Τρίτη, 23 Απριλίου 2024, 21:22:03

BLUES ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Αφιέρωμα στον Η.Ζάικο των Blues Wire

hlias-color

ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΗΛΙΑ

Ο παιδικός φίλος μου ο Στάθης, άνεργος γυμναστής, ήτανε από τους πρώτους που μου μίλησαν για σένα γνωρίζοντας την αρρώστια μου για τα μπλουζ τα ατόφια, τα ανόθευτα, τα γνήσια ψυχοβγάλματα που κάμποσοι τα αισθάνονται αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν να τα τραγουδούν όπως εσύ καπετάνιο. Στην αρχή είδα τη φάση καχύποπτα.

ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΗΛΙΑ

Στην αρχή, προσπάθησα να φυλακίσω τον ενθουσιασμό που είχα νοιώσει ακούγοντας για πρώτη φορά τα τραγούδια σου. Νιόφερτος τότε απ' την Αμερική, με παραξένευε πολύ το γεγονός οτι υπάρχει ένας άνθρωπος εδώ στην Ελλάδα που καταθέτει τη ψυχή του στο βωμό της πιο πανανθρώπινης, της πιο καθαγιαστικής μουσικής που γέννησε το σπέρμα του Διόνυσου. Της μουσικής του μπλουζ.

Άρχισα λοιπόν να ακολουθώ αυτόν τον άνθρωπο όποτε έπαιζε στα μέρη μου. Αθόρυβος αλλά εκστασιασμένος ακόλουθος της σαγηνευτικής του μουσικής γένηκα. Ασήμαντος ναύτης στη τρικάταρτη μπλουζ σκούνα του καπετάν Ηλία του Ζάϊκου. Για αυτόν σήμερα θα γράψω δυο λόγια ελπίζοντας πως θα ακολουθήσουν και άλλοι σ' αυτό το υπέροχο ταξίδι στις θάλασσες του αιώνιου μπλουζ που αυτός ο αγέρωχος καπετάνιος μας γνώρισε και μας σεργιάνισε.

Πριν από τον καπετάν Ηλία, το μπλουζ στην Ελλάδα ήτανε "terra incognita". Λίγοι το γνώριζαν καλά και ακόμα πιο λίγοι έγραφαν γι' αυτό και το κοινωνούσαν στο κόσμο.

Είναι κομμάτι δύσκολο να μιλήσει κανείς για το μπλουζ αν δεν έχει σύρει τα βαριά του τα βήματα στα καλντερίμια και τα στενορύμια στις φτωχογειτονιές του κόσμου. Αν δεν έχει γευτεί πικρά ολόγιομα φεγγάρια να στροβιλίζονται γύρω του καρφώνοντας τις πατημασιές του με απελπισία και αδιέξοδα. Πως να μιλήσει κανείς για το μπλουζ αν δεν τον έχουν απαντήσει προδομένοι έρωτες και φίλοι που λάκισαν στα δύσκολα. Πως να νοιώσει κανείς το μπλουζ αν δεν αποτινάξει από πάνω του τα κίβδηλα, τα  κοινότυπα, τα δήθεν  και τα φτηνά. Το μπλουζ ενάντια στην κοινωνική παθολογία. Το μπλουζ ενάντια στη φάρσα της σύγχρονης κοινωνίας.

Ο καπετάνιος δεν κάνει σκόντο στο πλήρωμα. Το θέλει έτοιμο και με προδιαγραφές μιας και η σκούνα του δεν γνώρισε λιμάνι και δεν έριξε ποτέ της άγκυρα. Δεν έχει προορισμό, δεν ψάχνει για κάποια «Ιθάκη», δεν στεριώνει πουθενά. Εχθρός της μούχλας ο καπετάν Ηλίας και η σκούνα του.

Φασίστες και ρατσιστές, όλοι έξω φωνάζει ο καπετάνιος. Έξω και οι δοσίλογοι, οι μαυραγορίτες της διασκέδασης, οι φτηνιάρηδες τηλε-καλλιτέχνες του φορτωμένου παχέως εντέρου, οι «Νενέκοι», οι Φροϋδεμένοι ημιμαθείς που το παίζουν γνώστες και προκαλούν γέλια, οι αλαφροϊσκιωτοι κοινότυποι βλάκες και οι «δήθεν».  Έξω και οι αγαπητικοί της δεκάρας με τα λαδωμένα μαλλιά, οι προδότες αγώνων για μια καρέκλα ή για μια χούφτα καλοπέραση. Έξω και οι ροζ επαναστάτες του δίφραγκου, οι «περίπου άντρες», οι προσκυνημένοι ρουφιάνοι και οι κρεάτινοι καραγκιόζηδες. Έξω όλοι τους από τη σκούνα του καπετάνιου που παίζει κιθάρα με την ψυχή του να του καίει τα  δάχτυλα.

Πρέπει να τον δεις να ιδρώνει, να κλείνει τα μάτια του κάθε φορά που ανεβοκατεβάζει τις χορδές της κιθάρας του κάνοντάς την να σκούξει, να μιλήσει για τον ανθρώπινο πόνο, για τις αποκοτιές της ζωής, για το γοερό κλάμα της εγκατάλειψης, της κοινωνικής αδικίας και της περιθωριοποίησης.

Όλα τούτα είναι το μπλουζ και ο καπετάν Ηλίας ο Ζάϊκος, καλά τα γνωρίζει.  Ζει για το μπλουζ γιατί το μπλουζ είναι μέσα του φυτεμένο και δεν ξεριζώνεται.

Σε ξέρουν πολλοί καπετάνιο. Πολλοί σε αναγνωρίζουν απ' το αριστοφανικό σου χαμόγελο και την κοψιά του ματιού σου. Το παίξιμο της κιθάρας σου, το γρύλισμα της φωνής σου, το λύγισμα του κορμιού σου και την απίστευτη ικανότητά σου να παίζεις και να τραγουδάς ακόμα πιο καλά όταν έχεις πυρετό και πονόλαιμο.

Αν λάχει και κοιτάξεις κάπου ψηλά σε κάποιο σου μπάρκο και δεις μια αρχαία φιγούρα να ξεπροβάλλει εκεί που η θάλασσα ενώνεται με τον ουρανό, να ξέρεις πως είναι ο Επίκουρος που σου κλείνει γεμάτος ευχαρίστηση το μάτι γιατί γουστάρει που πλέεις άφοβα και αντρικά μακριά από μπουζουκλερί και σκυλάδικα. Μακριά από τη φτήνια και τα φώτα τα κίτρινα των ξεπεσμένων και των δειλών.

Χρόνια πολλά να ζήσεις καπετάνιο. Χρόνια πολλά να περάσεις με το αλάτι βάλσαμο της θάλασσας του μπλουζ στο πρόσωπό σου.

 

hlias-color

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

κείμενο Δημήτρης Επικούρης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

κείμενο Δημήτρης Επικούρης