Demon” κερδίζει τη σύγκριση, έχοντας τα καλύτερα τραγούδια στο γενικό σύνολο. Τα στοιχεία που κάνουν πραγματικά τη διαφορά και κάνει τον δίσκο να ξεχωρίζει, είναι τα παθιασμένοι φωνητικά από τον Hill, τα δυνατά κιθαριστικά riffs και το σφιχτό, σκληρό Rock που επικεντρώθηκε σε όλες τις συνθέσεις.

4. HOLOCAUST – “The Nightcomers” (1981)
Το “The Nightcomers” είναι ο απόλυτος ορισμός ενός δίσκου, που παρά την εξωφρενική απλότητα του, μπορεί πραγματικά να σταθεί ως ένας από τα πιο θεμελιώδη κεφάλαια του είδους. Απόδειξη είναι πολύ απλά ο «ύμνος» κάθε metalhead, το μοναδικά διαχρονικό “Heavy Metal Mania”. Ο μονολιθικός ρυθμός είναι στην πραγματικότητα η μαγεία του και δεν έχει σημασία πόσα χρόνια έχουν περάσει ή περνούν, πάντα θα αισθάνεστε ένα ρίγος στην σπονδυλική στήλη σας, όταν μπαίνει το βασικό riff. Χωρίς να φτάσει την λυρικότητα άλλων συγκροτημάτων, οι Holocaust μπορούν να είναι υπερήφανοι με το ντεμπούτο album τους, αφού επηρέασαν αρκετά συγκροτήματα, ενώ υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που μοιραία έπαιξαν ζωτικό ρόλο στη δημιουργία και την ανάπτυξη του NWOBHM.

5. RAVEN – “Rock Until You Drop” (1981)
Αρχές του 1981 μας παρουσιάστηκε ένα συγκρότημα που ακόμα και από το πρώτο του album, θα αποδειχθεί ότι ήταν πρωτοπόροι του συγκεκριμένου μουσικού ήχου. Οι Raven και το “Rock Until You Drop”, ένας τίτλος που δεν θα μπορούσε να είναι πιο περιγραφικός, δεδομένου ότι ένα πράγμα είναι σίγουρο, ο τίτλος τα λέει όλα. Κύριο χαρακτηριστικό του ήχο τους, ήταν η υψηλή ταχύτητα που φτάνει ακόμη και σε μια Speed/ Thrash Metal νοοτροπία. Σε συνδυασμό με τα τραχιά και μερικές φορές βρώμικα φωνητικά και με τον σκληρό εκρηκτικό ήχο τους, δημιούργησαν το τέλειο μείγμα για εκείνους που θέλουν να κρατήσουν ψηλά την αδρεναλίνη τους. Όταν οι ταχύτητες είναι στα ύψη, μπορείτε να νιώσετε την δύναμη από ένα σχήμα που έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του, σε μια σκληρή δυναμική μουσική έκφραση που ποτέ δεν την μιμήθηκαν, άλλοι συνάδελφοι τους.

6. TYGERS OF PAN TANG – “Spellbound” (1981)
Υπήρχε ένα μικρό δίλημμα, αν θα έπρεπε να συμπεριλάβω το “Wild Cat” αντί του “Spellbound”. Ωστόσο όμως ότι δεδομένου, περιέχει μερικά από τα αγαπημένα καλύτερα τραγούδια και τον John Sykes στην σύνθεση, έτσι πήγαμε σε αυτό το δεύτερο album των Tygers Οf Pan Tang. Επίσης η καταιγίδα από τα κιθαριστικά riff που έρχονται όταν ακούς αυτό το βινύλιο ήταν ακόμα ένας λόγος επιλογής. Ακόμα και η εμπορική επιτυχία είναι αυτό που μας κάνει να το ακούμε και σήμερα, τόσα χρόνια μετά την κυκλοφορία του. Οι ταχύτητες συνήθως πηγαίνουν πέρα από την κορυφή με τα “Gangland”, “Spellbound” και “Blackjack” αποδεικνύοντας, ότι ενώ και όταν ο ρυθμός ηρεμεί, το αποτέλεσμα μπορεί να περιγραφεί μόνο ως εξαιρετικό. Το σπαρακτικό “Mirror” ή το μεγαλοπρεπώς “Don’t Stop By” είναι μοναδικά, επενδύστε άφοβα.

7. TANK – “Filth Hounds Of Hades” (1982)
Έχουν ήδη περάσει δύο χρόνια από το 1980 και την εμφάνιση των διαφόρων νέων συγκροτημάτων, αλλά το κίνημα του NWOBHM εξακολουθεί να μας προβάλλει δίσκους διαμάντια. Ένα από αυτά τα σχήματα ήταν και οι Tank, οι οποίοι με το πρώτο τους album πραγματικά μας απέδειξαν ότι είχαν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του νέου αυτού μοναδικού ήχου. Από την πρώτη κιόλας νότα του δίσκου, συνειδητοποιούμε ότι οι Motorhead δεν είναι οι μόνοι που παίζουν ένα βρώμικο και αλήτικο Hard Rock N’ Roll. Φυσικά δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι την παραγωγή του album έχει αναλάβει ο τότε κιθαρίστας των Motorhead “Fast” Eddie Clark, καθιστώντας έτσι τους Tank ως το πρώτο alter-ego τους συγκρότημα που εμφανίστηκε ποτέ.

8. TOKYO BLADE – “Tokyo Blade” (1983)
Το 1983 ήταν το τελευταίο έτος της πρώτης φάσης του New Wave Of British Heavy Metal. Ένα από τα σχήματα που αναμφίβολα θεωρούνται κυρίαρχοι του συγκεκριμένου μουσικού είδους, ήταν βέβαια οι Tokyo Blade. Αυτοί οι τύποι συνδύαζαν μια μελωδία στην κιθάρα με στοιχεία από το σκληρό κλασικό Rock της προηγούμενης δεκαετίας των 70’s. Επιπλέον ήταν από εκείνα τα συγκροτήματα που είχαν μια πιο ας πούμε glam σκηνική παρουσία στην εμφάνιση, σε σχέση πάντα με τ’ άλλα σχήματα του κινήματος. Ακούστε πάντως το ορόσημο τους το “If Heaven Is Hell”, που ακούγεται φρέσκο ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά.

9. SATAN – “Court In The Act” (1983)
Οι Satan ήταν ένα από τα πολλά συγκρότημα του κινήματος του New Wave Of British Heavy Metal, αν και έχουν μια μικρή δισκογραφική παρουσία, θεωρούνται όμως πρωτοπόροι του είδους. Δημιουργήθηκαν από τις στάχτες άλλων σχημάτων, αλλά το όνομα τους παρέμεινε cult, κυρίως επειδή οι μουσικοί που αποτελούσαν το σχήμα, θα γίνουν στην πορεία μέλη σε πολύ πιο παραγωγικά και σημαντικά σχήματα τα επόμενα έτη. Μέχρι σήμερα το “Court In The Act” αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά cult album, στο οποίο εμφανίζεται πολύ χαρακτηριστικά το μουσικό στυλ των Satan, κάτι ανάμεσα σε Black Sabbath και Judas Priest.

10. BLITZKRIEG – “A Time Of Change” (1985)
Ένα πραγματικά καλό παράδειγμα του μουσικού κινήματος αντίδρασης της Βρετανίας στην κακή punk ήταν το “A Time Of Change”, από τους Blitzkrieg. Παρόλο που κυκλοφόρησε μόνο το 1985 αυτό το album ήταν πολύ καλό και αγωνίζεται να σταθεί στα πόδια του, παρά την κακή παραγωγή του. Τραγούδια όπως τα “Armagedon” και “Blitzkrieg” θα λάμπουν για πάντα, βαρύ σε ορισμένα σημεία αλλά απίστευτα εθιστικό όταν το ακούσετε. Αυτό το ντεμπούτο δείχνει πόσο απλά είναι όλα όταν υπάρχει κυρίως έμπνευση, ενώ θα ήταν άδικο να μην πω μια καλή κουβέντα για την θεϊκή φωνή του Brian Ross. Ένας πραγματικά απαραίτητος δίσκος για κάθε συλλογή.

11. ANGEL WITCH – “Angel Witch” (1980)
Αυτό φίλοι μου, είναι απλά ένα από τα πιο σημαντικά album του NWOBHM, από τα υψηλότερα σε ποιότητα δεδομένου και τις ημερομηνίας κυκλοφορίας του, επίσης ένα από τα πιο ιστορικά album του Heavy Metal. Οι ευφάνταστες μουσικές παραλλαγές διατηρούν το ενδιαφέρον του ακροατή σε ψηλά επίπεδα, χωρίς να αφαιρεθεί η αμεσότητα, οι μελωδίες είναι μαγευτικές, ενώ η κιθάρα και τα φωνητικά του Kevin Heybourne είναι απλά εξαιρετικά. Τα “Angel Witch”, “White Witch”, “Sweet Dander”, “Angel Of Death” αποδεικνύουν και με το παραπάνω τα λεγόμενα μου, σπεύσατε να επενδύσετε.

12. DIAMOND HEAD – “Lightning To The Nations” (1980)
Παρά το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της φήμης των Diamond Head, οφείλετε λόγω των Metallica, η αλήθεια είναι πάντως ότι κυκλοφόρησαν ένα από τα καλύτερα βινύλια του είδους. Τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει είναι φυσικά, η εξαιρετική κιθαριστική δουλειά του Brian Tatler, με τον απλό αλλά ουσιαστικό ρυθμικό ήχο, αλλά και η εκρηκτική φωνή του Sean Harris. Με το άκουσμα του “Lightning To The Nations” με τα δολοφονικά riffs, την μελωδία και τη δομή του τραγουδιού, δύσκολα θα περάσει απαρατήρητο. Έτσι μπορεί κανείς πραγματικά να καταλάβει και να κατανοήσει πώς η μουσική των Diamond Head επηρέασε στην ανάπτυξη των επόμενων συγκροτημάτων, αλλά και κατά συνέπεια και το ίδιο το Heavy Metal.

13. DEF LEPPARD – “On Through The Night” (1980)
Στο “On Through The Night” υπάρχουν κάπως σκόρπιες εκείνες οι εμπορικές μελωδικές στιγμές που θα γίνουν περισσότερο γνωστές στα επόμενα χρόνια. Αλλά όποιος λέει ότι αυτό που ακούει δεν είναι Heavy Metal, το μόνο που έχει να κάνει είναι να κάτσει να ακούσει καλά το “Wasted”. Η επιτυχία αυτού του δίσκου, είναι ο συνδυασμός της μελωδίας με τα βαριά riff, που σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές συνθέσεις, τον τραγουδιστή Joe Elliot και την solo κιθάρα του Steve Clark (RIP), έχουν δημιουργήσει ένα πραγματικά υπέροχο αποτέλεσμα. Έτσι λοιπόν αποδείχτηκε φίλοι μου, πως οι Def Leppard ήταν ένας από τους βασικούς εκπροσώπους του NWOBHM.

14. IRON MAIDEN – “Iron Maiden” (1980)
Μιλώντας με αυστηρά μουσικά κριτήρια, το “Iron Maiden” αντανακλά όχι μόνο την ατμόσφαιρα της εποχής, αλλά και τη μεταγενέστερη μεγάλη επιτυχία των Iron Maiden, που έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των περισσότερων ανθρώπων ως το μεγαλύτερο Heavy Metal συγκρότημα. Από τη μία πλευρά έχουμε το punk στοιχείο, που δίνεται ως επί το πλείστον από τον Paul Di'Anno και από την άλλη πλευρά την μουσική ιδιοφυΐα του Steve Harris, βαθιά εμπνευσμένου από το γνήσιο Hard Rock της δεκαετίας του ’70. Το τελικό αποτέλεσμα είναι τα οκτώ εκρηκτικά και τώρα πια κλασικά τραγούδια που υπάρχουν στον δίσκο. Ποιός αλήθεια δεν έχει ακούσει τα “Iron Maiden”, “Remember Tomorrow”, “Running Free” και “Prowler”.

15. SAMSON – “Head On” (1980)
Απλά ακούγοντας το όνομα Samson, στο μυαλό σας έρχεται αμέσως το όνομα του τεράστιου τραγουδιστή που άνθισε με τους Iron Maiden. Πέρα από το προφανές, το οποίο είναι το μοναδικό φωνητικό ύφος και εύρος του Bruce-Bruce (Dickinson), το album “Head On” είχε επίσης εκείνα τα ταλέντα που έκανε τους Samson να διακρίνονται από τους άλλους συνοδοιπόρους στη βρετανική μουσική σκηνή. Αυτή η κυκλοφορία είναι μοναδική, καθώς η κιθάρα του Paul Samson (RIP) είναι βασισμένη πίσω στον καλό Hard Rock ήχο της δεκαετίας του ’70, που σε μεγάλο βαθμό εκπροσωπούνται και από τα 10 τραγούδια του album, όπως ας πούμε τα “Vice Versa”, “Hard Times” ή “Walking Out On You”. Δυστυχώς η τύχη πότε δεν χαμογέλασε σε αυτό το group, παρά τις καταπληκτικές δισκογραφικές δουλειές του.

+1. PRAYING MANTIS – “Time Tells No Lies” (1981)

Μια φορά κι έναν καιρό οι Iron Maiden, οι Def Leppard και οι Saxon, θεωρούνταν οι πιο φημισμένοι εκπρόσωποι του NWOBHM, ενώ οι Praying Mantis ακολουθούσαν τα άλλα σχήματα κατά πόδας. Δανείζονται το όνομα τους από ένα σπάνιο είδος ακρίδας, το οποίο για την ύστατη ευχαρίστηση της σκοτώνει τον σύντροφο της μετά τη συνουσία. Το album περιλαμβάνει μελωδικά κιθαριστικά, συμφωνικά τραγούδια με καθαρά φωνητικά, όλα τα τραγούδια του δίσκου ακούγονται ευχάριστα χωρίς να κουράζουν καθόλου. Αυτό το album ήρθε σαν ανταμοιβή των κοπών τους μετά από τόσα χρόνια στο σανίδι, επίσης θεωρείται θρυλικό τεκμήριο για όσους το έχουν στα χέρια τους. Τραγούδια σαν τα “Children Of The Earth”, “Beds Of Ebony”, “Running For Tomorrow”, “Panic In The Streets”, “Cheated”, δείχνουν το μοναδικό ταλέντο των αδελφών Tino και Chris Troy.