ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

 

Τα περισσότερα Hard Rock και Heavy Metal συγκροτήματα, στην αρχή της καριέρας τους, συχνά ξεκινούν μ’ ένα demo για να προκαλέσουν ενδιαφέρον για τον εαυτό τους, ή με μια ενιαία (split) κυκλοφορία, ή ακόμη και μ’ ένα EP, αλλά μερικές φορές και με τις τρεις αυτές μορφές. Κάποια συγκροτήματα με κάποια δικά τους αυτοχρηματοδοτούμενα mini-LP ή ΕΡ, έγιναν θρυλικά και αποτέλεσαν έτσι ένα πολύ σημαντικό βήμα στην καριέρα τους.

Ένα mini-LP ή ένα EP (Extended Play), είναι ένας σύντομος σε διάρκεια δίσκος βινυλίου, συνήθως σε χαμηλότερη τιμή από ένα full album που δεν θεωρείται ως ένα πλήρως full LP. Είναι διαφορετικό από ένα LP λόγω του ότι περιέχει λιγότερα τραγούδια και είναι σε μικρότερη χρονική διάρκεια από ένα full album.

Τα mini-LP και τα EP’s έγιναν πολύ δημοφιλή στις αρχές της δεκαετίας του ’80, από τις δισκογραφικές εταιρείες που στόχευαν κυρίως στους καταναλωτές που ήταν κάπως απρόθυμοι για ν’ αγοράσουν το full LP λόγω τιμής. Πάντως, αρκετά mini-LP και EP’s κυκλοφόρησαν και στα τέλη της δεκαετίας του ’70, τα οποία ήταν συνήθως σε μορφή 10” ιντσών, στη επομένη δεκαετία η μορφή τους ήταν σε βινύλιο συνήθως σε 12” ή σε 10”, με χρόνο μεταξύ δεκαπέντε με είκοσι λεπτά διάρκεια και περίπου πέντε με έξι τραγούδια. Τα mini-LP και τα EP, ήταν όπως είπαμε δίσκοι βινυλίου επτά ή δώδεκα ιντσών (κυρίως όμως ήταν 12''), με περισσότερα τραγούδια απ’ ότι ένα κανονικό single (συνήθως πέντε έως έξι), παρόλο που μοιράζονταν το μέγεθος (ίντσες) και την ταχύτητα (rpm) με τα singles, ήταν μια διαφορετική μορφή.

Χρησιμοποιούνταν συχνά ως ένας τρόπος εισαγωγής νέων τραγουδιών ενός συγκροτήματος, ή ως ένας τρόπος προωθήσεις κάποιων live ή ακυκλοφόρητων τραγουδιών, ανάμεσα στην βασική δισκογραφία του group. Σε πολλές περιπτώσεις όμως, είχαμε επίσης και διασκευές τραγουδιών σε συγκροτήματα που είτε αγαπούσαν ή είτε ήταν οι βασικές επιρροές τους, αλλά και εκτελέσεις των δικών τους τραγουδιών σε μεγαλύτερη ή μικρότερη διάρκεια. Κρατώντας έτσι το όνομα του συγκροτήματος στην επικαιρότητα, μέχρι την επομένη κυκλοφορία του full album τους.

Πάντως, δεν ήταν λίγα εκείνα τα mini-LP ή τα EP’s, που ήταν και η μοναδική κυκλοφορία για κάποια καινούργια κυρίως συγκροτήματα, όπου μετά από αυτή την κυκλοφορία διαλύθηκαν. Πολλά από τα συγκροτήματα κυκλοφόρησαν μόνα τους τα mini-LP ή EP, με γνώμονα να μπορούν να προωθήσουν έτσι την δουλειά τους, αλλά να μπορέσουν και να προσεγγίσουν έτσι τις μεγάλες δισκογραφικές πολυεθνικές εταιρείας δίσκων. Για πολλά συγκροτήματα αυτή η μορφή βινυλίου ήταν η πρώτη τους εμφάνιση στη δισκογραφία, το πρώτο δηλαδή δείγμα γραφής τους, από το οποίο οι μεγάλες εταιρείες δίσκων λάμβαναν την αντίδραση του κοινού και ανάλογα έπρατταν, υπογράφοντας ή όχι κάποια καινούργια μουσικά σύνολα. Οι ανεξάρτητες εταιρείες δίσκων κυκλοφόρησαν συχνά-πυκνά mini-LP ή EP από καλλιτέχνες, πριν κυκλοφορήσουν κάποιον πλήρες δίσκο στην πορεία. Πολλά από αυτά τα mini-LP ή EP, που κυκλοφόρησαν από μικρές ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες, λόγο του ότι βγήκαν σε περιορισμένο αριθμό αντίτυπων, τώρα έχουν μεγάλη συλλεκτική, αλλά και χρηματική αξία. Σημασία έχει πάντως, πως πολλά από αυτά τα mini-LP ή EP, έχουν μείνει στην Heavy Metal ιστορία, είτε επειδή περιέχουν κάποια από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ από τα συγκεκριμένα συγκροτήματα, είτε γιατί τώρα είναι αρκούντως συλλεκτικά και σπάνια.

 

Μερικά από τα mini-LP και ΕΡ που θα παρουσιαστούν παρακάτω, έχουν ιδιαίτερη σημασία όχι μόνον για την σκληρή μουσική, αλλά και για τα ίδια τα συγκροτήματα που τα κυκλοφόρησαν. Γιατί μερικά από αυτά είτε ήταν η πρώτη κυκλοφορία μερικών σχημάτων, είτε ήταν η μοναδική κυκλοφορία τους πριν διαλυθούν, ή περιέχουν κάποια απίστευτα τραγούδια (ακυκλοφόρητα ή μη), παλιότερα η και καινούργια, αλλά και κάποιες εκπληκτικές, μοναδικές διασκευές. Ας δούμε όμως τα 60 που διάλεξα μέσα από την προσωπική μου δισκοθήκη (σε βινύλια), για να σας παρουσιάσω… Νομίζω ότι οι πιο σημαντικά είναι ήδη στην παρακάτω λίστα, πραγματικά αν είχα τη δυνατότητα να βάλω κι άλλα θα το έκανα, με πολύ χαρά...

 

1). WARLORD – “Deliver Us” (1983)

Καταγράφουν το ντεμπούτο mini-album τους, που σήμερα θεωρείται από πολλούς ως ο ορισμός, που αργότερα θα ονομαζόταν Epic Metal. Το συγκρότημα των Warlord από την αρχή τράβηξε την προσοχή, του κοινού με το μοναδικό σε εκτελεστικό επίπεδο EP τους, που κυκλοφορεί τον Απρίλιο του ’83 και τώρα αποτελεί σε original βινύλιο, ένα ομολογουμένως απόκτημα μεγάλης συλλεκτικής αξίας. Το ντεμπούτο EP βαδίζει στο τότε καινούργιο Epic Heavy Metal ήχο των αρχών της δεκαετίας του ’80, ενώ ήταν σαφώς εμπνευσμένο και από τους ήχους του NWOBHM, αλλά κατάφεραν να αποστασιοποιηθούν επαρκώς στην μουσική προσέγγιση τους, από τους άλλους πρωτοπόρους αυτού του ήχου όπως οι Manilla Road και οι Brocas Helm. Η μουσική είναι βαριά και μελωδική με πιασάρικα κιθαριστικά riffs, καλές συνθέσεις, εξαιρετικές οργανικές εκτελέσεις και όλα τα λυρικά θέματα που κυμαίνονται από τη μυθολογία, τη φαντασία, χριστιανικά θέματα, αλλά και επικές μάχες. Ο Damien King (ex-Alkana), έχει τις τέλειες φωνητικές δεξιότητες γι’ αυτό το είδος του λυρικού Heavy Metal που συλλαμβάνει όλες τις μελωδικές γεύσεις και την ορμητικότητα μ’ έναν πιο «γήινο» ήχο.

 

2). FREHLEY’S COMET – “Live +1” (1988)

Άλλη μια άλλη εκπληκτική δισκογραφική δουλειά από τον Ace Frehley, τον πρώην κιθαρίστα των KISS. Το μόνο πρόβλημα του συγκεκριμένου mini-LP των Frehley’s Comet είναι ήταν ότι ήταν πολύ μικρό σε διάρκεια (24 λεπτά μόνο), θέλαμε πολλά περισσότερα live τραγούδια από τον Ace. Αλλά εντάξει έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει και μας έδωσε ένα καυτό live EP, μας έκανε όλους πολύ ενθουσιασμένους και αντλήσαμε χρόνο μέχρι το επόμενο πλήρες studio album του. Τα τέσσερα ζωντανά τραγούδια είναι το “Rip It Out” από το solo album του ’78, το “Break Out” και το “Something Moved” από το πρώτο ομώνυμο album, το “Rocket Ride” από την studio πλευρά του live album των KISS “Alive II”, ενώ η νέα studio ηχογράφηση είναι το “The Words Are Not Enough”, εξ ου και το όνομα “Live +1”. Μια ενδιαφέρουσα έκδοση από τον Αce Frehley ήταν αυτό το mini live-ΕΡ, όπου κανείς αναπολεί την απαράμιλλη live τεχνική κιθαριστική δουλειά του Ace, όπου μαζί μ’ ένα νέο τραγούδι, είναι πολύ καλό για να το προσθέσετε στη συλλογή σας, απλά θα επιθυμούσαμε να έχει περισσότερα live τραγούδια.

 

3). IMPELLITERI – “Impelliteri” (1987)

Αυτό το ΕΡ που κυκλοφόρησε, ο μεγάλος κιθαρίστας Chris Impellitteri ήταν το δισκογραφικό του ντεμπούτο με τον Rob Rock. Αυτό το mini-LP αποτελείται από τέσσερα τραγούδια, όπου ο Καλιφορνέζος κιθαρίστας κατέστησε σαφές πού θα πήγαινε η καριέρα του, κλασικές επιρροές από την αυγή των Rainbow, αλλά ξεκαθαρίζει σαφώς και την λατρεία του προς τον Yngwie Malmsteen. Ήχος βρώμικος, αλλά μετριάστηκε κάπως χάρις στην ερμηνευτική δύναμη του Chris και της κιθάρας του, παίζοντας με την ταχύτητα του φωτός, με τον Rob ως εμπρηστή τραγουδιστή, φωνητικό έργο το οποίο θα αρχίσει έτσι να σφυρηλατεί το μύθο του ως μία από τις μεγαλύτερες φωνές της Metal ιστορίας. Ο Crhis είναι ένα θηρίο από μόνος του ως παίκτης, το “Impelliteri” προβάλλει με μια απίστευτη ενέργεια, φωτιά και λαύρα, ίσως τα τέσσερα καλύτερα τραγούδια του, υπέροχα και πιασάρικα riffs μαζί με τα solo του, τα οποία μπορείτε να τα ακούσετε στο “Play With Fire”, τα οποία είναι εκτός ελέγχου, εντελώς παράφρονα και γεμάτα αδρεναλίνη. Έτσι, αν σας αρέσει η συναρπαστική ταχύτητα, τότε εδώ θ’ ακούσετε την ενέργεια, το δυναμικό Heavy Metal ήχο και τα κιθαριστικά solo που θα σου κόβουν την ανάσα, το ΕΡ αυτό αξίζει να το ακούσετε, καθώς είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα που παρουσιάζονται εδώ.

 

4). QUEENSRYCHE – “Queensrÿche” (1983)

Αφού ξεκίνησαν ως The Mob, εμπνευσμένο από το “Mob Rules” των Black Sabbath, το επόμενο άλμα των Queensrÿche ήταν η αλλαγή του ονόματος τους και ξεκίνησαν την καριέρα τους με το αστρικό αυτό EP, με τα τέσσερα μοναδικά τραγούδια. Τα απίστευτα φωνητικά του Tate διαπερνούν τα μανιώδη κιθαριστικά riffs στο αρχικό χαμηλού προϋπολογισμού αυτοχρηματοδοτούμενο βινύλιο, το “Queensrÿche” EP, η Ευρώ-Heavy Metal επιρροή λάμπει σε όλη την καταγραφή των τραγουδιών, καθώς το group παραδίδει απίστευτες ηχογραφήσεις όπως τα “Queen Of The Reich” και το έξι λεπτών έπος “The Lady Wore Black” που οδηγούν το δρόμο προς την κορυφή. Τα “Nightrider” και το “Blinded” συμπληρώνουν το set, μαζί με την προσθήκη του “Prophecy”, το οποίο προστέθηκε από τα session του “Rage For Order” το 1988. Τα τέσσερα αρχικά τραγούδια δημιούργησαν ένα μεγάλο θόρυβο γύρω από το όνομα τους και έβαλαν σε κίνηση το μηχανισμό του συγκροτήματος για μια σειρά επικών ηχογραφήσεων, εδώ παίζουν μελωδικό, σκληρό Heavy Metal στο στυλ των Judas Priest. Το “Queensrÿche” είναι μια υποχρεωτική αγορά για οποιονδήποτε 80’s οπαδό του Hard Rock και του Heavy Metal.

 

5). SUICIDE SQUAD – “Live At While You Can” (1988)

Μετά την διάλυση των σπουδαίων Αμερικανών Hard Rockers TKO το 1987, ο τραγουδιστής Brad Sinsel, δυσαρεστημένος από την πιο εμπορική κατεύθυνση πολλών συγκροτημάτων από την πόλη Seattle, συνεργάζεται με τον πρώην σύντροφο από τους TKO τον κιθαρίστα Rick Pierce. Ως Suicide Squad κυκλοφορούν μόνον αυτό το ΕΡ με την Αγγλική δισκογραφική εταιρεία Music For Nation, η οποία είχε κυκλοφορήσει προηγουμένως album από τα σχήματα των δύο αυτών καλλιτεχνών. Η μοναδική αυτή απελευθέρωση των Suicide Squad ήταν μόνο τα τέσσερα τραγούδια του πολύ καλού ΕΡ “Live It While You Can”, τα οποία μουσικά ήταν στα βήματα των TKO και των Q5. Αν και σπάνιο τώρα πια ως βινύλιο, αξίζει να το βρείτε και να το ακούσετε.

 

6). RUTHLESS – “Metal Without Mercy” (1984)

Οι Ruthless δημιουργήθηκαν το 1982 από τον τραγουδιστή Sammy DeJohn και τον κιθαρίστα Kenny McGee στο Los Angeles. Άρχισαν να γράφουν την δική τους μουσική από την αρχή, επηρεάστηκαν έντονα από τους Judas Priest, τους Accept και τους Black Sabbath. Σύντομα ξεκίνησαν να παίζουν live γύρω από την περιοχή της Νότιας Καλιφόρνιας, αναπτύσσοντας μια πολύ ισχυρή και πιστή βάση οπαδών, αργότερα το 1984 καταγράφουν τέσσερα τραγούδια που κυκλοφόρησαν από την ιστορική και θρυλική ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Iron Works. Το “Metal Without Mercy” ως ΕΡ το παρήγαγε ο Bill Metoyer, με τα χρόνια τούτο το περιορισμένο σ’ έκδοση ΕΡ έγινε σπάνιο όσο και το πρώτο ΕΡ των  Jag Panzer. Τούτο το ΕΡ δεν έκανε κανένα απολύτως ραδιοφωνικό airplay, οπότε οι Ruthless δεν πήραν ποτέ τον σεβασμό που τους άξιζε. Έχουν όμως, μεγάλη παραδοσιακή βαριά, δυναμική Heavy Metal μουσική, το τραγούδι “The Fever” ας πούμε, είναι ένα καλό παράδειγμα του Αμερικάνικου 80’s Heavy Metal, οι κραυγές του τραγουδιστή είναι απίστευτες. Πρέπει να το ακούσετε.

 

7). VALHALLA – “Valhalla” (1984)

Δημιουργήθηκαν το 1979 στο Pittsburgh (Pennsylvania) και παίζουν ένα αρκούντος ευχάριστο κλασικό Heavy Metal. Η μουσική τους μας εισάγει σε μια vintage Heavy Metal αισθητική του κλασικού σκληρού, κάπως μελωδικού ήχου τύπου ας πούμε Iron Maiden. Έχουν αριστοτεχνικά γρήγορα κιθαριστικά riffs και solos, αλλά πάνω απ’ όλα αξιοπρεπή και αντρικά φωνητικά από τον εκπληκτικό David Fefolt. Αυτό το mini-LP των έξι μοναδικών τραγουδιών, έχει ρυθμό, ισχυρά solos, τα τραγούδια είναι αριστουργήματα από μόνα τους, έχουν ευρηματικότητα, σου μεταφέρουν εύκολα το κλασικό 80's Heavy Μetal και το Ρower Μetal vibe. Ο τραγουδιστής κατέληξε μετά στους Hawk και Masi. Το EP ξανά βγήκε μετά από χρόνια με επιπλέον τραγούδια καθιστώντας το έτσι ένα ολοκληρωμένο πια LP.

 

8). LIZZY BORDEN – “Give ’Em The Axe” (1984)

Οι Lizzy Borden ειδικεύονται στο shocking Hard Rock και Heavy Metal, το μουσικό δηλαδή ύφος που προήλθε από καλλιτέχνες όπως ο Alice Cooper και οι KISS. Το μουσικό σχήμα πήρε τ’ όνομα του από την περιβόητη Lizzie Borden, μια γυναίκα που κατηγορήθηκε και στην συνέχεια απαλλάχθηκε για δύο δολοφονίες στα τέλη του 19ου αιώνα. Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει κάποιος ξεκινήσει το ταξίδι του στον μοναδικό και μαγικό κόσμο του Heavy Metal κάπου στην δεκαετία του ’80 και να του έχουν ξεφύγει ή να μην έχει ακούσει έστω και ένα τραγούδι τους, αν όμως παρεμπιπτόντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, άπλα μην συνεχίσετε σας παρακαλώ άλλο την ανάγνωση αυτού του άρθρου. Στον απόηχο της ανόδου των Mötley Crüe, ένας αμέτρητος αριθμός συγκροτημάτων με ανάλογο θεατρικό Heavy Metal στυλ, στο Los Angeles προσπαθούν να κάνουν καριέρα στο Heavy Metal. Τους προτείνει δισκογραφικό συμβόλαιο το αφεντικό της Metal Blade (Brian Slagel) και αμέσως μετά μπαίνουν στο studio και ηχογραφούν το πρώτο τους EP, το εκπληκτικό “Give ’Em The Axe”, που μεταξύ άλλων περιέχει μια μοναδική διασκευή στο “Long Live Rock ‘N’ Roll” των Rainbow. Μερικοί τους παρομοιάζουν με τους Twisted Sister και τους Mötley Crüe, αλλά πραγματικά ηχούν και ως Iron Maiden ή Judas Priest.

 

9). TWISTED SISTER – “Ruff Cutts” (1982)

Ο θρυλικός Bon Scott των AC/DC κάποτε τραγουδούσε “It’s a long way to the top If you want to Rock N’ Roll”, οι Twisted Sister κατά πάσα πιθανότητα το γνώριζαν αυτό καλύτερα από τον οποιονδήποτε. Ο Dee Snider και η παρέα του έπαιζαν έναν Heavy Rock N’ Roll ήχο τύπου New York Dolls, με βρώμικους στίχους και το πολύ βαρύ Hard Rock τους έκανε τοπικούς ήρωες. Με τις ρίζες τους να βυθίζονται βαθιά μέσα στη δεκαετία του ’70, οι Sister έριξαν πολύ αίμα, ιδρώτα και δάκρυα για πολλά χρόνια στο κύκλωμα της τοπικής σκηνής στη New York, πριν τελικά σημειώσουν μια συμφωνία για δίσκο το 1982. Υπόγραψαν με μια πολύ μικρή ετικέτα που ονομαζόταν Secret Records, καθώς ξεκίνησαν να καταγράφουν το πρώτο LP το “Under The Blade”, ενθουσιασμένη η Secret αποφάσισε να ανοίξει την όρεξη των οπαδών με τούτο το EP, που έχει τέσσερα τραγούδια. Το EΡ περιλαμβάνει τρία τραγούδια που κατέληξαν να ξαναγραφούν για το “Under The Blade” και ένα τραγούδι που ξαναγράφηκε για το “Come Out And Play”. Επιθετικό Heavy Metal στυλ με γρήγορη και έντονη δουλειά στα κιθαριστικά riff και τα solo, πάντως, ο Dee Snider βάζει στην υπογραφή του, άλλοτε με σπαστά, άλλοτε με μελωδικά αλλά και με ευανάγνωστα φωνητικά. Το “Ruff Cutts” είναι ένα εξαιρετικό ξεκίνημα, για ένα σχήμα που στην δεκαετία του ’80 θα γράψει χρυσές σελίδες στο Heavy Metal.

 

10). MYSSTRESS – “Mysstress” (1986)

Καθαρόαιμο Αμερικανικό Power Metal αξιώσεων είναι τούτο το ΕΡ που κυκλοφόρησαν οι Mysstress από το Oregon των ΗΠΑ στα 1986. Η μουσική και οι στίχοι τους είχαν όλα τα τότε τρέχον θέματα των 80’s, όπως τύπου πολεμικής θεματολογίας, αλλά και mainstream όπως ας πούμε ο Heavy Metal τρόπος ζωής. Ο ήχος τους είναι κάπου ανάμεσα σε groups όπως οι Manowar, Salem Wych, Leather Nunn, Villain, κλπ… πάντως, οι Mysstress ήταν από τους καλύτερους εκπροσώπους στο ξεχασμένο US Metal, του δευτέρου μισού της δεκαετίας του ’80. Τούτο το ΕΡ έχει απίστευτα σκληρές κιθάρες από τον Joe Weber, εκτυφλωτικά φωνητικά από τον John Tejeda Jr. που σε κάποια σημεία είναι πολύ πρίμα, αλλά και το υπόλοιπο rhythm section των Rica Wright (bass) και  Vince Church (drums), είναι τέλειο όπου όλοι μαζί συνθέτουν ένα αρκετά αξιοζήλευτο μουσικό και ηχητικό αποτέλεσμα. Δυστυχώς, μας άφησαν μόνον τούτο το ΕΡ με τα τέσσερα τραγούδια, αν μας είχαν αφήσει πέντε, έξι ή και παραπάνω, τώρα θα μιλάγαμε για ένα από το top.10 album του 80’s US underground Power Metal. Εγγυημένα θα αρέσει σε όλους τους US Power Metal fans.

 

11). IRON MAIDEN – “Maiden Japan” (1981)

Κάποια συγκροτήματα με κάποια αυτοχρηματοδοτούμενα mini-LP ή ΕΡ, έγιναν θρυλικά και αυτές οι κυκλοφορίες αποτέλεσαν ένα πολύ σημαντικό βήμα στην καριέρα τους, όπως το “Soundhouse Tapes” των Iron Maiden. Πάντως όμως, το “Maiden Japan”, ήταν το κύκνειο άσμα για τον αρχικό τραγουδιστή του group τον Paul Di'Αnno. Τα πέντε τραγούδια του EP, περιέχουν ζωντανές ηχογραφήσεις τραγουδιών που εμφανίστηκαν στο ομώνυμο ντεμπούτο δίσκο του group, αλλά και στο “Killers”. Οι ηχογραφήσεις καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια του live show στο “Hall Kosel Nenkin”, στην Nagoya (Japan), στις 23 Μαΐου του 1981. Οι πιο καυτές στιγμές που προσφέρονται εδώ είναι οι εκρηκτικές εκδόσεις των τραγουδιών “Running Free”, “Wrathchild” και “Killers”, ενώ τα “Remember Tomorrow” και “Innocent Exile”, στέκονται κι αυτά πάρα πολύ καλά. Μια μεγάλη προ-Bruce εποχή, μπορεί ο Di'Anno να μην στέκεται στα ζωντανά τραγούδια τόσο καλά όσο ο Bruce, ή να έχει τη δημοτικότητα που παίρνει ο Bruce, αλλά τότε ήταν ακόμη ένας εξαιρετικός τραγουδιστής. Ακριβώς όπως ο Bruce, ανέβασε τις ζωντανές εμφανίσεις του σχήματος πολύ ψηλά και είναι ένα μεγάλο μέρος του παντοτινού fan base των Maiden βρίσκετε εκεί από τότε στις αρχές των 80’s. Είμαι περίεργος να δω, πως θα ήταν το group μαζί του, αν θα μπορούσε να ελέγξει τη χρήση ναρκωτικών που έκανε, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν είμαι ενθουσιασμένος και με την κατεύθυνση που πήραν οι Iron Maiden… Up The Irons.

 

12). PANTHER – “Panther” (1986)

Στο Los Angeles στα 1984 δημιουργήθηκε αυτό το σχήμα των Panther, το 1986 είναι στο studio αλλά δεν έχουν τραγουδιστή. Η μικρή και άγνωστη δισκογραφική τους εταιρεία η Half Wet Records τους πίεζε να ηχογραφήσουν το δίσκο, τότε λοιπόν, παίρνουν τον φίλο και γνωστό τους Jeff Scott Soto ο οποίος όμως δεν θεωρείται σαν μέλος του συγκροτήματος, αλλά μόνο ως ο guest τραγουδιστής, πριν από αυτό το LP, ο Soto είχε εμφανιστεί στα δυο πρώτα ιστορικά albums του Yngwie Malmsteen. Το ομώνυμο EP τους διαρκεί δυστυχώς περίπου μόνο 25 λεπτά και έχει μόνο 6 τραγούδια, παρότι τα περισσότερα από τα τραγούδια ηχούν πάρα πολύ όμοια, η μουσική των Panther μας δίνει περισσότερα από ένα σκληρό Rock συναίσθημα που μπορεί να μας μεταφέρει πίσω στην δεκαετία του ’80. Τα φωνητικά του Soto ακούγονται εξυψωτικά και μεγαλοπρεπή, με άφθονο συναίσθημα και άψογη τεχνική και με εκρηκτικές εξάρσεις, αλλά και πολλές επάρσεις.

 

13). HELLOWEEN – “Helloween” (1985)

Τα περισσότερα group στην αρχή της καριέρας τους, συχνά ξεκινούν με ένα demo για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον για τον εαυτό τους, κάποια έγιναν θρυλικά και αποτελούν ένα σημαντικό σκαλί πια στην ιστορία του Heavy Metal. Άλλα μπορεί να μην είναι και τόσο γνωστά, αλλά σίγουρα θα ήταν λιγότερο γνωστά αν δεν είχαν την ποιότητα όπως αυτό το εμφανιζόμενο ως το πρώτο EP των Helloween που ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους μ’ ένα δυναμικό κραυγάζοντας mini-LP. Η κραυγή  των Helloween ξεκινά από ’δω, με σφυρηλατημένη δύναμη και εξουσία, έκαναν το ντεμπούτο τους στις αρχές του ’85 με αυτό το αδυσώπητο πέντε τραγουδιών ομότιτλο EP. Όσον αφορά τον χαρακτήρα της μουσικής παίζουν ένα υπερβολικά γρήγορο αλλά και ρυθμικά διαπεραστικό Heavy Metal, το όποιο ξεχώριζε από τα ψηλά φωνητικά του Kai Hansen. Ανοίγοντας δυνατά με το “Starlight” ξεκινάν μ’ έναν ξέφρενο ρυθμό μετά από μια εκτεταμένη εισαγωγή του “London Bridges”. Η φωνή του Hansen θέτει αρχής εξ αρχής την απότομη σε υψηλή ταχύτητα μουσική. Το απειλητικό “Murderer” με την καλή κιθαριστική δουλειά από τους Michael Weikath και Hansen, ακολουθεί βαρύ Γερμανικό κιθαριστικό riffing, ala “Restless & Wild” με το πολεμικό “Warrior”. Ενώ, τελειώνουμε μ’ ένα ζευγάρι δύο έξι λεπτών τραγουδιών των “Victim Of Fate” και “Cry For Freedom”, για να φέρουν πιο κοντά τους Helloween σ’ εμάς για πάντα. Το Halloween έρχεται μόνο μια φορά το χρόνο, ενώ μπορείς αν θες να έχεις Helloween κάθε μέρα.

 

14). AXEWITCH – “Pray For Metal” (1982)

Παλιό και καλό Σουηδικό Heavy Metal, μουσικά είναι κάπου ανάμεσα στους Torch, ή τους Syron Vanes. Αυτό το mini-LP που κυκλοφόρησαν οι Axewitch στα 1982 ήταν και το πρώτο τους δισκογραφικό πόνημα, ενώ δημιουργήθηκαν ένα χρόνο πριν (1981) στην πόλη Linköping, έδρασαν κυρίως το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80 και ήταν ιδιαίτερα παραγωγικοί (2 albums και 2 EP’s), σε σχέση με τα λίγα χρόνια καριέρας που είχαν. Το “Pray For Metal” ήταν ένα αξιοσέβαστο και δυναμικό mini-LP που η μουσική του βασιζόταν στον ήχο του NWOBHM κινήματος, αλλά και τεράστια επιρροή από τους Heavy Load. Τραγούδια όπως τα “Born In A Hell”, “Heavy Revolution”, “In The End Of The World” και “Death Angel” ήταν πολύ ολοκληρωμένες ως συνθέσεις και ξεχωρίζουν από ποιότητα, ο Anders Wallentoft διαθέτει μια αρκούντως δυνατή και χαρακτηριστική φωνή, ενώ το κιθαριστικό δίδυμο των Mikael Johansson και Magnus Jarl ακούγεται πολύ καυτό, αλλά και πολύ δεμένο, με αξιόλογα κιθαριστικά solos και ωραία riffs. Στα 1986 διέλυσαν και έτσι πέρασαν οριστικά πια στο πάνθεον του Σουηδικού Heavy Metal.

 

15). SLAYER – “Prepare To Die” (1983)

Οι S.A. Slayer ή αλλιώς Slayer κατάγονται από το San Antonio του Texas. Το ΕΡ τους έχει μόνον τέσσερα τραγούδια και μια εισαγωγή και διαρκεί λίγο περισσότερο από 17 λεπτά. Σύντομο, αλλά αυτό που ακούγεται μέσα από τα αυλάκια τούτου του ΕΡ των SA Slayer, είναι χρυσός για τα αυτιά, αν κάποιος είναι εραστής του παλιού 80’s US κλασικού Power Metal. Η εισαγωγή “The Door” φαίνεται σαν να είναι από ταινία τρόμου, αυτό δίνει μια πολύ καλή απειλητική αφή που είναι μια καλή αρχή για να ζεσταθούμε. Το πρώτο τραγούδι “Prepare To Die” σας αφήνει ήδη αδιάβαστους, όμορφο Μetal, αν και έχει μια κάπως φτηνή παραγωγή έχει μια πρωτόγονη Metal πλευρά που θα σας αρέσει πολύ. Το “Final Holocaust” έχει την ίδια ποιότητα με τους ρυθμούς κιθάρας που θυμίζουν Tyrant (ΗΠΑ) ή τους πρώιμους Jag Panzer, το “Unholy Book” έχει μια κάπως διαφορετική προσέγγιση, περισσότερο επικό και είναι σαν Warlord, ενώ το “To Ride The Demon Out” τελειώνει πολύ μοναδικά αυτό το φανταστικό βινύλιο, που σήμερα είναι ένα από τα πιο αναζητήσημα και ως εκ τούτου ένα από τα πιο expensive Metal EP των ΗΠΑ.

 

16). RATT – “Ratt” (1983)

Ο Ratt έπεσαν με το καλημέρα στα δημόσια βλέμματα με την απελευθέρωση του ντεμπούτο τους EP, που έστειλε αμέσως το μήνυμα ότι τα τρωκτικά (Ratt) θα κάνουν καριέρα. τρυπανιών σήμαιναν επιχείρηση. Η παράγωγη ανήκει στον Liam Sternberg, ενώ το ΕΡ χαρακτηρίζεται από τα υπέροχα πόδια της Tawny Kitaen που υπάρχουν στο cover. Σίγουρα είναι ένα EP, αλλά είναι σχεδόν τέλειο όσο ένα LP, από τα έξι τραγούδια υπάρχουν τέσσερα αριστουργήματα. Αυτό που κάνει ή οποιοδήποτε άλλο LP των Ratt ως grand Metal group είναι ο κιθαρίστας Warren DeMartini, για τη δεκαετία του ’80 ο DeMartini ήταν αυτός που μπορούσε να απελευθερώσει μια κιθαριστική καταιγίδα όπου μπορούσε να καταστρέψει την επιφάνεια του ήλιου ταχύτερα απ’ οποιονδήποτε άλλον Metal κιθαρίστα της εποχής. Αλλά και ο τραγουδιστής Stephen Pearcy, ο άνθρωπος απλά ήταν Θεός. Ως δευτερεύουσα σημείωση θα παρατήρησα οι Ratt στη δεκαετία του ’80, ηχούσαν σαν τους πρώιμους-παλιούς 70’s Aerosmith, τούτο το ΕΡ έχει έξι τέλεια τραγούδια, όπως τα “Walkin’ The Dog”, “Sweet Cheater”, “U Got It” και “Back For More”. Αυτό το ΕΡ ήταν που ξεκίνησε όλα αυτά που έγιναν οι Ratt, στην δεκαετία του ’80.

 

17). WINTERKAT – “The Struggle” (1988)

Οι Winterkat φτιάχτηκαν στο San Antonio του Texas στα 1982, από τον εκπληκτικό κιθαρίστα Jonathan Grell. Το συγκρότημα του Grell παίζει κλασικό Hard Rock, επίσης στο σχήμα υπάρχουν πρώην τρία πρώην μέλη των ιστορικών 70’s Hard Rockers Heyoka. Αυτό είναι το δεύτερο ΕΡ που κυκλοφόρησε αυτό το μουσικό σύνολο του Jonathan, ο ήχος τους έχει κάτι και από τον σκληρό Νότιο Rock ήχο, τύπου Steve Ray Vaughn ας πούμε, μέσα σε τούτο το ΕΡ υπάρχει και μια κλασική σκληρή έκδοση του “Little Wing” του Hendrix. Ο ίδιος ο Jonathan Grell έπαιξε ένα σπουδαίο, μοναδικό αλλά και μελωδικό σκληρό κιθαριστικό φλογερό έργο, αν και έχει και κάποιες περιστασιακές πομπώδεις δουλειές στην κιθάρα του. Το mini-LP αυτό των Winterkat είναι πια αρκετά σπάνιο σε μορφή βινυλίου, όπως είναι και το πρώτο τους που ήταν αυτοχρηματοδοτούμενο και κυκλοφόρησε στα 1983.

 

18). UPPER ECHELON – “Surface Tension” (1984)

Το συγκρότημα των Upper Echelon δημιουργήθηκε στα 1982 στο Seattle των ΗΠΑ. Αν και συνήθως είναι ένα κάπως υποτιμημένο ΕΡ, έχουν ως σχήμα ένα ωραίο μελωδικό Heavy Metal ήχο, που θυμίζει λίγο από Medieval Steel. Ισχυρό Underground Heavy, Power και Epic μίγμα που επίσης θυμίζει ταυτόχρονα τόσο τους Judas Priest, όσο και NWOBHM. Πάντα μου άρεσαν τα κάπως ξεχασμένα αλλά και τα άγνωστα σχήματα, τέτοια μουσικά σύνολα είναι ένας σπουδαίος τρόπος για ν’ απαλλαγείτε από τη λεγεώνα των ηλίθιων συγκροτημάτων που σαπίζουν στην δισκοθήκη σας. Τέτοια μουσικά σύνολα σαν τους Upper Echelon χρησίμευαν ή χρησιμεύουν ακόμη και σήμερα ως σφραγίδα για να διαχωρίσουν την απόλαυση, από τα επικίνδυνα κατασκευάσματα του Heavy Metal που σας πλασάρουν. Το ΕΡ τους περιέχει δυστυχώς μόνον, τέσσερα τραγούδια ανόθευτου σκληρού ήχου, από μουσικούς που δεν είχαν προηγούμενος γνωστή μουσική ιστορία σε κάποια άλλα σχήματα. Αρμονικό Hard Rock με πολλά Μetal στοιχεία, εκπαιδευμένος τραγουδιστής και κιθαριστικά riffs που σκοτώνουν. Σπάνιο σε μορφή βινυλίου κυκλοφόρησε συνολικά μόνον σε 1000 κόπιες, με τραγούδια με μέσο όρο μικρότερα από τα 5 λεπτά, πάντως, οι Upper Echelon έτσι όπως ξαφνικά μπήκαν στην σκηνή των άγνωστων σχημάτων του Heavy Metal, έτσι και έφυγαν από τη σκηνή με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καμία μα καμία αναγνώριση. Η πρώτη πλευρά ακούγεται λίγο πιο βαριά, όμως τα φωνητικά είναι πολύ αιχμηρά απελευθερώνοντας συγκεκριμένες κραυγές, η μουσική τους βυθίζεται μέσα στο NWOBHM.

 

19). OVERKILL – “Fuck You” (1987)

Με το μεσαίο δάκτυλο να ανασηκώνεται, οι Overkill έστειλαν ένα μήνυμα διάρκειας σε όλους τους Heavy Metal fans στα 1987. Το δύο λεπτών “Fuck You” ήταν μια cover version σ’ ένα τραγούδι των Subhumans, ενώ τα υπόλοιπα τραγούδια του EP ήταν live. Οι Speed Metalers Οverkill από την πόλη της New York με τα πέντε ζωντανά τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο “Phantasy Theater” στο Cleveland του Ohio στις 3 Ιουνίου του 1987, είναι φωτιά και λαύρα, απλά γαμάνε όπως λέει και ο τίτλος του ΕΡ εξάλλου. Κάποια πολύ καλά κιθαριστικά riffing επισκιάζονται από την εντυπωσιακή φωνή του τραγουδιστή Bobby “Blitz”, υπέροχοι τίτλοι, καλά riffs και solos, πιασάρικα χορωδία μέρη και τρομερά τραγούδια. Με πρώτο και καλύτερο το “Electro-Violence” που σε κλωτσάει άνετα στον κώλο, όπως επίσης και τα “Rotten To The Core” και “Hammerhead”.

 

20). ACCEPT – “Kaizoku-Ban” (1985)

Όπως πολλά group πράξεις του Hard Rock και του Heavy Metal, έτσι και οι Γερμανοί Accept είχαν μεγάλη απήχηση στη Γη του Ανατέλλοντος Ηλίου. Αυτό το ΕΡ ήταν μια προσπάθεια να προωθήσουν το γαλβανισμένο album “Metal Heart album”, έτσι απελευθέρωσαν ένα EP που αποτελούνταν μόνον από ζωντανό υλικό. Η ιαπωνική περιοδεία του 1985, βρίσκει τον Udo και τα αγόρια από το Solingen στην καλύτερη στιγμή τους και αιχμαλωτίζουν μια πολύ σφιχτή μορφή από κραυγές και εκπληκτικές συνθέσεις. Ο δίσκος αυτός περιέχει έξι τραγούδια, με πέντε από αυτά ν’ ανήκουν στο “Metal Heart”, καθώς και μια τρομερή έκδοση του έντονου “Love Child”. Η ηχογράφηση έγινε στην soldout εμφάνιση που έδωσαν στην Nagoya (Japan), στις 19 Σεπτεμβρίου του 1985. Τούτο το μοναδικό κι ανυπέρβλητο ΕΡ περιλαμβάνει επίσης και τα “Screaming For A Love Bite”, “Up To The Limit”, “Head Over Heels”, "Leaving For Tonight” και το “Metal Heart”. Μόνη ένσταση ότι έπρεπε να ήταν full διπλό live album και όχι ένα ΕΡ έξι τραγουδιών μονάχα.

 

21). RAPID TEARS – “Cry For Mercy” (1984)

Από όσο γνωρίζω οι Rapid Tears από την πόλη του Toronto, ήταν η απόδειξη του πιο υποτιμημένου group του Καναδικού Heavy Rock. Οι Rapid Tears φτιάχτηκαν στα 1977 κι έμειναν στην underground Ιστορία ως ένα καλό αλλά αρκετά ξεχασμένο σκληρό Rock μουσικό σύνολο. Έκαναν ένα δίσκο (1982) κι ένα ΕΡ (1984), έχουν άπειρες NWOBHM επιρροές, αλλά και στοιχεία από Virgin Steele, Rush, καθώς και Iron Maiden.  Τούτο το ΕΡ ήταν ένας καταιγιστικός Heavy Metal χείμαρρος, αν και η παραγωγή δεν είναι και τόσο καλή, τα μέλη των Rapid Tears υπηρετούν άψογα αυτό που θέλει να δώσει στο συγκρότημα στους 80’s Heavy Metal οπαδούς. Η εκτελεστική δεινότητα και η δυνατότητα των μελών του group είναι εκπληκτική και μοναδική, αν βρείτε τούτο το ΕΡ αλλά και το album ακούστε τα και απολαύστε τα.

 

22). SOLAR EAGLE – “Solar Eagle” (1988)

Δεν είναι περίεργο που οι Καναδοί παίζουν ένα είδος μουσικής Heavy Metal, φαινομενικά παρόμοιο με τους Νότιους (ΗΠΑ) γείτονες τους, αλλά μέσα από το δικό τους μουσικό όραμα. Αυτό το μουσικό συγκρότημα δεν αποτελεί εξαίρεση, παίζουν ένα semi-Epic, semi-Progressive Heavy, Power Metal με εξαιρετικά υψηλά, αλλά ταυτόχρονα όχι κι εντελώς δυσάρεστα φωνητικά, από τον Smash. Ηχούν κάπου στο πνεύμα των πρώιμων Queensrÿche, αλλά μουσικά είναι κάπως πιο ενδιαφέρον. Οι Solar Eagle φτιάχτηκαν στο Toronto στα μέσα των 80’s, ενώ κυκλοφόρησαν εντελώς μόνοι τους την ίδια χρονιά (1988), ένα demo κι ένα ΕΡ, επίσης θυμίζουν Helstar, πρώιμους Satan’s Host, αλλά και Savage Grace.  Αυτό το ΕΡ βινύλιο, από τους τέσσερις άγνωστους Καναδούς Heavy Metal μουσικούς, είναι ένα από τα πιο περιζήτητα ευρήματα από τη δεκαετία του ’80, είναι σήμερα ένα από τα πιο ακριβά ΕΡ, υπάρχει όμως και μια πανομοιότυπη έκδοση bootleg βινυλίου, οπότε δεν χρειάζεται να καταφύγετε σε κάποιο τραπεζικό δάνειο για να αγοράσετε το πρωτότυπο βινύλιο.

 

23). OMEN – “Nightmares” (1987)

Πριν αποχωρήσει ο μέγιστος τραγουδιστής JD Kimball από το σχήμα, οι Omen μας έδωσαν αυτό το στολίδι ως EP. Έξι τραγούδια στο σύνολο, αλλά και μια ζωντανή εκτέλεση στο κλασικό ύμνο των AC/DC στο “Whole Lotta Rosie”, η φωνή του Kimball όπως αναμενόταν είναι φρέσκια σαν όνειρο, όμοιο με αυτό που όλοι περιμέναμε από τους τότε Omen. Από όσο γνωρίζω αυτό το EP ήταν κάπως δύσκολο πια να βρεθεί σε βινύλιο, οπότε όπου το βρείτε αρπάξτε το, αυτό το EP είναι τόσο καλό όσο και τα τρία πρώτα LP του συγκροτήματος. Το “Nightmares” ως mini-LP μας δίνει μια καλή χρήση κιθάρας από τον Kenny Powell και τη δύναμη την κρατάει σε όλη την διάρκεια των 20 λεπτών, υπάρχουν καλά κιθαριστικά riffs σε αυτά τα τραγούδια. Ως επί το πλείστον, η μουσική είναι αρκετά γρήγορη με κάποια ταχύτατα riff, τα τραγούδια είναι καλά και δεν αλλάζουν και πολύ τον γενικό ήχο από τα πρώτα album του group. Τότε ήταν όμως που είχαν έναν δαίμονα στα φωνητικό, πράγμα το οποίο το γνωρίζουν όλοι, γιατί μετά το 1988, άσε καλύτερα να μην σχολιάσω… Από τους Omen κρατάμε μόνον το παρελθόν και τα καλά τους τραγούδια που είχαν νόημα, τέλος.

 

24). DARK AGE – “Dark Age” (1984)

Οι Dark Age δημιουργήθηκαν στα 1984 στο Los Angeles και την ίδια χρονιά κυκλοφορούν το μοναδικό τους κληροδότημα που ήταν αυτό το ΕΡ. Δεν νομίζω πως υπάρχει από κανέναν καμία αμφιβολία για τα ποια χώρα κατείχε στα 80’s, την πρωτοκαθεδρία στο Heavy Metal. Οι ΗΠΑ ήταν η Γη της επαγγελίας για το Metal εκεί στα θρυλικά 80’s και έτσι κάθε μέρα ξεπετάγονταν φοβερά συγκροτήματα, που κάποια έκαναν διεθνή καριέρα και κάποια όχι. Έτσι και οι Dark Age εμφανίστηκαν στην καλύτερη περίοδο για το Heavy Metal, αλλά έμειναν άγνωστοι, πάντως, αυτή τους η κυκλοφορία είναι πραγματικά εκπληκτική. Μοναδικά φωνητικά από τον Robert Stevens που φτάνουν σε απίστευτα υψηλά επίπεδα, τρομερή κιθαριστική δουλειά από τους Alan Foley και Johnny Ljissacs, εμπνευσμένες συνθέσεις που στο σύνολο τους δημιουργούν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, πλήρως αντιπροσωπευτικές για το  US Metal. Αν σας αρέσουν οι Armored Saint, οι Liege Lord ή οι Warlord, θα σας αρέσουν και τα τραγούδια σε αυτό το mini-LP, πιστέψτε με, δροσερό, παραδοσιακό Αμερικανικό Metal. Ένα εξαιρετικό ΕΡ και να πούμε ότι η Ευρωπαϊκή έκδοση δεν έχει το τραγούδι “Rock Revolution”, αλλά στην θέση έχει το “Dark Age”, επίσης τυπώθηκε και ως picture disc, πράγμα αρκετά σπάνιο για μικρά groups της τότε εποχής.

 

25). ARMORED SAINT – “Saint Will Conquer, Live” (1988)

Σίγουρα ένα από τα καλύτερα mini-live EP’s που έχω ακούσει, αποτελει τούτο το πόνημα των Armored Saint από το Los Angeles. Επίσης, τελειώνει με το “No Reason To Live” από το πρώτο ΕΡ τους το “Armored Saint”, αυτό είναι το τραγούδι όπου το σχήμα ηχεί ακριβώς σαν Iron Maiden. Ένα απολύτως αξιοπρεπές ζωντανό ΕΡ για ν’ ανεβάσει την διάθεση των οπαδούς τους, ενώ το group σκεπτόταν την επόμενη κίνηση του. Υπάρχουν κάποιες εμπνευσμένες κιθάρες σε αυτό το ζωντανό mini-LP από τον αδικοχαμένο Dave Prichard, τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν στην περιοδεία για το album “Raising Fear”. Αυτό ήταν δυστυχώς, μία από τις μοναδικές ζωντανές ηχογραφήσεις που χαρακτηρίζουν τις δεξιότητες της κιθάρας του Dave Prichard. Λατρεύω το υλικό και δεν είναι τόσο άσκοπο όσο τα περισσότερα «ζωντανά» album, θα το προτιμούσα ως full album και όχι ως mini-LP. Αγαπημένα τραγούδια σίγουρα είναι τα διαχρονικά “Raising Fear”, “Nervous Man”, “Can U Deliver” και “Madhouse”.

 

26). JAG PANZER – “Tyrants” (1983)

Κορυφαίο ντεμπούτο και mini-LP από το θρυλικό Αμερικανικό συγκρότημα Jag Panzer, που κυκλοφόρησε στα 1983. Με τέσσερα καθολικά τραγούδια, όλα είναι καθαρά Ηeavy Μetal, που πρέπει ως ΕΡ να υπάρχει σε όλες τις σοβαρές δισκοθήκες που σέβονται τον αυτό τους, ενώ τα φωνητικά από τον Harry “The Tyrant” Conklin είναι απλά εκπληκτικά. Μου αρέσουν και τα τέσσερα τραγούδια σε αυτό το κομμάτι βινυλίου… “Battle Zones”, “Death Row”, “Metal Melts The Ice” και  “Iron Shadows”. Οι φίλοι των Witchkiller και των παλιών Omen, αλλά και άλλων μεγάλων Αμερικανικών Heavy Metal συγκροτημάτων θα πρέπει να ελέγξουν αυτό το ΕΡ, αν δεν το έχετε κάνει ήδη παρακαλώ μην το κάνατε ποτέ πια, πολύ απλά δεν αξίζετε να λέγεστε Metal οπαδοί. Βαρύς και ασήκωτος ήχος σε χτυπά στο πρόσωπο σαν σάκος του μποξ,  ως αλυσοπρίονα στάζουν οι κιθάρες του Mark Briody, σε τούτο το λατρευτικό κλασικό Heavy Metal EP. Μουσική Thrashy αλλά όχι Τhrash και με ωραίο, σκληρό αντρικό ήχο για ν’ ακούσετε από το group από το Colorado των ΗΠΑ, που κυκλοφόρησε μέσω της Azra Records. Η μουσική είναι έντονα επηρεασμένη από το Ηeavy Μetal και το NWoBHM και υπάρχουν αρκετοί λόγοι όπως οι Iron Maiden ας πούμε. Οι τέσσερις τύποι παράγουν μια πολύ ακατέργαστη και έντονη μορφή Metal που παραδίδεται με αρκετό πάθος, αλλά δεν είναι απαλλαγμένη από πολυπλοκότητα στη μελωδία. Επίσης τούτο το ΕΡ, παρέχει αυθεντικότητα και είναι ιδρωμένο και βρώμικο, ενώ η ηχητική παραγωγή είναι τόσο ακατέργαστη, που ακούγεται σχεδόν live. Παρουσιάζουν έναν πολύ ξεχωριστό ήχο, μουσική υψηλού επιπέδου, δυνατά φωνητικά, ακατέργαστοι ρυθμοί και ωμές αλλά μελωδικές κιθάρες.

 

27). SAVATAGE – “The Dungeons Are Calling” (1984)

Το “Dungeons Are Calling” είναι η δεύτερη δισκογραφική προσπάθεια των Savatage, μ’ ένα σύνολο από έξι παραδοσιακές Hard Metal μελωδίες. Υπάρχουν όμως τρία απόλυτα classic τραγούδια εδώ τα “By the Grace of the Witch”, “City Beneath The Surface” και το “Dungeons Are Calling”, που είναι συντριπτικά βαριά, αλλά συνάμα μελωδικά και αξέχαστα, ο Jon Oliva τα βγάζει πραγματικά με τους καλύτερους τραγουδιστές, ο ήχος κιθάρας του αδελφού του Criss είναι ακριβώς αυτός που χρειαζόταν οι Savatage από την Florida, για να πετάξουν στην διεθνή σκηνή του Heavy Metal. Ακόμη και τα κάπως πιο αδύναμα τραγούδια δεν είναι καθόλου μα καθόλου άσχημα, ο βαρύς ήχος ήταν ανεπανάληπτος και όλα τα τραγούδια ήταν ιδιαίτερα δυναμικά. Τούτο το mini-LP έχει κάπως άτσαλο ήχο, γιατί μόνον το μισό από αυτό ήταν μιξαρισμένο, ενώ περιλάμβανε και καινούργιες εκτελέσεις δύο τραγουδιών από το ΕΡ των Avatar (pre-Savatage). Το “Dungeons Are Calling” ως ΕΡ είναι μια γενναιόδωρη αξία, έξι τραγούδια σε πιάνουν από το κεφάλι για να σε χτυπήσουν, ενώ στέλνουν και μια χαλάρωση στη σπονδυλική σου στήλη. Η monster κιθάρα του Criss λειτουργεί ως ξόρκι για όσους ακούν τούτο το δισκογραφικό πόνημα, ο ήχος τους κάποιες στιγμές είναι πάρα πολύ θλιβερός, ενώ η περιστασιακή χρήση των synth αναδύεται όμορφα, όχι τόσο πολύ αλλά για να προσθέσει μόνον χρώμα. Δραματική αίσθηση μουσικής, προσθέτοντας φανταστικές διαδρομές Heavy Metal τρόμου που στοιχειώνουν κάθε φορά που το ακούς, σε πηγαίνει μέσα σε μια κατακόμβη ή σ’ ένα μπουντρούμι. Μόνον εάν σας αρέσει, το παλιό Αμερικανικό Metal και ακούτε συγκροτήματα όπως οι Warlord, Omen, Savage Grace, ή Liege Lord.

 

28). PRETTY MAIDS – “Pretty Maids” (1984)

Οι Pretty Maids από την Δανία, δεν ήταν group του φημισμένου NWOBHM κινήματος, ούτε όμως και από το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τo σχήμα που φτιάχτηκε στα 1981, να κυκλοφορήσει τούτο το ΕΡ σε Αγγλική εταιρεία δίσκων. Πραγματικά τούτο το mini-LP ήταν μια θαυμάσια κυκλοφορία, η μελωδική Hard Rock κιθαριστική δουλειά και τα keyboards έπαιξαν σημαντικό ρόλο ο οποίος εκφράστηκε απόλυτα σωστά. Τα έξι τραγούδια παρουσιάζουν μια ισχυρή συλλογή ήχων που στηρίζεται στους Thin Lizzy, UFO και Rainbow. Ξεκινώντας με το σκληρό “City Lights”, ένα τραγούδι που σου φέρνει στο μυαλό την επίθεση των early Def Leppard, η συνέχεια γίνετε με το μελωδικό “Fantasy”. Βαρύ κιθαριστικό riffing οδηγεί το bitching “Shelly The Maid”, το οποίο ο πρωταγωνιστής Ronnie Atkins αυξάνει με την ισχυρή φωνητική του απόδοση. Η δεύτερη πλευρά ξεκινά με το φουτουριστικό vibe του “Bad Boys”, αλλά αυτό που αντιπροσωπεύει το βαρύτερο τραγούδι του EP, όπου οι Gibson Flying V παίρνουν φωτιά, είναι το “Children Of Tomorrow”, με όλα τα πυροβόλα όπλα οι Pretty Maids φέρνουν εις πέρας το ντεμπούτο τους ΕΡ μ’ ένα συναρπαστικό κλείσιμο με το “Nohere To Run”. Έτσι ακριβώς ξεκίνησε η καριέρα των Pretty Maids, όπου τον επόμενο χρόνο με το πρώτο τους ολοκληρωμένο album το “Red, Hot And Heavy”, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αξιοσημείωτη αίσθηση.

 

29). TT QUICK – “T.T. Quick” (1984)

Ήταν ένα Heavy Μetal συγκρότημα οι TT Quick από την New York, που ήταν ενεργοί στην underground σκηνή από το 1983, αλλά επισκιάζονταν πάντα από άλλα σχήματα. Το πρώτο τους mini-LP περιείχε πέντε τραγούδια σε παραγωγή του drummer των Rods τον μέγιστο Carl Canedy. Πάντως, ήταν πολύ δημοφιλείς στα clubs στο New Jersey, έκαναν το ντεμπούτο τους με τούτο το εντυπωσιακό mini-LP. Οι TT Quick έδειξαν με το καλημέρα την υπόσχεση ότι ήταν ένα νεανικό σχήμα σε άνοδο, ακούγονται πολύ σκληροί σαν τη γροθιά που κοσμεί το εξώφυλλο τους. Αυτό το μικρό κομμάτι βινυλίου των πέντε τραγουδιών, ξεκινά με τον ύμνο “Go For The Throat”, ένα νόστιμο κομμάτι του Αμερικάνικου Heavy Metal. Συνέχεια με την διασκευή στο “Fortunate Son”. Αλλά το καλύτερο τραγούδι του ΕΡ, κατά τη γνώμη μου είναι το “Child Of Sin”, το οποίο είναι πολύ δυνατό και κλείνει με το καλύτερο τρόπο την πρώτη πλευρά. Η δεύτερη πλευρά έχει τα εξής δύο τραγούδια τα “Metal Man” και “Victims”, η ορχήστρα των TT Quick έχει πολύ ενδιαφέρον, αλλά το ενδιαφέρον βρίσκετε στον βραχνό τραγουδιστή Mark Tornillo, που τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται με τους Accept κάνοντας διεθνή καριέρα.

 

30). HELLION – “Hellion” (1983)

Η ιστορία των Hellion δεν ήταν ανθόσπαρτη, σχηματίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το 1982 από την τραγουδίστρια Ann Boleyn. Απέκτησαν κάποια φήμη μέσα από το underground κύκλωμα και από κάποια demos, το 1983 ένα από αυτά τα demo κυκλοφόρησε σε μορφή mini-LP. Αυτό το φανταστικό mini-LP αυτού του μουσικού συνόλου από την California με επικεφαλής την πανέμορφη μάγισσα Ann Boleyn, έχει μόνον Heavy Metal ύμνους. Έχει έξι τραγούδια και κανένα από τα έξι δεν είναι κακό, όλα έχουν δύναμη, κάτι που είναι απαραίτητο για όσους ακούν το 80’s US Metal. Μου αρέσει ιδιαίτερα το “Break The Spell” που οδηγείται από τα σκληρά φωνητικά της Ann, όπου ακούγονται απίστευτα δυνατά. Αλλά και οι μελωδίες της κιθάρας των Ray Schenck και Alan Barlam είναι απίστευτα όμορφες και κοφτές και οι δύο είναι δεξιοτέχνες με τα όργανα τους. Πάντως, το ατού των Hellion ήταν πάντα η τραγουδίστρια που είναι απλά εκπληκτική και στα υπόλοιπα τραγούδια του ΕΡ, τα “Don't Take No”, “Backstabber”, “Lookin' For A Good Time”, “Driving Hard” και “Up From The Depths”.

 

31). SUSPECTS – “No Biggie” (1982)

Αυτό είναι ένα πραγματικά σπάνιο ΕΡ που βγήκε στην αγορά το 1982 από τους Suspects από την New York. Παίζουν ένα ψυχρό, άλλο αγνό σκληρό Rock με πολλά Proto Metal στοιχεία και κατέγραψαν ένα μόνον EP πριν την διάλυση τους. Η ιστορία λέει πως… μόνο 500 κόπιες κυκλοφόρησαν περίπου και οι μισές από αυτές χάθηκαν σε μια πυρκαγιά. Υπάρχουν κάποια δολοφονικά κιθαριστικά riffs που θυμίζουν Black Sabbath, όπου διαχωρίζονται από την ψυχική κιθάρα του Gary Wager που έχει πολλά solo φωτοβολίδες. Η ενέργεια του ηλεκτροπαραγωγού δυναμικού και ο απίστευτα βαρύς ήχος του ΕΡ “No Biggie”, μας οδηγούν στο συμπέρασμα να πούμε ότι οι Suspects, ήταν ίσως ένα από τα καλύτερα underground συγκροτήματα στην Αμερική. Οι Suspects δημιουργήθηκαν τον Αύγουστο 1981 και κράτησαν μέχρι τον Αύγουστο του 1982, κυκλοφόρησαν τούτο το ΕΡ, είχαν μια περιφερειακή τοπική επιτυχία, αλλά χάθηκαν γρήγορα. Υπέροχο Αμερικανικό Hard Rock τύπου Totty, Cain και για παρόμοιους 80’s οπαδούς, που πιστεύουν και υποστηρίζουν τα σκληρά και γνήσια μουσικά σχήματα. Τέλος πάντων, αυτό που πρέπει να συγκρατήσετε είναι ότι οι σχήματα σαν τους Suspects αξίζουν την προσοχή σας. Από τα πέντε τραγουδια του ΕΡ τα πιο αξιόλογα είναι τα “No Reality”, “Discover” και “No Biggie”.

 

32). WYZARD – “Knights Of Metal” (1984)

Αυτό το ΕΡ είναι εξαιρετικά περιζήτητο σε μορφή βινυλίου, για τους απανταχού Heavy Metal συλλέκτες, είναι πολύ σπάνιο και συνήθως πωλείται πολύ ακριβά στο e-Bay. Είναι ένα EP με τέσσερα τραγούδια κυκλοφόρησε από τους Wyzard από το Texas και κυκλοφόρησε στην Pazuzu Records. Όσο για την μουσική, είναι φανταστική, μαγικό Metal που συμμορφώνεται απολύτως με άλλες Αμερικάνικες κυκλοφορίες της δεκαετίας του ’80, όπως των Jag Panzer, των Burning Starr, ή των Helstar, δυστυχώς δεν έκαναν καμία επιτυχία, ο τραγουδιστής Gilbert Grant Guzman πραγματικά κατακλύζει με τη φωνή του όλα τα τραγούδια εδώ. Αυτό το EΡ είναι η μοναδική κυκλοφορία από αυτό το συγκρότημα, που πραγματικά περπατά στη γραμμή του φανταστικού και του μεσαιωνικού Ρower Μetal όπως ήταν πίσω στις αρχές της δεκαετίες του ’80. Οι κιθάρες των Michael Angelo Valenzuela και Marc Anthony έχουν αρκετή αίσθηση, φανταστείτε μια σκληρότερη, αλλά όχι τόσο έντονη ηχογράφηση τύπου Iron Maiden και θα είστε σε άμεση επαφή με αυτό που συμβαίνει εδώ, αν και η επιρροή τους από Dio και Judas Priest δεν λείπουν. Η ενέργεια τους είναι αρκετά υψηλή, αλλά και η δημιουργικότητα τους είναι αρκετά χαρακτηριστική, είναι κρίμα που δεν έκαναν άλλο ένα δισκογραφικό πόνημα.

 

33). EXCALIBUR – “The Bitter End” (1985)

Ποιοτικό Heavy Metal σχήμα από το Ηνωμένο Βασίλειο που φτιάχτηκε στα 1981, μουσική τύπου και στυλ των πρώιμων Judas Priest και Iron Maiden. Μεγάλους επικούς στίχους φαντασίας, ισχυρά τύμπανα, πιασάρικα κιθαριστικά riffs, ωραία solo και προκαλούν την μεσαιωνική απεικόνιση πολύ καλά. Εάν σκεφτήκατε ότι η μαγεία του NWOBHM τελείωσε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 λόγω της αυξανόμενης δημοτικότητας του Trash και του Speed Metal σε όλο τον κόσμο, οι βρετανοί θρύλοι Excalibur σίγουρα έχουν τη δύναμη να σας αλλάξουν αυτή τη σκέψη. Το 1985 έμοιαζε σαν ένας χρόνος όπου οι περισσότεροι του NWOBHM είτε το έκαναν ένα μεγάλο LP (Iron Maiden, Saxon), είτε άλλαξαν το μουσικό ύφος τους (Def Leppard) είτε έπαψαν να υπάρχουν, όπως οι Diamond Head. Δυστυχώς, το “The Bitter End” ως ΕΡ έχει μόνον έξι τραγούδια, που όλα όμως έχουν τη δική τους μοναδική ενέργεια. Μπορώ με υπερηφάνεια να πω ότι τα τέσσερα από αυτά τα τραγούδια μπορούν εύκολα να θεωρηθούν ως αδιανόητα αριστουργήματα του NWOBHM. Με απλά λόγια ακούστε τα “Devil In Disguise”, “The Bitter End”, “Only Time Can Tell” και “Haunted By The Shadows”. Όλα αυτά τα τραγούδια εκπέμπουν ένα αιθέριο συναίσθημα σε αυτά, που πραγματικά τονίζονται από τα μυστήρια φωνητικά του τραγουδιστή Paul McBride. Τα άλλα δύο τραγούδια όπως το “I Tell You” και το “Come On And Rock” είναι αναμφισβήτητα καλογραμμένα, αλλά δεν προσφέρουν αυτό το μαγευτικό συναίσθημα του Ηeavy Μetal. Μετά από αυτό το ΕΡ άλλαξαν ήχο και προσπάθησαν να γίνουν η βρετανική απάντηση στους Bon Jovi.

 

34). CINTRON – “Cintron” (1982)

Ο George Cintron είναι κιθαρίστας και τραγουδιστής, αλλά και ιδρυτικό μέλος των Cintron, από την πόλη της New York, που κυριάρχησαν στο τοπικό κύκλωμα των clubs από τις αρχές των 80’s. Ως μία από τις κορυφαίες μορφές οι Cintron έπαιξαν πάνω από 1200 εμφανίσεις, συμπεριλαμβανομένων εμφανίσεων με Joe Perry, Twisted Sister, Zebra και Mountain. Ο Cintron μαζί με το group του έκαναν αυτό το ΕΡ, αυτοχρηματοδοτώντας ο ίδιος τις δικές του ηχογραφήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα το EP “Cintron” το 1982. Ο ίδιος ο Cintron ανέλαβε τα φωνητικά καθήκοντα, παίζουν ένα πολύ καλό και ενεργητικό Hard/ Heavy Rock που έχει μεγάλα φωνητικά και μεγάλη κιθάρα και μια φανταστική κιθαριστική κίνηση. Το EP δυστυχώς, έχει μόνον τέσσερα Hard Rock τραγούδια τα “Getaway”, “Fortunate Son”, “Never To Return” και “Going Crazy”. Αυτό είναι ένα καλό δείγμα σκληρής μουσικής για όλους αυτούς που αρέσκονται στο γνήσιο και πηγαίο 80’s Hard Rock, με ωραίες τεχνικές κιθάρες και πρωτότυπα φωνητικά. Μετά από αυτό το ΕΡ δεν είχαμε κατι άλλο από τους Cintron δυστυχώς.

 

35). OBSESSION – “Marshall Law” (1984)

Συγκρότημα από το Connecticut των ΗΠΑ, που παίζει Power Metal, εμπνευσμένο σε μεγάλο βαθμό από το έργο των Judas Priest, είναι αρκετά σκληρό και γρήγορο για εκείνη την εποχή, αλλά είναι επίσης και μελωδικό. Η διπλή επίθεση από τις κιθάρες των Bruce Vitale και Art Maco είναι πολύ καλή και αξιόλογη, ενώ ο γνωστός σε όλους Michael Vescera ξεκίνησε την απαράμιλλη φωνητική του καριέρα από αυτό το σχήμα. Το ΕΡ “Marshall Law” αξίζει από κάθε περίπτωση, υπάρχει μια εγγενής ποιότητα που είναι εγγυημένη, ως βιτρίνα ντεμπούτου για το ταλέντο των Obsession, ήταν αυτό το πρώτο τους EP που το είχαν δουλέψει πολύ καλά από το 1983, καθώς περιέχει ένα καλό μίγμα Haevy Metal μελωδιών. Τα τέσσερα τραγουδια του ΕΡ στέκονται πολύ καλα, υπάρχει το αργό ελαφρώς οδυνηρό “Hatred Unto Death”, το γρήγορο “Execution”, το “Only The Strong Survive” και το εξαιρετικό ομώνυμο “Marshall Law”, ο Mike είναι ο βασικός πρωταγωνιστής, του οποίου τα υψηλά δυναμικά φωνητικά μερικές φορές θυμίζουν τον Geoff Tate. Το συγκρότημα έδειξε με τούτο το ΕΡ, ότι μπορεί να προσφέρει πολλά τόσο στον Heavy όσο και στον μελωδικό τομέα. Στην πορεία ο Mike έκανε καριέρα με τους Loudness, Yngwie Malmsteen.

 

36). DIO – “Intermission” (1986)

Το 1986 στη μέση της περιοδείας για το LP “Sacred Heart”, ο κιθαρίστας Vivian Campbell εγκατέλειψε το group και ο κιθαρίστας Craig Goldy (ex-Guiffria) πήρε τη θέση του. Ο DΙΟ κυκλοφόρησε αυτό το ζωντανό EP, ίσως για να εισαγάγει στους οπαδούς τον Goldy, αλλά και για να βγάλει περισσότερο υλικό και να κρατήσει τους οπαδούς τους ευτυχείς. Στις ζωντανές ηχογραφήσεις κιθάρα έπαιξε ο Campbell ενώ στο μοναδικό studio τραγούδι του ΕΡ ηχογραφήθηκε με τον Goldy. Η ηχογράφηση του "Intermission" έγινε κατά τη διάρκεια της περιοδείας για το “Sacred Heart”, στο San Diego των ΗΠΑ, στις 6 Δεκεμβρίου του 1985, το ΕΡ έχει τέσσερα ζωντανά τραγούδια από τα πρώτα τρία LP του DΙΟ, ένα νέο τραγούδι και ένα medley από Rainbow. Το ζωντανό υλικό ακούγεται τόσο έντονο, αφού οι κιθάρες του Campbell δεν είναι καθόλου στο παρασκήνιο, όλο το group κάνει πολύ καλή δουλειά, άλλωστε τότε ήταν στα φόρτε του. Ο Goldy ως νέος κιθαρίστας εμφανίζεται μόνον στο καινούργιο τραγούδι “Time To Burn”, πάντως, κανένα από τα ζωντανά τραγούδια δεν μπορώ να ξεχωρίσω ως το καλύτερο, όλα είναι απλά ύμνοι. Ορίστε ποια είναι… “King Of Rock And Roll”, “Rainbow In The Dark”, “Sacred Heart”, “Rock 'N' Roll Children/ Long Live Rock And Roll/ Man On The Silver Mountain” και “We Rock”, είναι DΙΟ και είναι απλά Θεός. Πάντα μου άρεσε αυτή η κυκλοφορία, από το cover και το πίσω εξώφυλλο, μέχρι τα ζωντανά τραγούδια και το studio τραγούδι, εξαιρετική δισκογραφική δουλειά για τους οπαδούς του DIO και όχι μόνον.

 

37). LEATHERWOLF – “Leatherwolf” (1984)

Το 1981 οι δεκαοκτάχρονοι κιθαρίστες Carey Howe, Geoffrey Gayer και Michael Oliveri, που πήγαιναν όλοι στο ίδιο σχολείο, στο Orange Country (California), δημιουργούν τους Leatherwolf. Κυκλοφορούν έναν χρόνο αργότερα ένα φανταστικό mini-LP από την μικρή και ανεξάρτητη Tropical Records, επηρεασμένοι από τον Randy Rhoads οι τρεις κιθαρίστες υιοθέτησαν μια πρωτοποριακή κατεύθυνση έναν άμεσο στακάτο ύφος και αυτό φαίνετε στα πέντε τραγούδια του ΕΡ. Καλό κλασικό Heavy Metal στο ύφος των Iron Maiden, καλά riffs και solo, αρκετά αξιοπρεπή τύμπανα και τα φωνητικά του Oliveri είναι απίστευτα καθόλου περιττά, συνιστάται και είναι απαραίτητο. Αργότερα αυτό το ΕΡ επανακυκλοφόρησε με περισσότερα τραγούδια, που είναι κι αυτά απλά εκπληκτικά, τότε στα 80’s το Ηeavy Μetal ήταν πολύ πιο καθαρό, χωρίς επιρροές και μείγματα τα οποία δημιούργησαν νέα χαοτικά στυλ, τα ηχητικά στοιχεία ήταν γνησία και ανόθευτα, ακούς Μetal από τα 80’s και μένεις χωρίς κεφάλι και πόδια. Τα τραγούδια του  “Leatherwolf”, φέρουν ένα Heavy Metal αρκετά απλό, με έντονες επιρροές από το 70’s Hard Rock και μερικά στοιχεία από το NWΟBΗM, ο ήχος των τραγουδιών “Spiter”, “Season Of The Witch” και “Leatherwolf” απλά σκοτώνει. Κλασικό 80’s US Metal για τους οπαδούς των Omen, Obsession, Liege Lord, Armored Saint και άλλων συγκροτημάτων της δεκαετίας του ’80.

 

38). RIOT – “Riot Live” (1982)

Μετά την κυκλοφορία του LP των Riot “Restless Breed”, που ήταν το πρώτο album με τον τραγουδιστή Rhett Forrester, η Electra εξέδωσε αμέσως αυτό live ΕΡ το 1982. Η αρχική βινυλιακή έκδοση του EP περιλαμβάνει έξι τραγούδια, που μόνον το “Swords And Tequila” είναι παλιό, τα υπόλοιπα είναι από το “Restless Breed”, στο ΕΡ δυστυχώς, δεν παρέχονται λεπτομέρειες σχετικά με τη θέση και την ημερομηνία των ηχογραφήσεων. Ξεκινώντας με το “Hard Lovin’ Man”, περνάμε στο “Showdown” και μετά στο οκτώ λεπτών “Loved By You”, όπου κλείνει και η πρώτη πλευρά. Η δεύτερη ξεκινά με το “Loanshark”, συνέχεια με το “Restless Breed” και κλείνουμε με το κλασικό “Swords And Tequila”. Η αποχώρηση του Guy Speranza ήταν όντως μια απογοήτευση για σχεδόν όλους τους οπαδούς των Riot, αλλά και με τον μάγκα Rhett χτύπησαν φλέβα χρυσού, καθώς τα ισχυρά και τραχιά φωνητικά του ταιριάζουν τέλεια στο σχήμα. Σε αντίθεση με τους σκληρά φωνητικά του Speranza, η κάπως βραχνή φωνητική προσέγγιση του Forrester κατευθύνεται λίγο προς το Southern. Πάντα, ήταν πραγματικοί τεχνίτες, όχι μόνο στην εκτέλεση, αλλά και στην σύνθεση, ξεχώριζαν και πάντρευαν με πραγματική σοφία τη μελωδικότητα με το επιθετικό στοιχείο, τα τραγούδια τους είναι συνυφασμένα με τη γνήσια Hard Rock μελωδία.

 

39). IRONHAWK – “To The Point” (1983)

Παραδοσιακό US Heavy Metal, με ρίζες από NWOBHM και Judas Priest. Η μουσική Ironhawk που φτιάχτηκαν στο Chicago αρχές των 80’s, είναι πολύ χαρούμενη, αλλά έχουν και Power επιρροές. Υπάρχουν μελωδικές στιγμές, ο ήχος τους έχει εκφραστικότητα και πρέπει να σημειωθεί ότι για το 1983 ακουγόταν πολύ αξιοπρεπή και αρκετά ισχυρή. Αν πρέπει να τους κρίνουμε ως συγκρότημα μόνο από τα τέσσερα τραγούδια του ΕΡ είναι άδικο, πάντως η ποιότητα ξεχειλίζει από κάθε πόρο του βινυλίου, που είναι μελωδικό. Πράγματι, εάν είστε οπαδός των Y&T της πρώιμης εποχής, θα βρείτε πολλά που σας αρέσουν σε αυτό το EP, γιατί τα τραγούδια είναι εξαιρετικά και η κιθάρα είναι πολύ Meniketti. Άλλες επιρροές φαίνεται να είναι από Dio, αναμεμειγμένοι με Saxon και λίγο από Blitzkrieg, έχουν τον «σωστό» Metal ήχο. Ευτυχώς που αυτό το EP ξανά κυκλοφόρησε με επιπλέον τραγούδια καθιστώντας το έτσι έναν ολοκληρωμένο δίσκο.

 

40). SNATCH – “If The Party In Your Mouth, We’re Comin’” (1985)

Βρώμικο Hard Rock ‘N’ Roll σχήμα με καταγωγή από το Long Island της Νew Υork. Ίσως να είναι ένα από τα σπανιότερα Glam Metal LP που βγήκαν ποτέ. Ο τίτλος του ΕΡ είναι καθαρά πορνογραφικός, ενώ κάθε τραγούδι είναι μια ωδή και σ' ένα ατελείωτο sex party. Δεν νοιάζονται για το αν θα προσβάλουν κανέναν, θα ήταν ευτυχής αν το έκαναν στην πραγματικότητα, δεν νοιαζόταν για τίποτα άλλο, εκτός από το ποτό και τα sexy κορίτσια. Ακούγονται κάπως σαν τους Van Halen, επίσης θυμίζουν τους KISS, τους Loverboy, τους Mötley Crüe, ή τους Wrathchild. Η κιθάρα του Kelly Sweet έχει έναν Hollywood-style τόνο, τύπου Mick Mars και Eddie Van Halen, ενώ ο τραγουδιστής Petey, προσπαθεί να μοιάσει στους David Lee Roth και Paul Stanley. Φυσικά ήταν πολύ πιο μπροστά σε πρόστυχη, sexy νοοτροπία από κάποιους ας πούμε τύπους όνοματι... Steel Panther.

 

41). BATTLECRY – “Red White And Blue” (1985)

Σχήμα που ιδρύθηκε το 1984 στο Los Angeles από τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Doug Morris, με προέλευση από τη Hawaii αλλά όταν είδε ότι εκεί δεν βγαίνει μουσικά πουθενά μετακόμισε στη πιο προσοδοφόρα από μουσικής άποψης California. Το συγκρότημα των Battlecry έκανε μια σχετική επιτυχία σε κοινό κυρίως θρησκευτικών κύκλων, αφού έπαιζαν χριστιανικό μελωδικό Hard Rock/ AOR. Κυκλοφόρησαν σε μικρή ανεξάρτητη παραγωγή μέσω της δισκογραφικής εταιρείας Greenwood αυτό EP των έξι τραγουδιών και μετά χάθηκαν. Το μοναδικό τους βινύλιο έχει κάποια αξιαγάπητα AOR τραγούδια με ισχυρή παρουσία πλήκτρων, ωραίες μελωδίες και καλά χορωδιακά φωνητικά με ραδιόφωνο κυρίως προσανατολισμό. Θυμίζουν σε αρκετά σημεία Aviator, Journey, FM, ενώ η κιθάρα του Morris επηρεάζεται από εκείνην του Neal Schon. Ένα από τα σπάνια κομμάτια βινυλίου για το 80’s AOR.

 

42). MALICE – “Crazy In The Night” (1989)

Ο Malice βγήκαν στην επιφάνεια στα 1981 στην πόλη του Los Angeles από τους κιθαρίστες Mick Zane και Jay Reynolds, στη δεκαετία του ’80 έκαναν δύο δυναμικά LP στο ύφος των Judas Priest. Λίγο πριν διαλυθούν κυκλοφορούν αυτό το ΕΡ, τα τραγούδια καταγράφηκαν σε διάφορα studio, με τη βοήθεια των Paul Sabu, Stacy Heydon και Michael Wagener και εκδόθηκε από την Metal Blade Records. Τα φωνητικά του James Neal θυμίζουν κατά πολύ αυτά του Rob Halford και με τους κιθαρίστες ο ήχος κολλάει στο Ευρωπαϊκό Heavy Metal, το “Captive Of Light” και το “Vers Versa” βρίσκονται στην πρώτη πλευρά, ενώ το EP συμπληρώνεται με το ομότιτλο “Crazy In The Night” και το “Death Or Glory”. Όταν οι Malice κυκλοφόρησαν αυτό το ΕΡ μετά επέλεξαν ότι έπρεπε να διαλυθούν, ενώ μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα εκπληκτικό ηχητικό Heavy Metal ήχο, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Αξίζει πάντως, να το ακούσετε.

 

43). VIGILANTS – “Run For Cover” (1985)

Ιδρύθηκαν στο Ontario (Canada) στα 1978, όταν και οι τέσσερις τους πήγαιναν ακόμη στο ιδιο Λύκειο και παίζουν μελωδικό Hard Rock. Από το 1982 όταν και άρχισαν να κάνουν συνέχεια περιοδείες, οι Vigilants κέρδισαν αρκετούς οπαδούς, κερδίζουν όμως κι έναν ραδιοφωνικό διαγωνισμό το 1984 και συμμετάσχουν στην επόμενη συλλογή του σταθμού. Έτσι ηχογραφούν και ένα πολύ καλό mini-LP, μέσω της δισκογραφικής εταιρείας Heavy Metal America, με έξι τραγούδια, που περιέχει πολλές και όμορφες Hard Rock/ AOR συνθέσεις, παιγμένες πολύ καλά από τα μέλη του group. Το μόνο που τους έλειπε τώρα, ήταν ένα full LP που όμως δεν ήρθε πότε και έτσι διαλύθηκαν οριστικά χωρίς να μας δώσουν ένα ακόμη album.

 

44). SAVAGE GRACE – “The Dominatress” (1983)

Εξαιρετικό ντεμπούτο ΕΡ από τους Savage Grace, που φτιάχτηκαν στα 1881 στο Los Angeles. Αρχικά δρούσαν στο τοπικό κύκλωμα των clubs με το όνομα Marquis De Sade, αλλά αυτό άλλαξε όταν πήραν για κιθαρίστα τον Kenny Powell το 1982. Αυτό το ΕΡ τους διαθέτει μια αφθονία καλά γραμμένων Ρower Μetal τραγουδιών, που ίσως μερικά να είναι και τα καλύτερα του group, τα φωνητικά του John Birk έχουν χαρακτήρα, ο οποίος τείνει να αναπτυχθεί πολύ καλύτερα μετά από μερικά τραγούδια. Εάν έχετε την ευκαιρία ν’ ακούσετε τούτο το ΕΡ των Savage Grace ακούστε τα “Fight For Your Life”, “Curse The Night”, “The Dominatress”, “Live To Burn”, “Too Young To Die”, δηλαδή όλα. Έτσι κι αλλιώς, αυτό το ΕΡ είναι σίγουρα ένας από τους πραγματικούς ακρογωνιαίους λίθους της σκηνής του Heavy Metal της Δυτικής Ακτής εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Το “Dominatress” είναι ένα ωραίο μικρό αλλά βαρύ EP που έγινε στα 1983 και περιλαμβάνει ήχους των Judas Priest και ειδικότερα των Iron Maiden. Το group κάνει πολύ καλή δουλειά, πάντως είναι κρίμα που ο κιθαρίστας Keny Powell έφυγε μετά την κυκλοφορία του ΕΡ, αλλά δεν πειράζει γιατί αργότερα έφτιαξε τους Θεούς Omen. Στην πορεία οι Savage Grace έκαναν δύο ανυπέρβλητα studio albums που δεν πρέπει να λείπουν από καμία μα καμία δισκοθήκη κάθε σοβαρού Heavy Metal οπαδού.

 

45). JOSHUA – “The Hand Is Quicker Than The Eye” (1982)

Ο Joshua Perahia είναι ένας κιθαρίστας/ συνθέτης μ’ Ελληνικές ρίζες. Άρχισε την καριέρα του παίζοντας σε όλα τα είδη των τοπικών συγκροτημάτων στο Los Angeles, αλλά όταν γνώρισε την μουσική των Ritchie Blackmore και Michael Schenker, δημιούργησε το δικό του Hard Rock group τους Joshua το 1980. Το πρώτο mini album κυκλοφορησε το 1982 ως “The Hand Is Quicker Than The Eye”, ένας τίτλος ο οποίος ήταν φόρος τιμής στην κιθαριστική επιδεξιότητα του Joshua. Τα τραγούδια δεν ήταν καθόλου μα καθόλου άσχημα, μελωδικά, συμφωνικά, αλλά και με Heavy ενορχηστρώσεις και πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η καταπληκτική φωνή του Stephen Fontain (τέσσερις οκτάβες). Σκληρό Rock με μελωδικούς Χριστιανικούς ήχους, αυτό το group είναι πραγματικά πολύ μεγάλο, αλλά δεν έκαναν την καριέρα που άξιζαν, φανταστείτε ότι κάποτε έπαιζαν μαζί με τους άγνωστους Mötley Crüe, Ratt, Quiet Riot, ενώ οι Joshua ήταν το headline όνομα. Όλα τα τραγούδια είναι ένα κι ένα, προσπαθήστε ν’ ακούσετε αυτό το συγκρότημα, το ΕΡ περιέχει έξι τραγούδια διάρκειας 24 λεπτών.

 

46). LION – “Power Love” (1986)

Αυτό το group ήταν ιδέα του τραγουδιστή Kal Swan, ο οποίος είχε προηγουμένως κερδίσει την αγάπη του κοινού με το NWΟBHM σχήμα των Tytan. Ο Kal στα μισά της δεκαετίας του ’80 μετακόμισε στο Los Angeles, όπου δημιούργησε τους Lion, Συνενώνοντας με τον κιθαρίστα Doug Aldrich, μαζί με τον drummer Mark Edwards και τον μπασίστα Jerry Best, αγωνίστηκαν για να κάνουν κάτι πολύ και αξιόλογο στον χώρο του σκληρού Rock. Το υπόβαθρο του Kal έσπρωξε το σχήμα έντονα προς τις Ευρωπαϊκές επιρροές του Hard Rock, η μουσική τους μελωδική και συνάμα είχε σκληρή κατεύθυνση, κεντρικό σημείο που δέσποζε στην μουσική των Lion ήταν τα μελαγχολικά φωνητικά του Kal, τα ογκώδη riff του κιθαρίστα Doug και τα εκπληκτικά τύμπανα του Mark. Εκδώσαν ένα EP με έξι τραγούδια, μέσω της Ιαπωνικής δισκογραφικής εταιρείας SMS, υπό τον τίτλο “Power Love” κι έτσι ξεκίνησε η καριέρα τους. Ο Η Swan σχεδίασε επίσης το πρωτότυπο λογότυπο του σχήματος, τα φωνητικά του Swan ξεχωρίζουν, καθώς οι χρυσές φωνητικές χορδές του τραγουδιστή εμφανίζονται πολύ ισχυρές σε όλη την διαδρομή του ΕΡ. Το EP είναι γεμάτο με αγωνιστικές συνθέσεις όπως οι “Stanger In The City”, “Hungry For Love” και “Love Is A Lie”, “Power Love”, “Victim Of Circumstance”, “Forgotten Sons”, όλα τα τραγούδια από το EP θα επαναηχογραφηθούν στη συνέχεια για μελλοντικά LP των Lion. Ο βρυχηθμός του λιονταριού ήταν πολύ δυνατός, αλλά αρκετοί οπαδοί του μελωδικού Hard Rock δυστυχώς, δεν το άκουσαν όσο θα έπρεπε αυτό το περήφανο θηρίο, δεν πειράζει λίγοι και καλοί είχαν τα αυτιά του ανοιχτά.

 

47). DECOY PARIS – “Love On The Run” (1987)

Δημιουργήθηκαν στο Chicago το 1987 και την ίδια χρονιά έβγαλαν αυτό το υπέροχο μελωδικό Heavy Metal ΕP. Μάλιστα είμαστε υπερήφανοι που στην σύνθεση των Decoy Paris υπάρχει κι ένας Έλληνας ο John Nomikos στο μπάσο. Κάποτε η απόκτηση αυτού του δίσκου στην original έκδοση του, (πριν την επανακυκλοφορία του), ήταν ένα άπιαστο όνειρο για τους συλλέκτες βινυλίου παγκοσμίως. Πραγματικά δεν υπάρχει ένα κακό τραγούδι σε τούτο το mini-LP, κανένα απολύτως αδύνατο σημείο, όμορφες μελωδίες οι οποίες οφείλονται στα πολύ καλά Heavy Metal κιθαριστικά riffs από τον Wes Overall και στο ισχυρό drumming από τον Vince Ochwat. Ο τραγουδιστής Lorenzo Joseph Martinez είναι ένας πραγματικός χείμαρρος, θα σε πείσει πλήρως με το ύψος και την πολύ καθαρή φωνή του. Για όλους τους οπαδούς των Malice, Shok Paris, Glacier, Hammeron, Vicious Rumors και των Fifth Angel.

 

48). ARROW – “Diary Of A Soldier” (1986)

Πού κρύβονται αλήθεια όλοι αυτοί οι σπουδαίοι Σουηδοί Hard Rock μουσικοί; Πραγματικά όμως, όταν είναι να κάνουν μελωδικό Hard Rock ή Heavy Metal, απλά δίνουν ρέστα, αυτό είναι ένα super obscure ΕΡ με τέσσερα φανταστικά μελωδικά τραγούδια. Οι Arrow που φτιάχτηκαν το 1980 στην πόλη Jönköping, τη δεκαετία του ’80 ήταν ένα από καλύτερα αλλά εντελώς άγνωστα μελωδικά Metal σχήματα της χώρας τους. Αυτό το mini-LP του 1986, αξίζει πραγματικά να το έχετε στην δισκοθήκη σας, ανήκει στην σειρά των Heavy Metal Classics, επειδή το πνεύμα της δεκαετίας του ’80 ταιριάζει γάντι στην μουσική τους. Οι Arrow μπορεί με το “Diary Of A Soldier” μπορεί να χτύπησαν χρυσή φλέβα, κάποια ανάλογη συνέχεια δεν είχαν και διαλύθηκαν, πάντως, το ΕΡ διαθέτει ένα μεγαλείο μελωδικών Hard Rock τραγουδιών, που δείχνει τι θα γινόταν αν συνέχιζαν. Η μουσική τους θυμίζει Europe (των δύο πρώτων LP), ενώ η φωνή του Mattias Hoijer αυτή του Joe Tempest. Και οι δύο πλευρές του ΕΡ ανοίγουν με καταιγιστικά τραγούδια “Diary Of A Soldier” και “Tonight’s The Night, ενώ κλείνουν με άκρως μελωδικές συνθέσεις “Straight To Your Heart” και “Until The End Of Time”. Το EP ξανά βγήκε με επιπλέον τραγούδια καθιστώντας το έτσι ένα ολοκληρωμένο πια LP.

 

49). CRISIS – “Armed To The Teeth” (1984)

Καθαρό αλλά και σκληρό Rock N’ Roll group από το Salt Lake City της Utah, οι Crisis φτιάχτηκαν στα 1980 και ήταν ένα δυναμικό trio. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στις ΗΠΑ το Heavy Metal είχε επηρεαστεί από το Glam Metal του LA ή το ’70 Hard Rock που επηρέασε τον ήχο στη NY (βλ. Riot), αλλά και το NWOBHM. Οι Crisis, ήταν μια αξιοσημείωτη εξαίρεση, το ντεμπούτο EP ήταν ωμό, γρήγορο και δαγκωτό, βαθιά επηρεασμένο από τον ήχο του NWOBHM, Raven, White Spirit, Warrior, αλλά και από τον ήρωα της κιθάρας τον Rory Gallagher. Αυτό το ΕΡ, ήταν ένα μοναδικό βινύλιο που τότε δεν μοιάζει με τίποτα άλλο εκεί έξω, δυστυχώς, όταν ήρθε και το τέλος της μοναδικότητας του NWOBHM κι αυτό το σχήμα ξεχάστηκε και καταπνίγηκε από ηλιθια σχήματα. Οι Crisis υπέφεραν δισκογραφικά κι ως αποτέλεσμα, το επόμενο album τους το “Kris It Out” κυκλοφόρησε μόνον ως κασέτα με πολύ κακή διανομή. Παρόλο που αγωνίστηκαν για χρόνια, ποτέ δεν έφτασαν σε αξία τον πρότυπο ήχο, που έθεσαν με αυτό το ντεμπούτο με τα έξι ανεπανάληπτα τραγούδια τους. Αν αγαπάτε πραγματικά το Metal της δεκαετίας του ’80 και το στυλ των Rods, ή των early Twisted Sister, θα τους αγαπήσετε και ναι, έχουν αρκετό βρετανικό Hard Rock/ Metal ήχο στην μουσική τους ως επιρροή.

 

50). BITCH – “Damnation Alley” (1982)

Οι Bitch από το Los Angeles, με την μαυροντυμένη στα δερμάτινα τραγουδίστρια και κυρίαρχο θηλυκό Betsy Weiss, ήταν ένα από τα καλά μουσικά σχήματα που υπόγραψαν στην Metal Blade. Το κουαρτέτο δημιουργήθηκε το 1980 και δύο χρόνια αργότερα κάνει το δισκογραφικό του ντεμπούτο με αυτό το ΕΡ, το αξιόλογο Heavy Metal υλικό τους, έδειξε να τα πηγαίνει πολύ καλά με τους απανταχού headbangers, η αλήθεια είναι ότι ήταν ένα πολύ καλό και αξιοσημείωτο ΕΡ. Επίσης, ήταν πασίγνωστη και η εικόνα των Bitch ως group, θεατρικές σκηνικές εμφανίσεις με μαστίγια, αλυσίδες αλλά και την κυριαρχία και την υποταγή από την Betsy. Η Betsy και τα αγόρια της έβγαλαν πέντε βαριές συνθέσεις, με επικεφαλής τα “Live For The Whip”, “Saturdays”, καθώς και το ομότιτλο “Damnation Alley”. Αυτό το ντεμπούτο από την Betsy Weiss σε όλη του τη διαδρομή είναι αξιολογότατο, από την αρχή μέχρι το τέλος, η κυρία Weiss έχει μια αξιόπιστη Heavy Metal φωνή, αλλά αν κλείσετε τα μάτια σας, στον εφεδρικό ήχο θα διακρίνεται και AOR ηχοχρώματα, (άλλωστε η Betsy έκανε στα 1988 ένα AOR LP). Αγόρασα αυτό το ΕΡ και για την εικόνα στο εξώφυλλο, τι υπέροχη εικόνα…

 

51). DRAGONNE – “On Dragons Wings” (1988)

Πραγματικά ένα βαρύ ηλεκτρικό Heavy Metal έχουμε εδώ, με αρκετό και καλό κιθαριστικό riffing και σφιχτό rhythm section. Ο τραγουδιστής Jerry Colamn θυμίζει τον τραγουδιστή των Holocaust, με το μεσαίο εύρος και το λιτό του στυλ. Οι Dragonne (δράκαινα) από τις ΗΠΑ, μετά από αυτό το mini-LP των έξι τραγουδιών, χάθηκαν οριστικά και αμετάκλητα από τον παγκόσμιο χάρτη του Heavy Metal. Τούτο το mini-LP έχει την δύναμη και την παλιά μελωδία των Accept και των Iron Maiden, επίσης θυμίζουν Leatherwolf και Banshee, δηλαδή ένα ενδιαφέρον Heavy Metal μίγμα, με μερικά υπέροχα τραγούδια. Αν είστε fan του είδους, ακούστε τα “Without Love”, “Catch Me If You Can”, “On Dragone's Wings”, “Long Way”, “Heaven Calls”, “Dream Forever”, δηλαδή όλα είναι must. Το group κυκλοφόρησε μόνο του με δικά του έξοδα τούτο το ΕΡ, υπό την καθοδήγηση του Jeff Scott Soto, όπου μάλιστα κάνει και δεύτερα φωνητικά. Το εξώφυλλο του ΕΡ, ταιριάζει απόλυτα με την μουσική του συγκροτήματος, τεράστια, τρομακτικά τραγούδια γεμάτα εκδίκηση και οργή, που ορμάνε να σε κατασπαράξουν. Δεν υπάρχει καμία σωτηρία μετά από μια ακρόαση από αυτόν τον χείμαρρο του US Power Metal, που λέγονται Dragonne.

 

52). STREET CHILD – “Street Child” (1989)

Αυτά τα παιδία από την Νew Υork, αποτελούν το χαρακτηριστικό παράδειγμα συγκροτήματος που μετά από ένα και μοναδικό EP χάθηκαν. Αφού μας παρέδωσαν αυτό τους το πόνημα, οι Street Child, έχουν καταφέρει ν’ αφήσουν πίσω τους ένα απίστευτο έργο τέχνης, πραγματικά έναν υψηλής ποιότητας σκληρό Heavy Metal δίσκο. Η φωνή του Jesse Odom είναι πολύ χαρακτηριστική, αυτό που θα σας υπενθυμίσω είναι ότι μοιάζει με του Mark Shelton (Manilla Road), ο Jesse περιβάλει όλα τα τραγούδια με ένα μοναδικό ήχο και συναίσθημα. Ο κιθαρίστας Nelson Wakefield μας δείχνει τον καλύτερο εαυτό του, με μεγάλα εκπληκτικά θέματα στη κιθάρα. Ενώ οι Rob Origlio και Ralph Arone χτίζουν έναν στέρεο συμπαγές τοίχο από ατέλειωτο Heavy Metal. Αποκαλυπτικές μελωδίες που επιβάλλονται με εκπληκτικές κιθάρες, σφυρηλατημένος ήχος και ρυθμός, με τραγούδια που σου μένουν με το πρώτο άκουσμα, είναι το απόλυτο σήμα κατατεθέν της μουσικής τους. Αυτό που θα ακούσει εδώ ο Metal ακροατής, πραγματικά ανόθευτο 80’s Heavy Metal.

 

53). METALLICA – “The $5.98 EP, Garage Days Re-Revisited” (1987)

Η πρώτη τους κυκλοφορία των Metallica μετά το θάνατο του μπασίστα Cliff Burdon, αυτό το mini-LP περιέχει τις διασκευές πέντε τραγουδιών που επηρέασαν αποφασιστικά, αλλά και μουσικά το group, πολύ καιρό πριν αυτό γίνει της μόδας και ο νοών νοείτω. Το ΕΡ περιείχε διασκευές τραγουδιών άλλων καλλιτεχνών όπως οι Misfitis, οι Diamond Head, οι Killing Joke, οι Holocaust και οι Budgie και ηχογραφήθηκε για να δοκιμάσουν κυρίως τον ήχο του νέου τους studio και είναι σε δική τους παραγωγή. Αλλά και να δοκιμάσουν το ταλέντο του καινούργιου τους μπασίστα του Jason Newsted και να τον παρουσιάσουν στο κοινό, το group επίσης ήθελε ν’ ανακουφιστεί από το στρες και τη θλίψη από τον θάνατο του Burdon. Το EP αυτό έχει επιπλέον πολύ αρκετό fun, τα καλύτερα τραγούδια πάντως είναι τα “Helpless” (Diamond Head), “The Small Hours” (Holocaust) και “Crash Course In Brain Surgery” (Budgie), προφανώς ηχογραφήθηκε με το σκεπτικό να ξορκίσει το κακό του χαμού του Cliff.

 

54). OSTROGOTH – “Full Moon Eyes” (1983)

Σχηματίστηκαν το 1976 στη Βελγική πόλη Gent και είχαν πολύ δρόμο μπροστά τους μέχρι να βγάλουν κάποιο δίσκο. Το συγκρότημα των Ostrogoth υπέγραψε όμως δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Mausoleum μόλις στις αρχές του 1983 και όταν το Μάιο του 1983 κυκλοφόρησαν τούτο το mini-LP, έκαναν γνωστή την ύπαρξη τους στο Hard Rock κοινό της Ευρώπης. Το ΕΡ είναι στο ίδιο μουσικό πνεύμα, με το επόμενο LP “Ecstasy And Danger”, έχει αρκετά μεγάλη ηχητική ποικιλία όπως τα “Full Moon's Eyes”, “Heroes' Museum”, “Paris By Night” και “Rock Fever”, σκληρός σφυρήλατος ήχος σχεδόν σε tempo ala Accept. Το ΕΡ είναι γεμάτο από δροσερά κιθαριστικά riffs, καλά τοποθετημένες μελωδίες και εξαιρετική κιθάρα από τους Sphinx (Hans van de Kerckhove) και White Shark (Rudy Vercruysse). Πραγματικά ένα πολύ καλό ΕΡ που αξίζει να το έχετε στην κατοχή σας, οι Ostrogoth εκτελούν μια παραδοσιακή Ηeavy Μetal μουσική και με στοιχεία από ΝWΟΒHΜ. Το ηχητικό αποτέλεσμα είναι κάτι το μοναδικό, μοιάζει με κάτι που έχετε ακούσει πιο πριν, αλλά η μουσική τους είναι επιτυχής, δεν θα απογοητεύσει τους οπαδούς του είδους. Το “Full Moon's Eyes” περιέχει αξιοσέβαστο Μetal και είναι εντυπωσιακό, παρόλο που η παραγωγή δεν είναι τέλεια, ενδιαφέρον είναι ότι ο ήχος είναι ξεκάθαρος και θεωρείται κλασικός, δεν θα ισχυριστώ ότι αυτό είναι ένα must-have, γιατί πραγματικά πρέπει ήδη να το έχετε.

 

55). DARK WIZARD – “Devil’s Victim” (1984)

Οι Dark Wizard από την πόλη Vroomshoop (Holland), δημιουργήθηκαν στα 1983 και αγγίξουν τον ήχο των  OZ, Ostrogoth και Torch, ενώ έκαναν μια αρκετά καλή αρχή με αυτό το EP. Επίσης η κυρίαρχη επιρροή είναι σαφώς και οι Iron Maiden, καθώς και με κάποια στοιχεία από Motörhead, αλλά η ικανότητα τους βρίσκετε στα “Poisoned Whiskey”, “Trip To Doom”, “Mr. Nice”, “Devil's Victim” και “Big Typhoon”. Ένας 80’s κλασικός δίσκος, πιστέψτε με… είναι ολοκληρωτικά δολοφονικό και δεν θα τον ακούσεις μερικές φορές, αλλά πολύ συχνά, φυσικά αυτό είναι ένα μικρό κομμάτι από το άγνωστο Ολλανδικό Ηeavy Μetal. Τούτο το ΕΡ είναι γεμάτο και με NWOBHM ήχους, η μουσική τους μια αριστοκρατική, αλλά συχνά δε μνημονεύεται από τους οπαδούς του 80’s Heavy Metal, αλλά οι Dark Wizard κατασκεύασαν μια αξέχαστη συλλογή από τραγούδια με ξεχωριστό ήχο. Πέντε τραγούδια δεν είναι ένας μεγάλος αριθμός για ένα ΕΡ, πάντως, όλα τα τραγούδια είναι αρκετά δυνατά, που παρέχουν πολλές συγκινήσεις, που σε συνδυασμό με την καλή παραγωγή είναι η κινητήρια δύναμη του σχήματος.

 

56). HEAVY LOAD – “Metal Conquest” (1981)

Λατρεμένο συγκρότημα, που φτιάχτηκε το 1976 στη Stockholm (Sweden). Σε μια εποχή γεμάτη πομπώδη, αποστειρωμένα και μέσα από πολλά παράγωγα Ρower Μetal συγκροτήματα, οι Heavy Load μας φέρνουν πίσω σε μια εποχή που το κυρίαρχο μουσικό ύφος ήταν η παραγωγή υψηλής ενέργειας Haevy Metal με κλασικά τραγούδια. Αυτό το ΕΡ ήταν μια από τις πιο δύσκολες τους κυκλοφορίες, που γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ της αίσθησης του ντεμπούτο album τους και του κλασικού υλικού τους. Έτσι μέσα από τούτο το mini-LP μας έδωσαν πέντε ύμνους τους “You've Got The Power”, “Dark Nights”, “Heavy Metal Heaven”, “Hey” και “Heathens From The North”, πιο γλυκιά και δυνατά και από τον θάνατο. Όλα τους είναι πια κλασικά, σε καλούς, πρώιμους ήχους τύπου Manowar, το Epic, η δύναμη και το NWOBHM συνδυάζονται παρά καλά σε αυτό το EP, το οποίο επηρεάζεται και από τους πρώιμους Judas Priest και Saxon. Το “Metal Conquest” περιέχει μόνον ύμνους όπως άλλωστε και όλη η δισκογραφία των Heavy Load, ως μουσικοί είναι ταλαντούχοι, η παραγωγή του ΕΡ αν και είναι μέτρια, αυτό όμως δεν επιδεινώνει το συνολικό άριστο συνθετικό αποτέλεσμα. Νομίζω ότι κάθε οπαδός του παλιού Ευρωπαϊκού Ηeavy Μetal έχει όλα τα δισκογραφικά αρχεία αυτού του μουσικού σχήματος (αν δεν τα έχει τι να πω, ντροπή), θυμίζουν επίσης παλιούς Manilla Road ή Cirith Ungol.

 

57). IRON GYPSY – “Iron Gypsy” (1984)

Το Καναδικό αυτό Ηeavy Μetal σχήμα των Iron Gypsy ιδρύθηκε το 1983 στο Hamilton του Ontario, από τον Ed Zern (drums). Λίγο αργότερα η σύνθεση ολοκληρώθηκε με την προσθήκη του τραγουδιστή, κιθαρίστα Jim Mark και το μπασίστα Jay Van Riff, με αυτό το σχηματισμό το 1984 θα κυκλοφορήσουν ένα αυτοχρηματοδοτούμενο EP τεσσάρων τραγουδιών. Το οποίο ακολουθήθηκε περίπου τρία χρόνια αργότερα από ένα δεύτερο EP και πάλι τεσσάρων τραγουδιών που ονομάζεται “Take 2”. Η μουσική ακούγεται αρκετά καλή, είναι κυρίως σε ρυθμούς mid-tempo και σχεδόν όλα τα τραγούδια κυριαρχούνται από ένα αρκετά απλό και καλό riff από κιθάρες. Επιπλέον, ο Jim Mark είναι ένας πολύ ταλαντούχος τραγουδιστής, αν και η παραγωγή είχε περιθώρια βελτίωσης το “Iron Gypsy” έκανε κάποια αίσθηση όταν βγήκε πίσω στη δεκαετία του ’80, αλλά δυστυχώς, δεν πέτυχε τη δημοτικότητα των συναδέλφων τους Anvil και Triumph. Παρόλο που προέρχεται από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 ο ήχος αντανακλά λίγο από το ΝWOBHM, ενώ η ακαταμάχητη και ανεμπόδιστη Heavy Metal ενέργεια είναι απτή. Δεν υπάρχει καμία υπόθεση ότι τα τέσσερα τραγούδια του ΕΡ να μην σου αρέσουν, τα φωνητικά του Jim Mark είναι από το μεγάλο σχολείο του Bon Scott αλλά με μια  πιο πρόσθετη απειλή που ταιριάζει απόλυτα με τα τραγούδια. Όντας πολύ ταλαντούχος, ο Mark προσφέρει επίσης και μερικές ωραίες κιθάρες, riffs άλλα και solo. Πάντως και οι δύο κυκλοφορίες τους ήταν σε ελάχιστα αντίτυπα και σύντομα έγιναν πάρα πολύ σπάνιες. Τώρα και τα δύο ΕΡ τους, έχουν επανεκδοθεί ως ένα πλήρες LP και ξέρω ότι αυτό θα ευχαριστήσει πολλούς Heavy Metal οπαδούς εκεί έξω.

 

58). PARADOXX – “Plan Of Attak” (1985)

Οι Paradoxx από την πόλη του Chicago φτιάχτηκαν στα 1983 και ήταν ένα ακόμη από τα άγνωστα Underground Heavy Metal συγκροτήματα των 80’s που ποτέ δεν κατάφεραν να βγάλουν ένα full-length δίσκο. Το 1985 κυκλοφόρησαν από την μικρή τοπική εταιρεία Silver Fin το EP “Plan Of Attak”, το οποίο θεωρείται ως ένα από τα πιο πολύτιμα και δυσεύρετα αντικείμενα της σκληρής μουσικής, δεν βγήκε ποτέ σε δισκοπωλεία, παρά μόνο μοιράστηκε στον περιορισμένο αριθμό των 500 αντίτυπων. Έκτοτε, όποτε βγαίνει σε διάφορες δημοπρασίες πιάνει εξωπραγματικά ποσά, με αποκορύφωμα την τελευταία του πώληση, όπου η τιμή του έφτασε τα 3.000 δολάρια. Μετά την κυκλοφορία του ΕΡ ο David Shankle (Manowar) έγινε μέλος των Paradoxx, αλλά το συγκρότημα δεν ηχογράφησε τίποτα άλλο πέρα από ένα τραγούδι για μια συλλογή. Αυτό το mini-LP έχει μόνον τέσσερα τραγούδια τα “Don't Let Go”, “Unleashed”, “Live Free Or Die” και “Black Siren”. Μιλώντας για τα τραγούδια, αυτά είναι μελωδικά, με καλά χορωδιακά μέρη, γνώριμα μονοπάτια σκληρού Αμερικάνικου Metal, κοφτερές κιθάρες, δυνατά τύμπανα και σκληροπυρηνικά φωνητικά συνθέτουν το δημιούργημα που λέγετε “Plan Of Attak”. Πρόσφατα αυτό το ΕΡ ξανά κυκλοφόρησε με ότι τραγουδια (άλλα και live) έχουν κάνει οι Paradoxx ως ένα πλήρες LP όπου φέρει το όνομα “Total Attak” και είμαι σίγουρος θα ευχαριστήσει πάρα πολλούς Metal οπαδούς.

 

59). MEDIEVAL STEEL – “Medieval Steel” (1984)

Δημιουργήθηκαν στα 1983 στο Memphis (Tennessee) και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορούν μόνοι τους τούτο το σπάνιο ΕΡ που έχει μόνον τέσσερα τραγούδια. Άλλα τι τραγούδια σκέτους ύμνους τα “Medieval Steel”, “Warlords”, “Battle Beyond The Stars” και “Echoes”. Άλλο ένα σπουδαίο ΕΡ που είναι φανταστικό κλασικό και συνάμα επικό με υψηλά φωνητικά, καταπληκτική η φωνητική απόδοση του Bobby Franklin, αλήθεια γιατί αυτοί οι τύποι δεν το έκαναν πότε κάτι μεγάλο; Χαίρεσαι να τους ακούς τους Medieval Steel με όλες μα όλες τις αισθήσεις σου. Όταν άκουσα για πρώτη φορά αυτό το ΕΡ έμεινα απόλυτα εντυπωσιασμένος, όσες φορές κι αν το ακούω πάντα νιώθω όπως και την πρώτη φορά, τα τραγούδια είναι αξιομνημόνευτα και μπορώ να τα ακούω κάθε μέρα. Οι κιθάρες των Chuck Jones και John Roth είναι εξαιρετικές και είναι μια σημαντική προσθήκη στην τέλεια απόδοση του group. Αυτό ήταν ένα από τα επιδραστικά 80’s ΕΡ του underground Heavy Metal, φανταστείτε ότι σήμερα του μνημονεύουν πληθώρα μουσικών του σύγχρονου Power Metal κι ας έχουν βγάλει μόνον τέσσερα τραγούδια. Το 2012 κυκλοφόρησε σε μορφή βινυλίου μια συλλογή τους με τον τίτλο “The Anthology Of Steel” με έξι ακόμη τραγούδια τους, όπου και αυτή έγινε αμέσως ανάρπαστη από όλους τους γνήσιους Heavy Metal οπαδούς.

 

60). GILGAMESJ – “Take One” (1984)

Λέγονται Gilgamesj και κατάγονται από την πόλη Leerdam (Holland) και φτιάχτηκαν στα 1975, αλλά το ντεμπούτο τους ΕΡ βγήκε περίπου μετά από 10 χρόνια. Δεν συγκαταλέγονται στο κίνημα του NWOBHM, αλλά ήταν ένα συγκρότημα με καθαρές επιρροές από αυτό το Βρετανικό κίνημα, το σχήμα είχε έμπειρους, δεξιοτέχνες μουσικούς. Το ΕΡ τους απαρτίζετε από τέσσερα τραγούδια τα εξής “Oppression”, “Daybreak”, “Revolution” και “Head Shaker”, όπου φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι Gilgamesj ήταν επαγγελματίες, ενώ ο ήχος τους είναι ποιοτικός και πεντακάθαρος. Τα δυναμικά φωνητικά του Fark Van Stijn και η άψογη απόδοση όλων των άλλων μουσικών παρουσιάζουν με ιδιαίτερη ποικιλομορφία που αναλύεται σε γρήγορα, ρυθμικά μέρη, όλα δεμένα άρτια μεταξύ τους. Ειλικρινά δεν περιμέναμε να διαλυθεί αυτό το συγκρότημα που μπόρεσε να επιβιώσει μέχρι το 1984, τη στιγμή που άλλα μουσικά σχήματα της δισκογραφικής τους εταιρείας Rave-On όπως οι Sortilege και οι Crossfire άλλαξαν εταιρεία και κατάφεραν να βγάλουν τουλάχιστον δύο-τρία albums.

 

 

 

Tweet